in ,

H Ρένα απαντά: Τι κάνουμε με τις θείες Σταματίνες;

Εμπνευσμένη από τις Σέρρες του Καπουτζίδη. Γυναίκες εγκλωβισμένες σε στερεότυπα που με το πέρασμά τους αναπαράγουν στερεότυπα. Είναι τοξικές.

Εμπνευσμένη από τις Σέρρες του Καπουτζίδη. Γυναίκες εγκλωβισμένες σε στερεότυπα που με το πέρασμά τους αναπαράγουν στερεότυπα. Είναι τοξικές. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

stamatina kapoutzidis

Η κατηγοριοποίηση ομάδας γυναικών ως θείες Σταματίνες είναι κάπως προβληματική.

__________________

H ιστορία της Μπερδεμένης όπως την ξεχώρισα σήμερα.

Γεια σου Ρένα
Αποφάσισα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου με αφορμή τον χαρακτήρα της θείας Σταματίνας στη σειρά Σέρρες του Γιώργου Καπουτσίδη. Φαντάζομαι πως όλες μας θα έχουμε συναντήσει μέσα στον οικογενειακό μας περίγυρο μια θεία Σταματίνα. Είναι αυτή η ανύπαντρη, μίζερη, γρουσούζα θεία που θέλει να χώνει τη μύτη της παντού. Είναι αυτή η μοναχική γυναίκα που έχει ανάγκη την προσοχή και τη φροντίδα και δυστυχώς δεν θα τη βρει ποτέ. Είναι γυναίκες εγκλωβισμένες σε στερεότυπα που με το πέρασμά τους αναπαράγουν στερεότυπα. Σε γεμίζουν θυμό, στεναχώρια και σε μπολιάζουν με χιλιάδες κύτταρα ανασφάλειες. Είναι τοξικές.

Έχω και εγώ μια τέτοια θεία. Η δική μου είναι χειρότερη από τη θεία Σταματίνα του Οδυσσέα. Θα ακουστεί περίεργο, αλλά τη θεία Σταματίνα θέλω να την αγκαλιάσω, γιατί φαίνεται έστω και λίγο να υπερασπίζεται τα παιδιά του αδερφού της. Δεν ξέρω αν τα αγαπάει, αλλά τα υπερασπίζεται. Πιστεύω πως είναι εύκολο να απαλλαγούμε από αυτές, αν το θελήσουμε. Τότε, όμως, θα τις κάνουμε να γίνουν ακόμη πιο στριμμένες, μίζερες και ανυπόφορες.

Αναρωτιέμαι υπάρχει τρόπος να αλλάξουμε τις θείες Σταματίνες. Αν τις αγκαλιάσουμε πραγματικά, αν τις βοηθήσουμε να ζήσουν τις ζωές τους απαλλαγμένες από τα δεσμά των στερεοτύπων που τους φόρεσαν, υπάρχει ελπίδα να αλλάξουν ή έστω να γίνουν πιο υποφερτές;
Ρένα πιστεύεις πως μπορούν να αλλάξουν;

ΑΠΟ ΤHΝ – Μπερδεμένη

____________________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.

Στεναχωριέμαι που η καταπίεση που έχουν συστημικά υποστεί δεν γίνεται πλήρως αποδεκτή ως τέτοια, ακόμη κι από ανθρώπους που θεωρητικά κατανοούν ότι η συστημική καταπίεση είναι η αιτία του “στριμμένου” χαρακτήρα αυτών των γυναικών.

Η πατριαρχική πλαισίωση έχει συγκεκριμένες συνέπειες για το άτομο. Αυτό δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψιν. Όταν κάποιος δεν κουμπώνει στο αφήγημα και στο πρότυπο έχει συνέπειες. Η “ανύπαντρη, μίζερη, γρουσούζα θεία που θέλει να χώνει τη μύτη της παντού, η μοναχική γυναίκα που έχει ανάγκη την προσοχή και τη φροντίδα και δυστυχώς δεν θα τη βρει ποτέ” δεν είναι πλάσμα της φαντασίας του Καρόλου Ντίκενς ή της Μάργκαρετ Άτγουντ. Δεν αποτελεί μια δυστοπία που θα πάρουμε ένα σφουγγάρι να την διαγράψουμε από προσώπου γης επειδή εμείς είμαστε παντρεμένες, μάνες, τυχερές. Πώς να απαλλαγούμε από το στερεότυπο της γεροντοκόρης όταν αναπαράγουμε το στερεότυπο της γεροντοκόρης;

Δεσποινίς 40 ετών: Ανύπαντρη, χωρίς παιδιά και ζω με τη μητέρα μου

Για να αλλάξουν “οι θείες Σταματίνες” οφείλουν να γίνουν ευρύτερα σεβαστές οι επιλογές τους, οι συνθήκες τους, ο συναισθηματικός τους κόσμος. Δεν είναι κακό να αναζητούν προσοχή, κακό είναι που είμαστε τόσο πνιγμένοι στα δικά μας που δεν τους δίνουμε την προσοχή που τόσο αναζητούν. Αν υποθέσουμε ότι αυτό είναι το πρόβλημά τους κι όχι η ακύρωσή τους από μια φαλλοκεντρική κουλτούρα.

Αυτήν αντιμαχόμαστε, έλα μαζί μας.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

10 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Louise B.
Louise B.
1 χρόνος πριν

Έχω μία θεία που άνετα θα της προσέδιδε κάποιος όλα αυτά τα κοσμητικά επίθετα, ανύπαντρη, στριμμένη, περίεργη κτλ κτλ. Για χρόνια την αντιπαθούσα, είχα επηρεαστεί απόλυτα από το κλίμα και την κοινή άποψη της ευρύτερης οικογένειας για αυτήν. Λέγανε τα χειρότερα, την ανεχόντουσαν αλλά την μισούσαν, τους ενοχλούσε, τους βάρυνε, τους δημιουργούσε νεύρωση, όλη της η ύπαρξη προκαλούσε ένα συλλογικό ”ωχ αμάν πια, δεν μας παρατάει και αυτή;”. Μία περίοδο την είχα ως παράδειγμα προς αποφυγή, ενσάρκωνε την απόλυτη αποτυχία, μην γίνω σαν αυτή, χωρίς άντρα, παιδιά, να προκαλώ σε όλες και όλους από ενόχληση ως μίσος, να με βλέπουν… Διαβάστε περισσότερα »

baroque
baroque
1 χρόνος πριν
Απάντηση σε  Louise B.

Μπράβο σου Louise. Με συγκίνησε πολύ το σχόλιο σου. Να είσαι πάντα καλά.

Louise B.
Louise B.
1 χρόνος πριν
Απάντηση σε  baroque

Και εσύ να είσαι πάντα καλά.

Μαρία
Μαρία
1 χρόνος πριν
Απάντηση σε  Louise B.

Μπράβο βρε κορίτσι. Να τι προσπαθεί να κάνει ο φεμινισμός. Ταυτίζομαι απόλυτα!

Louise B.
Louise B.
1 χρόνος πριν
Απάντηση σε  Μαρία

🙂

kokaki
kokaki
1 χρόνος πριν

Λοιπόν έχω και εγώ δυο θείες. Η μία είναι εντελώς αλλοπρόσαλλη, έχει μαλώσει με όλον τον κόσμο, ειναι φουλ χειριστική κλπ. Η άλλη είναι αυτό που λεμε “δυσκολος ανθρωπος” , πρέπει να πηγαίνεις συνέχεια με τα νερά της, παρεξηγιέται εύκολα, όλα την πειράζουν, πότε έτσι και πότε γιουβέτσι. Είναι παντρεμένες με δυο παιδιά και φυσικά κανείς δεν θα πει “παντρεύτηκαν γιατί ήταν έτσι”- γιατί κανείς δεν θα συσχετίσει το στάτους τους με τον χαρακτήρα τους. Ούτε κανείς θα πει “αναζητούν την προσοχή και την φροντίδα γιατί είναι παντρεμένες”. Τις προάλλες ακούω την μια από αυτές τις δυο θείες να λέει:… Διαβάστε περισσότερα »

Morgoth
Morgoth
1 χρόνος πριν

Πολύ ωραίο θέμα και ωραία απάντηση από την Ρένα! Έχω κι εγώ μια θεία κάπως έτσι. Η εξέλιξη αυτών των ανθρώπων είναι αποτέλεσμα της έλλειψης ελαστικότητας της κοινωνίας πριν 20-30 χρόνια στους ανθρώπους που για διάφορους λόγους δεν “νοικοκυρεύθηκαν”. Ακόμα κι αν είσαι “δύσκολος” άνθρωπος (όπως λέμε στην καθομιλουμένη) αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνία πρέπει να σε κρίνει και να σε απομονώσει. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, στον περίγυρο μου επικρατούσε η άποψη ότι άνθρωποι χωρίς οικογένεια έχουν κάποιο “κουσούρι”. Αυτό είναι απαράδεκτο, προσβλητικό, απάνθρωπο. Στην περίπτωση των γυναικών συγκεκριμένα, θεωρούνται ως αποτυχημένες γιατί δεν έκαναν παιδιά, ξεκάθαρα μια πατριαρχική… Διαβάστε περισσότερα »

Εντάξει λοιπόν...
Εντάξει λοιπόν...
1 χρόνος πριν

“Πιστεύω πως είναι εύκολο να απαλλαγούμε από αυτές, αν το θελήσουμε.”

Τι ακριβώς προτείνεις;
Στην πυρά, στη Σπιναλόγκα, σε μοναστήρι, στο γηροκομείο, σε πιο υπομονετικούς συγγενείς, στο εξωτερικό, στον Άρη;

J.Brian
J.Brian
1 χρόνος πριν

Η δική μου άποψη είναι κάθετη. Όχι δεν θα τις βοηθήσουμε αν τις αγκαλιάσουμε. Οι άνθρωποι “θείες Σταματίνες”, έχουν πολύ βαθύτερο δικό τους πρόβλημα. Δεν σου κάνει εντύπωση, πως δεν γίνονται όλοι οι άνθρωποι έτσι; Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι που κοιτάνε τη ζωή τους και δεν μισούν, έχουν αγαπηθεί όπως έπρεπε; Ένας άλλος μύθος, πως η αγάπη τα θεραπεύει όλα. Έχω αγκαλιάσει πολλά φίδια και παρέμειναν φίδια και με δάγκωσαν. Για την ακρίβεια δάγκωναν (χρόνος διαρκείας). Έφτασα στα 52 μου, να έχω απόλυτη άποψη γι αυτούς. Έχουν άλλο σύστημα λογικής, που δεν συμβαδίζει με το κοινώς παραδεκτό. Δεν τους ενδιαφέρει… Διαβάστε περισσότερα »

Erotas
Erotas
1 χρόνος πριν

Θεωρώ ότι η ερώτηση δεν ήταν γιατί τις χαρακτηρίζουμε κατά αυτό τον τρόπο και αν αυτό είναι σωστό/ ηθικό κτλ. Αλλά εάν τα χαρακτηριστικά που έχουν και λαμβάνονται αρνητικά από το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων μπορούν, να αλλάξουν εάν αντιμετωπιστούν διαφορετικά αυτοί άνθρωποι. Εάν κατάλαβα λοιπόν σωστά την ερώτηση, κανένας και καμία δεν απαντάει σ´ αυτό. Ούτε και η Ρένα. Σίγουρα παράγεται από το πατριαρχικό και κατά συνέπεια στερεοτυπικό σύστημα, όμως η ερώτηση της γραφούσας είναι ουσιαστικά, αν λύνεται εφόσον έχει δημιουργηθεί και όχι πως να μην γίνει εξαρχής.