Τι στο καλό παίζει με τα sites γνωριμιών τελικά;

“Είμαι 21 ετών. Η ζωή μου είναι βαρετή και μίζερη, πηγαίνω σε μια σχολή που δεν μου πολύ αρέσει, μου αρέσει να κοιμάμαι στον καναπέ έχοντας τα ακουστικά στα αυτιά μου, γιαυτό και κάθε πέντε μήνες παίρνω καινούρια. Επίσης μου αρέσει το φαγήτο. Γιαυτό και είμαι χοντρή. Αυτό όμως δεν σημαίνει πώς δεν θέλω να νιώσω.” Έτσι ξεκινούσε μια επιστολή της αναγνώστριας της LIFO Παυλίνα Χ το μακρινό 2016, όπου εξιστορούσε πώς έψαχνε στα sites γνωριμιών. Τι έψαχνε όμως; Να νιώσει. Προσέξτε το αυτό, αγαπητές μου αναγνώστριες.

“Περνάνε οι μέρες, έχεις βρει και μιλάς με γοητευτικούς άντρες, νομίζοντας πως και όταν θα βγεις έξω με έναν από τους πολλούς θα ναι ο ίδιος που ήταν και όταν σου μίλαγε πίσω από μια ψυχρή οθόνη ενός υπολογιστή. Καλή μου, δεν είναι έτσι όμως. Μετά το ραντεβουδάκι-συντάντηση όπως θες πες το, ζήτημα είναι αν θα μιλήσετε αν δεν του άρεσες. Δεν φταίς εσύ γιαυτό όμως, απλά δεν θα είσαι αυτό που ψάχνει ή πιο ευγενικά απλά δεν σε γουστάρει και στο δίνει να το καταλάβεις με την σιωπή του”.

Σύμφωνα με στατιστικά, ο μέσος άνθρωπος σήμερα τσεκάρει το κινητό του smartphone κάθε 12 λεπτά. Είναι ένα συγκλονιστικό νούμερο. Ακόμα πιο συγκλονιστικό είναι ότι πάνω από 60% των αντρών είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τα sites γνωριμιών. Sites όπως τα Tinder, Badoo, OK Cupid, Eligible Greeks, Bumble, κ.λ.π. Ας σκεφτούμε τώρα κάτι, από τους άντρες που τα χρησιμοποιούν, πόσοι εξ αυτών πληρούν τα κριτήρια να είναι όλα τα παρακάτω:

1.ελεύθεροι

2.ηλικιακά συμβατοί

3.πραγματικά άτομα πίσω από το προφίλ

4.όχι κρίπουλες ή μισογύνηδες

Πόσοι; Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αναγνωστριών μας όχι και τόσοι πολλοί τελικά.

“Προφίλ χωρίς περιεχόμενο, χωρίς φωτογραφίες μου στέλνανε μηνύματα τύπου «γεια, τι κάνεις; » (μαγειρεύω ρεβίθια, ρε Τάκη, γιατί δεν ξεκινάς με το να μου συστηθείς), «γεια, είσαι πανέμορφη» (δεν είμαι πανέμορφη και το ξέρουμε και οι δύο, πες κάτι πιο πρωτότυπο) ή κάτι copy paste γενικούρες που τις στέλνουν σ’ όλες, στυλ «βρήκα το προφίλ σου ενδιαφέρον» – αφού το βρήκες τόσο ενδιαφέρον, ρε Τάκη, μπες στον κόπο να μας πεις τι ακριβώς σου άρεσε.” [εδώ]

Η Ρένα απαντά: Δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν νορμάλ στα dating apps

Άλλη αναγνώστρια μας εκμυστηρεύεται: “Πολλές single γυναικες που γνωρίζω θελουν να βρουν μια νορμαλ σχεση (οχι να καταληξει σε γαμο απαραιτητα, μια κανονικη σχεση, οχι One Night Stand) Ολοι σχεδον ψάχνουν για ONS. Εγω δεν είμαι αυτής της φιλοσοφιας, το έχω δοκιμάσει και δε με καλυπτει καθολου – μα καθόλου ομως- ουτε καν σεξουαλικα. Το σεξ ηταν απαίσιο και δε θελω να το ξαναδοκιμάσω. Μεσα απο αυτά που έχω ζήσει, αλλά και μέσα από αυτά που διαβάζω εδώ και σε άλλα sites, συμπεραίνω οτι, υπάρχουν πάρα πολλοί άντρες εκεί έξω που θεωρουν οτι ειναι καλοί στο σεξ, αλλά τελικα ειναι τελείως μάπα το καρπούζι, για διάφορους λογους, με πρώτο και κύριο το οτι δεν ασχολούνται καθόλου με τη δική σου ικανοποίηση.”

Η Ρένα απαντά: Αξίζει να ασχολούμαι ενώ βλέπει την ικανοποίησή μου ως αγγαρεία;

Όμως αν οι περισσότεροι μπαίνουν στα dating apps όχι για σχέση, αλλά για σεξ, τότε μηδέν εις το πηλίκο για τον γυναικείο πληθυσμό που ούτε καλό σεξ λαμβάνει όταν το αποζητά; Όταν η όποια σεξουαλική έλξη περιμένει να γεννηθεί από μια φωτογραφία και λιγοστά κλισέ μηνύματα που ανταλλάσονται πριν τη ζωντανή γνωριμία, πώς θα κλιμακωθεί σε κάτι που θα σου ερεθίσει τον εγκέφαλο;

Eντούτοις είναι σημαντικό να συσχετίσουμε με τα άνωθεν στατιστικά. Στις ηλικίες 20-45, την πλέον ψηφιακά καλωδιωμένη ομάδα ατόμων, όσοι είναι μέσα στις εφαρμογές γνωριμιών είναι άτομα που υπάρχουν κι εκτός αυτών. Πέραν του ελληνικού στίγματος των apps, πόσο η ίδια η τεχνοτροπία, η κατασκευαστική ιδιαιτερότητα αυτού του τύπου διάδρασης βγάζει προβληματικά στοιχεία σε κατά τ’άλλα νορμάλ ανθρώπους; Αν υποθέσουμε βάσει μαρτυριών ότι το κάνει.

Η ιστορία σου: Υπάρχει στίγμα για τα dating apps;

Ισχύει άραγε ότι είναι η ευκολία που παρέχουν οι εφαρμογές, πρώτον στην επιλογή μέσω -θεωρητικά- άπειρων εναλλακτικών και δεύτερον στην αποφυγή της δια ζώσης χυλόπιτας στο φλερτ; Αν το φλερτ έχει γίνει ανύπαρκτο εκεί έξω, είναι μήπως επειδή περιορίστηκε εκεί που η απόρριψη θα τσούξει λιγότερο; Για αρκετές γυναίκες τα social media γενικότερα προσφέρουν μια επίφαση ασφάλειας: “τα σοσιαλ προσφέρουν πιο εύκολα τη δυνατότητα ξεσκαρταρισματος, έχεις ήδη βγάλει πολλα συμπερασματα που δεν μπορείς με την πρώτη επαφή και υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πληθώρα επιλογών από ότι από κοντά.” (JoannaK)

Έχω όμως βγάλει ένα άλλο συμπέρασμα. Μέρος της μεγάλης απογοήτευσης των γυναικών δεν είναι ούτε το κακό σεξ καθεαυτό (παίζει ρόλο, αλλά πάντα έπαιζε, δεν άλλαξε κάτι), ούτε ότι δεν προχωρά σε συσχέτιση η γνωριμία. Είναι άλλωστε έμφυλο στερεότυπο ότι όλες ενδιαφέρονται για σχέση στις εφαρμογές, μπαίνουν και συνειδητοποιημένα για σεξουαλικές σχέσεις και μόνον. Κι αυτό πρέπει να είναι σεβαστό.

Ένας αναγνώστης σχολίασε εν παρόδω σε άλλη ιστορία κάτι που βρήκα πολύ ενδιαφέρον:

“Μια χαρά λειτουργούνε οι άντρες με την λογική “ξεκινάμε και που ξέρεις”. Αυτή ακριβώς είναι η λογική των sites γνωριμιών. Μπαίνεις για να γνωρίσεις κόσμο και κατά κύριο λόγο κόσμο που θα σε έλκει σεξουαλικά. Το τι θα γίνει εξαρτάται καθαρά από τους ανθρώπους που θα γνωριστούν. Όμως οι πιο πολλές γυναίκες μπαίνουν με δεδηλωμένη την πρόθεση σχέσης. Πολλές φορές δεν παίζει καν ρόλο αν ο άλλος είναι μαλακοπίτουρας, αρκεί να δεχτεί την προοπτική της σχέσης. Οπότε ακολουθείται η λογική της εμπορικής συναλλαγής. Όσο μιλάμε βρισκόμαστε ακόμα σε φάση προσφοράς, αν βγούμε έχουμε υπογράψει επιστολή πρόθεσης (LOI – Letter Of Intent) και το μόνο που μένει είναι να συμβολαιοποιήσουμε.

Και διερωτώμαι: πως ξέρεις αν θέλεις σχέση με τον άλλον αν δεν τον έχεις δει καν; Γιατί είναι σίγουρο ότι αν ένας άντρας βγει με μια γυναίκα το κάνει γιατί περιμένει σώνει και καλά σεξ; Πως θα κάνει κάποιος σεξ αν δεν δει πρώτα με τι έχει να κάνει και δεν διαπιστώσει ότι υπάρχει χημεία; Και αν τελικά πέσει σεξ, γιατί σημαίνει ότι δεσμευτήκαμε; Αν σε κάποιον δεν αρέσει; Και καλά, αν δεν αρέσει στον άντρα και δεν θέλει να συνεχίσει ακούει την γνωστή κατηγορία ότι αυτό τον ενδιέφερε μόνο και ότι πούλησε φούμαρα. Αν όμως δεν αρέσει στην γυναίκα και δεν θέλει να συνεχίσει; Δεν έχει αυτό το δικαίωμα; Αν όμως έχει δηλώσει από την αρχή ότι θέλει σχέση και βλέπει ότι δεν της αρέσει ο τύπος για παραπάνω και το σχολάσει, τότε τι γίνεται; Τον κοροϊδεψε;

Οι πιθανότητες για το πως μπορεί να εξελιχθεί μία κατάσταση είναι πάρα πολλές και δεν μπορεί κανείς να το προδικάσει. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι τι υπάρχει στο μυαλό μας ότι θα θέλαμε να συμβεί. Οι άντρες μια χαρά το ξέρουν αυτό και το εξηγούν στις γυναίκες, όμως αντιμετωπίζουν πάντα την θέση ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το σεξ. Και ας πούμε ότι έτσι είναι. Γιατί είναι κακό να σε ενδιαφέρει το σεξ; Και γιατί είναι υποτιμητικό για τον άντρα να το θέλει και τιμητικό για την γυναίκα να μην το θέλει παρά μόνο στο πλαίσιο σχέσης;”

Κι ίσως αυτό να συνοψίζει την σεξουαλική ελευθερία και τα όριά της, μια ελευθερία που δεν είναι ίση για τα δύο φύλα. Ακόμα…

Νομίζω ότι τελικά αυτό που δημιουργεί αυτό το εντεινόμενο αίσθημα απογοήτευσης στις γυναίκες 25-45 ετών, όπως μας εκφράζεται και μέσω των ιστοριών που δημοσιεύουμε, είναι ότι πλέον έχουν σε γραπτή μορφή όλη την πατριαρχία και τις κακές συμπεριφορές προς το φύλο τους και κυρίως τον χρόνο να τα αναλογιστούν αναδρομικά και ταυτοχρόνως. Όταν κοιτάς για πολύ ώρα μέσα σε μια άβυσσο, κοιτάει κι άβυσσος μέσα σε σένα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News