είμαι φιλόλογος, αδιόριστη φυσικά, μιας και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου πριν μόλις 3 χρόνια. Στο διάστημα αυτό παραδίδω κατ΄οίκον μαθήματα σε παιδιά, τα οποία είναι όλα ξεχωριστά μεταξύ τους και έχουμε αναπτύξει με τον καιρό ένα ιδιαίτερο δέσιμο. Το πρόβλημα είναι το εξής, ένας απ’ τους μαθητές μου , 14 χρονών , έχει μια πολύ ιδιαίτερη συμπεριφορά , την οποία δεν ξέρω πως να διαχειριστώ . Θα γίνω πιο σαφής. Υπάρχουν στιγμές που δεν με ακούει καν όταν του μιλάω, κουτουλάει το κεφάλι του στο θρανίο , κάνει σπαστικές κινήσεις, αγγίζεται σε πιο ιδιαίτερα σημεία (θεωρώντας ότι δεν τον βλέπω) , τραυλίζει και δυσκολεύεται υπερβολικά να αρθρώσει μια πρόταση. Κάτι άλλο που με τρομοκρατεί είναι οι εναλλαγές στον τόνο της φωνής του και ο τρόπος που μιλάει γενικά, ο οποίος μοιάζει με παιδιού που τα ελληνικά τού είναι ξένα (όχι σε θέμα προφοράς). Επειδή το ζήτημα με απασχολεί δύο χρόνια, ήθελα να τον προσεγγίσω πιο φιλικά και να “ξεμπλοκάρω” όπως μπορώ τη συμπεριφορά του. Έτσι τον ρώτησα μια μέρα αν θα κάνει καμία βόλτα το Σαββατοκύριακο με τους φίλους του και μου απάντησε ότι δεν θέλει. Τότε ήταν που πήρα την πρωτοβουλία και κάλεσα τη μητέρα του. Αφού την ενημέρωσα για την απόδοσή του , τη ρώτησα αν παρατηρεί κάτι διαφορετικό στη συμπεριφορά του γιου της τον τελευταίο καιρό και μου απάντησε ότι είναι πολύ κλειστός χαρακτήρας και ότι αυτό είναι κάτι που την ανησυχεί γενικά. Με κάπως τρεμάμενη φωνή μού είπε ότι δεν θέλει να πηγαίνει βόλτα με τους συμμαθητές του και όλο το Σαββατοκύριακο κάθεται μπροστά στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Στο επόμενο μας μάθημα είχα ετοιμάσει θέμα έκθεσης σχετικά με τη φιλία. Το παιδί όχι απλά δεν συμμετείχε, ήταν τελείως απαθής , σαν να μην καταλάβαινε καν τι συζητάμε. Μάλιστα δυο φορές έκανε κάτι που δεν είχα ξαναδεί από κείνον, έκλεισε τα αυτιά του. Θα ήθελα πάρα πολύ να τον βοηθήσω , αλλά δεν ξέρω πως. Έχω σκεφτεί πάρα πολλούς λόγους που μπορεί να συμπεριφέρεται έτσι, αλλά η θέση μου είναι πολύ λεπτή . Το πιο ακραίο που έχω σκεφτεί είναι ότι το παιδί παρουσιάζει κάποια ψήγματα αυτισμού. Αυτό είναι αρκετά αυθαίρετο εκ μέρους μου ως συμπέρασμα, γι αυτό δεν ξέρω καν αν πρέπει να το αναφέρω στη μητέρα του. Ποια είναι η γνώμη σου? Να συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου και να μην ασχοληθώ περαιτέρω? Περιμένω την πολύτιμη βοήθειά σου.
Δεν υπάρχουν ψήγματα αυτισμού, με την έννοια ότι δεν μπορεί κάποιος να είναι λίγο αυτιστικός. Ή βρίσκεται στο λεγόμενο φάσμα του αυτισμού ή όχι. Οι περιγραφές σου είναι χαρακτηριστικές ενός παιδιού που βρίσκεται στο φάσμα, αλλά όπως και εσύ, δεν μπορώ να κάνω διαγνώσεις, γιατί θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο το οποίο δεν είμαι σε θέση να διαγνώσω. Ένας παιδοψυχίατρος θα ήταν ο καταλληλότερος για να προβεί σε διάγνωση, αν και στα ΚΕΣΥ (τα παλαιά ΚΕΔΔΥ και παλαιότερα ΚΔΑΥ), προχωρούν σε εκτιμήσεις και οι παιδοψυχολόγοι.
Θα μου έκανε τρομερή εντύπωση αν αυτό το παιδί παρέμεινε αδιάγνωστο σε όλη τη διάρκεια του δημοτικού. Ίσως υπάρχει κάποια διάγνωση που η μητέρα θέλει να αποκρύψει, ίσως για να μην σε επηρρεάσει. Ίσως πάλι η μητέρα εθελοτυφλεί, αλλά και πάλι, θα το ξαναπώ, μου κάνει τρομερή εντύπωση να μην έχει καθοδηγηθεί από δασκάλους στο παρελθόν για να προβεί σε κάποια διάγνωση.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πολλά πράγματα να κάνεις, εκτός από το να συνεχίσεις να είσαι υποστηρικτική με το παιδί και να κάνεις το μάθημα με όσο μεγαλύτερη ευαισθήσια μπορείς στις ανάγκες του. Ήδη μας περιγράφεις στιγμές που θα έφερναν πάρα πολλούς σε δύσκολη θέση και ίσως και σε θέση παραίτησης, όμως εσύ δεν παραιτήθηκες.
Μπορείς να διαβάσεις κάποιο βιβλίο πάνω στις διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές και στον τρόπο αντιμετώπισης τους (απλά πάτα στο google «Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, βιβλίο», και θα σου εμφανίσει κάποια), γιατί σίγουρα μιας και είσαι στον κλάδο οι γνώσεις αυτές δεν θα πάνε σε καμία περίπτωση χαμένες. Ειδικά αν στο μέλλον προσληφθείς ως αναπληρώτρια (στο εύχομαι, αν αυτό είναι που επιθυμείς), θα δεις ότι η κατάσταση στα δημόσια σχολεία έχει συχνά παιδιά με τέτοιες συμπεριφορές, αλλά και με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συγγνώμη, το παιδί μιλαει με.διαφορες φωνές, κουτουλαει το κεφαλι του,χαιδευεται εν ωρα μαθήματος και η μαμά το μονο που εχει να πει ειναι πως ανησυχει που δε βγαίνει με τους φίλους τού; Ως εκπαιδευτικός εχω γνωρίσει άπειρους Στρουθοκάμηλους,αλλα αυτο ξεπερνά καθε φαντασία!!!!!!!!
Μπορεί να ντράπηκε και να μην ενημέρωσε την μητέρα γι αυτό το περιστατικό!
Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με περιπτώσεις γονέων που έχουν πάρει διαγνώσεις για τα παιδιά τους, που απευθύνονται σε ειδικούς ακριβώς επειδή έλαβαν αυτές τις διαγνώσεις και παρόλα αυτά βρίσκονται σε τέτοια άρνηση που πραγματικά λες ότι δεν μπορεί να εθελοτυφλούν τόσο, με κοροϊδεύουν. Θα έπρεπε να υπάρχει υποχρεωτική συμβουλευτική για γονείς που λαμβάνουν τα παιδιά τους διαγνώσεις. Δυστυχώς όμως από όσο γνωρίζω η μόνη συμβουλευτική που προσφέρεται από το κράτος είναι 1-2 συναντήσεις των γονιών με τους ψυχολόγους του ΚΕΣΥ (και αν). Επιπλέον, αν και τα ταμεία καλύπτουν κατά περιπτώσεις συμβουλευτική γονέων, δυστυχώς καθώς είναι προαιρετική, ελάχιστοι γονείς κάνουν… Διαβάστε περισσότερα »
Θα έπρεπε να ντρέπεσαι για αυτό το σχόλιο σου . Οσο και για την ιδιοτητα σου σαν εκπαιδευτικος . Το παιδί αυτό δεν το κάνει αυτό γιατί το θέλει , ούτε γιατι είναι παιδί . Το παιδί αυτό μια διαφορετική νευροβιολογική βάση στον εγκέφαλο του , διαταραγμένη , και γιαυτο συμπεριφέρεται έτσι . Δεν φταίει αυτό . Τώρα απο κει και πέρα ο αυτισμός είναι πολύ δύσκολη αναπτυξιακη διαταραχή με μεγάλη συνοσηρότητα με άλλες ψυχικής ασθένειες όπως το Διασπαση προσοχής και Υπερκινητικότητα , τα Τικς ( συνδρομο ΤΟΥΡΕΤ) . Αν οι εκπαιδευτικοί σαν εσένα ήταν ενημερωμένοι για αυτα τα παιδιά… Διαβάστε περισσότερα »
Παρε το 11888 να σου απαντησω…
Αγαπητή συναδελφε, η συγκεκριμένη συμπεριφορά όντως παραπέμπει στο φάσμα, αλλά διαγνώσεις δεν μπορούμε να κάνουμε, όπως πολύ σωστά είπε η Φαίνια. Επειδή είσαι καινούρια απόφοιτος, να σε προειδοποιήσω οτι τέτοια “περιεργα” περιστατικά θα συναντήσεις πολλά στην επαγγελματική σου πορεία. Θα βρεις γονείς με παιδιά στο φάσμα που ορκίζονται ότι απλά έχουν μαθησιακές δυσκολίες, θα δεις άλλους που έχουν βαρβάτες διαγνώσεις για τα παιδιά τους αλλά δεν το παραδέχονται. Θα συναντήσεις γονείς που σου δείχνουν διαγνώσεις αλλά λένε ότι δεν τις αποδέχονται. Θα δεις πολλά. Αυτο που μπορείς να κάνεις είναι να ρωτήσεις αν έχει περάσει ποτέ απο ΚΕΔΔΥ εστω και… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο μα πόσο ισχύει αυτό! Στα 15 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, μου έχουν τυχει 3 βαρβάτα περιστατικά, από αυτισμό έως και νοητική υστέρηση. Σε όλες τις περιπτώσεις οι γονείς εθελοτυφλουσαν. Με το που τους έκανες μια μικρή νύξη, θεωρούσαν ότι το παιδί ειναι απλά χαμηλών τόνων ή λίγο πιο ανωριμο οπότε δε μπορεί να συμβαδισει με τα παιδάκια της ηλικίας του ή είναι τεμπελικο και θέλει παραπάνω πίεση (!). Εγώ στη θέση της κοπέλας θα τους προτεινα ότι “καλό θα ήταν να κάνετε μια βόλτα από το ΚΕΔΔΥ γιατί αυτοί γνωρίζουν καλύτερα και αν δεν υπάρχει πρόβλημα απο… Διαβάστε περισσότερα »
Μία σημείωση μόνο. Σαφώς και όποιος είναι αυτιστικός είνα αυτιστικός (αν και υπάρχουν σύμφωνα με το πιο πρόσφατο DSM 3 επίπεδα αυτισμού-στο ICD-10 δεν υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός) αλλά μπορεί κάποιος να έχει αυτιστικά χαρακτηριστικά (autistic traits) χωρίς να είναι αυτιστικός. Επίσης διάφορετικές νευροαναπτυξιακές διαταραχές μπορεί να έχουν κάποια από τα χαρακτηριστικά του αυτισμού χωρίς να είναι καθεαυτό αυτισμός (π.χ. sensory processing disorder). Ο παιδοαναπτυξιολόγος ή ο παιδοψυχίατρος είναι ο πλέον κατάλληλος να κάνει τη διάγνωση. Αν και νομίζω με τον νέο ΕΚΠΥ, μόνο παιδοψυχίατρος δίνει επίσημη διαγνώση. Θα μου επιτραπεί εδώ να πω πως προσωπικά θεωρώ μεγάλο λάθος εάν… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ θα έλεγα να μιλήσει με τη μητέρα του παιδιού και να πει ότι χρειάζεται να εξεταστεί στο ΚΕΔΔΥ.
Αυτό που θα ήθελα να σχολιάσω είναι πως το να βρίσκεται το παιδί στο φάσμα του αυτισμού δεν είναι ακραίο σενάριο, όπως αναφέρθηκε. Είναι μια πολύ συχνή αναπτυξιακή κατάσταση (“διαταραχή” συνηθίζεται να τη λένε) που ναι μεν δε θεραπεύεται αλλά επιδεχεται σημαντική και ουσιαστική παρέμβαση προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του παιδιού αλλά και της οικογένειάς του. Φυσικά η εικόνα που περιεγραψες μπορεί να αντιστοιχεί σε ένα παιδί που βρίσκεται στο φάσμα, μπορεί όμως να οφείλεται και σε δεκάδες αλλες αναπτυξιακές διαταραχές, και γενικά σε πολλούς άλλους λογους. Συνολικά είναι αξιοθαύμαστη η στάση σου. Θα πρότεινα να επιβεβαιωθεί από… Διαβάστε περισσότερα »
Ιδανικά, θα έπρεπε να πείτε τις παρατηρήσεις σας στη μαμά χωρίς να πείτε σε καμία περίπτωση ότι υποψιάζεστε ότι το παιδί βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού ή οτιδήποτε άλλο παρόμοιο. Όπως καταλαβαίνετε κι εσείς, δεν είστε σε θέση να κάνετε διάγνωση, αλλά θα φέρετε και τη μαμά σε θέση άμυνας. Ωστόσο, δεν ξέρω καν κατά πόσο μπορεί να σας βοηθήσει κάτι τέτοιο, καθώς οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι σίγουρα το έχουν επισημάνει στη μαμά και εκείνη είτε βρίσκεται χρόνια τώρα σε άρνηση, είτε δε θέλει να σας πει ότι υπάρχει διάγνωση. Το μόνο το οποίο μπορεί πραγματικά να σας βοηθήσει… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως από όσο ξέρω ,μπορεί να κάνω κ λάθος , στην εφηβεία εμφανίζεται η σχιζοφρένεια των αγοριών :/
Άνετα θα μπορούσαν τα συγκεκριμένα συμπτώματα να παραπέμπουν σε σχιζοφρένεια, ιδίως αν είναι πρωτοεμφανιζόμενα. Γι αυτό η διάγνωση καλό είναι να γίνεται από παιδοψυχιατρο.
Πριν 7 χρόνια μου είχαν φέρει στα επείγοντα έναν πιτσιρικά με λιποθυμικο επεισοδιο. Από τη λεπτομερέστερη λήψη ιστορικού φάνηκε ότι ίσως και να ήταν επιληπτικη κρίση.. Μου είχε κάνει εντύπωση ότι τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήταν “παγωμένα”-σαν να ήταν αποστασιοποιημένος…. Ήταν προφανές ότι το παιδί είχε προβλημα. το μόνο περίεργο που είχε παρατηρήσει η μάνα του ήταν ότι ο νεαρός ένιωθε άγχος, είχε αλλαγή συμπεριφοράς, και απέφευγε τον τελευταίο χρόνο τις κοινωνικές συναναστροφές-κατα τα άλλα θεωρούσε ότι ο γιος της ήταν ένα φυσιολογικό παιδί. Έπεσε από τα σύννεφα όταν της είπα ότι το παιδί πρέπει να έχει νευρολογικό θέμα… Διαβάστε περισσότερα »
Δύο ακόμη σκέψεις: 1. Μιλάμε γι’αυτό όλη την ώρα ΑΛΛΆ γιατί αναφερόμαστε μόνο στις μαμάδες στα σχόλια? Οι μπαμπάδες;;; 2. Μπράβο στην κοπέλα που έστειλε την ερώτηση γιατί δείχνει ενδιαφέρον. Ειναι όμως κρίμα το ότι πολλά άτομα που τελειώνουν πανεπιστημιακές σχολές τύπου φιλολογίας/μαθηματικών/ φυσικής/ βιολογίας κλπ καταλήγουν στη διδασκαλία του αντικειμένου ως επαγγελματική απασχόληση χωρίς να έχουν λάβει βασικές παιδαγωγικές γνώσεις. Γιατί αυτό αφουγκράζομαι από την ειλικρινή απορία ” βοήθεια, τι μπορεί να είναι αυτό;!!” Από την άλλη, από ό,τι αντιλαμβάνομαι από τα σχόλια είναι πρόβλημα όλης της κοινωνίας αν υπάρχει τόση άρνηση και κακή ενημέρωση για τις αναπτυξιακές διαταραχές,… Διαβάστε περισσότερα »