Καλημέρα και μια σφιχτή αγκαλιά σε όλες και όλ@ για την υπέροχη δουλειά που κάνετε. Το δικό μου θέμα, δεν είναι πρόβλημα ακόμη. Αλλά…
Στην τάξη της κόρης μου (8 χρονών) υπάρχει ένα παιδάκι που ξυλοφορτώνει τα υπόλοιπα. Ακριβώς, όπως το γράφω! Ο μικρός είναι πραγματικά βίαιος (φτύνει, δαγκώνει, σηκώνει το χέρι του, βρίζει, σπρώχνει)… Με τους γονείς γνωριζόμαστε και είναι ωραίοι άνθρωποι, έχουμε ανταλλάξει επισκέψεις και σε μία από αυτές έχω δει τον γιο τους να επιτίθεται με γροθιές στην κοιλιά της μαμάς του, να της τραβάει τα μαλλιά και η γυναίκα να αντιδρά στωικά θα έλεγα.
Όταν έγινε ένα σκηνικό στο σχολείο και οι δάσκαλοι και εμείς που είχαμε πιο φιλικές σχέσεις, προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε ότι κάπως πρέπει να το δουν, ότι έχει δημιουργηθεί πρόβλημα. Το αποτέλεσμα; Ψυχραθήκαμε ακόμα και εμείς που το θέσαμε όσο πιο κομψά γινόταν.
Την κόρη μου δεν την πλησιάζει, προφανώς κάπως τον έχουν συμβουλεύσει, αλλά τα παιδιά εξακολουθούν να γυρίζουν σπίτι με γρατζουνιές, μώλωπες και πάει λέγοντας.
Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Πώς εξηγούμε στους γονείς ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να λύσουν άμεσα όσο είναι νωρίς; Και κυρίως μου κάνει εντύπωση γιατί και οι δυο τους είναι ήρεμοι άνθρωποι και μέχρι να ψυχραθούμε, αρκετά της συζήτησης.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ανήσυχη μαμά
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο θα σε ακούσουν σε ο,τι κάι να τους πεις. 6 χρόνια στο Δημοτικό και 2 στο Γυμνάσιο, αυτό έχω διαπιστώσει. Αν παραδεχτούν ότι είναι βίαιο το παιδί τους , θα πρέπει πρώτα να έχουν παραδεχτεί ότι έχουν κάνει λάθος στον τρόπο που το έχουν μεγαλώσει. Πολύ σπάνιο. Εφοδιασου με υπομονή γιατί τέτοια και χειρότερα θα συναντήσεις πολλά. Αυτοί που πρέπει να διαχειριστούν το παιδάκι και τους γονείς είναι ο-η δασκάλα-ος της τάξης και η διεύθυνση του σχολείου. Εσύ φρόντισε για το δικό σου παιδί. Αυτό που έλεγα στην κόρη μου ήταν να μιλάει . Σε… Διαβάστε περισσότερα »
Αντιλαμβάνοντας τη θέση σας και χωρίς να προσπαθήσω να δικαιολογήσω τους γονείς τους οποίους εσείς χαρακτηρίσατε ως ήρεμους ανθρώπους, μήπως το παιδάκι βρίσκεται σε φάσμα του αυτισμού;
Το αναφέρω αυτό διότι γνωρίζω προσωπικά οικογένεια όπου ο γιος τους ηλικίας 8 βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού -συγκεκριμένα άσπεργκερ- και έχει τέτοιου είδους ξεσπάσματα στο σχολείο, παρόλο που οι γονείς έχουν εξηγήσει πολλάκις ότι δεν επιτρέπεται να χτυπά τα άλλα παιδάκια.
Και πάλι, τα αναφέρω αυτά με επιφύλαξη και χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω τους γονείς (αν έχουν διδάξει στο παιδί τους πως με τη βία λύνονται τα προβλήματα)
Στο σχολείο υπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά. Εμείς είχαμε και τέτοια περίπτωση, και περίπτωση που το παιδί είχε υποστεί κακοποίηση, και περίπτωση που η μαμά είχε υποστεί κακοποίηση και το παιδί ήταν μάρτυρας και χτυπούσε μόνο κορίτσια, και περίπτωση παιδιού υιοθετημένου που ένιωθε διαφορετικό από τα υπόλοιπα . Το πρέπον για τους γονείς , είναι να μην προσπαθούν να ρίξουν ευθύνες στους άλλους γονείς , γιατί πραγματικά δεν μπορείς να ξέρεις τι συμβαίνει σε κάθε σπίτι. Το καλό είναι ότι πλέον τα σχολεία (κάποια τουλάχιστον) έχουν βοήθεια από παιδοψυχολογους που μπορούν να εντοπίσουν τα όποια προβλήματα.
Καταλαβαίνω τι εννοείτε.
Όμως στην ιστορία αναφέρεται πως η μητέρα αντέδρασε στωικά απέναντί του όταν εκείνο ξεκίνησε να τη χτυπά.. Εφόσον πρόκειται για ανθρώπους που είναι υπέρ της συζήτησης, προσωπικά αντιλαμβάνομαι κάποιο φάσμα αυτισμού και όχι αδιάφορους γονείς..
Επαναλαμβάνω, ότι γράφω το σχόλιο με μεγάλη επιφύλαξη και έχοντας γνωρίσει οικογένεια με παιδί στο φάσμα αυτισμού.!
Συμφωνώ παρόλα αυτά πως είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι στα σχολεία πλέον υπάρχει βοήθεια από παιδοψυχολόγους.!
Θα απαντήσω ως εκπαιδευτικος και ως άνθρωπος με εξειδίκευση σε θέματα αυτισμού.
Όχι. Τα αυτιστικα παιδιά σπανίως είναι βίαια.
Οι μόνες περιπτώσεις με περιστατικά βίας είναι από παιδιά με adhd.
Δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Άλλο αυτισμός, άλλο adhd.
Μιλάμε για 2 διαφορετικά είδη ανθρώπων.
Το συγκεκριμένο παιδί απλά δεν έχει μάθει τι σημαίνει όρια.
Δυστυχώς πολλοί γονείς με πρόσχημα το gentle parenting δεν μαθαίνουν στα παιδιά τους αγωγή.
Όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στο σπίτι.
Αν οι γονείς δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι ας πάνε σε παιδοψυχολογο για συμβουλές.
Αυτά.
Είναι πολύ σπάνιο απ’ότι έχω διαβάσει. Και επίσης – το λέω με επιφύλαξη – ακόμα και αν είναι βίαια, δεν νομίζω να γίνεται σε τέτοιο βαθμό, γιατί όπως εγώ τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι από το κείμενο, τα ξεσπάσματά του είναι πολύ βίαια. Εννοείται ότι δεν θέλω να μιλήσω για χάρη κανενός ειδικού, απλά έχω διαβάσει αρκετά πράγματα και άρθρα περί Άσπεργκερ, επειδή νομίζω πως έχω και εγώ
Είναι πολύ πιθανό οι γονείς να μην είναι τόσο ήρεμοι και συζητήσιμοι, τόσο “ιδανικοί” και οι βίαιες αντιδράσεις του παιδιού να οφείλονται στο τοξικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει, το οποίο και προφανώς αυτοί δε θα παραδεχθούν ούτε θα θελήσουν να διορθώσουν
Eίναι πολύ δύσκολο για έναν γονιό να αποδεχτεί feedback ιδίως απο άλλους γονείς οτι το παιδί του έχει προβληματική συμπεριφορά. Επίσης ενα παιδί βίαιο σε αυτή την ηλικία προφανώς έχει υποστεί βία στο σπίτι του, η πιθανότητα να τρώει ξύλο ως μέσο συμμόρφωσης είναι μεγάλη. Διαφορετικά δεν σηκώνει ενα παιδάκι χέρι σε άλλο κατ’εξακολούθηση όπως περιγράφετε…όχι αν του έχει γίνει σαφές απο το σπίτι του οτι αυτό είναι λάθος, απαγορεύεται, δεν πρέπει να γίνεται και φυσικά οχι απλά στα λόγια, να μην εξασκείται βία και προς το ίδιο το παιδί. Δυστυχώς εν έτει 2022 είναι πολλοί οι γονείς γύρω μας… Διαβάστε περισσότερα »
Εσείς δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα. Αρμόδιοι είναι οι εκπαιδευτικοι του μαθητή και το σχολείο. Αν οι γονείς δεν θέλουν να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης, πρέπει το σχολείο να εμπλέξει και τον συντονιστή εκπαίδευσης. Πρέπει να γίνει αίτηση από τους γονείς για να περάσει το παιδί από αξιολόγηση στον αρμόδιο φορέα (ΚΕΔΑΣΥ) και να βγει γνωμάτευση η οποία θα προβλέπει τρόπους παρέμβασης. Είναι πολύ πιθανό να εγκριθεί παράλληλη στήριξη για τον μαθητή, εφόσον είναι επιθετικός. Επίσης, αν το σχολείο είναι μεγάλο, είναι πολύ πιθανόν να υπάρχει σχολικός ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός που μπορούν να εμπλακούν, πάντα με την έγκριση… Διαβάστε περισσότερα »
Τα παιδιά συνήθως αντιγράφουν συμπεριφορές ίσως αυτό βλέπει στο οικογενειακό του περιβάλλον άρα αυτό αναπαράγει.Αλλα καλό θα ήταν να διαπιστώσετε μήπως και τα δικά σας παιδιά το “προκαλούν” επειδή θεωρείτε πλέον το “κακό παιδί” κι έχει απομονωθει κι απλά προσπαθεί να αντιδράσει ενώ έχει χάσει τι δίκιο του κι αντιδρά βίαια.
Αν αύριο μεθαύριο σε 10 χρόνια αυτό το παιδί καταλήξει παραβατικό και ξυλοφορτώνει – στην καλύτερη περίπτωση – όποιον βρει ή και τ@ σύντροφό του, θα πέσουν όλοι όσοι το γνωρίζουν από τα σύννεφα. Άσε, το ξέρουμε το παραμύθι πια