Καλησπέρα Ρένα και σε όλη την παρέα,
Έχω ξαναγράψει και βοηθήθηκα αρκετά θα πω, για αυτό και παίρνω το θάρρος να ξαναγράψω.
Είμαι 25 ετών και λόγω δουλειάς συναναστρέφομαι με μεγαλύτερο κόσμο. Οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είναι αρκετά μεγαλύτεροι μου και το απολαμβάνω. Παρατηρώ ότι μου αρέσουν κάποιοι τύποι σχέσεων με άντρες συναδέλφους, οι οποίοι μου φέρονται “πατρικά”.
Με συμβουλεύουν, με προστατεύουν στην δουλειά “καλύπτοντας” με και μου συμπεριφέρονται με αβρότητα. Επίσης απολαμβάνω την οπτική τους, γιατί είναι σαν να μιλάς μαζί με τους γονείς σου αλλά πιο απελευθερωμένα γιατί δεν υπάρχει το άγχος και η ανησυχία του γονέα.
Για να προλάβω τυχόν ερωτήσεις, δεν υπάρχει ερωτικό ενδιαφέρον ούτε από τη πλευρά μου, ούτε από τη δική τους. Το νιώθω ότι δεν υπάρχει.
Νιώθω λίγο παιδί ανάμεσα τους και μου αρέσει. Όμως με προβληματίζει γιατί επιδιώκω τέτοιου είδους σχέσεις καθώς έχω πολύ καλή σχέση με τον πατέρα μου και δεν επιδιώκω κάποιου είδους αντικατάσταση.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Αναρωτιέμαι
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τυχερή είσαι εφόσον έχεις καλούς συναδέλφους που θέλουν να μοιραστούν εργασιακή εμπειρία και γνώση. Γιατί να μην το απολαμβάνεις; Στην ομάδα μου έχω junior άτομα και κάποια με περισσότερη εμπειρία, όλοι μας απολαμβάνουμε ένα ασφαλές περιβάλλον. Προσωπικά, όταν μετά από τόσα χρόνια εργασίας είδα την νέα προϊσταμένη μου να φαίρεται με τον ίδιο σεβασμό σε όλους μας και να έχει ως προτεραιότητα να μεταδώσει γνώση σε όλους, πήγαινα στη δουλειά και χαμογελούσα σαν ερωτευμένη. Σαν την κουκουβάγια καμαρώνω τα κορίτσια μας όταν τις βλέπω να κατακτούν νέα γνώση και να πηγαίνουν ακόμα παραπάνω.
Να υποθέσω ότι δεν δουλεύεις στην τυπική μικρομεσαία οικογενειακή ελληνική επιχείρηση;
Καλά υποθέτεις. Aν και είναι θέμα του ανθρώπου που ηγείται της ομάδας. Δεν έχουν βγάλει αδίκως κακό όνομα οι πολυεθνικές.
Έτσι συμβαίνει πάντα μέχρι να πλακώσει πολλή δουλειά και να αρχίσετε να παίζετε κατς.
Την συγκεκριμένη την έχω τσεκάρει και σε πολλή δουλειά και σε άσχημες φάσεις. Από την άλλη έχουμε και τα γνωστά τμήματα στο δημόσιο τομέα που μπορεί να μην έχουν δουλειά και παίζουν κατς για να περάσει η ώρα.
Ίσως είναι τρόπος για να διαχειριστείς το άγχος της δουλειάς. Αν κρίνω από την ηλικία σου, λογικά είσαι καινούρια στο χώρο. Το να νιώθεις ανάμεσα τους παιδί σου δημιουργεί μια ασφάλεια και πετάει από πάνω σου μεγάλο κομμάτι ευθυνών. Εάν κάτι πάει στραβά, θα σε προστατεύσουν και θα το λύσουν οι “εργασιακοί μπαμπάδες”.
Για τυχόν προβολές πατρικής σχέσης θα παραπέμψω σε ειδικό προς διερεύνηση. Κατα τα άλλα δυο παρατηρήσεις.
-Μιλάς για άντρες συναδέλφους. Με γυναίκες δεν συμβαίνει ή περνάει χωρίς να σου κάνει κάποιο κλίκ?
-Ωραία είναι να λαμβάνουμε την θέση του παιδιού με τους αβρούς συναδέλφους, μήπως να τους κρίνεις οταν αποφασίσεις να ζητήσεις θέση ενηλίκου ανάμεσα τους?
Μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα και απλά να βρέθηκες με τους κατάλληλους ανθρώπους, μπορεί όμως και να “κωλώνεις” να αναλάβεις εργασιακή ευθύνη. Με δύο λόγια αν εξελίσσεσαι όπως θες δε βλέπω πρόβλημα. Αν όμως “καβατζώνεσαι” πίσω από τις πλάτες τους συστηματικά υπάρχει μια πιθανότητα να μην εξελιχθείς ποτέ και μονίμως να χρειάζεσαι εργασιακή πατερίτσα. Και εδώ το πρόβλημα είναι πως δε θα μείνεις σταθερά 25 χρονών κι αυτό που τώρα δείχνει χαριτωμένο να καταλήξει πρόβλημα.
Εφόσον τα άτομα αυτά είναι διατεθειμένα να παίξουν το ρόλο του μέντορα και δεν υπάρχει σεξουαλική παρενόχληση, δε βλέπω κάποιο προβλημα. Δε θα σου πω ”μη συναναστρέφεσαι με κάποιον επειδή είναι γέρος”, αυτό είναι ηλικιακός ρατσισμός και μορφή κακοποίησης και συμβαίνει και στο χώρο εργασίας. Ο μόνος μου προβληματισμός είναι μήπως κάποιο από αυτά τα άτομα χρησιμοποιήσει το φιλικό κλίμα για να κάνει ερωτική κίνηση στο μέλλον και εκεί τα πράγματα θα είναι πολύ αμήχανα. Έχε τις κεραίες σου ανοιχτές.