Υπάρχουν φορές που σχόλια αναγνωστριών παραπέμπονται για περαιτέρω ανάλυση και συζήτηση. Το θέμα της διαθεματικότητας (intersectionality) προέκυψε εξ αφορμής ενός καυστικού σχολίου αναγνώστριας κι αποφασίσαμε να το φέρουμε στο προσκήνιο για να συζητηθεί λίγο περισσότερο η έννοια κι οι συνυποδηλώσεις της. Τι εννοούμε όμως κατ’αρχάς διαθεματικότητα (intersectionality) για να συνεννοηθούμε; Η διαθεματικότητα (ή διατομεακότητα σε άλλα γραπτά) είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται συχνά σε κριτικές θεωρίες για να περιγράψει τους τρόπους με τους οποίους οι καταπιεστικοί θεσμοί κι οι ανάλογοι -ισμοί που προκύπτουν (ρατσισμός, σεξισμός, ομοφοβία, τρανσφοβία, ικανότητα, ξενοφοβία, ταξισμός κ.λπ.) συνδέονται μεταξύ τους και δεν μπορούν να εξεταστούν χωριστά. Η ιδέα προήλθε για πρώτη φορά από την νομικό και μελετητή Kimberlé Crenshaw το 1989 και χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό σε κριτικές θεωρίες, ειδικά στη φεμινιστική θεωρία, όταν συζητείται η συστηματική καταπίεση.
Ουσιαστικά όταν εναντιωνόμαστε στον σεξισμό ενάντια σε γυναίκες, τις απόψεις ή συμπεριφορές των οποίων δεν συμμεριζόμαστε, υπερασπιζόμαστε ένα συλλογικό θέμα.
Όπως το έθεσε κοφτά η Flavia Dzodan, «ο φεμινισμός μου θα είναι διαθεματικός/διασταυρούμενος ή θα είναι μ@λ@κί3ς.»
Το σχόλιο που υπήρξε η αφορμή ήταν της αναγνώστριας Pocahontas στη στήλη Renatalks.
Ο συλλογισμός ήταν ότι η σύνταξη με κοπέλες λευκού προνομίου, ταξικά άνω του μέσου όρου, εμφανισιακά μακράν του αντικειμένου της χοντροφοβίας και ως οντότητες μακρινές από την προσωπική καθημερινότητα είναι σχεδόν αδύνατη. Επιπλέον όταν αυτές εκφράζουν -ισμούς (ρατσισμό, ταξισμό, body shaming) πώς ζητείται από μας να τις υπερασπιστούμε όταν πέφτουν θύμα διαδικτυακής ή δημόσιας λεκτικής επίθεσης;
Η Κ-Spy απάντησε με ένα θεωρητικό ερώτημα που πάει στον πυρήνα του ζητήματος.
“Με ταρακούνησε πολύ η αναφορά σου στα προνόμια, τουλάχιστον η σελίδα αυτή μας έκανε να καταλάβουμε τι σημαίνει white privilege. Σαφέστατα, εγώ είμαι προνομιούχα, λευκή, cis straight, αδύνατη, σε μεσαία οικονομική τάξη, όλα τα κακά της μοίρας μου. Οπότε, το βουλώνω κανονικά και δεν κουνάω το δάχτυλο σε όσα λες. Θέλω να ρωτήσω όμως το εξής, χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης και προβοκατόρικα. Επί του πρακτέου, τι θα έκανες αν βρισκόσουν μπροστά σε μια απόπειρα βιασμού, ας πούμε της Λατινοπούλου? Η αν έβλεπες μπροστά σου να κακοποιείται ή να απειλείται η ζωή της Μιχαλολιάκου από τον σύντροφο/σύζυγο της? Τι θα έκανες? Τι θα έλεγες? Τι θα σκεφτόσουν?”
Ουσιαστικά όταν εναντιωνόμαστε στον σεξισμό ενάντια σε γυναίκες, τις απόψεις ή συμπεριφορές των οποίων δεν συμμεριζόμαστε, υπερασπιζόμαστε ένα συλλογικό θέμα. Υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας. Το ίδιο κι όταν υπερασπιζόμαστε ένα θύμα ρατσισμού, ενώ ταυτόχρονα πρόκειται για σεξιστή. Υπερασπιζόμαστε πάλι τους εαυτούς μας. Το θέμα των αυξημένων γυναικοκτονιών πρέπει να μας απασχολεί και σε αυτόν τον ορίζοντα.
Ένα άτομο ή μια ομάδα μπορεί να υπόκειται σε πολλαπλές μορφές καταπίεσης που στρέφονται εναντίον τους ταυτόχρονα. Αυτό μπορεί να περιπλέξει σημαντικά τα πράγματα.
Δύο άτομα ή ομάδες με διαφορετικές μορφές καταπίεσης που στρέφονται εναντίον τους μπορεί να έχουν και οι δύο νόμιμες ανάγκες που έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους. Η επιλογή ενός τρόπου συμφιλίωσης αυτών των αναγκών είναι δύσκολη και τείνει να πέφτει δυσανάλογα σκληρά σε άτομα που ήδη αγωνίζονται.
Η προσπάθεια για καλύτερη κατανόηση της διαθεματικότητας θα βοηθήσει στην εξάλειψη των περιπτώσεων των Ολυμπιακών Αγώνων της Καταπίεσης – άνθρωποι που συνεχίζουν να συζητούν για το ποιος περνάει δυσκολότερα ή καλύτερα σε αυτόν ή τον τομέα, συζήτηση που δεν πρόκειται να λύσει τα βασικά ζητήματα.
Ακριβώς επειδή είστε γυναίκα, ή ανάπηρη, ή μαύρη ή έχετε συγκεκριμένο σωματότυπο (υπέρβαρος, λιποβαρής, μέσος όρος) δεν σημαίνει ότι οι εμπειρίες σας από τον σεξισμό, ableism ή ρατσισμό ή χοντροφοβία ταιριάζουν ακριβώς με εμπειρίες άλλων είδη καταπίεσης (ή ακόμα και ακριβώς όπως ο σεξισμός, η ικανότητα ή ο ρατσισμός για κάποιον άλλο, φυσικά).
Όπως εύγλωττα γράφει η Angry Black Woman στο blog της ήδη από το 2009, αναγνωρίζοντας και τα δικά της ελείμματα:
“Η προσπάθεια για καλύτερη κατανόηση της διαθεματικότητας θα βοηθήσει στην εξάλειψη των περιπτώσεων των Ολυμπιακών Αγώνων της Καταπίεσης – άνθρωποι που συνεχίζουν να συζητούν για το ποιος περνάει δυσκολότερα ή καλύτερα σε αυτόν ή τον τομέα, συζήτηση που δεν πρόκειται να λύσει τα βασικά ζητήματα. Το να εστιάζεις σε μία μόνο καταπίεση χωρίς να λαμβάνεις υπόψη πώς διασταυρώνεται με άλλες είναι αλλοτριωτικό και συχνά οδηγεί σε έλλειψη πραγματικής προόδου. Αυτό ισχύει στο επίπεδο της μεγάλης εικόνας και μέχρι τα άτομα μεμονωμένα. Είναι ακόμη πιο δύσκολο για μερικούς ανθρώπους να κατανοήσουν ότι η επίλυση των προβλημάτων μιας ομάδας μπορεί να μην οδηγήσει στην επίλυση όλων. Όταν ομάδες ή άτομα αποτυγχάνουν στη διατομεακή σχέση, μπορεί συχνά να οδηγήσει σε άτομα που θα έπρεπε να συνεργάζονται αντί να νιώθουν αγανάκτηση ή εχθρότητα ο ένας προς τον άλλον. Γίνεται ιδιαίτερα μπερδεμένο όταν οι άνθρωποι που εργάζονται ενάντια σε μια πτυχή της προκατάληψης επιδεικνύουν προκαταλήψεις ή καταπιεστικές συμπεριφορές οι ίδιοι και στη συνέχεια αναστατώνονται όταν οι άνθρωποι τους εγκαλούν για την προβληματική τους συμπεριφορά.”
Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό της αποτυχίας της διαθεματικότητας (του Intersectionality Fail): το να μην αναγνωρίζετε ότι ο ακτιβισμός σας, όσο χρήσιμος και υπέροχος κι αν είναι, δεν σας προσφέρει ευκαιρία για μια άλλη προβληματική συμπεριφορά. Δεν έχει σημασία αν αυτή η συμπεριφορά είναι ενεργή ή παθητική, όπως όταν οι ανησυχίες μιας ομάδας απλώς αγνοούνται ή δεν λαμβάνονται υπόψιν. Οι άνθρωποι δεν πρόκειται να αγνοήσουν τον σεξισμό σας πχ., μόνο και μόνο επειδή εργάζεστε κατά του ρατσισμού. Οι άνθρωποι δεν πρόκειται να αγνοήσουν τον ρατσισμό σας επειδή κάνατε εκστρατεία για την ισότητα του γάμου. Κανείς δεν πρόκειται να σας επιτρέψει να καταπιέζετε τους άλλους μόνο και μόνο επειδή καταπιέζεστε οι ίδιοι.
Αυτό το ζήτημα δεν περιορίζεται στο φύλο και τη φυλή, ισχύει για όλες τις καταπιέσεις, περιθωριοποιήσεις, προκαταλήψεις, διακρίσεις.
Ορισμένες ομάδες είναι πιο ευάλωτες από άλλες, μέσα στην ομπρέλλα της θηλυκότητας. Η τρανσέξουαλ ακτιβίστρια Sally Goldner AM, είχε πει στον Guardian ότι είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τα μη δυαδικά (non binary) και τρανς άτομα διέτρεχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο να υποστούν σεξουαλική επίθεση στη διάρκεια της ζωής τους. «Έχουμε δει τα τεράστια εμπόδια για να μπει αυτή η συζήτηση στον χάρτη και να ληφθούν θετικά προληπτικά μέτρα για τις ισέμφυλες, ετεροφυλόφιλες λευκές γυναίκες, αλλά πρέπει να βεβαιωθούμε ότι όλοι θα έρθουν μαζί και θα ανατραφούν γιατί τότε θα βάλουμε μερικούς ανθρώπους πιο πέρα πίσω αν δεν το κάνουμε», είπε η Γκόλντερ. «Σίγουρα οι τρανς γυναίκες έχουν μείνει πίσω [στον φεμινισμό] μέχρι στιγμής».
Η συνήγορος της αναπηρίας Carly Findlay συμπλήρωσε ότι θα ήταν ζωτικής σημασίας στο μέλλον να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες με αναπηρία θα συμπεριληφθούν στο κίνημα. Στατιστικά στοιχεία από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας δείχνουν ότι μία στις τέσσερις γυναίκες με αναπηρία άνω των 15 ετών υπέστη σεξουαλική βία σε σύγκριση με μία στις 15 γυναίκες χωρίς αναπηρία.
Μιλώντας για διαθεματικότητα επομένως οραματιζόμαστε ένα μέλλον όπου στα συμπλεόμενα ζητήματα που απασχολούν τις γυναίκες θα είναι κυρίαρχη η αλληλεγγύη και η ισότητα, με αποτέλεσμα να είναι μακρινές οι δυσοίωνες συμπεριφορές κι απόψεις που τώρα μας περιπλέκουν στον αγώνα για εξάλειψη της έμφυλης ανισότητας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κουτάκια, κουτάκια, κουτάκια και ότι και να κάνεις δεν είναι ποτέ αρκετό. Όμως ο φεμινισμός αφορά την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών. Και όχι, δεν συμπεριλαμβάνω τους άντρες που νομίζουν ότι είναι γυναίκες, υιοθετώντας τα πλέον επιφανειακά στερεότυπα που επιβάλλονται σε αυτές. Έχει να κάνει αποκλειστικά με το φύλο. Όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά (χρώμα, θρησκεία, αναπηρία, μέγεθος κλπ) έχουν διαφορετική βαρύτητα σε διαφορετικές κοινωνίες, αναλόγως την επικρατούσα κουλτούρα. Στην Μαυριτανία στέλνουν τα κορίτσια σε fat-camps και τα ταίζουν με το ζόρι, ώστε να αποκτήσουν όσο περισσότερο βάρος γίνεται γιατί θεωρείται ελκυστικό. Στην δεκαετία του ’90, στον Δυτικό κόσμο τα κορίτσια… Διαβάστε περισσότερα »
“Κουτάκια, κουτάκια, κουτάκια και ότι και να κάνεις δεν είναι ποτέ αρκετό.”
Τι εννοείς;
Εννοώ τα κουτάκια που καλούμαστε να τσεκάρουμε και τις πολύπλοκες εξισώσεις που πρέπει να λύσουμε, για να δούμε σε ποιο επίπεδο βρισκόμαστε στην πυραμίδα καταπίεσης.
Αν επιτρέπεις, μια ερώτηση ακόμη θέλω να κάνω. Ποιο πράγμα δεν είναι αρκετό (και σε ποιον);
Εννοείς ότι έχεις φεμινιστική δράση (με αποκλειστικό κριτήριο το φύλο όπως είπες) και “κάποιος” σε ψέγει ότι δεν είναι αρκετή;
Θα είμαι ειλικρινής, διαφωνώ με διάφορα πράγματα που είπες στο σχόλιό σου και θα μπορούσαμε να τα συζητήσουμε, νο πρόμπλεμ, αλλά αυτή η αρχική δήλωση μού φαίνεται πολύ περίεργη και δεν μπορώ να την αποκρυπτογραφήσω. Γι’αυτό ρωτάω, σέβομαι τα γραφόμενά σου, την εμπειρία σου και δε θέλω να κάνω υποθέσεις.
Για παράδειγμα, με ενοχλεί η αυθαίρετη άποψη ότι de facto η λευκή αδύνατη γυναίκα έχει περισσότερα προνόμια σε σχέση με την μαύρη εύσωμη. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζονται οι γυναίκες σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια, όπως ανέφερα και στο αρχικό μου σχόλιο, αλλά στο τέλος καταλήγουν σε ένα κοινό χαρακτηριστικό το οποίο είναι το φύλο τους. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κριτική βάζοντας στο στόχαστρο αποκλειστικά τον Δυτικό πολιτισμό, τοποθετώντας τον λευκό straight άντρα στην κορυφή με την ετικέτα του κακού μπαμπούλα και απόλυτου δυνάστη, και με την λευκή straight γυναίκα στην ακριβώς… Διαβάστε περισσότερα »
Pili να με συγχωρείς, με ρούφηξε η μαύρη τρύπα της δουλειάς. Αν τυχόν ψήνεσαι ακόμα, έστω καθυστερημένα, πες.
ΜΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕ ΘΕΛΩ
Σε καταλαβαίνω, κι εγώ μία από τα ίδια.
Φυσικά και ψήνομαι, απλώς ίσως να μην μπορώ να απαντήσω άμεσα.
Καλά ναι, εννοείται, μη σκας. Καταλαβαίνω μια χαρά, ανφορτσιουνατλυ. Κοίτα, θα τα πω κάπως λακωνικά για να μην καταλήξω να γράψω 5000 λέξεις σε ένα σχόλιο, είμαι σίγουρος θα με καταλάβεις. Υπάρχει μια μερίδα ατόμων στην προοδευτική “παράταξη” που σίγουρα έχουν πει τέρατα και έχουν παρουσιάσει ως αλήθεια, αφηγήματα που έχουν αποχωρήσει από την πραγματικότητα προ πολλού. Δε θα μπορούσαν να σταθούν ακόμη και με ελάχιστη ερευνητική ματιά, τα ξέρω και τα ξέρεις. Αυτό που προσωπικά επικαλούμαι όμως, είναι η “δράση” από τη βάση. Δηλαδή, αν βρεθείς σε φεμινιστικές συνελεύσεις που συζητούνται από απλά καθημερινά πράγματα, μέχρι και κακοποιήσεις και… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι ναι, καταλαβαίνω τι λες. Ήλπιζα να αποφύγω το σεντόνι και από την μεριά μου, έκανα ότι καλύτερο μπορούσα. Για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, όταν μιλάω για φεμινισμό αναφέρομαι αποκλειστικά στα δικαιώματα των γυναικών. Δεν ξεχωρίζω την καταγωγή τους, τη θρησκεία τους, την οικονομική τους κατάσταση. Ναι, για μένα έχει να κάνει μόνο με το φύλο. Και όχι, για μένα δεν υπάρχουν “ομπρέλες θηλυκότητας” όπως αναφέρει το αρχικό άρθρο. Το ξύλο είναι ξύλο, είτε το τρώει μία γιατρός στην Ινδία είτε μία καθαρίστρια στην Άρτα. Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιες γυναίκες μπορεί να βρίσκονται σε πιο δύσκολη… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ καλά πολύ καλά, ευχαριστώ pili. Δεν πολυδιαφωνούμε απ’ό,τι φαίνεται, να ξέρεις. Υπάρχει κάτι που πρέπει να πω όμως. Δε φαίνεται να υπάρχουν στάνταρ θεματικές. Δηλαδή, δεν συζητάμε πλέον για το αν θα ψηφίζουν οι γυναίκες, καθώς ψηφίζουν εδώ και δεκαετίες. Το φέρνω ως παράδειγμα αυτό. Πλέον, ας πούμε, συζητάμε για ποιο λόγο δεν αυξάνονται τα ποσοστά γυναικών σε θέσεις εξουσίας. Συμπεραίνω λοιπόν, ότι μεταβάλλονται οι θεματικές ανάλογα με τους καιρούς (και τους αγώνες). Πάντα στα πλαίσια των δικαιωμάτων προφανώς. Δε θεωρώ “δευτερεύουσες” τελικά κάποιες θεματικές, απέναντι στο έμφυλο. Είναι όλο έμφυλο, δεν ξέρω πώς να το πω καλύτερα. Εδώ… Διαβάστε περισσότερα »
Όντως δεν πολυδιαφωνούμε. Αλλά και πολύ να διαφωνούσαμε, από την στιγμή που γίνεται πολιτισμένος διάλογος, όλες οι απόψεις είναι καλοδεχούμενες για συζήτηση. Θα προσπαθήσω να απαντήσω στο κάθε θέμα που θέτεις ξεχωριστά (σχώρα με αν μου ξεφύγει κάτι…) – Ναι, είναι έμφυλο. – Γράφεις «είμαι στρέητ άντρας. Είναι ήδη σούπερ άβολο που κάθομαι και γράφω για το φεμινισμό, να με συγχωρείτε.» ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΩ. Δεν είμαστε κουτάκια (εκτός κι αν μιλάμε για στατιστικές, μάρκετινγκ, διαφημιστικές κλπ). Ναι, μπορείς να μιλάς για τον φεμινισμό. Όπως μπορείς να μιλάς για την ομοφυλοφιλία. Όπως μπορείς να μιλάς για τα δικαιώματα των παιδιών. Για… Διαβάστε περισσότερα »
Χελόου απ’την κόλαση. Για μια ακόμα φορά ευχαριστώ για την απάντησή σου. Από τα πολύ ενδιαφέροντα μπρος πίσω που είχα εδώ μέσα. Είναι δύσκολο που πρέπει να τα γράφουμε, θα ήταν απείρως καλύτερη η ροή αν απλώς μιλούσαμε προφορικά. Έστω κι έτσι όμως, ενδιαφέρομαι, εννοείται. Μου φαίνεται και κάπως περίεργο που δεν έχει εμπλακεί και κάποιος τρίτος ακόμα, για να πω την αλήθεια. Τα θεωρώ αρκετά σημαντικά αυτά που συζητάμε. Δεν ξέρω. Που λες, για τη Ρόουλινγκ, να το βγάλω απ’τη μέση επειδή πέταξα τη μπηχτή. Φίλη pili, κάνει παρέα και έχει στενή σχέση με νεοναζί. Δεν υπάρχει διπλωματικός τρόπος… Διαβάστε περισσότερα »
Να πω την αλήθεια, κι εγώ περίμενα μεγαλύτερη συμμετοχή. Το άρθρο όμως είναι ήδη 3 ημερών, και για τα δεδομένα της ιντερνετικής και social media εποχής, ήδη έχει πέσει σε λήθη. Παρομοίως απολαμβάνω την συζήτηση αυτή, έστω κι αν είναι σε αυτή την μορφή. – Αν καταλαβαίνω σωστά, χαρακτηρίζεις την Kellie-Jay Keen ως νεοναζί ενώ η ίδια έχει ξεκαθαρίσει τη θέση της σε συνεντεύξεις της π.χ. The Herald “They’re absolutely not associated with me whatsoever. I absolutely abhor anything to do with Nazis. It’s preposterous they even exist in 2023” Σε κάθε περίπτωση φυσικά και σέβομαι τις κόκκινες γραμμές σου. Αν κάποια… Διαβάστε περισσότερα »
Out of sight, out of mind που λένε και στο χωριό μου χαχα. Η Kelly ναι, αρνήθηκε κάθε συμμετοχή και η Rowling προσέφερε μια εξήγηση γιατί έσκασαν μύτη φασιστάκια. Είναι κάπως αίολα και τα δύο. Ένα βίντεο με πλήρη κάλυψη που είχα παρακολουθήσει, μεταξύ άλλων πηγών, είναι το παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=JBy93QX7ysE Μπορείς να θεωρήσεις τον αφηγητή προκατειλημμένο, δεν έχω πρόβλημα, αλλά όσο περνάει η ώρα στο βίντεο, τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται πολύ ξεκάθαρα και για την Kelly, αλλά και τον αφηγητή. Είναι τεράστιο το βίντεο, δύο ωρών, αλλά ασχολείται με όλα τα θέματα και τις προεκτάσεις τους σε πολιτικό επίπεδο… Διαβάστε περισσότερα »
(καλά, διάβασα Kelly και το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στο 90210… Dios mío οι συνειρμοί…) – Σε ευχαριστώ για το λινκ. Θα μου δώσεις λίγο χρόνο για να επανέλθω σχετικά με αυτό, γιατί πρέπει να το δω και να σημειώσω τα τυχόν σχόλιά μου. – Δεν νομίζω να ανέφερα κάπου ότι βλάπτουν το κίνημα. Αυτό που ανέφερα είναι, ότι δεν ανήκουν στην συγκεκριμένη ομάδα για την οποία αγωνίζεται το συγκεκριμένο κίνημα. Δεν είναι γυναίκες. Τόσο απλά. Οι αγώνες τους είναι εντελώς διαφορετικοί και σεβαστοί. Αλλά, εξακολουθούν να μην είναι γυναίκες. – Οι αρνητικές επιπτώσεις δεν είναι υποτιθέμενες. Είναι υπαρκτές. Ίσως στην Ελλάδα δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Χελόου pili. Πραγματικά πιστεύω ότι μας αδικεί ο γραπτός λόγος. Θέλω να θυμίσω ότι η συζήτηση είναι και για το κίνημα. Για το αν οι κοινοί αγώνες τελικά είναι η λύση για την αλλαγή και όχι η διάσπαση. Σκέψου λίγο τι λες, καλοί οι αγώνες των τρανς, αλλά ας τους κάνουν μόν@ τους. Άσχετα με το αν τους αποδέχεσαι ως μέλος μιας θηλυκότητας ή αρρενωπότητας, να κάνουν αγώνες κάπου αλλού, γιατί μας κάνουν κακό εμάς τις γυναίκες. Δεν ξέρω..Και εννοείται θα γράψω παρακάτω για το λινκ που έστειλες. Κοίτα, κάπως “πρέπει” να βρούμε έναν κοινό τόπο για το θέμα των… Διαβάστε περισσότερα »
Το ξέρω, αλλά πάλι καλά που έχουμε κι αυτόν τον τρόπο ανταλλαγής απόψεων, και συζητήσεων. Τώρα, σχετικά με αυτά που ανέφερες – Δεν λέω «καλοί οι αγώνες των τρανς, αλλά ας τους κάνουν μόν@ τους.» Αυτό που λέω είναι ότι είναι διαφορετικός αγώνας, η κοινωνία οφείλει να τον υποστηρίξει, να τους σέβεται ως προσωπικότητες, και να τους βοηθάει στην ομαλή ενσωμάτωσή τους. Παράλληλα όμως, δεν σημαίνει ότι με κάποιον τρόπο η προσωπική τους ταυτότητα ή αντίληψη του εαυτού τους, τους μεταμορφώνει σε κάτι το οποίο δεν είναι. Δεν είσαι άντρας επειδή «πιστεύεις» ότι είσαι άντρας, απλώς είσαι άντρας. Δεν αποφάσισες ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Θενκς pili. Πολύ καλά τα είπαμε, πιστεύω. Αισθάνομαι ότι έχουμε φτάσει κάπως σε σένα σημείο που έχουμε εκθέσει αρκετά καλά τις απόψεις μας και ίσως θα ήταν πλεονασμός να το επεκτείνουμε. Δεν έχω σκοπό να σε πείσω για κάτι, σίγουρα από τη μεριά μου έχω αρκετά πράγματα που αποκόμισα και πρέπει να επεξεργαστώ, έχει αξία η άποψή σου. Επίσης, είμαι ήδη φουλ ικανοποιημένος και από το διάλογο, αλλά και από το επίπεδο που κρατήσαμε. Διαπίστωσα ότι έσκυψες με ενδιαφέρον πάνω μου και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον τρόπο σου, με σκλαβώνεις. Μην παρεξηγήσεις τον έπαινο, πιστεύω ότι αξίζει πολλά… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και για τα ζητήματα που έθεσες.
Ήταν η πιο απολαυστική ανταλλαγή απόψεων που είχα στο συγκεκριμένο site.
Ίσως ήταν καλύτερα τελικά που δεν συμμετείχαν περισσότεροι, πιθανόν να είχε γίνει τουρλουμπούκι στα σχόλια.
Αν τυχόν έχω να προσθέσω κάτι στο μέλλον, θα σου αφήσω συνθηματική λέξη «check link» σε κάποιο άλλο σχόλιό σου.
ΣΕΙ (ΣΕΙ ΣΕΙ)
ΣΕΙ ΔΕ ΜΑΤΖΙΚ ΓΟΥΟΡΝΤ
Σ’ευχαριστώ πάντα για το διάλογο, με ικανοποιεί βαθιά δεν έχεις ιδέα.
Κι εγώ σε ευχαριστώ. Είχα μία δύσκολη μέρα και όλο αυτό λειτούργησε αποσυμπιεστικά.
Όντως, κρίμα που δεν συμμετέχουν περισσότεροι.
Σωστή pili, αυτή η ανούσια και ατέρμονη τακτοποίηση και ταξινόμηση των “θυμάτων” σε κουτάκια είναι το αγαπημένο διανοητικό παιχνίδι των άκαμπτων και ανάξιων στοχαστών.
Ειχα διαβάσει πριν χρόνια μια έρευνα οτι πολλοί Μεξικανοί, που είναι δέκτες ρατσισμού από τους γείτονες Αμερικανούς, είναι ακόμα περισσότερο ρατιστές με τους κατοίκους της γείτονας χώρας Γουατεμάλας. Οι κάτοικοι της Γουατεμάλας πηγαίνουν ως μετανάστες στο Μεξικό γιατί εκεί είναι καλύτερα από την χώρα τους. Η έρευνα κατέληγε οτι όσοι έχουν δεχτεί ρατσισμό πολλές φορές καταλήγουν να γίνονται ακόμα πιο ρατσιστές. Το ίδιο θεωρώ οτι μπορεί να γίνει με τον σεξισμό. Οταν όμως πέφτουμε στο επίπεδο όσως γυναικών είναι σεξίστριες και ευχόμαστε να βιαστούν όπως ειπώθηκε στο αρχικό σχόλιο τότε δεν είμαστε καλύτερες από εκείνες, γινόμαστε το ίδιο. Δεν εύχομαι… Διαβάστε περισσότερα »
Τον θυμάμαι κι εγώ αυτόν τον διάλογο. Η απάντηση μου στη ρητορική ερώτηση “τι θα λέγαμε για τη Λατινοπούλου και τη Μιχαλολιάκου?” είναι ότι έχουμε όλα τα εργαλεία να τις καταρρίψουμε με λογικά επιχειρήματα και περιθωριοποίηση, σε σημείο να μην μπορούν να σταθούν πουθενά στην κοινωνία. Είναι σκατόψυχες, ρατσίστριες και για μένα δε θα έπρεπε να τους επιτρέπεται να λένε δημόσια ούτε καλημέρα. Δεν ξέρω γιατί, ενώ έχουμε όλα αυτά τα μέσα στη διάθεση μας, θα πρέπει να τους απαντήσουμε με μισογυνισμό και να ενστερνιστούμε έτσι τη ρητορική της ακροδεξιάς. Για να το παω ενα βήμα παραπέρα από εκείνη τη… Διαβάστε περισσότερα »
“Σε ποιον αγώνα να στρατευθούμε;Σε ποιον αγώνα πρέπει να στρατευθούμε όταν δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα ταυτόχρονα; Καταρχάς, αναγνωρίζοντας ότι, παρ’ όλη τη διαφορετική περίμετρο των αγώνων ενάντια στις ποικίλες μορφές κυριαρχίας, είναι όλοι ισότιμοι. Στη συνέχεια, προτείνοντας ο απόλυτος διαχωρισμός αναμεταξύ τους να δώσει τη θέση του στη σχετική αυτονομία και στο αμοιβαίο ενδιαφέρον. Τέλος, αρνούμενοι το ενδεχόμενο ένας από αυτούς τους αγώνες να βλάπτει τους υπόλοιπους. Από τη στιγμή που θα τεθούν αυτές οι αρχές, τα πάντα μπορούν να ξεκινήσουν…” Η εισαγωγή ενός από τα καλύτερα κείμενα που έχουν γραφτεί, του Frédéric Lordon, για την συνάρθρωση των… Διαβάστε περισσότερα »
Ας βάλουμε ένα απλό θεωρητικό προβληματσμό. Θα δεχόσασταν οποιοδήποτε άτομο να μην έχει το δικαίωμα μια δίκαιης δίκης ή δίκης γενικά ασχέτως δικής σας κατάστασης? Ας φανταστούμε το πιο κατάπτυστο, αυτό που κατα βάθος θέλεις να πεταχτεί σε ένα κελί και να μην ξαναβγεί ποτέ. Κι αν διεκδικούσατε για τον εαυτό σας (ή και την ομάδα που νιώθετε οτι ανήκετε) αυτό το δικαίωμα, θα σταματούσατε αν το λαμβάνατε κι ας πάνε να πνιγούνε οι υπόλοιποι ή να μην το έχει κανείς επειδή δεν σας αποδόθηκε ακόμα (αυτό το τελευταία είναι δυσκολάκι)? Κάπως έτσι στην ουσία τους είναι και τα υπόλοιπα.… Διαβάστε περισσότερα »
Για οσους ενεργούν καθαρα από ενσυναίσθηση, αυτό είναι αυτονόητο. Ενα κινημα ομως που στηριζεται στην ενσυναισθηση και γενικά στην ευγενή ανθρώπινη φύση δεν εχει καμία ελπίδα μαζικότητας. Ξεχαστε το. Ο ελιτισμος ειναι το νεκροταφειο των κινηματων.
ΥΓ. Η JK Rowling εφτιαξε το Beira’s Place, για θυματα κακοποίησης που ειναι αποκλειστικά βιολογικές γυναίκες, και εργαζόμενες επισης γυναίκες. Να το κλείσει;
Αναζήτησα το σχόλιο της Pocahontas και ήθελα να πω ότι το βρήκα πολύ δυνατό και ταυτόχρονα ανθρώπινο. Το κομμάτι ότι όταν ο χιψι παπάρας την αποκάλεσε άσχημη αυτή θεώρησε ότι το είπε αναφερόμενος στο ότι είναι μαύρη. Και μόνο το ότι της φέρνει δάκρυα στα μάτια δείχνει ότι βρίσκεται ακόμα σε διαδικασία healing, δεν έχει βγει από το “τούνελ”. Θα πρέπει να της προκάλεσε μεγάλο πόνο αυτό ή άλλα παρόμοια σχόλια. Το αναφέρω αυτό γιατί και το να μην μπορείς να νιώσεις λύπηση ή αλληλεγύη για τον κακοποιητή σου είναι και αυτό ανθρώπινο. Ίσως να είναι ένα στάδιο πριν από… Διαβάστε περισσότερα »