Αγαπητή αναγνωστήρια,
Θα ήθελα να αναφέρω ένα κοινωνικό πρόβλημα που απασχολεί αρκετό κόσμο τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι το θέμα των φίλων.
Σε μικρή ηλικία κάνουμε παρά πολλούς φίλους χωρίς σχεδόν κανένα κριτήριο αρκεί μόνο η καλή διάθεση. Οσο μεγαλώνουμε σε ηλικία όμως αυτό αλλάζει και δεν είναι απαραίτητα κακο κρατάμε ποιοτικά άτομα στη ζωή μας που έχουν να προσφέρουν κάτι περισσότερο απο μια διασκεδαστική έξοδο. Στη δική μου περίπτωση έχοντας φτάσει σχεδόν το όριο των 30 δεν έχω κανένα φίλο.
Ολη αυτή η κατάσταση ξεκίνησε πριν από 3-4 χρόνια όπου οι φίλοι μου έπιασαν δουλειά και δεσμούς και ανάπτυξαν καινούργιο κύκλο και άρχισαν σιγά σιγά να απομακρύνονται από τη αρχική ομάδα, παρόλο που δεν νιώθω καθόλου καλά να χάνω ανθρώπους από τη ζωή μου το δέχομαι οι άνθρωποι και οι προτεραιότητες αλλάζουν. Και εγώ η ίδια έχω κάνει πέρα άτομα που θεωρούσα τοξικά για τη ζωή μου.
Ο άνθρωπος όμως είναι κοινωνικό ον και δεν μπορεί να ζήσει μόνος του έτσι και εγώ αποφάσισα να γραφτώ σε πολλές δραστηριότητες με σκοπό να γνωρίσω άτομα, και όντως γνώρισα κάθε φορά όμως που πάω να σπάσω το φράγμα των απλών γνωστών σε κάτι παραπάνω χτυπάω σε ένα αόρατο τοίχο κανείς δεν έχει το χρόνο η τη διάθεση να διευρύνει το κύκλο του και φυσικά η προσπάθεια είναι πάντα μονομερής.
Αναγνωριζω ότι έχω κάνει και εγώ αρκετά λάθη επικοινωνίας με ανθρώπους που άξιζαν και δεν τους έδωσα τη αρμόδια προσοχή όμως είναι εδώ τώρα και προσπαθώ. Από πλευράς μου είμαι έτοιμη και διατεθειμένη να δώσω τη προσοχή και ενδιαφέρον που χρειάζεται για να αναπτυχθεί μια φιλία αλλά δεν μπορώ να το κάνω μόνη μου.Με κούρασε η συνεχής μονομερής προσπάθεια και απόρριψη.
Πολλές φορές νιώθω η μοναξιά να με πνίγει έχω τόσα πολλά να πω και κανένα τα μοιραστώ και άλλες μέρες δεν έχω διάθεση να μιλήσω σε άνθρωπο. Θα συνεχίσω να προσπαθω αλλά σιγά σιγά αρχίζω και αποδέχομαι ότι θα ζω πλέον με αυτό το κενό στη καρδιά μου.
ΑΠΟ ΤHΝ – Ερασμια
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αα, είμαστε πολλοί τελικά! Ερασμία, νομίζω ότι το πας καλά, δηλαδή το να κάνεις δραστηριότητες και να γνωρίζεις κόσμο είναι το πρώτο βήμα για να δημιουργήσεις καινούριες φιλίες. Σίγουρα δεν θα είναι όλοι διαθέσιμοι ή πρόθυμοι να γνωριστείτε καλύτερα, σε αυτό το κομμάτι μοιάζουν οι φιλικές σχέσεις με τις ερωτικές. Γενικά δε χρειάζεται πίεση. Επίσης, δεν είναι όλοι για όλα. Δηλαδή, μπορεί με κάποιους να βγαίνεις μόνο για έναν απλό καφέ, ή για φαγητό, άλλους να τους βλέπεις μια φορά την εβδομάδα, άλλους μια φορά το μήνα, άλλους κάθε μέρα κλπ. Μπορείς να κρατάς από τον καθένα αυτό που σου… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καταλαβαίνω. Εγώ τις έχασα γύρω στα 25, τις περισσότερες, τουλάχιστον. Υπήρχε απόσταση και οι περισσότεροι δεν ήταν διατεθειμένοι να συνεχίσουμε. Πράγμα απόλυτα σεβαστό όσο κι αν πληγώθηκα και έκλαψα. Προσπαθούσα να κάνω για χρόνια διάφορες φιλίες, αλλά δεν καθόταν ιδιαίτερα η φάση, οπότε έχω απλά γνωστές που βλέπω πότε πότε, περνάνε πολλοί μήνες ακόμα και χρόνια και είμαστε και συγγενείς. Δεν μπορούμε να παρακαλούμε τους ανθρώπους να είναι μαζί μας. Γνώρισα και στο μεταπτυχιακό κοπέλες, αλλά τελικά, στην πορεία, χρησιμοποιούσαν πρακτικές εναντίον μου για να έχουν την εύνοια των καθηγητών ή μου θύμωναν και έκαναν παρατηρήσεις σαν να είμαι… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω πως νιώθεις γιατί τα έχω περάσει κι εγώ. Δυστυχως, αυτά έχει η ζωή. Με κάποιους απομακρυνομαστε χωρίς να το έχουμε επιλέξει. Οι φιλίες θελουν χρόνο για να χτιστουν και αμοιβαιοτητα. Από ότι λες προσπαθείς, και κάνεις ότι είναι δυνατό για να γνωρίσεις κόσμο, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Οι φιλίες θέλουν κι αυτές τύχη, όπως οι έρωτες. Δεν αρκεί το ότι εσύ προσπαθούσες, οι άλλοι δεν ένιωθα το ίδιο και δεν μπορείς να τους κατηγορείς γι αυτό. Οι φιλίες πρέπει να βγαίνουν φυσικά και όχι με το ζόρι. Μπορεί εσύ να ένιωθες ότι ταιριάζετε, αλλά αυτοί όχι ή… Διαβάστε περισσότερα »
Η Μαλβίνα (Κάραλη) έλεγε «άνδρας που δεν είναι τώρα, δεν ήτανε ποτέ» – βαρύ… και όσο και αν δεν το συμμερίζομαι για ερωτικο σύντροφο, μου ταιριάζει λίγο (λίγο λέω) πιο πολύ στους φίλους. Θα σου πρότεινα να μην το μεταφράσεις αυτό που σου συμβαίνει κυρίως εγωκεντρικά (οτι εσυ κυριωσ έκανες κάτι λάθος) και να συνεχίζεις τη ζωη σου. Είμαστε δυναμικές οντότητες – όχι δεν το λέω με την αισθηση της δύναμης αλλά της αλλαγής. Αλλάζουμε οι ανθρωποι και οι επιρροές μας είναι διαφορετικές. Όταν δεν επικοινωνούνται σωστά επέρχεται η απομάκρυνση. Σκέψου κάποια πράγματα που μπορεί να σε αφορούν σχετικά με… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπημένη, όντας κι ‘γω λίγο πριν τα 30, δεν βλέπω τίποτα το λάθος σε αυτά που περιγράφεις. Έδιωξες άτομα που ήταν τοξικά. Επέλεξες δραστηριότητες για να κάνεις νέες φιλίες. Από εκεί και έπειτα, δεν χρειάζεται να πιέζεις καταστάσεις. Αν βρίσκεις τοίχο, είναι οκ. Ίσως να μην ταίριαζες με εκείνο το άτομο. Ίσως, η επιθυμία σου να καλύψεις αυτό το κενό της μοναξιάς, να σε κάνει ανυπόμονη και να πιέζεις τον άλλον σε μία φιλία που κανονικά θα πρέπει να χτίζεις με υπομονή και με αργό ρυθμό. Ίσως απλά να έτυχε εκείνη την ημέρα, το συγκεκριμένο άτομο και να μην είχε… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι εύκολο να δημιουργήσεις φιλίες, καθώς απαιτεί χρόνο, αμοιβαιότητα, προσπάθεια συνειδητή (όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερο), ενώ την ίδια στιγμή δεν είναι κάτι που το μεθοδεύεις και το επιβάλεις, υπάρχει το στοιχείο του αυθόρμητου, του χαλαρού, του “φυσικού” Για να δημιουργηθεί μια φιλία χρειάζεται αλήθεια, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, ένας κοινός κώδικας που συνδέει τους ανθρώπους πνευματικά και συναισθηματικά, χωρίς να χρειάζονται βαρύγδουπες δηλώσεις. Ακόμα κι όταν οι φιλίες περνάνε κρίσεις, η σχέση αυτή βρίσκει τον δρόμο να λυθούν τα προβλήματα, να γεφυρωθούν οι διαφορές, να επιβεβαιωθεί ότι η φιλία είναι παρούσα. Σε μια φιλία συμπορεύεσαι με τον/την φίλο/φίλη, αλλά δεν χάνεις… Διαβάστε περισσότερα »
Πραγματικά θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ…
κάθε φορά όμως που πάω να σπάσω το φράγμα των απλών γνωστών σε κάτι παραπάνω χτυπάω σε ένα αόρατο τοίχο κανείς δεν έχει το χρόνο η τη διάθεση να διευρύνει το κύκλο του και φυσικά η προσπάθεια είναι πάντα μονομερής.
Πόσο ωραια το διατύπωσες.
Δυστυχως η απορριψη τσουζει.
Αλλα δεν συμφωνω με το να βγαινεις εξω ή να κάνεις δραστηριοτητες/εθελοντισμό με αυτοσκοπό την φιλια.
Ειναι χασιμο πολυτιμου χρόνου γιατι το πιο πιθανο δεν θα προκυψει φιλία και θα μπορουσες τον χρονο αυτο να τον αφιερωσεις σε κατι παραγωγικο ή κατι που να σου αρεσει .
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, Ερασμία, αλλά είναι και παράξενος. Ακόμη και άνθρωποι που ένιωθες κοντά σου και είχες μοιραστεί πολλά, μπορεί να αλλάξουν εν μία νυκτί και να χαθούν, να απομακρυνθούν, να μην είναι διαθέσιμοι. Και αυτό συνήθως συμβαίνει σε ανθρώπους καλόψυχους και δοτικούς, που πρόσεχαν και υπολόγιζαν τους φίλους τους. Για μένα δεν υπάρχει δικαιολογία σε τέτοιες περιπτώσεις. Ναι, αλλάζουν οι προτεραιότητες, αλλά να κόβεις μαχαίρι φίλους χρόνων, είναι απαράδεκτο. Ωστόσο δεν μπορείς να κάνεις κάτι απ’ το να αποδεχτείς την κατάσταση και να φερθείς αναλόγως. Και να μην επαναλάβεις τα λάθη επικοινωνίας που λες ότι έκανες. Προσπάθησε… Διαβάστε περισσότερα »
Είχα και εγώ παρόμοια ιστορία με κάποιες κοπέλες.Συγκεκριμενα όταν η κολλητή μου μου γέννησε δίδυμα ήταν αδύνατον να την εντοπίσω.εκανα υπομονή μιας και ήξερα ότι αυτό θα αλλάξει.ε όταν τα παιδιά πήγαν σχολείο κάπως ήταν διαθέσιμη.το μεγάλο σοκ έρχεται όταν αφοσιώνονται σε δουλειά, παιδιά σχέση αλλά δεν είναι στατική κατάσταση.θα ξαναβρείς και θα χάσεις ένα σωρό κόσμο.
Οι δραστηριότητες βοηθούν πάρα πολύ πάντως.