Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, σωστά; Μερικές όμως φορές η πραγματικότητα έχει τον τρόπο της να υπενθυμίζει ότι είναι πιο περίπλοκη. Αυτό συνέβη τις προάλλες με την Τζασίντα Αρντέρν, πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας.
Γεννημένη στο Χάμιλτον πριν 42 χρόνια κι εκλεγμένη με το κόμμα των Εργατικών το 2017 (σε ηλικία μόλις 37 ετών, η νεότερη γυναίκα πρωθυπουργός στον κόσμο), η Τζασίντα Αρντέρν αποτελεί μοναδική περίπτωση και για έναν ακόμη λόγο. Την κεραυνό εν αιθρία δήλωσή της ότι παραιτείται επειδή της λείπει πλέον η ενέργεια. Επικαλούμενη λόγους κόπωσης. Ω ναι!
Η παραίτηση ήρθε ενόψει των φετινών εκλογών λέγοντας ότι δεν έχει πλέον «αρκετό απόθεμα» για να ηγηθεί. Η παραίτηση συζητήθηκε στο πλαίσιο ότι ήρθε καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το Εργατικό Κόμμα της αντιμετωπίζει μια δύσκολη πορεία για επανεκλογή στις 14 Οκτωβρίου, κι έτσι οι Εργατικοί βουλευτές θα πρέπει να ψηφίσουν για την εξεύρεση αντικαταστάτη της την προσεχή Κυριακή.
Η Αρντέρν ανέλυσε ότι σκέφτηκε το μέλλον στις καλοκαιρινές διακοπές, ελπίζοντας να βρει την καρδιά και την ενέργεια για να συνεχίσει στο ρόλο, «αλλά δυστυχώς δεν το έχω βρει και θα αδικούσα τη Νέα Ζηλανδία αν συνεχίσω», είπε στους δημοσιογράφους την Πέμπτη.
Η Αρντέρν ανέλυσε ότι σκέφτηκε το μέλλον στις καλοκαιρινές διακοπές, ελπίζοντας να βρει την καρδιά και την ενέργεια για να συνεχίσει στο ρόλο, «αλλά δυστυχώς δεν το έχω βρει και θα αδικούσα τη Νέα Ζηλανδία αν συνεχίσω», είπε στους δημοσιογράφους την Πέμπτη.
Η πορεία της υπήρξε μοναδική: ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της έγινε η δεύτερη εκλεγμένη παγκόσμια ηγέτης που γέννησε κατά τη διάρκεια της θητείας της, μετά την Πακιστανή πρωθυπουργό Μπεναζίρ Μπούτο το 1990.
Η διαχείριση κρίσεων καθόρισε την δύσκολη πορεία αυτών των “τελευταίων πεντέμιση ετών που ήταν τα πιο ικανοποιητικά της ζωής της”, όπως εξήγησε. Καθοδήγησε τη Νέα Ζηλανδία μέσω της πανδημίας Covid-19, κατά την οποία έκλεισε άμεσα τα σύνορα, κατορθώνοντας να περισώσει τον κόσμο και να καταγράψει μόλις 25 θανάτους, και της ύφεσης που ακολούθησε, των τρομοκρατικών πυροβολισμών στο τέμενος του Christchurch, για την διαχείριση της οποίας επαινέθηκε από όλους, και της ηφαιστειακής έκρηξης του White Island.
Ακόμα κι ο ηγέτης της αντιπολίτευσης είχε καλά λόγια να πει. «Έχει δώσει τα πάντα σε αυτή την απίστευτα απαιτητική δουλειά», έγραψε στο Twitter ο Κρις Λούξον. Ο δε Αυστραλός πρωθυπουργός περιέγραψε την κυρία Αρντερν ως ηγέτη που οδήγησε με μυαλό, δύναμη κι ενσυναίσθηση.
Κι ίσως αυτό είναι που μας απασχολεί στην περίπτωσή της. Πώς κατόρθωσε να συμβιβάσει την γυναικεία ιδιότητα με τα καθήκοντα και τις σκληρές αποφάσεις που παίρνουν τόσο συχνά οι άντρες ηγέτες. Κι αν είναι πραγματικά εξαιρετική σε ένα κόσμο πολλών μέτριων αντρών ηγετών, πόσο αυτό είναι μια έμφυλη ανισότητα που πρέπει να μας προβληματίζει για την ισότητα των ευκαιριών;
Διαχειριζόμενη μια χώρα κι ένα νεογέννητο πίσω στο σπίτι, όση βοήθεια κι αν είχε, δεν πρέπει να ήταν εύκολο. Και δεν είναι ότι έκανε ανάθεση του μωρού, το είχε μαζί της αρκετές φορές σε δημόσιες εμφανίσεις και στο Κοινοβούλιο. Όταν έγιναν οι πυροβολισμοί στα τεμένη στο Christchurch, το 2019, από οπαδούς της Μεγάλης Αντικατάστασης η αντιμετώπισή της δεν ήταν η τυπικά αντρική: να βγει με ανακοινώσεις κατίσχυσης και απειλών για πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία και τα ιδεολογήματα της ακροδεξιάς. Αντίθετα τάχθηκε και μίλησε για τα θύματα, εμφανίστηκε με την μουσουλμανική μαντήλα σε ένδειξη συμπάθειας κι ανθρώπινης συμπόνοιας, απέφυγε επισταμένως να αναφερθεί στους δράστες και τα ιδεολογήματά τους και έδωσε έμφαση στην αλληλεγγύη και την προστασία των αθώων. Αντιμετώπισε το θέμα “γυναικεία”. Και αυτό απέδωσε.
Πώς κατόρθωσε να συμβιβάσει την γυναικεία ιδιότητα με τα καθήκοντα και τις σκληρές αποφάσεις που παίρνουν τόσο συχνά άντρες ηγέτες.
Δυστυχώς εν μέσω ακρίβειας και περιορισμών λόγω covid που έριξαν την δημοτικότητά της, έκρινε ότι ήρθε η ώρα να παραιτηθεί. Η Άρντερν τόνισε ότι δεν παραιτείται επειδή η ίδια και το κόμμα δεν ήταν δημοφιλή. «Δεν φεύγω επειδή πιστεύω ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε τις εκλογές, αλλά επειδή πιστεύω ότι μπορούμε και θα το κάνουμε, και χρειαζόμαστε νέους ώμους για αυτήν την πρόκληση».
Ο Νεοζηλανδός ηθοποιός Σαμ Νιλ, πασίγνωστος από επιτυχίες όπως το Jurassic Park και το The Piano, ο οποίος είπε ότι η κυρία Άρντερν αντιμετώπισε «επαίσχυντη» μεταχείριση από «νταήδες» και «μισογυνιστές», έγραψε στο Twitter «Της άξιζε πολύ καλύτερα».
«Είναι θλιβερή ημέρα για την πολιτική όπου μια υπέροχη ηγέτης οδηγήθηκε εκτός πρωθυπουργικού γραφείου λόγω διαρκών προσωπικών επιθέσεων» ανέφερε η Debbie Ngarewa-Packer, ηγέτιδα του κόμματος των αυτοχθόνων Μαορί. «Η whānau (οικογένεια) της είχε υπομείνει τις πιο άγριες επιθέσεις τα τελευταία δύο χρόνια σε αυτό που θεωρούμε πως είναι η πιο εξευτελιστική μορφή πολιτικής που έχουμε δει ποτέ». Τα δύο χρόνια της σκληρής αντιμετώπισης της πανδημίας έφεραν γύρω της συνασπισμένους τους αντιεμβολιαστές, ενώ οι κύκλοι με alt right ιδελογία εναντιώνονταν στις αντιρατσιστικές της πολιτικές.
Αφήνει όμως άλλη μια κληρονομιά, αξιοπρέπειας και συναίσθησης ορίων αυτή τη φορά. Δεν είναι πολλοί οι πολιτικοί που είναι διατεθειμένοι να αφήσουν την καρέκλα, καθώς έχουμε συνηθίσει να τους βλέπουμε κι όταν πια έχουν παρέλθει τα χρόνια που ήταν χρήσιμοι κι ικανοί. Η Άρντερν παραδέχτηκε ότι δεν είναι υπεράνθρωπος, όπως συχνότερα το παραδέχονται γυναίκες, παρά άντρες, οι οποίοι συχνά επιμένουν να δείχνουν ένα ψεύτικο προφίλ όταν όλα έχουν καταρρεύσει. Η Αρντερν διδάσκει ξανά ένα πολύτιμο μάθημα πολιτικής ειλικρίνειας.
Μαντέψτε ποια χώρα δίνει άδεια στις γυναίκες σε περίπτωση αποβολής
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Από την μία διαβάζω το αφιέρωμα του Α,μπα και από την άλλη διαβάζω αυτό: https://youtu.be/e_57hGaTsEQ
Ομολογώ ότι μπερδεύτηκα (ίσως δεν με βοηθάνε και τα αγγλικά μου πολύ) – θα εκτιμούσα τις δικές σας απόψεις.
Η ελευθερια λογου ειναι ενας απο τους πυλωνες της δημοκρατιας.Παντα φυσικα με καποια ορια,π.χ το να προτρεπεις πολιτες να επιτεθουν σε αλλους πολιτες επειδη διαφωνεις με τις αποψεις ή καταγωγη/φυλο/τροπο ζωης/σεξουαλικη ταυτοτητα δεν ειναι ελευθερια λογου αλλα εκνομη ενεργεια.Αλλα μονο και αυστηρα σε αυτη την περιπτωση πρεπει να υπαρχει λογοκρισια.Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση μιλαμε για απολυταρχια και οι νεοζηλανδοι οντας ενας φιλελευθερος και δημοκρατικος λαος εχουν στραβωσει ασχημα απο αυτες τις αποψεις της πρωθυπουργου τους.Αν στο ονομα του κοινου καλου (πανδημια,κλιματικη αλλαγη) απαγορευει το κρατος την αντιθετη αποψη μιλαμε οχι για δημοκρατια αλλα απολυταρχια.
Το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου προϋποθέτει κάτι: την ζωή. Ο πεθαμένος δεν μπορεί να εκφραστεί. Όταν λοιπόν διακυβεύεται η δημόσια υγεία, ενάντια σε έναν άγνωστο εν δυνάμει θανατηφόρο ιό, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να προασπίσεις την ζωή πρωτίστως. Το Κοινωνικό Συμβόλαιο του λαού με την διακυβέρνηση (διαφωτισμός κλπ) δεν λέει ότι αν ο λαός αρχίζει να τρέχει σαν τα λέμμινγκς κοπαδηδόν προς το γκρεμό στο χαμό τους θα τους αφήσεις χωρίς προσπάθεια για χάριν της ελευθερίας της έκφρασης! Δεν είναι καλή κυβέρνηση αυτή που στέλνει κιμά τους πολίτες στα κανόνια, κακή είναι. Θα κάνεις ό,τι μπορείς… Διαβάστε περισσότερα »