Αγαπητή α,μπα και φιλ@, μένουμε στο εξωτερικό με το σύζυγο μου και κάνουμε παρέα γύρω στον 1,5 χρόνο με ένα ετεροφυλόφιλο ζευγάρια (γύρω στα 30+, όπως εμείς). Εγώ πιο κοντά είμαι στην κοπέλα, λόγω ενδιαφερόντων αλλά και συμπεριφοράς (πολύ ευγενικό και υποστηρικτικό άτομο). Πριν 2-3 βδομάδες, η φίλη μου εκμυστηρεύτηκε ότι έχουν εντόνους και συχνούς καυγάδες διότι ο σύντροφος της κάνει χρήση κάνναβης σε καθημερινή βάση, πάρα το γεγονός πως την ενοχλεί, ανησυχεί για την υγειά του και για το ~κάψιμο/υποκουλτούρα~ στην οποία οδηγεί αυτή η εξάρτηση. (Δε μιλάμε για μια στο τόσο, που η φίλη μου είναι ΟΚ με αυτό, αλλά για ΚΑΘΕ μέρα). Μου είπε μάλιστα πως όταν προσπάθησε να το κόψει για 3 βδομάδες σερί, γίνεται επιθετικός λεκτικά, νευρα με το παραμικρο και μια φορα την εσπρωξε κιολας…Του εχει πει πως αν δεν το ελαττωσει/κοψει θα χωρισουν. Εγω της ειπα πως καλο ηταν, αν θελει να παραμεινει στη σχεση, να του δωσει την ευκαιρια να κανουν συνεδριες με συμβουλο/ψυχολογο για ζευγαρια και να το λυσουν συστημικα, γιατι δυστυχως χωρις βοηθεια ειδικου και συστημικη προσεγγιση, είναι δυσκολο να κοπει μια εξαρτηση, και πως οι απαγορευσεις δε βοηθουν. Προσπαθησα να μην ειμαι επικριτικη απεναντι του, γιατι μεχρι τοτε, τον συμπαθουσα/εκτιμουσα και πιστευα πως ολοι εχουμε μια ατυχη στιγμη (σπρωξιμο) η ένα δαιμονα (εξαρτηση). Τωρα εχω αλλαξει αποψη 180 μοιρες, βλεποντας μια σκηνη μπροστα μου. Τους καλεσαμε (το ζευγαρι και το 18χρονο αδερφο της φιλης μας που ηρθε να την επισκεπτει από άλλη χωρα) να ερθουν μονοημερη μαζι μας . Λοιπον, ο φιλος μας (ο συντροφος της φιλης μας) μεσα σε λιγες ωρες: 1. εκανε dictate σε θεμα δραστηριοτητων, σε θεμα ταχυτητας κτλ, που το θεωρω πολύ αγενες και επιβλητικο, 2. Αρχισε παλι καυγα με τη φιλη μου, υψωσε τη φωνη του και αρχισε να της τη λεει, επειδη η κοπελα μιλουσε στο τηλ και καλα πολλη ωρα…ελεος.. Όλα αυτά μπροστα στον αδερφο της, σε εμας, και ξενο κοσμο… Ειχε φρικαρει ο κοσμος , και εμεις, και δεν ξεραμε τι να πουμε. Και μετα αγκαλιτσες, φιλακια και σελφι…(Είναι πλεον η δευτερη η τριτη φορα που γινεται μπροστα μας και για γελοιο λογο)..Δηλαδη αν κανει ετσι μπροστα μας, όταν είναι οι 2 τους πως θα κανει;;; Γενικα μου εχει δωσει την εντυπωση πλεον δε σεβεται τα ορια των αλλων και είναι τουλαχιστον dismissive στις αναγκες κ επιθυμιες των αλλων. Περαν του ότι ανησυχουμε για τη φιλη μας (βλεπε και 3), μας κανει να νιωθουμε ΠΟΛΥ αμηχανα ολο αυτό και μας χαλα και τη διαθεση. Να ξεκαθαρισω πως πιστευω ότι η κοπελα σιγουρα θα νιωθει ασχημα (είναι πολύ διακριτικος ανθρωπος γενικα) και είναι το αγορι παντα που ξεκινα αυτές τις διενεξεις μπροστα μας (υψωνει τη φωνη του, κανει μουτρα, της τη λεει κτλ.) 3. ΑΚΟΜΑ χειροτερα, η φιλη μου ψαχνει να αλλαξει δουλεια πολυ καιρο, δεν την ιντριγκαρει η δουλεια της κτλ. Το αγορι είναι ατομο που δειχνει να κανει settle και δε νομιζω πως καταλαβαινει την αναγκη και παθος μερικων ανθρωπων για μια σταδιοδρομια που τους ολοκληρωνει (εχει πει μερικα dismissive σχολια μπροστα μας). Μετα από συστασεις του συζυγου μου ισως κανονιστει μια συνεντευξη για δουλεια που της αρεσει πολύ αλλα σε κοντινη πολη/2 ωρες μακρια με τρενο. Σε αυτό το σημειο δε μιλαμε καν για προταση για δουλεια, απλως μια προοπτικη. Χτες η φιλη, μου ειπε εμπιστευτικα, πως το αγορι της αντι να της πει μπραβο, παμε δυνατα, σε στηριζω, αρχισε να της λεει απαραδεκτα πραγματα τυπου «που θα μ αφησεις μονο μου, και πως θα νοικιαζω μονος μ» κ μΛκIεςTM. (Εγω της ειπα οτι δεν είναι νηπιο, υπερηλικας η ατομο με αναπηρια για να «τον αφησει μονο του». Ειπα πως ας μετακομισει σε μικροτερο σπιτι η ας βρει συγκατοικο και πως θα τον βοηθησουμε κ εμεις..Τελος ειπα πως ευκαιριες σαν αυτή δεν ερχονται κάθε μερα και να το σκεφτει πολύ καλα)… Συγγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα…Οι ερωτησεις μου είναι: 1. η φίλη αυτή με ρώτησε (προσφατα) μια φορά τη γνώμη μου, της την έδωσα, αλλά μετά τα νέα δεδομένα, σαφώς αλλάξα γνωμη (προς το χειρότερο για εκείνον και τη συμπεριφορά του). έχω δικαίωμα να της πω τωρα κάτι ~εκπροθεσμα~, ή θα είναι unsolicited advice και γαιδουρια; 2. Η συμπεριφορα του αγοριου ειναι ΤΕΛΕΙΩΣ προβληματικη σε αυτο το σημειο, σωστα; 3. Ειμαστε παραλογοι που νιωθουμε ασχημα/αμηχανα να τσακωνονται μπροστα μας η/και μπροστα σε κοσμο; Ειδικα ο συζυγος μου (που είναι και από κουλτουρα anti-coflict) νιωθει μεγαλη αμηχανία. Πως μπορουμε να το πουμε ευγενικα, και σε ποιον από τους δυο; Δε θελω να τους ξυσουμε πληγες, ειδικα γνωριζοντας πως η κοπελα νιωθει ασχημα και πως εχουν εντασεις αυτό τον καιρο. 4. Θα ακουστει μικροτητα, αλλα μας τη σπαει κιολας, που ένα ατομο δε γουσταρει να κανει κατι και βασικα κανει dictate στους υπολοιπους. Πως το διαχειριζομαστε αυτό; Ευχαριστω.
H φίλη είναι σε κακοποιητική σχέση, προσπάθησε να το πει, και πήρε την απάντηση «να το προσπαθήσει».
Να της πεις ότι είσαι εκεί να τη βοηθήσεις – αυτή, και όχι αυτόν, που είναι ο θύτης – ώστε να απομακρυνθεί.
Υπάρχει μια αντανακλαστική γυναικεία απάντηση όταν μια γυναίκα θέλει να χωρίσει που είναι «να το προσπαθήσει». Το βλέπω εκτός σάιτ, το βλέπω εντός σάιτ. Το «ναι, χώρισε», θεωρείται λάθος, γιατί πρώτα πρέπει να το προσπαθήσεις, να παλέψεις, να συζητήσεις, να υπομείνεις, βασικά, γιατί ποια σχέση δεν έχει προβλήματα. Ο χωρισμός είναι αποτυχία, η διατήρηση μιας σχέσης είναι επιτυχία. «Έσωσα το γάμο μου», «κράτησα τη σχέση μου παρά τα προβλήματα», αυτά λέγονται ως κατακτήσεις. Έτσι, σκέτα, απλά, χωρίς παραμέτρους και προϋποθέσεις. Αυτά μας έχουν φάει, αιώνες τώρα.
Να ποια σχέση δεν έχει προβλήματα: μια καλή σχέση. Οι καλές σχέσεις, δεν έχουν προβλήματα. Δεν μπορούν δυο άνθρωποι να συμφωνούν στα πάντα, αλλά μπορούν πραγματικά να συμφωνούν σε αυτά που έχουν σημασία. Όταν μια γυναίκα θέλει να χωρίσει γιατί ο άλλος έχει θέματα εξάρτησης – ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, είναι ένα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, δεν νοείται να της λέμε «πήγαινε σε ειδικό αν δεν θέλεις να χωρίσεις». Είπε ΗΔΗ ότι θέλει να χωρίσει, εκεί η μόνη απάντηση είναι «να χωρίσεις κοπέλα μου».
Δεν είναι κάποια ικανότητα ή κατάκτηση ή ανωτερότητα να μην χωρίζεις ενώ θέλεις. Δεν είναι ένδειξη δύναμης να μην χωρίζεις ενώ θέλεις να χωρίσεις. Δεν είναι ένδειξη δύναμης να μένεις σε σχέσεις που πάσχουν σοβαρά μπας και επέμβει ειδικός, σύμβουλος, κι ο άλλος αλλάξει προσωπικότητα. Μπορεί να αλλάξει, όμως μπορεί εσύ να μην θέλεις να περιμένεις. Είναι απολύτως οκ να μην θέλεις να περιμένεις.
Δεν έχουν όλοι έναν δαίμονα, ούτε αξίζουν όλοι δεύτερη ευκαιρία. Μερικοί δεν αξίζουν ούτε πρώτη. Δεν είναι αδυναμία να φεύγεις από μια σχέση που δεν γουστάρεις, και ας μην γουστάρεις για κάτι που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν – πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ΕΞΑΡΤΗΣΗ. Δεν σου κάνει; Φεύγεις. Δεν χρειάζεται να έχεις αντικειμενικά καλό λόγο. Είναι η ζωή σου και θα φεύγεις από όπου θέλεις, όποτε θέλεις, είτε είναι φιλική σχέση, είτε ερωτική, είτε πάρτι, και θα λες και μπράβο στον εαυτό σου που έφυγες, χωρίς τύψεις και χωρίς να πάρεις άδεια πρώτα. Δεν είναι «εγωισμός», ούτε ελαφρότητα όλα αυτά. Είναι υγιής εγωισμός και αυτοπροστασία. Δεν μας έχουν μάθει να προστατεύουμε τον εαυτό μας, μας έχουν μάθει να προστατεύονται πρώτα όλοι οι άλλοι και στο τέλος εμείς, ακόμα και όταν κινδυνεύει η ίδια μας η ζωή.
Δεν χρειάζεται να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο. Δεν είναι τεμπελιά να θέλεις (και να δρομολογείς) μια εύκολη, χαρούμενη, ήπια ζωή. Μια έχεις μόνο. Καλύτερα να είναι εύκολη.
Αποκαλείς τη φίλη σου «γλυκό και εξυπηρετικό άτομο», εγώ άλλα καταλαβαίνω, ότι της έχουν μάθει μια ζωή να είναι υποχωρητική (τι έκπληξη), έχει μπλέξει και δεν ξέρει πού να στραφεί. Είσαστε στο εξωτερικό, πρότεινε της ψυχολόγο να πάει, ή βρες δομές που βοηθούν γυναίκες που είναι σε κακοποιητικές σχέσεις. Δε νομίζω ότι έχετε καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ελπίζω να μην είναι αργά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η αλήθεια πάντα βοηθάει. Σε είχα συμβουλεύσει να προσπαθήσεις με τη σχέση σου, μετά τις τελευταίες συναντήσεις συνειδητοποίησα ότι είχα υποτιμήσει το πρόβλημα. Αν αποφασίσεις να χωρίσεις, κανεις δεν θα σε χαρακτηρίσει υπερβολική. Είμαι εδώ για σένα.
Άσχετο αλλά έχει αρχίσει να με ενοχλεί. Γράφεται ελληνικά και πετάτε λέξεις στα αγγλικά μέσα και γίνεται πλέον σε πολλά ποστ. Εντάξει, ζείτε στο εξωτερικό αλλά από τη στιγμή που γράφετε ελληνικά δεν έχετε ξεχάσει τη γλώσσα. Καταντάει κουραστικό. Ειλικρινά τώρα, όταν επισκέπτεστε τη χώρα μας με αυτόν τον τρόπο μιλάτε σε οικογένεια και φίλους;
Ναι, εγώ έτσι μιλάω. Όταν μέσα στην μέρα σου μιλάς περισσότερη ώρα μια ξένη γλώσσα από ότι την μητρική σου, για εμένα είναι λογικό κάποια στιγμή να μην σου έρχονται αυτόματα όλες οι λέξεις που θες. Αυτό συμβαίνει και στις δύο γλώσσες απλά αν χρησιμοποιήσω μια αγγλική λέξη σε έναν Έλληνα, αντί να μπλοκάρω τον αυθορμητισμό της συζήτησης, 99% θα με καταλάβει. Αν όχι πάλι μπορεί να με ρωτήσει και να προσπαθήσω να εξηγήσω με άλλες λέξεις. Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι κάνουν λες και προδωσες το έθνος όταν το κάνεις αυτό και ταράζονται τόσο..
Δεν είναι θέμα προδοσίας, καμία σχέση. Αλλά όταν επιλέγω να διαβάσω μια ελληνική σελίδα προτιμώ να διαβάζω Ελληνικά και μην χρειάζεται να ανοίγω λεξικό.
Δεν έχω δει πουθενά αγγλικό κείμενο με σκόρπιες γερμανικές ή ιταλικές λέξεις παράδειγμα.
Οκ, όταν μιλάς, να το καταλάβω.
Όταν γράφεις όμως, γράψ’ το “αυθορμήτως” στα αγγλικά
και μετά γύρνα πίσω, ρίξε μια ματιά και ελάττωσε τη Γεωργία Βασιλειάδου “πώς το λέτε εσείς εδώ, γιατί δε θυμάμαι πώς το λέμε εμείς εκεί”.
Και πάλι, φαντάαζομαι δεν θα ενοχλούσαν 2-3 λέξεις, εδώ έχει γίνει mix & match, -pun intended και τα συναφή;)
Όταν γράφεις σε δημόσιο φόρουμ σκοπός είναι να γίνεις κατανοητός, ιδιαίτερα όταν ζητάς συμβουλές. Αν βαριέσαι να μεταφράσεις το ίδιο σου το κείμενο προκειμένου να γίνει εύληπτο το περιεχόμενο του, γιατί να μην βαριέται αντίστοιχα το αναγνωστικό κοινό; Κατά τη γνώμη μου, είναι σχεδόν αγένεια όταν παραγίνεται και defeats the purpose.
Δεν είναι εθνικιστικό το θέμα.
Είναι ωστόσο, εξαιρετικά ενοχλητικό.
Ακούς έναν άνθρωπο να μην ξέρει να βάλει μια γλώσσα σε σειρά (οποιαδήποτε γλώσσα) , να μη μπορεί να δέσει δύο λέξεις μεταξύ τους.
Σαν έφηβος που ήπιε πρώτη φορά στη ζωή του μπύρες και την άκουσε.
Καταλαβαίνω τι λες, παρολο που ζω στο εξωτερικό πολλά χρόνια και οι περισσότερες σχέσεις που έχω είναι στα αγγλικά μου χτυπάει και εμένα άσχημα. (Πχ στο έκανε dictate) και ειδικά στον γραπτό λόγο, που έχεις την ευκαιρία να κανεις μια σύντομη αναζήτησή για το πως λέγετε, ώστε να το καταλάβουν όλοι. Ωστόσο, βρίσκω ένα μεγάλο κενό στα ελληνικά σε θέματα φύλου και προφανώς δηλώνει ποσο πίσω είμαστε, καθώς στην δίκη μας περίπτωση, που τα ελληνικά χρησιμοποιούνται μόνο στην Ελλάδα η γλώσσα είναι αντανάκλαση της κουλτούρας. Όροι όπως το gaslighting, catcalling, mansplaining δεν έχουν άμεσες μεταφράσεις στα ελληνικά (ή τουλάχιστον εγώ… Διαβάστε περισσότερα »
@wild rose: ναι, και στην Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο μιλάμε, γιατί εχει εκπαιδευτεί το μυαλό μας να σκέφτεται στα Αγγλικά πλέον, για το λόγο που εξηγεί και η Lulucat.
Εγώ ωστόσο έχω άλλη απορία. Σε μια κοινότητα όπως το Α,μπα, που πολλά από τα μέλη της ζουν στο εξωτερικό, μπαίνουμε όλες μας για να βρεθούμε σε έναν ασφαλή χώρο, με ομοϊδεάτισσες, και να μοιραστούμε προβληματισμούς. Της γράφουσας της ξέφυγαν 5 (πέντε!) αγγλικές λέξεις σε κείμενο 790 λέξεων, κι αυτό που σε ένοιαξε σε μια ερώτηση σοβαρού κακοποιητικού περιεχομένου είναι να της κάνεις πατρονάρισμα για τη χρήση της γλώσσας;
Ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε ασφαλές περιβάλλον μπορώ να πω ελεύθερα τη γνώμη μου. Το βρίσκω κουραστικό και δεν είμαι η μόνη. Η Λένα με κάλυψε με την απάντηση της οπότε βρήκα την ευκαιρία να το σχολιάσω. Κάποιοι όροι δεν μεταφράζονται, εντάξει. Δεν έχω δει όμως σκόρπιες λέξεις στα γερμανικά, στα ισπανικά, στα σουηδικά κτλ μέσα στα κείμενα. Δεν έχουμε αναγνώστες που να μιλούν καθημερινά αυτές τις γλώσσες; Πώς καταφέρνουν αυτοί οι άνθρωποι να γράφουν κείμενα;
@wild rose δεν ξέρω αν το παρατήρησες αλλά στο αρχικό σου σχόλιο έγραψες “πολλά ποστ”. Γιατί επέλεξες να γράψεις ποστ και όχι δημοσίευση;
Η γλώσσα εξελίσσεται και το να χρησιμοποιούμε λέξεις “ξενόφερτες” ειναι απόλυτα φυσιολογικό και κοινό. Και επειδή αναφέρεις οτι δεν εχεις δει αγγλικό κείμενο με σκόρπιες ξένες λέξεις αυτο δεν ισχύει. Στα αγγλικά, πχ, χρησιμοποιούνται αυτούσιες γαλλικές λέξεις/εκφράσεις οπως faux pas και fait accompli.
Τέλος, πολλές λέξεις που τώρα θεωρούμε ελληνικές κάποτε ηταν “ξένες” και θεωρούνταν ότι καταστρέφουν τη γλώσσα μας.
Σκέψου ότι το κουτάλι, το καπέλο, ο κεφτές και άπειρες άλλες λέξεις δεν έχουν ελληνική ετυμολογία.
Η λέξη ποστ είναι ελληνική με την έννοια ότι χρησιμοποιείται από την πλειονότητα των φυσικών ομιλητών και αντίστοιχα γίνεται κατανοητή. Όπως ισχύει και με το ρουτερ το ίντερνετ, το ασανσέρ κλπ. Για λέξεις όπως κεφτές κουτάλι πόρτα κλπ δεν συζητάμε καν γιατί η σχέση τους με την ξένη γλώσσα είναι ετυμολογική κι αν το πάμε έτσι θα καταλήξουμε στην Αττική διάλεκτο. Τα δε mansplaining catcalling κλπ επίσης γίνονται άμεσα κατανοητά από το κοινό στο οποίο απευθύνονται. Τα παραπάνω δεν ισχύουν όμως για το dismissive και το dictate. Δεν είμαι από αυτούς που κοπτονται για την καθαρότητα της γλώσσας και κατανοώ… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν διαφωνώ και δεν έκανα το σχόλιο για να υποστηρίξω την ελληνική γλώσσα. Εννοείται ότι εξελίσσεται και καλά κάνουμε και ενσωματώνουμε ξένες λέξεις και όπως σωστά λες το κάνω κάνω και εγώ. Η παρατήρησή μου είχε να κάνει με ότι είναι κουραστικό όταν επιλέγω μια ελληνική σελίδα να διαβάζω ένα κείμενο που να υπάρχουν σκόρπιες λέξεις στα αγγλικά και δεν είναι μια και δυο και ούτε είναι λέξεις που έχουμε ενσωματώσει και τις χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας. Αν είναι τόσο δύσκολο να σκεφτεί κάποιος στα ελληνικά ας γράψει όλο το κείμενο στα αγγλικά, θα είναι πιο εύκολο να το διαβάσουμε… Διαβάστε περισσότερα »
@Wild rose (ή μήπως “άγριο τριαντάφυλλο”;) Μάλλον δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει “εκφράζω τη γνώμη μου σε ασφαλές περιβάλλον”, όταν η γνώμη σου είναι να επιτίθεσαι με αγένεια (“καταντάει κουραστικό”, “έχει αρχίσει να με ενοχλεί”) στις ερωτώσες βάσει του αν εγκρίνεις το στυλ γραφής τους.
Η αστυνόμευση από κάποιες σχολιάστριες τού πώς θα εκφραστούμε ανά πάσα στιγμή κι αν μας ξεφύγει καμιά οξεία είναι κουραστική, και το πιστεύουμε πολλές αυτό. Είναι το τελευταίο που περιμένει καμιά μας μπαίνοντας στο Α, μπα.
Φιλικά, live and let live!
Είναι αγένεια να εκφράζουμε την ενόχλησή μας ,μάλιστα, το ακούσαμε και αυτό σε σελίδα που έχει ως σημαιάκι το να μην διστάζουμε να γίνουμε δυσάρεστες!
Νομίζω πως οι άνθρωποι γράφουν όπως σκέφτονται. Και νομίζω πως πολλοί σκέφτονται στα αγγλικά, ακομα και αν ζουν σε άλλη χώρα, γιατί τα αγγλικά είναι lingua franca (Να το και το λατινικό!!! Αυτό πώς μου βγήκε;)
Τα άτομα που ζουν στο εξωτερικό και αναγκάζονται σε συχνή εναλλαγή γλωσσικών κωδίκων δημιουργούν ασυνείδητα μια γλώσσα μεικτή και τους βγαίνει φυσικά. Δεν το κάνουν εσκεμμένα. Ωστόσο καταλαβαίνω και τη δική σου ένσταση.
Δεν υπάρχει κάτι να προσπαθήσει, δεν υπάρχει καν σχέση. Η κοπέλα έχει μπλέξει με ενα μαλάκα που της ρουφάει τη ζωή της όπως τα βαμπιρ. Πρέπει να χωρίσει ΧΘΕΣ! Ο τύπος είναι επικίνδυνος, το λες και μόνη σου αν μπροστα σας της φέρεται τόσο άσχημα φαντάσου τι θα γίνεται όταν κλείνουν οι πόρτες
“Δεν σου κάνει; Φεύγεις. Δεν χρειάζεται να έχεις αντικειμενικά καλό λόγο. Είναι η ζωή σου και θα φεύγεις από όπου θέλεις, όποτε θέλεις, είτε είναι φιλική σχέση, είτε ερωτική, είτε πάρτι, και θα λες και μπράβο στον εαυτό σου που έφυγες, χωρίς τύψεις και χωρίς να πάρεις άδεια πρώτα. Δεν είναι «εγωισμός», ούτε ελαφρότητα όλα αυτά. Είναι υγιής εγωισμός και αυτοπροστασία. Δεν μας έχουν μάθει να προστατεύουμε τον εαυτό μας, μας έχουν μάθει να προστατεύονται πρώτα όλοι οι άλλοι και στο τέλος εμείς, ακόμα και όταν κινδυνεύει η ίδια μας η ζωή.” Και τί δε θα έδινα να μου είχε… Διαβάστε περισσότερα »
Το ότι σε ρώτησε και απάντησες να το προσπαθήσει δεν σημαίνει ότι είχες μία ευκαιρία και τέλος, δηλαδή να μουγκαθείς εις τους αιώνας των αιώνων. Πες της ότι με τα νέα δεδομένα και ανασκόπηση των προηγούμενων έχεις αλλάξει γνώμη 180 μοίρες.
Ποιά “κουλτουρα anti-coflict” και “μας τη σπαει κιολας”, ρε παιδιά, η κοπέλα είναι σε κακοποιητική σχέση.
Προσφέρετέ της υποστήριξη να φύγει, τα υπόλοιπα είναι σαν να πηγαίνεις στο νοσοκομείο με σπασμένα πλευρά και να σου λένε ότι χρειάζεσαι κούρεμα.
Δεν είναι η εξάρτηση που τον κάνει κακοποιητικό πάντως. Είναι από μόνος του, όπως ισχύει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις και θα ήταν έτσι ακόμα και αν δεν έπινε καν καφέ. Η εξάρτηση που περιγράφεται στο κείμενο είναι μεν σίγουρα ικανή να ενισχύσει κακοποιητικές συμπεριφορές και τάσεις αλλά όχι και να τις δημιουργήσει εκ του μηδενός.
Θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να το καταλάβεις και εσύ και η φίλη σου ώστε να μην αιωρείται μια ελπίδα ότι αν το κόψει τα πράγματα μετά θα είναι καλά.
Αχ μετα κάτι τέτοιες περιπτώσεις γελάω όταν μου λένε ότι το να λες στη φίλη σου “χώρισε τον” είναι παρεμβατικό. Εμ, όχι. Τουλάχιστον όχι σ’ αυτό το σάιτ, για όνομα του Δία. Λοιπόν φίλη, μη τη πάρεις απ’ τα μούτρα, θέλει λεπτό χειρισμό. Μπορείς να τη πάρεις παράμερα και με ήρεμο αλλά αποφασιστικό τόνο να της πεις ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι, χωρίς μισολογα, κι ότι όποτε θελήσει βοήθεια, σε οποιαδήποτε στιγμή, εσύ θα είσαι εκεί, και αν θελήσει να τον αφήσει, εσύ θα τη στηρίξεις.
Εγώ δεν κατάλαβα να σου ζητάει την γνώμη σου ούτε την πρώτη φορά που μιλήσατε για το θέμα. Σου ειπε ότι του είπε ότι αν δεν κόψει το χόρτο θα τον χωρίσει κι εσύ πήρες την πρωτοβουλία να της δώσεις συμβουλές για το πώς να μην χωρίσει. Κι αυτό unsolicited advice ήταν, γιατί προβληματίζεσαι τώρα μήπως γίνεις παρεμβατική? Επίσης το πώς αισθανεσαι εσύ κι ο άντρας σου στο συγκεκριμένο περιβάλλον (οι ερωτήσεις σου 2, 3 & 4) το θεωρώ εντελώς επουσιώδες μπροστά στα υπόλοιπα, αυτό που προέχει είναι να κάνεις σαφές στην φίλη σου ότι είσαι εκεί να την στηρίξεις.
Όταν δε γνωρίζεις καλά τη σχέση δύο ανθρώπων και σου περιγράφει μια κατάσταση , αν δεν είναι σοβαρό περιστατικό, δεν μπορείς να πεις χώρισε ή μη χωρίζεις. Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες (λέω οι γυναίκες, γιατί με γυναίκες συζητώ κυρίως τέτοια θέματα) τα λέμε για να τα ακούσουμε και για να σκεφτούμε. Δε σημαίνει πως κάθε φορά που λες κάτι για τη σχέση σου, έχεις πάρει απόφαση να χωρίσεις ή όντως σκέφτεσαι να χωρίσεις. Η γνώμη που είπες στην αρχή , δεν επηρεάζει καθοριστικά τη ζωή της φίλης σου. Μιλάς σα να την πήρες στο λαιμό σου. Συμφωνώ με τη… Διαβάστε περισσότερα »