Θέλω παιδί. Πάντα ήθελα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Αλλά όλο μετατίθεται το όνειρο. Με ακούω να μου λέω “Κάνε υπομονή να μεγαλώσεις, μη βιάζεσαι, μικρή είσαι ακόμα” . Και μεγάλωσα και η φωνή άλλαξε τροπάρι “Κάνε υπομονή να βρεις κάποιον που να ταιριάζετε και να θέλετε τα ίδια” και τον βρήκα (ή νόμιζα ότι τον βρήκα ) δύο φορές μάλιστα, ακολούθησα την καρδιά, δεν σκέφτηκα “υπολογιστικά”, το μόνο που ήθελα να δώσω και να πάρω αγάπη. Και έδωσα και πήρα, παράπονο δεν έχω, και πέρασαν τα χρόνια. Όταν φτάσαμε όμως στο παρασύνθημα έκαναν πίσω, οπότε κι εγώ -με πόνο ψυχής- μάζεψα τα κομμάτια μου και αποχώρησα. Και ερχόμαστε στο τώρα που είμαι πάλι για τρίτη φορά στην ίδια κατάσταση. Είμαι με κάποιον που δεν μου το αποκλείει, αλλά δεν “νιώθει έτοιμος” να περάσουμε άμεσα στο επόμενο βήμα. Πότε αποφασίζεις λοιπόν ότι αυτό ήταν και προχωράς μόνη σου; Κι αν δεν μπορείς; Το θέλω όσο τίποτα, αλλά φοβάμαι να πάρω την απόφαση να κάνω μόνη μου παιδί κυρίως για πρακτικούς λόγους (βιοπορίζομαι μόνη μου χωρίς στήριξη από πουθενά και οριακά καλύπτω τα δικά μου έξοδα). Πάντα έβαζα τη λογική μπροστά, αλλά εδώ δεν με βοηθάει. Νιώθω σαν να “τιμωρούμαι” που παίρνω τη συνετή απόφαση. Τί άλλες επιλογές έχω; Όχι, δεν θα ήθελα να συμβιβαστώ με τον πρώτο που θα είναι διατεθειμένος να με γονιμοποιήσει κλείνοντας τα μάτια στην τυχόν ασυμβατότητά μας, αλλά μήπως το αντίτιμο θα είναι να στερηθώ το να γίνω μάνα;
–Γέρμα
Ναι, αυτό θα είναι το αντίτιμο, αν δεν βρεις κάποιον συμβατό που θέλει αυτό που θέλεις. Δεν ξέρω αν λέγεται αντίτιμο. Είναι το πού σε οδηγεί η ζωή σου. Πολλά θέλαμε να κάνουμε και τελικά δεν τα κάναμε, για παράγοντες που δεν εξαρτώνται από εμάς, και πολύ συχνά ο παράγοντας αυτός συνοψίζεται στα λεφτά.
Αποφασίζεις το «αυτό ήταν» ανάλογα με το πότε το νιώθεις, πρώτον, και παράλληλα ανάλογα με την ηλικία σου, φυσικά. Και τώρα σε βοηθάει η λογική, πάντα βοηθάει η λογική, μόνο που τώρα δεν σου αρέσει αυτό που σου λέει η λογική.
Δεν ξέρω τι άλλες επιλογές έχεις. Δεν ξέρω τίποτα για τη ζωή σου, αν έχεις κάποιο δίκτυο υποστήριξης, γιατί έχουν καταλήξει έτσι οι σχέσεις σου, αν υπάρχει κάτι που τις συνδέει μεταξύ τους, πόσο χρονών είσαι, πολλά δεν λες. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ για το «δεν σκέφτηκα υπολογιστικά». Δεν είναι απαραίτητα καλό αυτό. Χρειάζεται να κάνεις κάποιους υπολογισμούς στη ζωή για να πετύχεις αυτό που θέλεις, ειδικά αν ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις. Δεν αρκεί να το θέλεις, πρέπει να ξέρεις και πώς να το πετύχεις. Αν από πάντα ήθελες να κάνεις παιδί, τότε αυτό οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι ζωής, και στα επαγγελματικά, και σχετικά με τις γενικότερες σου αποφάσεις. Δεν ξέρω αν είναι αργά, αν είναι νωρίς, αν υπάρχει τρόπος να επανασχεδιάσεις τώρα, αλλά αν πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις, πάντα υπάρχουν επιλογές. Δεν ξέρω αν μπορείς να τις δεις, αλλά νομίζω ότι υπάρχουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σωστή και τυπικη η απαντηση της Λενας, ωστοσο (κατ εμε) κατι λειπει. Εδω πιστευω οτι εχουμε να κανουμε με κατι πιο γενικο.. Με κοπελες που ενω ειχαν στα σχεδια τους απο μικρες καποια στιγμη να κανουν οικογενεια με καποιον ανθρωπο που θελουν (αυτα που λεμε ολοι δηλ.. μη συμβιβαζεσαι, περιμενε να ερθει ο σωστος κτλ κτλ κτλ) ε να ομως.. που δεν ηρθε ως τωρα. Μιλαμε για κοπελες που δεν ειχαν αυτοσκοπο τον γαμο ωστοσο επιθυμουν οικογενεια. Κοπελες που σπουδασαν, δουλεψαν, περασαν καλα, εκαναν σχεσεις με βαση το συναισθημα, διατηρωντας την ελπιδα οτι καποια στιγμη θα βρουν καποιον που θα… Διαβάστε περισσότερα »
Να απαντησω και στην κοπελα.. αν βλεπεις οτι δεν τραβαει καλη μου.. παρε (για ακομη μια φορα) κουραγιο και προχωρα. Ξερω πως θα ειναι πολυ δυσκολο. Τουλαχιστον κοιτα να εξαντλησεις τις ελπιδες που εχεις (για σενα.. για να νιωθεις εσυ καλα) και αστον. Αυτος θα χασει
Παπαρούνα ο συλλογισμός σου βασίζεται στο ότι για να κάνει παιδί πρέπει να έχει και έναν σύντροφο. Όμως θα μπορούσε να κάνει παιδί και χωρίς σύντροφο. Λέει πως δεν θα μπορούσε να το κάνει μόνη της για βιοποριστικούς λόγους και σε αυτό, νομίζω, αναφέρονται οι “υπολογισμοί” που λέει η Λένα.
Όπως τα λες. Όλοι κάτι πληρώνουμε κάποια στιγμή, κι αν δε συμβεί, είμαστε απλώς πολύ τυχεροί. Η έκφραση βέβαια “πληρώνω”, με ξενίζει πολύ, δεν τη χρησιμοποιώ προσωπικά γιατί δεν την άκουγα κιόλας. Έχουν συνέπειες οι επιλογές μας γι’αυτό πρέπει να αποφασίζουμε συνειδητά και με υπευθυνότητα.
Συχνά δε μας αφήνουν όμως. Δεν έχει σημασία αν αυτοί/ες είναι οι μανάδες, οι πατεράδες, οι γείτονες, οι παπάδες, οι ηγετικές φυσιογνωμίες που επηρεάζουν εν γνώση τους, ανθρώπους με αποδυναμωμένη κριτική ικανότητα.
Ποντια, μου αρεσουν πολυ οι αποψεις σου, που οπως ανεφερες ειναι βγαλμενες και απο τις εμπειριες της ζωης σου. Με αφορμη την απαντησεις σου θα το τραβηξω λιγο παραπερα. Πριν καμποσο καιρο ειχαμε το ερωτημα μιας 32χρονης που ελεγε οτι δεν μπορει να βρει εναν ανθρωπο παρολο που βγαινει, εχει χομπυ κτλ κτλ. Η απαντηση της Λενας, ειναι να συνεχισει να κανει οτι κανει και αργα η γρηγορα θα βρεθει. Φαντασου τωρα την ιδια κοπελα να στελνει αυτο εδω το μηνυμα καποια χρονια μετα. Προσεξε πως αλλαζει η απαντηση. Οχι απο την Λενα μονο.. γενικα. Και τι να πεις ομως..… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πάντως πως η Λένα εννοούσε ότι οι δύο σχέσεις, με αγάπη και με τα λοιπά, ίσως να μην ήταν όσο ιδανικές φενόντουσαν, καθώς τελικά αποδείχθηκε ότι δεν ήθελαν τα ίδια με τη γράφουσα. Αυτού του είδους τον υπολογισμό κατάλαβα εγώ.
Μου αρεσε πολύ η απάντηση σου Παπαρούνα. Να συμπληρώσω και κάτι ακόμα- διακρίνω μια απογοήτευση/απόγνωση στον τρόπο που γράφει η κοπέλα της ερώτησης, που δεν είναι εύκολο να γίνει πληρως αντιληπτή ή κατανοητή από κάποιον που δεν έχει βρεθεί στην ίδια θέση- που έχει μεν κάθε καλή διάθεση και πρόθεση να βοηθήσει αλλά που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να καταλαβει ποσο μεγάλο βάρος είναι αυτό. Να πω επίσης ότι, πολλές φορες, οσο κι αν τα έχεις υπολογίσει (ή νομιζεις ότι τα εχεις υπολογίσει) σωστά, η ζωή έχει αλλά σχέδια. Εγώ πχ ήθελα από πολύ μικρή να κάνω οικογένεια, γι… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό ακριβώς εννοώ sibylle.
Να πω ότι είχα κάποτε μια φίλη που από τα 20 ήθελε να παντρευτεί.. αυτός ήταν ο σκοπός της ζωής της.
Τελικά.. τρόμαξε μέχρι να παντρευτεί στα 34 της. Και βρήκε και καλό παιδί που την αγάπησε και έχει και σταθερή δουλειά και δεύτερη δουλειά.. γιατί αυτή δεν δούλεψε ποτέ.
Τρόμαξε μέχρι να κάνει και παιδί στα 38 της.. από το άγχος μάλλον.
Τι να πεις..
Είμαι η γράφουσα. Σας ευχαριστώ πολύ και τις δύο, τα λόγια σας ήταν βάλσαμο για μένα.
Χαρηκα πολυ που απαντησες, και που βοηθησα λιγο σ’αυτο που περνας. Σχετικα με το ερωτημα που ειχες θεσει, και αν ακομη υπαρχει η σχεση που περιεγραψες δηλ “δεν το αποκλειει αλλα δεν νιωθει και ετοιμος¨ η δοκιμασμενη συμβουλη που εχω να σου δωσω ειναι : χωρισε τον, τωρα. Βρες τον σημερα και με συνοπτικες διαδικασιες και ηρεμο τροπο, πες οτι θελετε διαφορετικα πραγματα, θα τον ηθελες λιγο πιο τολμηρο στην ζωη αλλα δεν ειναι και προχωρας παρακατω και δεν σε νοιαζει και καθολου. Ουτε φωνες, ουτε συζητησεις και επεξηγησεις πανω σ’αυτο, ουτε τιποτα.. Και αφησε τον. Η που θα θελησει… Διαβάστε περισσότερα »
Διαβαζα την ερώτηση και σκεφτόμουν τη φίλη μου, που μάλλον δεν μπορεί πια να γίνει μαμά, κι αν βιολογικά μπορεί, τότε δεν αντέχει ψυχολογικά, γιατί έχει παραιτηθεί. Αυτή η κοπέλα έχει μια μητέρα δυναμική που ζει μεν σε χωριό αλλά ως χήρα με δυο παιδιά, πήρε νωρίς τη ζωή στα χέρια της και έστιψε την πέτρα. Και η φίλη μου, η κόρη της, δυναμική είναι, στίβει πέτρες και κουμαντάρει τη ζωή της. Παιδί ήθελε να κάνει, γι’αυτό τα είχε φτιάξει μ’έναν γελοίο που τη χώρισε. Παιδί ήθελε μετά, και παρακαλούσε έναν που την καθυστερούσε με προφάσεις. Και όταν αυτός 10φεύγα… Διαβάστε περισσότερα »
Πράγματι υπάρχουν επιλογές. Για παράδειγμα μπορείς να καταψύξεις ωάρια για να ξεφύγεις από το άγχος του τικ-τακ και εφόσον κάποια στιγμή οι συνθήκες (οικονομικές ή/και συντροφικές) είναι ευνοϊκότερες προχωράς.
Ξεχασες να πεις, μεχρι ποτε ισχυει η επιλογη που εδωσες. Γιατι στην κλασσικη μορφη, αντε να εχει περιθωριο καποια ως τα 44. Στην επιλογη που δινεις ως ποτε εχει;
Γιατι ξερεις.. αυτη η καποια στιγμη ισως ερθει πολυ αργα, ισως και ποτε
Αυτό δεν το αποφασίζει κανείς άλλος για κανέναν νομίζω… και ακριβώς για να μην έρθει αργά το λέω. Προτείνω κάτι που μπορεί να αφαιρέσει από πάνω της την χρονική πίεση που σχετίζεται με τη γονιμότητα και να της δώσει χρόνο να εξετάσει το πράγμα με νηφαλιότητα
ΥΓ γιατί μου φάνηκε να αρπάζεσαι;; μπορεί και να είναι ιδέα μου βέβαια..
Δεν αρπαχτηκα.. απλα πογοητευτηκα πολυ με την απαντηση της Λενας. Επισης η κοπελα ισα που βγαινει οικονομικα και η καταψυξη ωραριων κοστιζει καμποσες χιλιαδες ευρω.
Life is a bitch. Καταρχας αυτο. Δευτερευοντως, πριν αποφασίσεις να κανεις παιδί μονη σου (απο τράπεζα σπέρματος φανταζομαι), καλό είναι να αναρωτηθείς, εγώ θελω να κανω παιδί, το παιδί θελει να γεννηθεί από μένα; Είναι μια ερώτηση που όλοι μας θα έπρεπε να θετουμε στον εαυτό μας πριν γίνουμε γονείς. Δηλαδή, εχω την οικονομική δυνατότητα να το μεγαλώσω, έχω ανθρώπους να με στηρίξουν σε αυτήν την απόφαση, έχω σκεφτεί τι θα του πω αργότερα όταν με ρωτήσει ποιος είναι ο μπαμπάς του;
Αν θες για να σου φεύγει ο καημός όσο ψάχνεις καλό παρτενέρ για τη δημιουργία οικογένειας επικοινώνησε με το Χαμόγελο του παιδιού η κάποια άλλη ΜΚΟ ώστε να γίνεις ανάδοχος γονιός και να φροντίζεις παιδακια για κάποιο διάστημα.
https://kvmhtera.gr/index.php?detail_id=23
https://www.infokids.gr/thelo-na-gino-anadoxos-gonios-osa-prepe/
Η αλήθεια είναι ότι πάντα έλεγα πως το να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο έχει πρωτίστως εγωιστικές ρίζες. Όπως είπε η Λένα, μερικές φορές είναι προτιμότερο να σκέφτεσαι υπολογιστικά. Αναφέρεις ότι δύσκολα θα τα έβγαζες πέρα, επίσης αν ζεις στην Ελλάδα θα ξέρεις ότι οι συνθήκες δεν ευνοούν ιδιαίτερα μία μόνη μητέρα. Νομίζω πως αυτό που προέχει είναι να μιλήσεις με ειδικό, αρχικά για να δεις τι παίζει με τις επιλογές συντρόφων, αλλά και για να δουλέψεις μέσα σου το πώς η μη απόκτηση παιδιού δε θα σε καταρρακωνε.
Ειναι εγωιστικο να θες να βρεις εναν ανθρωπο να κανεις οικογενεια; Οι μη εχοντες πρεπει να το αποκλειουν δηλαδη;
Είπα ότι πιστεύω πως η επιθυμία μας να αποκτήσουμε παιδί πηγάζει από εγωιστικά κίνητρα (όχι η επιθυμία να βρούμε κάποιον για να αποκτήσουμε παιδί, η επιθυμία για παιδί σκέτο, που μπορεί να υπάρχει μέσα μας είτε έχουμε κάποιον, είτε θέλουμε να βρούμε, είτε δε μας ενδιαφέρει να βρούμε).
It takes a village to raise a child. Αν το έχεις δωρεάν (αν έχεις ουσιαστική βοήθεια από φίλους και συγγενείς) ή αν έχεις τόσα λεφτά ώστε να την πληρώσεις τόσο και ακόμα παραπάνω, πήγαινε σε τράπεζα σπέρματος. Αλλιώς, αυτά εχει η ζωή.
Είμαι της άποψης ότι για το συγκεκριμένο θέμα, ο καλύτερος τρόπος για να το δρομολογήσεις και να το υλοποιήσεις είναι το “υπολογιστικά”. Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει η αγάπη εδώ. Αγάπη όση έχεις θα την δώσεις στο παιδί που θα κάνεις. Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άνδρες πιστεύω που ενδιαφέρονται για οικογένεια “υπολογιστικά”, χωρίς έρωτες και φούμαρα.
Άρα «υπολογιστικά» κανείς πατέρα του παιδιού σου τον κάθε τυχαίο; Φαντάζομαι αναλογίζεσαι ότι αυτός ο άνθρωπος θα είναι ο πατέρας του παιδιού σου για πάντα με ότι αυτό συνεπάγεται
seagull στην προκειμενη περιπτωση σημαινει : κανε παιδι με καποιον που θελει και αυτος παιδι και μπορει να ανταπεξελθει οικονομικα (μαζι με την γραφουσα) στην ανατροφη του, και κοιτα να τα βρισκεις μαζι του στα στοιχειωδη.
Ναι καταλαβαίνω πως το εννοει. Απλά αν έχει βάλει στους «υπολογισμούς» αυτον τον παράγοντα ρώτησα. Όμως αυτά τα στοιχειώδη και τα αυτονόητα έχουν κλείσει τα καλύτερα σπίτια να ξέρεις Παπαρούνα και ας υπήρχε και «αγαπη» στην εξίσωση.
Ακριβώς Παπαρούνα. Υπάρχουν επίσης πολλοί άντρες που θέλουν ένα παιδί, χωρίς το γάμο κι ότι αυτό συνεπάγεται. Πιστεύω πως με μία έντιμη συζήτηση, μπορεί να βρεθεί μία φόρμουλα που θα εξυπηρετεί και αυτούς και το παιδί!
Κάπως έτσι το φαντάστηκα. Όχι με τον πρώτο τυχόντα, αλλά με έναν άνθρωπο που έχει στο μυαλό του ένα παρόμοιο πλάνο.
Ναι Haifischnet κατανοητό. Μπορεί να δουλέψει και μακάρι. Απλά είναι δύσκολο να βασίζεσαι σε άλλους ανθρώπους (εφόσον αδυνατείς μον@ σου). Κάθε σχέση έχει ρίσκο. Άλλωστε και να παντρευτεί κάποιον δεν είναι δεδομένο ότι θα δουλέψει το πράγμα. Όμως πολλές φορές μας “κρεμάνε” δικοί μας άνθρωποι ποσό μάλλον άλλοι που δε μας δένουν και οικογενειακές σχέσεις, για αυτό και δεν ξέρω αν μπορείς να «υπολογίσεις» σωστά. Δυστυχώς το θέμα παιδί είναι μια απόφαση ζωής που θα ακολουθεί την γράφουσα για πάντα και είναι πολύ πιθανό να κλιθεί να σηκώσει μόνη της το βάρος της οποίας της επιλογής.
Δεν γράφεις το πιο σπουδαίο, την ηλικία σου. Αν είσαι 25 έχεις άφθονο χρόνο να βρεις κάποιον που θέλει να γίνει πατέρας στο παιδί σου και δεν έχεις κανένα λόγο ούτε να ανησυχείς από τώρα ούτε να συμβιβάζεσαι, αν είναι κοντά στα 40, δύο λύσεις υπάρχουν. Ή κανένα συνοικέσιο με σκοπό το γάμο και τη δημιουργία οικογένειας και ο θεός βοηθός να πετύχεις καλή περίπτωση ή να κάνεις παιδί μόνη σου και να το παλέψεις μόνη σου. Δεν γράφεις επίσης αν έχεις συγγενείς που μπορούν, ας πούμε, να σου κρατάνε το παιδί για να δουλεύεις ή τέλος πάντων κάποια βοήθεια,… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι η γράφουσα. Θέλω να ευχαριστήσω τη Λένα και τους σχολιαστές για τις απαντήσεις σας και λίγο παραπάνω τη Παπαρούνα και την Sibylle που με συγκίνησαν με τα σχόλια τους. Ένιωσα ότι είδαν μέσα στην ψυχή μου. Δεν θα ήθελα να πω κάτι περισσότερο, μόνο μια διευκρίνηση όσον αφορά το ”υπολογιστικά”. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι δεν σκεφτόμουν πριν μπω σε μια σχέση αν το συγκεκριμένο άτομο θα με βοηθούσε να εκπληρώσω το όνειρο της απόκτησης παιδιού.