in

Αγαπητή «Α, μπα»: Οι γονείς μου είναι κουραστικοί

Επέμεναν να επιστρέψω και τώρα φέρονται άσχημα

Επέμεναν να επιστρέψω και τώρα φέρονται άσχημα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

fotografierende heSFq3NyGOY unsplash

Αγαπητή μου Α,μπα, Τον Ιούνιο αποφάσισα να γυρίσω Ελλάδα από το Λονδίνο, η δουλειά μου λόγω κορωνοϊού σταμάτησε και θεώρησα ότι πιο οικονομικό και πιο ασφαλές ήταν να επιστρέψω στο πατρικό μου. Αν δεν επέμεναν οι γονείς μου μπορεί και να μην το είχα κάνει, αλλά τέλος πάντων. Έμεινα λοιπόν στο παλιό μου δωμάτιο. Έφερα και τα περισσότερα υπάρχοντα μου, κάποια έπιπλα μου, το κατοικίδιο μου, το μηχανάκι μου. Από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά και υπάρχουν συνεχείς διαφωνίες. Οι πολύωροι εκκωφαντικοί καυγάδες τους που αποκαλούν ήρεμες συζητήσεις, οι περιορισμοί τους στο τι ώρα θα έρχομαι, αν θα κλειδώνω το δωμάτιο μου, που θα κυκλοφορεί ο σκύλος, που θα αφήνω το μηχανάκι, πότε θα καθαρίζω, πότε θα φέρνω κάποιον γνωστό. Σε λίγο καιρό κατάλαβα ότι ήταν κακή ιδέα να έρθω εξαρχής, αλλά δεν περίμενα όλα αυτά που κάποτε ήταν η καθημερινότητα μου τώρα να με πνίγουν και να με κάνουν έξαλλη. Οι καυγάδες όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλο και περισσότεροι και μέρα με τη μέρα νιώθω πως οι άνθρωποι που έχω απέναντι μου, που με μεγάλωσαν και συμβάλλανε σε ένα μεγάλο κομμάτι αυτού που είμαι σήμερα, δεν με ξέρουν καθόλου. Δεν είναι ότι εγώ είμαι η περίεργη που μιλάει σιγανά, αυτοί φωνάζουν και τους ακούς μέχρι πέντε τετράγωνα παρακάτω. Δεν είναι ότι μου αρέσει να έρχομαι σπίτι και να κοιμάμαι αργά, έτσι έχω συνηθίσει λόγω της προηγούμενης δουλειάς μου. Δεν είναι ότι κλειδώνω το δωμάτιο μου επειδή κάνω κάτι κακό, απλά ορισμένες φορές θέλω την ιδιωτικότητα μου. Δεν είναι ότι θέλω να μαδάει και να βρομίζει όλο το σπίτι ο σκύλος, είναι ότι είναι μαθημένος να περνάει πολλές ώρες την μέρα μαζί μου και με ακολουθεί παντού. Δεν είναι ότι μου αρέσει να αφήνω στις “θέσεις” των άλλων το μηχανάκι μου, ότι δεν μου αρέσει να καθαρίζω συχνά ή να παρτάρω όλη μέρα με γνωστούς και φίλους. Είναι ότι δεν έχω συνηθίσει να παρκάρω σε τόσο μικρές γειτονιές, έχω διαφορετικό σύστημα και πρόγραμμα καθαριότητας και προσπαθώ να βρω ξανά κοινούς γνωστούς και φίλους στην Ελλάδα γιατί νιώθω μόνη μου χωρίς τους γνωστούς μου και τους φίλους μου από το Λονδίνο. Ότι κι αν κάνω όπως μπορείς να καταλάβεις το παρερμηνεύουν και με παρουσιάζουν σαν μια ανάγωγη, εγωίστρια, βρωμιάρα και απροσάρμοστη νέα που δεν μαζεύεται από τους δρόμους. Πραγματικά είμαι σοκαρισμένη γιατί είναι λες και με βλέπουν για πρώτη φορά στη ζωή τους, λες και γνωριζόμαστε τώρα και δεν έχουν ιδέα του τι είμαι. Έχω σκεφτεί αρκετές φορές να γυρίσω Λονδίνο ή αν αυτό ακόμη δεν είναι εφικτό ή είναι επικίνδυνο λόγω της κατάστασης να πάω προσωρινά σε ένα άλλο σπίτι. Χθες στο τραπέζι ήρεμα και γλυκά ανέφερα πάνω στη κουβέντα αυτά τα ενδεχόμενα. Έβαλαν ως συνήθως τις φωνές, ότι αυτό είναι και δικό μου σπίτι, ότι πρέπει να σταματήσω να είμαι τόσο κακομαθημένη και να προσαρμοστώ στις καταστάσεις, να σέβομαι τα όρια και τις επιθυμίες τους και αν τα κάνω αυτά όλα θα πάνε καλά. Αυτά τα όρια όμως και οι επιθυμίες τους με πνίγουν Α,μπα μου, και με κάνουν να νιώθω σαν ένα πεντάχρονο που έκανε αταξία, ενώ δεν είμαι. Μήπως όντως είμαι κακομαθημένη και αχάριστη που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ενώ έχω τη δυνατότητα να βρίσκομαι εδώ ασφαλής από το να βρίσκομαι στην Αγγλία που γίνεται χαμός, δεν το εκτιμάω; Ή αρκετά ανέχτηκα την παρεμβατική οικογένεια μου που με θεωρεί προέκταση του χεριού της και με αντιμετωπίζει σαν μία πεισματάρα κακομαθημένη έφηβη; Και πώς στο καλό γίνεται να νιώθω ότι εγώ και αυτοί οι άνθρωποι είμαστε πλέον ξένοι;
— Λ

Το ποιο μέρος είναι ασφαλές αλλάζει μέρα με τη μέρα. Αλλά, τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Υποθέτω ότι είσαι ενήλικας, και μου φαίνεται κάπως περίεργο ότι περίμενες να γίνει κάτι άλλο από αυτό που έγινε. Έτσι είναι. Συνήθως έτσι είναι. Οι γονείς περιμένουν ότι το παιδί θα παραμείνει παιδί, το παιδί εκπλήσσεται που δεν έχει την πλήρη αποδοχή που είχε όταν ήταν παιδί.

Δεν είναι υγιές να μένετε μαζί. Δεν ξέρω τι θα κάνεις, ξέρω μόνο ότι δεν χρειάζεσαι την άδεια τους για να το κάνεις, και επίσης ότι δεν χρειάζεται να το κάνεις υπό τον όρο να αισθάνονται καλά με την απόφασή σου.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

23 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Anna
Anna
3 χρόνια πριν

Συγγνώμη, μας προκαλεί έκπληξη το να σε τρελαίνουν οι γονείς σου στους 4 μήνες συγκατοίκησης;
Δηλαδή, εγώ τους αγαπάω τους γονείς μου, αλήθεια, αλλά πέρσι τα Χριστούγεννα μας επισκέφτηκαν για δύο εβδομάδες και έχασα 3 κιλά.

Μοναχική ψυχή
Μοναχική ψυχή
3 χρόνια πριν

Κάτι που θέλω να επισημάνω: γιατί λένε οι περισσότεροι γονείς,συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου,οτι κάποιος η κάποιοι μας επηρρεάζουν λες και εμείς δεν έχουμε δική μας κρίση και άποψη; Εξοργίζομαι πραγματικά όταν ακούω τη μάνα μου να μου λέει “α ωραία στα είπανε” η “ποιός σου βάζει τέτοιες ιδέες”

I_am_the_law
I_am_the_law
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μοναχική ψυχή

Μμμμμ, σίγουρα θα έχεις μπλέξει κι εσύ με κανέναν λιμοκοντόρο που θα σε κάνει να μεγαλοπιάνεσαι.

Bambina
Bambina
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μοναχική ψυχή

Πραγματικά έχω την ίδια απορία! Έχω καταλήξει στο ότι δεν μπορούν να δεχτούν ότι το παιδί τους έχει δική του άποψη/ζωή με την οποία δε συμφωνούν καθόλου! Εξοργιστική ατάκα όπως και να χει!

Μοναχική ψυχή
Μοναχική ψυχή
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Bambina

@bambina Μας περνάνε για άβουλα όντα

Μοναχική ψυχή
Μοναχική ψυχή
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μοναχική ψυχή

@Mitsi Εμένα έχουν κάνει κόμμα οι δυό τους και τα ακούω εις διπλούν

Vivianna Kliasiou II
Vivianna Kliasiou II
3 χρόνια πριν

Ε οπως εσυ συνηθησες να κοιμασαι αργα κ αυτοι εχουν συμηθησει να φωναζουν,εαν κανενας σας δεν ξεσυνηθησει ισως στο τελος συνηθισεται να μαλωνεται καθε μερα.οι ανθρωποι λογικα εχουν μια αλφα ηλικια ποιον να φερεις σπιτι εν μεσω πανδοιμιας;;;τι εννοεις αφηνεις το μηχανακι στις θεσεις των αλλων επειδη δεν εχεις συνηθισει να παρακαρεις σε μικρες γειτονιες;;;ενταξει κ εγω να περναω το κοκκινο φαναρι γτ δεν εχω συνηθισει να περιμενω.και εαν φερνεις ενα γνωστο οποτε θες Θα γυρνανε με τις πυζαμες η θα καθονται κλεισμενοι στη κρεβατοκαμαρα;κ εαν εσυ θες να καθαριζεις καθε 15 μερες ειναι θποχρεωμενοι να συνηθιςουν τις τριχες;σε καποια… Διαβάστε περισσότερα »

Evil
Evil
3 χρόνια πριν

Οπως μου ειπε κι εμενα ενας φιλος σε αντιστοιχη φαση “‘Ή σήκω και φυγε ή κατσε και μη μιλάς”.

Αιλουροειδέστατο
Αιλουροειδέστατο
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Evil

Δε συμφωνώ βρε παιδιά. Η όποια διευθέτηση συγκατοίκησης πρέπει να έχει κάποιους δίκαιους κανόνες και όρια. Τι είναι δηλαδή οι γονείς και θα εξαιρεθούν από τον κανόνα να φέρονται πολιτισμένα; Αυτοκράτορες του Γαλαξία;
Δεν είναι υποχρεωτικά έτσι η συγκατοίκηση γονιών με ενήλικα τέκνα. Υπάρχουν και καλύτερες περιπτώσεις. Εννοείται ότι αν δεν φτιάχνει η κατάσταση φεύγεις, αλλά μέχρι να φύγεις, φυσικά και έχεις δικαίωμα να πατήσεις πόδι.

Marilyn
Marilyn
3 χρόνια πριν

Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που έμεινε μόνος του και μετά ήταν οκ με το να γυρίσει σπίτι του. Η ελευθερία την οποία μαθαίνεις την πρώτη φορά που μένεις μόνος σου είναι κάτι που δεν μπορείς να διαπραγματευτείς ξανά. Πάντως σίγουρα δε θα ξαναγίνεις το παιδί των γονιών σου, που είχαν μάθει να έχουν τον έλεγχο του τί ώρα γυρνάς και αν κλειδώνεσαι στο δωμάτιό σου.

Μην περιμένεις η κατάσταση να γίνει καλύτερη. Όσοι γυρίσαμε σπίτι, το παλέψαμε και ξαναφύγαμε τελικά και βρήκαμε την υγειά μας.

Αιλουροειδέστατο
Αιλουροειδέστατο
3 χρόνια πριν

Να κάνεις ό,τι θα έκανες αν είχες οποιουσδήποτε άλλους συγκατοίκους με τους οποίους δεν τα πας καλά: σχέδια για να φύγεις το συντομότερο. Η ενοχή τύπου “μήπως είμαι αχάριστη” είναι περιττή και βλαβερή πολυτέλεια. Οι γονείς σου μπορούν να είναι απλώς οι γονείς σου, δεν χρειάζεται και να ταιριάζετε σε όλα.

Ocelotoς
Ocelotoς
3 χρόνια πριν

Μα δεν σε γνωρίζουν , δεν ξέρουν σε τι άνθρωπος εξελίχθηκες όσο ήσουν στο Λονδίνο τόσα χρόνια.,μακριά από το πατρικό σου σπίτι.
Πάντα έτσι ήταν, απλα άλλαξες και μεγάλωσες.
Ελπίζω αγαπητή γραφουσα να έχεις ήδη φύγει για Αγγλία. Ωραία και η ασφάλεια αλλά την πληρώνεις ακριβά.

Maninanina
Maninanina
3 χρόνια πριν

Από ότι καταλαβαίνω υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να μείνεις μονη, αφού θα μπορούσε να μείνεις και Αγγλία χωρίς δουλειά , αλλά γύρισες γιατί επίμεναν. Αφού θεωρείς ότι είσαι ασφαλής στην Ελλάδα και αυτο είναι η προτεραιότητα σου (και όχι κάτι επαγγελματικό κλπ κλπ) πήγαινε μείνε μονη σου , και με ηρεμία έπανεξεταζεις τη σχέση σου με τουα γονεις ώστε να περάσει σε ένα πιο ώριμο στάδιο.

Bugs Bunny
Bugs Bunny
3 χρόνια πριν

Πωπω σε διάβαζα και ταράχτηκα! Ταράχτηκα που γύρισες απο πίεση των γονίων σου, ταράχτηκα που γράφεις οτι γύρισες γιατί εκεί λόγω της κατάστασης είναι πιο επικίνδυνα απο ότι στην Ελλάδα (!), ταράχτηκα γενικώς! Αυτό που καταλαβαίνω πίσω από τις γραμμές είναι ότι μάλλον ποτέ δεν ανεξαρτητοποιήθηκες από την οικογενειά σου, ακόμη και μίλια μακριά που ήσουν. Το ότι αντιδράς με αυτόν τον τρόπο στην επιστροφή σου στο σπίτι έιναι εντελώς μα εντελώς φυσιολογικό αλλά η αντιδρασή σου δείχνει άγνοια από μέρος σου, ενώ θα έπρεπε να το περιμένεις πώς θα συμβεί. Το φυσιολογικό είναι τα παιδιά να φεύγουν και να… Διαβάστε περισσότερα »

κόκκινο αυγό
κόκκινο αυγό
3 χρόνια πριν

Μένεις στο σπίτι ΤΟΥΣ. Συνειδητά ή υποσυνείδητα, αυτό έρχεται με απαιτήσεις και κανόνες για την συμπεριφορά σου και τη ζωή σου γενικότερα. Δηλώσεις τύπου “το σπίτι δεν είναι ξενοδοχείο”, “δικό μου σπίτι, δικοί μου κανόνες” τις έχουμε ακούσει σχεδόν ολοι στο δρόμο προς την ενηλικίωση και ανεξαρτησία. Και οταν έχεις ήδη γευτεί ανεξαρτησία, είναι πολύ πιο δύσκολο να προσαρμοστείς σε τέτοιο αποπνικτικό περιβάλλον. Αν θέλεις πραγματική αυτοδιάθεση πρέπει να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητη και να βρείς δική σου κατοικία. Μέχρι τότε υπομονή και κουράγιο.