Χαιρετώ την άμπα και την αμποπαρέα. Λοιπόν, θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Εκ των προτέρων παρακαλώ τους σχολιαστές για επιεικια. Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Δυστυχώς ανακάλυψα τη στήλη σου σχετικά αργά, αν σας είχα βρει 2 με 3 χρόνια πριν, μάλλον θα ήταν αλλιώς η ζωή μου τώρα. Είμαι σε σχέση 11 χρόνια. 3 χρόνια από κοντά, 6μιση σε απόσταση και 1μιση χρόνο μαζί. Έχουμε ένα παιδάκι 1 έτους. Ζούμε εξωτερικό. Γνωριστήκαμε στην πρώτη μου δουλειά από την οποία παραιτήθηκα γιατί ήθελα να πάω σε ένα μέρος με δυνατότητα διδακτορικού και μιας συγκεκριμένης εξειδίκευσης. Όταν τελείωσα με την εξειδίκευση και το διδακτορικό και μετά από πολλές συζητήσεις, αποφασίσαμε να μετακομίσουμε σε τρίτη πόλη. Μετακόμισε αρχικά ο σύντροφός μου και αποφασίσαμε να μείνω έγκυος, να μετακομίσω στην τρίτη πόλη όταν μπω σε άδεια μητρότητας και στο διάστημα αυτό να ψάχνω για καινούρια δουλειά. Λοιπόν, όλα έγιναν βάσει προγράμματος. Τώρα συμβαίνει το εξής. Βρήκα καινούρια δουλειά, και από όσο δειχνουν όλα με πολύ καλές προοπτικές, το ζήτημα έιναι ότι με θέλουν 3 μήνες περίπου πριν ξεκινήσει ο μικρός παιδικό, αλλιώς όχι. Που σημαίνει ότι πρέπει αυτους τους μήνες να μείνει ο σύντροφος στο σπίτι με τον μικρό και να κάνει αυτός την προσαρμογή στον παιδικό. Λοιπόν, δέχομαι απίστευτο πόλεμο από το σύντροφό μου για αυτό. Δεν θέλει να κάτσει με τον μικρό, θεωρεί ότι πρέπει να κάνω εγώ την προσαρμογή και για μετά διαφωνεί να πηγαίνει ο μικρός παιδικό για 9 με 10 ώρες την ημέρα σε αυτήν την ηλικία. Προσπαθώ να βρω νταντά (τα χρήματα υπάρχουν), αλλά δεν βρίσκω για τόσες ώρες κάθε μέρα, οι περισσότερες δέχονται μέχρι 4 ώρες την ημέρα και δεν θα ήθελα να πάρω 3 διαφορετικές νταντάδες για 3 μήνες και μετά να προσαρμοστεί στον παιδικό, όπου θα έχει 3 παιδαγωγούς.(Όταν ξεκινήσει παιδικό, μπορούμε να τον στέλνουμε εκεί και να πάρουμε και μια νταντά για έξτρα υποστήριξη, τέτοια υπηρεσία βρίσκουμε εύκολα, δυστυχώς οι θέσεις για παιδικό εδώ είναι πάρα πολύ περιορισμένες για παιδάκια κάτω των τριών και δεν μπορώ να βρω κάτι άλλο ή μια θέση παιδικού πιο μπροστά). Σημειωτέον, λόγω κορονοϊού ο μικρούλης έχει επαφές μόνο με εμάς τους δύο και όταν βλέπει κάποιον άγνωστο κλαίει γοερά. Γενικα ό σύντροφος δεν έχει φυσικά θέμα να δουλεύω, απλά δεν θέλει να επιβαρυνθεί περαιτέρω σε οποιονδήποτε τομέα ο ίδιος. Γενικά έχουμε πολλά προβλήματα με τον σύντροφο και σκέφτομαι να χωρίσω (έχει πάθει μετάλλαξη από τη στιγμή που έμεινα έγκυος, πιο πριν συνεννοούμαστε), δεν είναι όμως αυτό το παρόν θέμα μου. Θα ήθελα να ξεκινήσω την καινούρια δουλειά και να μείνω σε αυτή, θα έχω 6 μήνες περίοδο δοκιμαστική όπου μπορούν να με απολύσουν χωρίς εξήγηση. Για να καταφέρω να εδραιωθω, χρειάζομαι όμως υποστήριξη και φυσικά έναν άνθρωπο να κρατάει το μωρό στην αρχή, και μετά να κάθεται στο σπίτι όταν ο μικρούλης είναι άρρωστος κτλ., δηλαδή εντελώς ψυχρά δε βολεύει να χωρίσω τώρα, αν καταφέρω να πάω στην καινούρια δουλειά. Θεωρητικά, μπορούμε να ζήσουμε με έναν από τους δύο μισθούς, έστω λίγο πιο περιορισμένα, αλλά και πάλι άνετα. Είμαι σε άδεια εδω και πάνω από έναν χρόνο (πληρώνονται 14 μήνες) και η νέα δουλειά θα ξεκινήσει σε τρεις μήνες. Εγώ, θα πω την αμαρτία μου, βαριέμαι απίστευτα με τον μικρό, αν και πολύ υπομονετική σαν άνθρωπος, είμαι πολύ τσιτωμένη και θέλω να αρχίσω οπωσδήποτε και πάλι τη δουλειά. Εναλλακτικά μπορώ να γυρίσω στην παλιά μου πόλη και στην παλιά μου δουλειά, απ όπου δεν έχω παραιτηθεί, είμαι απλά σε άδεια μητρότητας. Στην πόλη αυτή υπάρχουν πολύ περισσότερες θέσεις σε παιδικό και φυσικά, ήμουν πολλά χρόνια σε αυτή τη θέση και θα υπάρχει κατανόηση αν λείψω π.χ. κάποιες φορές λόγω αρρώστιας του μικρού. Απλώς τότε ο μικρός θα βλέπει τον μπαμπά του πολύ σπάνια. Επίσης δεν υπάρχει βοήθεια από παππούδες ή συγγενείς. Η χώρα είναι η Γερμανία. Τι μου προτείνεις Λένα να κάνω ή και οι υπόλοιποι σχολιαστές? Τώρα τα βλέπω όλα μαύρα και δύσκολα.
-Rabenmutter
Δεν μπορεί να σου πει κάποιος τι να κάνεις στη ζωή σου αν δεν αναλαμβάνει ταυτόχρονα τα ίδια ρίσκα με σένα.
Μπορώ να σου πω μόνο το εξής: λες ότι «εντελώς ψυχρά» δεν σε συμφέρει να χωρίσεις γιατί χρειάζεται να κάθεται κάποιος με τον μικρό στην αρχή και όταν είναι άρρωστος. Εντελώς ψυχρά, ο σύντροφός σου λέει ότι ΔΕΝ είναι διατεθειμένος να κάθεται με τον μικρό, κι επίσης ότι ΔΕΝ συμφωνεί να πάει σε παιδικό σε αυτή την ηλικία. Γι’αυτό άλλωστε έστειλες την ερώτηση εξ’ αρχής. Άρα ο λόγος για τον οποίον δεν χωρίζεις, δεν υπάρχει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν λέω να χωρίσεις.
Αλλά. Αν χωρίσεις η υποστήριξη που θα έχεις από τον σύντροφο θα ορίζεται από το νόμο και τελείως ψυχρά, αυτό θα σε συμφέρει (μια και τώρα η προσφορά του είναι στο 0).
Επίσης ένας κακός σύντροφος επιβαρύνει επιπλέον, είμαι της γνώμης να πετάμε σακιά με άμμο στη θάλασσα όταν βουλιάζει το πλοίο.
Παρε το παιδι και φύγε στην αλλη πολη και τη σιγουρη δουλεια με τον ετοιμο παιδικο. Αν θες οπωσδήποτε την καινουρια δουλειά, επειδη οντως τη προτιμας, παρε οσες ντανταδες χρειάζεσαι μεχρι να παει παιδικό. Ο σύντροφος γλαστρα είναι, δεν χρησιμευει σε τιποτα και ειναι βεβαιο οτι δε θα προσφερει καμία βοηθεια αν αρρωστήσει το παιδι. Σαν να τον βλεπω: θα πανικοβληθεί τάχα, χωρις φυσικα να βοηθαει, και από το πολυ άγχος απλα θα αρχισει να σε κατηγορεί οτι δε το προσεχεις γι αυτο αρρωστησε. Ετσι οπως το βλεπω φιλη γραφουσα το παιδι ηδη δεν εχει πατερα. Ο πατερας του δε… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ βλέπω οτι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ λύσεις (είτε πολλαπλές ντανταδες είτε να κάτσει ο συντροφος σπιτι ειτε να κατσεις εσυ είτε να μην εργαστει για ενα διαστημα ο ενας απο τους δυο κλπ) αλλά αρνείστε για τους δικους σας λόγους να τις δεχτείτε. Και σίγουρα υπάρχουν κι άλλες λύσεις που δεν έχετε δει. Έχετε φτιάξει μια σχέση βασισμένη σε εξελόφυλλα που λειτουργεί με γερμανική αψεγάδιαστη τελειότητα. Αλλά όπως όλα τα πραγματα στη Γερμανία είναι εντελώς rigid και περιορισμένη στα κουτάκια. Το οτι έχετε ελάχιστη εμπειρία συμβίωσης και συνύπαρξης μάλλον δε βοηθάει. Όπως το βλέπω εγώ αν δεν είστε διατεθειμένοι και οι… Διαβάστε περισσότερα »
Ας μας εξηγησει ενας αντρας τι στο καλο συμβαινει σε ολους μετα την γεννα! Εχω τρομαξει με ολα αυτα που εχω διαβασει.
Αρνούνται να χάσουν τη βολή τους ως επί τω πλείστω. Εσύ μάνα είσαι, εσένα έχει ανάγκη το παιδί. Θα σου πούνε…
Το παιδι (γενικα μιλωντας, οχι για το συγκεκριμενο μωρο) ως εμβρυο εχει περισσοτερη αναγκη τη μητερα του μιας κ βρισκεται στην κοιλια της, κ σε αυτην μονο τη φαση μπορουμε ισως να χρησιμοποιησουμε το ρημα ”βοηθαει” για τον πατερα, κ ως παιδι χρειαζεται κ τους 2 κ μπορουν κ υποχρεουνται κ οι 2 να το φροντιζουν. Κι ειδικα μετα τα πρωτα 1 2 χρονια της ζωης ενος παιδιου, οπου πια σταματαει ο θηλασμος ο οποιος ειναι το 2ο (μετα την εγκυμοσυνη) κ τελευταιο σημειο αναφορας στη φροντιδα του στο οποιο πραγματι χρειαζεται περισσοτερο η μητερα, αυτο το ”εχει απολυτη αναγκη… Διαβάστε περισσότερα »
Δε νομίζεις ότι είναι σκληρό και άδικο να λες σε μια άγνωστη σε σένα γυναίκα ότι δεν ήθελε το παιδί της επειδή έγραψε ότι θέλει να επιστρέψει στη δουλειά της και δεν της ταιριάζει προσωπικά να κάνει κουπεπε όλη μέρα? Γενικά βρίσκω τον εαυτό μου συχνά να αναρωτιέται σε τι ακριβώς αποσκοπείς, αφού πολλά σχόλια σου δε δείχνουν καμία διάθεση να βοηθήσουν ή να κατανοήσουν αυτόν που γράφει. Ίσως ο λόγος που κάποιοι σχολιαστές έχουν αραιώσει και δεν αισθάνονται άνετα με το σαιτ είναι σχόλια σαν αυτό που μόλις έκανες, που προσιδιάζουν περισσότερο σε λαϊκό δικαστήριο παρά σε κοινότητα. Τέλος,… Διαβάστε περισσότερα »
μην ανησυχεις , οταν φευγουν καποιοι σχολιαστες ερχονται αλλοι. “Αλλοι ” στην κυριολεξια. Η Λενα καθοριζει τη ροη και την ποιοτητα.
Κατι σαν au pair για 3 μήνες θα μπορούσατε να βρείτε; Ίσως κάποια ελληνίδα που δεν μιλαέι γερμανικα οπότε ζοριζεται να βρει δουλειά ή θα ήθελε να μετακομίσει στη Γερμανία; Δεν ξέρω καθόλου βέβαια τι προβλεπει η γερμανική νομοθεσία για αυτό.
Το να βαρεθει μια μητερα και να θελει να ασχοληθει και με κατι αλλο εκτος απο το παιδι 24/7 ειναι υγιες. Τετοια συμπερασματα και κριτικες καλο ειναι να μη λεγονται τοσο ευκολα
Εγω δεν εχω γνωρισει μανα να λεει οτι οταν ειναι με το μικρο παιδι της περναει γαμάτα. Το παιδι της ειναι, δεν ειναι το φιλαράκι που πινουν ποτάκια. Δε κανουμε παιδια για διασκεδασουμε, αμα ηταν ετσι υπαρχουν κι αλλοι τροποι. Δε σημαινει οτι δε το αγαπαει ή δε το φροντιζει.
Ψυχοπλακωθηκα με την ιστορία σου…φαίνεται ότι κάπως δεν είχες πολλές επιλογές για σύντροφό κ παιδι ,οπότε πήρες ότι έπεσε στο δρόμο σου. Συμβιβαστηκες σε όλα κ δεν είσαι ούτε ικανοποιημενη,ούτε ευτυχισμένη. Νομίζω κατά βάθος ούτε σύντροφό ( τουλάχιστον το συγκεκριμένο ηθελες),ούτε παιδί. Προέκυψαν. Κ θα προκύψει σύντομα κ το διαζύγιο. Κ για να μην το κουράζουμε, ένας τέτοιος δεν κάνει για πατερας,αλλά ούτε κ για σύντροφος. Υποτίθεται ότι με το παιδί,συμμετέχουν κ οι 2,αναλαμβάνουν ευθύνες κ οι 2 κοκ… ο δικός σου,ήθελε να έχει παιδί χωρίς να αναλάβει ποτε ούτε μια ευθύνη. Το λένε και deadbeat αυτο. Πρέπει όμως να… Διαβάστε περισσότερα »
Ωραία, όλα βάση προγράμματος μόνο που ο σύζυγος σου μάλλον σκόπευε να σε επιφορτίσει με την πλειοψηφία των καινούριων σας υποχρεώσεων ως γονείς (που καταλαβαινω ότι γίνεται ήδη δεδομένου ότι είσαι ήδη σε άδεια εδω και τόσους μήνες). Μάλλον δεν έπαθε μετάλλαξη, έτσι ήτανε. Κατα τα άλλα δεν με ξαφνιάζει, έχω πάρα πολλούς γνωστους που είναι έτοιμοι να γίνουνε μπαμπαδες, αλλα φυσικά το πρώτο χρόνο “το παιδί έχει ανάγκη τη μαμα του”, κάποιος πρέπει να αφήσει πίσω την επαγγελματικη του εξέλιξη (guess who- η μαμά) και φυσικά τα ΣΚ έχουν ανάγκη από ξεκούραση γιατι όλη τη βδομάδα σκοτώνονται στη δουλεια… Διαβάστε περισσότερα »
Α έχουν προβλημα και όσοι τα πάνε καλά με τον προγραμματισμό, οχι μονο εμείς που είμαστε βλέποντας και κάνοντας, λόγω όρων ζωής που έχουμε… Έτσι όπως τα λες το καλύτερο για το παιδί και για σένα είναι να γυρίσεις στην παλιά σου πολη. Έτσι κι αλλιώς, το παιδί δεν θα τον έβλεπε τον μπαμπά του πολυ παραπάνω. Λυπάμαι που το λέω αλλά είναι πολυ πιθανο το παιδί στο τέλος να εισπράξει ότι δεν τον πολυ θέλουν οι γονείς του, αν περασει το πλάνο του πατερα. Γιατί ουτε εσυ θα είσαι ευχαριστημενη, ουτε αυτός θα είναι σπίτι. Ας το σκεφτεί λίγο… Διαβάστε περισσότερα »