Τον τελευταίο (αρκετό) καιρό με φλερτάρει ένα παιδί με τον οποίο έχουμε γνωριστεί σε κοινή παρέα. Παρά το γεγονός ότι έχω αρνηθεί με ευγενικό τρόπο να βγούμε έξω, ότι δεν του απαντάω σε μηνύματα και ότι και η κοινή μας φίλη του έχει πει πώς δεν ενδιαφέρομαι αυτός επιμένει. Δικαίωμα του να του να του αρέσω, δικαίωμα μου να μην μου αρέσει. Αλλά α,μπα κάπου τον τελευταίο καιρό με έχει εκνευρίσει γιατί του έχω βάλει όρια και δεν τα σέβεται. Το όχι σημαίνει όχι. Δεν σημαίνει ότι αν συνεχίσεις να στέλνεις μηνύματα, να προσπαθείς να με ξεμοναχιάσεις σε κοινές παρέες και να ζητάς να βγούμε θα αλλάξει κάτι (μάλλον το αντίθετο). Επίσης στη συμπεριφορά του (αν και δεν με έχει προσεγγίσει ποτέ με πρόστυχο ή προσβλητικό τρόπο) βλέπω όλη την στερεοτυπική αντρική συμπεριφορά που δεν δίνει και πολλή σημασία στην συναίνεση κτλ. Με βρίσκεις υπερβολική? Δηλαδή πρέπει να γίνω εγώ αγενής μαζί του για να αναγκαστεί να το κόψει?
-Λίγο υπερβολικιά?
Εύχομαι ειλικρινά να μην ρωτάς στα σοβαρά αν σε βρίσκω υπερβολική γιατί από τα υπόλοιπα που γράφεις φαίνεται να καταλαβαίνεις γιατί γίνεται αυτό που γίνεται.
Φαίνεται ότι χρειάζεται να γίνεις “δυσάρεστη”, που δεν ισούται με το να είσαι αγενής. Δεν ξέρω και τι εννοείς όταν λες ότι του έχεις αρνηθεί με ευγενικό τρόπο, γιατί για τις γυναίκες το ευγενικό δεν είναι το “δεν ενδιαφέρομαι” αλλά “έχω δουλειά αυτή την εποχή” ή “έχω αγόρι”. Αν του είπες ξεκάθαρα “δεν ενδιαφέρομαι”, τότε πάμε σε άλλα μονοπάτια, γιατί ο τύπος είναι επικίνδυνος, και τότε χρειάζονται άλλα μέτρα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
δοκίμασε και το “τι μέρος του ΟΧΙ δεν καταλαβαίνεις το Ο ή το ΧΙ;
(και στα αγγλικά, καλού κακού)
Επίσης υπάρχουν και τα block και η φραγή φίλη μου. Δεν χρειάζεσαι επαφές με έναν άνθρωπο που δεν δείχνει να καταλαβαίνει την άρνησή σου.
Αχ θυμήθηκα και εγώ που είχα πει ξεκάθαρα δεν ενδιαφέρομαι την πρώτη φορά… τίποτα. Του λέω λοιπόν τη δεύτερη “ξεκόλλα και σταμάτα να μου την πέφετεις σου έχω ήδη πει ότι δεν ενδιαφέρομαι”. Αφού λοιπόν μου είπε “και χάρη σου έκανα… αντί να κολακευτείς…πες και ένα ευχαριστώ….”, έφυγα κιουρία, απέφυγα όλες τις επαφές με αυτόν κ τον φίλο που τον είχε φερει στην παρέα και έτυχε και ξαναείδα (τυχαία) για μένα τον (πρωην) φίλο ο οποίος μου είπε 5 χρόνια μετά από τότε δηλαδή που είχα να τον δω, “δεν ήρθα με τον τάδε (τον παπάρα) γιατί ήξερα ότι θα… Διαβάστε περισσότερα »
Ίσως γιατί πολλοί δεν έχουν ακούσει ΟΧΙ στη ζωή τους και δε ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν. Και επίσης πολλοί παρερμηνεύουν την ατάκα ”ο επιμένων, νικά”, θεωρώντας ότι άμα έχεις θράσσος, κάτι θα βγει (απ΄το τίποτα..).
Πιστεύω ότι ο τύπος έχει την λογική πως πες πες κάτι θα βγει. Δυστυχώς την ευγένεια την μεταφράζουν κάποιοι σαν χαραμαδα ελπίδας. Αν του είπες πχ, φαίνεσαι καλό παιδί αλλά δεν ενδιαφέρομαι, μπορεί αυτός να άκουσε μέχρι το “αλλά” και να κράτησε μόνο το ότι τον θεωρεις καλό παιδι. Προτείνω την επόμενη φορά που θα σου προτείνει να βγείτε να του πεις στα ίσια όχι, δεν ενδιαφέρομαι, σταμάτα να με ενοχλείς. Ενημέρωσε γνωστούς και φίλους ότι σε ενοχλεί η συμπεριφορά του. Και από εκεί και πέρα ελπίζεις για το καλύτερο.
Οταν κάποιος δεν καταλαβαίνει το όχι με τίποτα, τότε είναι από παρενοχλητικός έως επικίνδυνος. Αν σε ξαναπροσεγγίσει (ξανα)πες του με ήρεμο αλλά ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν ενδιαφέρεσαι και η συμπεριφορά του σε ενοχλεί . Είναι σημαντικό να είσαι σαφής στην άρνησή σου. Και εκεί είναι πολύ πιθανό να δεις την έως τώρα ευγένειά του να πηγαίνει περίπατο.
Πες αλα Ντενη Μαρκορα:Ποιο κομμάτι της άρνησης δεν καταλαβαίνεις χρυσό μου??”
Πωπω θα μπορούσα να την έχω στείλει εγώ την ερώτηση…Και εμένα αυτό μου συμβαίνει αρκετά συχνά! Φταίει που είμαι χαμογελαστή, χαμηλών τόνων και γενικά παραμένω ευγενική; Δεν ξέρω… Αλλά δεν μπορώ να αλλάξω και τον χαρακτήρα μου για να απωθήσω αυτούς… Με τη βοήθεια του site έχω δώσει πιο ξεκάθαρες αρνητικές απαντήσεις, και δυσάρεστη έγινα, και αγενής μη σου πω αλλά δεν πτοούνται και πολύ… Τι βίτσιο εχουν δεν ξέρω… Είναι ένας εδώ στην επαρχιακή πόλη μου, που ενώ έχει φάει άκυρο εδώ και 3 χρόνια επανειλημμένως κάθε φορά που με βλέπει στο δρόμο με ρωτάει ‘πάμε να κεράσω καφέ;’.… Διαβάστε περισσότερα »
Άρχισε να μοιράζεσαι με την παρέα την ενόχλησή σου. Αν δεν σταματήσει ή δεν τον σταματήσουν, δηλώνεις ότι δεν περνάς καλά πλέον και σταδιακά αποχωρείς. Ας κάνει ο καθένας τις επιλογές του.
Δικαίωμα του να του αρέσεις, δικαίωμα σου να μην σου αρέσει αλλά δεν είναι δικαίωμα του σε καμία περίπτωση να συνεχίζει να σ ενοχλεί εφόσον έχεις εκφράσει την απόρριψη σου. Είναι παρενόχληση.
Προσπαθούν να μας πείσουν ρε παιδί μου οτι
α) αν απαιτούμε σεβασμο από τους άλλους είμαστε υπερβολικές
β) αν θυμώνουμε με όσους δεν μας σέβονται είμαστε υστερικές
γ) αν διεκδικούμε ουσιαστική ισότητα-που ξεβολεύει τους άντρες από τις προνομιάρες τους- είμαστε φεμιναζί.
Και στις τρεις περιπτώσεις η απάντηση είναι μία : ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ !
Συμφωνώ με τα υπόλοιπα σχόλια, να του πεις οτι ΟΧΙ σημαίνει ΟΧΙ και μετά μπλοκ κλπ…