Γεια σου Α,μπα και γεια σας αμπιτισσες! Κάνοντας μέσα στη καραντίνα πρακτική σε ερευνητικό εργαστήριο σε πανεπιστημιο στο εξωτερικό, κάνοντας τα πρώτα μου δειλά βηματάκια στην έρευνα, η ερώτηση μου είναι ποια είναι τα κριτήρια σου για να διαλέγεις συνεργάτες; διαλέγεις όποιον θα σου δώσει κάτι και ας είναι οτιδήποτε, καθώς αποτελεί λιθαράκι και κάνεις τα στραβά μάτια στη συμπεριφορά και στην αντιμετώπιση, η οποία μπορεί μάλιστα να μην είναι και καλή ή επιλέγεις τους σωστούς ανθρώπους ώστε να γίνεται η καλή η δουλειά η σωστή που θα σε γεμίζει γιατί κανένας τότε δεν καταπατά εσένα και τις ικανότητες σου; Δηλαδή διαλέγεις ποσότητα μήπως πέσεις σε κάτι πολύ καλό με ο,τι αυτό συνεπάγεται ή είσαι επιλεκτική; διαλέγουμε ανθρώπους ή διαλέγουμε συνεργασίες; Δυσκολεύομαι να αποφασίσω.
-ερευνητάκι
Εξαρτάται από τον δικό σου χαρακτήρα και από τον τρόπο που συνδέεσαι με τους ανθρώπους. Αν ξέρεις το εαυτό σου καλά, ξέρεις τι είναι σημαντικό για σένα και τι είδους συνεργασίες θέλεις να έχεις. Δεν υπάρχει μια απάντηση που εφαρμόζεται σε όλους.
Το ιδανικό είναι να βρίσκεις συνεργάτες που έχουν όλα τα καλά του κόσμου και να είσαι πολύ αυστηρή στα κριτήρια σου – για να σε διαλέξουν όμως αυτοί οι συνεργάτες πρέπει εσύ να είσαι πολύ ανταγωνιστική σε αυτά προσφέρεις, άρα από σένα ξεκινάει, ουσιαστικά.
Αυτό που ξέρω στα σίγουρα είναι ότι το «όποιον θα σου δώσει κάτι και ας είναι οτιδήποτε» δεν είναι σωστό κριτήριο, δεν είναι καν κριτήριο. Πώς θα απορρίπτεις δηλαδή; Ποτέ; Κανέναν; Κάπου πρέπει να βάλεις έναν πήχη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ένα λάθος που έκανα εγώ παλιά, είναι ότι διάλεγα συνεργάτες με τους οποίους “μοιάζαμε” ως ιδιοσυγκρασίες. Αν όμως πχ σε εμένα δεν αρέσει να παίρνω τηλέφωνα, δεν άρεσε και στον άλλον και τελικά εκείνο το τηλέφωνο δεν το έπαιρνε κανείς. Ή σε άλλο παράδειγμα ήταν χαμηλών τόνων όπως εγώ, και ενώ το project χρειαζόταν κάποια ένταση, κατέληγε να είναι το αποτέλεσμά του κάπως υποτονικό. Με τα χρόνια, όταν μου δίνεται η δυνατότητα προτιμώ να διαλέγω συνεργάτες που “μοιάζουμε” ηθικά και μόνο. Να έχουμε έναν κοινό ηθικό άξονα (αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο) και από εκεί και πέρα να μπορούμε να αλληλοσυμπληρωθούμε. Και… Διαβάστε περισσότερα »
Και επειδή η ηθική είναι όντως και αισθητική, έχω παρατηρήσει ότι αυτός ο άξονας είναι ικανός να ενώσει πολλές διαφορετικότητες και να τις κάνει να ανθίσουν μαζί σε μια κοινή αισθητική
Τι ωραίο πρότζεκτ. Να συνεργαστούμε. ;-)Κι εγώ βαριέμαι τα τηλέφωνα.
Ναι, θα είχε πολύ ενδιαφέρον να υπάρξει μέσα από το Αμπα ένα forum για εύρεση εργασίας και συνεργατών! Μας ενώνει μια κοινή αισθητική εδώ μέσα που θα έχει πολύ ενδιαφέρον να εξωτερικευτεί σε διαφορετικά πεδία και ειδικότητες.
Χριστέ μου, σιχαίνομαι να παίρνω τηλέφωνο. Προτιμώ να με κάψεις στην πυρά, να μαζευτούμε :p Όντως πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να έχετε παρόμοια αισθητική αλλά όσον αφορά δυνατότητες να συμπληρώνετε ο ένας τον άλλον.
Α εμένα μου αρέσουν πολύ τα τηλέφωνα, αναλαμβάνω με μεγάλη χαρά αυτό το κομμάτι αν θέλετε στην επιχείρηση που θα στήσουμε! Μη μου πείτε μόνο να οργανώσω την αποθήκη ή το αρχείο. Θα πηδηχτώ από το παράθυρο!
Άποψη μου πάντως είναι ότι όχι μόνο στις συνεργασίες, αλλά και στις φιλίες και στα ερωτικά και στις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα ο κοινός ηθικός άξονας παίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Είναι η βάση για να υπάρξει αλληλοεκτίμηση.
Όταν ήμουν στην ηλικία σου έλεγα προτιμώ να συνεργάζομαι με ικανούς και έξυπνους επαγγελματίες και μου είναι αδιάφορο τι άνθρωποι είναι σαν χαρακτήρες. Τελικά, μετά από 15 χρόνια στον corporate στίβο, έχω καταλήξει ότι το πιο σημαντίκό είναι ο άλλος να έχει “ποιότητα” σαν άνθρωπος και ένα εσωτερικό σύστημα αξιών που σου ταιριάζει. Αν κάποιος έχει φιλότιμο και καλοσύνη, τη δουλειά θα τη μάθει με τον καιρό, ενώ αν είναι μ@@@@ σαν άνθρωπος τι να την κάνεις την ικανότητα, δεν περνάει η μέρα με τίποτα!
Αν αναφέρεσαι στα επόμενα βήματά σου στην έρευνα, τύπο επόπτη διατριβής κτλ εγώ θα σου πω μόνο ένα, κοίτα να είναι νορμάλ άνθρωπος και να μην είναι κακοποιητικός. Έχουν δει τα μάτια μας πολλά, ανθρώπους εξαιρετικούς στη δουλειά τους να τα παρατάνε και να μην θέλουν να ξανακούσουν για έρευνα λόγω τραγικού επόπτη. Είναι το άλφα και το ωμέγα, τα άλλα λύνονται, αν έχεις μαλάκα επόπτη θα σου κάνει τη ζωή κόλαση
Όταν πρωτοξεκίνησα στην έρευνα διάλεγα με βάση τις γνώσεις τους και τι πρότζεκτ έκαναν. Μεγάλο λάθος. Έμπλεξα με άτομα που εξαφανίζονταν, έλεγαν ότι θα κάνουν κάτι και δε το έκαναν ποτέ, έρχονταν με ιδέες και περίμεναν ότι θα τις εφαρμόσω εγώ κτλ. Τώρα κοιτάω αμέσως πως είναι οι συνεργάτες σε συμπεριφορά. Και εννοώ επαγγελματική συμπεριφορά γιατί μπορεί να είναι ωραίοι τύποι και χάλια συνεργάτες. Οπότε η συμβουλή μου είναι ξεκίνα με βάση τα ενδιαφέροντα σου αλλά αξιολόγησε αμέσως τη συμπεριφορά τους και μη τους δίνεις δικαιολογίες. Και φύγε από πρότζεκτ που δεν “τσουλάνε”, μόνο χρόνο χάνεις.
Μετά από 6 χρόνια στην Ισπανία ως ελ. επαγγελματίας, αποφασίσαμε με μια συνάδερφο να περάσουμε σε καινούργιο επίπεδο μαζοχισμού. Τουτέστιν ξεκινήσαμε δική μας εταιρεία εδώ και δύο μήνες. Το σκεπτικό ήταν ότι εχουμε προσωπικότητες που αλληλοσυμπληρώνονται. Αυτή είναι πολύ οργανωμένη και μειλίχια. Εγώ τα πάω καλύτερα με κόσμο, έχω πυγμή και αντικειμενικά είμαι εμφανίσιμη. Επίσης βοηθά που έχουμε μια καλή επικοινωνία και είμαστε πάνω από το τηλέφωνο σε χρόνο dt , αν η μία χρειαστεί κάτι. Δεν είμαστε ‘φίλες’ όμως υπάρχει μια τυπικότητα που λειτουργεί. Δεν ξέρω αν η απάντηση μου είναι χρήσιμη αλλά θέλησα να την μοιραστώ.
Από την εμπειρία μου θα πω ότι καλύτερα να διαλέγεις συνεργασίες. Δε χρειάζεται να τα πατε καλα με τον συνεργάτη σε προσωπικό επίπεδο, σου αρκεί να κάνει καλά αυτό που είναι να κάνει. Επισης αν εσυ είσαι επικεφαλης της έρευνας μπορεις μια χαρά να κόψεις συμπεριφορες που δεν επιτρεπονται και να διατηρείται ένα επαγγελματικο κλίμα στην ομάδα.Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα δεν είναι αυτό. Είναι το πού θα βρεις λεφτά για να κάνεις έρευνα!!
Συνήθως όταν είσαι στα πρώτα στάδια της έρευνας συνεργάζεσαι με τους υπόλοιπους ανθρώπους που δουλεύουν στο ίδιο εργαστήριο, χωρίς να έχεις δικαίωμα επιλογής. Προφανώς καταλήγεις να αναπτύξεις στενότερες σχέσεις με αυτούς που κάνουν παρόμοια έρευνα με εσένα, θέλοντας και μη, και αν αυτοί είναι αρκετοί προφανώς δένεσαι με αυτόν που ταιριάζεις καλύτερα ως άνθρωπος, όπως και στις φιλίες. Επιλογή νέου προσωπικού κάνουν οι καθηγητές, οι οποίοι στην επιλογή έχουν τα δικά τους κριτήρια.
Ίσως αναφέρεται σε φοιτητές που μπορεί να επιβλέψει. Εκεί πολλές φορές έχεις δικαίωμα επιλογής και αν είσαι σε αρχικά στάδια της καριέρας σου συχνά περνάτε πολλές ώρες μαζί στο εργαστήριο. Επίσης μπορεί να είναι τυχερή και να της έδωσαν βοηθό εργαστηρίου. 🙂
Αν έχει δικαίωμα επιλογής είναι πολύ τυχερή, γιατί συνήθως σου φορτώνουν το φοιτητή που ταιριάζει με την έρευνά σου! Βέβαια εκεί ο ερευνητής είναι ανώτερος, οπότε μπορεί να επιβάλλει τους κανόνες!
Πιστεύω ότι μπορείς να τα πας εξαιρετικά με συγκεκριμένα άτομα για παρέα ή και φιλία ακόμη, αλλά να μην ταιριάζετε στην επαγγελματική συνεργασία. Νομίζω η γράφουσα ρωτάει περίπου αυτό, αν διαλέγουμε κάποιον με τον οποίο πάνε τα χνότα μας μαζί ή πρέπει να εστιάσουμε στις ικανότητές του.
Εμένα πάντως όλες οι δυναμικές που είχα από την αρχή με τους συνεργάτες μου διατηρήθηκαν μέχρι τέλους. Δηλαδή στην πρώτη μου δουλειά ο διευθυντής μου ήταν απόμακρος και έτσι παρέμεινε. Δεν ξέρω αν θα τον έλεγα συνεργάτη. Στη συνέχεια με διάλεξαν συνεργάτες και καταλαβαίνω γιατί, όσο μεγαλώνω. Δε νομίζω να δυσκόλεψα κανέναν στις επιδιώξεις του αλλά θέλουμε οι άλλοι να εκπληρώνουν και ένα ιδεώδες για να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε. Αν ας πούμε εγώ θέλω πολύ υπεύθυνα άτομα δίπλα μου, αυτό δεν αλλάζει εύκολα. Ή αν θέλω ένα βασικό επίπεδο γενικών γνώσεων στις επαγγελματικές συναναστροφές μου πάλι δε γίνεται να αλλάξει… Διαβάστε περισσότερα »
Τώρα για το χώρο της έρευνας δεν ξέρω να σου πω, θα σου πω όμως ότι στον ίδιο ακριβώς χώρο εργασίας, που δε μου άρεσε καθόλου και ήθελα χρόνια να φύγω και να αλλάξω τελείως αντικείμενο, όταν άλλαξε το αφεντικό ξαφνικά (καλά, όχι ξαφνικά, λίγο καιρό μετά) ένιωθα ότι έχω την καλύτερη δουλειά του κόσμου και είμαι πάρα πολύ τυχερή. Κι ας είχα περισσότερες αρμοδιότητες, γιατί ταυτόχρονα είχα περισσότερη ελευθερία κινήσεων, εξαιτίας αυτών μου ανέβηκε η αυτοπεποίθηση, και παράλληλα είχα σύμπνοια απόψεων και τέλεια συνεννόηση με το καινούργιο αφεντικό. Το σωστό κλίμα στη συνεργασία κάνει τεράστια διαφορά, οπότε εγώ θα… Διαβάστε περισσότερα »