Kαραντίνα και ”φιλίες” Γειά σου Λένα, ελπίζω να είσαι καλά αυτή τη δύσκολη περίοδο. Θέλω να θίξω ένα θέμα σχετικά με φιλικές σχέσεις και πως αυτη η απομόνωση μπορεί να έχει αλλάξει σκέψεις σχετικά με άτομα που παλιά κάναμε παρέα. Είμαι 30, ζω στο Βέλγιο όπου μετακόμισα με τον τωρινό σύζηγό μου πριν 8 χρόνια. Πριν 7 περίπου χρόνια ήρθα πολύ κοντά με μια κοπέλα και γίναμε πολύ καλές φίλες, καθώς είμασταν στην ίδια ομάδα χορού. Η φίλη έχει πολύ έντονη προσωπικότητα, θέλει πάντα να γίνεται το δικό της και δε συμβιβάζεται εύκολα, εγώ ήμουν συνήθως πιο υποχωρητική και τα βρίσκαμε. Επίσης, η αυτοπεποίθησή μου τότε ήταν πολύ χαμήλή, είχα 10 παραπάνω κιλά, και γενικά ήμουν άτομο που ήθελε να κρύβεται πίσω απο δυναμικές προσωπικότητες. Πριν 3 χρόνια εγω, ο σύζηγος , η φίλη και άλλα 4 ατομα αρχίσαμε μια δική μας ομάδα χορού καθώς η προηγούμενή μας διαλυθηκε και ξεκινησαμε σε πολύ ερασιτεχνικό επίπεδο. 2 χρόνια πριν τώρα, η φίλη αποφασίζει να μετακομίσει στη Ιαπωνία λόγω επαγγελματικής ευκαιρίας. Μέσα σε 2 χρόνια εγιναν πολλά, η ομάδα έγινε επαγγελματική με διακρίσεις και πρωτιές σε ευρωπαικό επίπεδο. Η φίλη ενώ θεωρητικά απολαμβάνει τη τέλεια ζωή στην Ιαπωνία, δε δέχεται ποτέ ότι δεν ήταν μέρος της επιτυχιας της ομάδας, και φθονεί άλλα μέλη που την αντικατέστησαν ενώ έφυγε. Επίσης, εγω η ίδια αλλάζω σαν άτομο, καθώς μέσω θεραπείας συνειδητοποιώ ότι θέλω να γίνω πιο δυναμική, να μην συμβιβάζω πάντα τα θέλω μου, και ότι μπορώ να πετύχω ότι βάζω στόχο. Άσχημα σχόλια, ζήλιες και προβολές ανασφάλειας της φίλης πάνω μου πλέον με θίγουν, και δε μπορώ να τα διαχειριστώ ή να τα προσπεράσω. Νιώθω τη σχέση να διαβρώνεται, πρώτον λόγω απόστασης, και δεύτερον γιατί και οι δύο αλλάζουμε σαν άτομα. Εγώ επιδιώκω φιλικές σχέσεις με ανοιχτή επικοινωνία χωρίς να νιώθω συνεχή σύγκριση, λογοκρισία ή και ζήλια για όσα έχω καταφέρει σε κάποιους τομείς. Ερχόμαστε στο τώρα, εν μέσω καραντίνας, και δύο μήνες πριν η φίλη επιστρέψει στο Βέλγιο αφού τελειώνει το συμβόλαιό της. Εδώ και αρκετές εβδομάδες πιάνω τον εαυτό μου να απομακρύνεται απο την επικοινωνία που σχεδόν καθημερινά είχαμε καθώς αφ’ενός δε νιώθω πως είμαστε τα ίδια άτομα με 2 χρόνια πριν, και αφ’ετέρου γιατι η φίλη έχει βλέψεις να ξαναγυρίσει στην ομάδα χορού σα να μη τρέχει κάτι, ενώ εγω θεωρώ πως λόγω φθόνου και απουσίας δεν ανήκει πλέον εκεί και δε της αξίζει να είναι μέρος σε μια επιτυχία που δεν έχτισε. Να επισημάνω επίσης πως καθώς η καραντίνα στην Ιαπωνία ξεκίνησε μόλις τώρα, και όλο αυτό το δίαστημά που εμέις είμαστε εσώκλειστοι η φίλη μου έτριβε στη μούρη εκδρομές ταξίδια και βόλτες, και μάλιστα όταν έθιξα την ανησυχία μου για το θέμα της καραντινας με αποκάλεσε δραματική. Καθώς είμαστε λοιπόν όλη μέρα σπίτι με απασχολούν συνεχώς τέτοιες σκέψεις και δεν ξέρω αν ο τόσος ελέυθερος χρόνος μας ξεκαθαρίζει ή μας θολώνει το μυαλό με λάθος κινήσεις και υπερβολες. Ποιά η γνώμη σου? Επίσης, θεωρείς πως η κατάσταση είναι κάτι που μπορεί να συζητηθεί, και επίσης πιστεύεις πως άτομα που αλλάζουν μέσα στο χρόνο, θα μπορούσαν κάποτε να ξανακάνουν παρέα? Αν ναι, με ποιές προυποθέσεις? Ευχαριστώ πολύ!
– Miss overanalysis
Ο λόγος που δεν θέλεις να επιστρέψει στην ομάδα είναι ότι θέλεις να την τιμωρήσεις επειδή σου φερόταν καταπιεστικά και υποτιμητικά. Αν είναι μόνο δική σου απόφαση ποιος θα μπει στην ομάδα (είναι;), τι να πω, να την τιμωρήσεις, σίγουρα θα την τσούξει, αλλά να ξέρεις ότι αυτό θα είναι το οριστικό τέλος της σχέσης σας και είναι πιθανό να στραφούν τα υπόλοιπα μέλη εναντίον σου, γιατί θα τους φανεί ποταπή κίνηση, και από εκεί που σου χρωστούσαν, θα σου πάρουν και το βόδι.
Να ξέρεις επίσης ότι αυτόν που θέλεις να τιμωρήσεις είναι ο εαυτός σου που υπέμενε αυτή την προσωπικότητα και υποχωρούσε, αντί να την κάνει πέρα, και αυτό δεν θα λυθεί αν της απαγορέψεις την επιστροφή στην ομάδα. Διότι, εντελώς αντικειμενικά, δικαιούται να επιστρέψει. Ήταν στην αρχή της δημιουργίας της ομάδας, και έφυγε για ένα χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει λόγος να μην γυρίσει. Η ενδιάμεση επιτυχία γιατί κάνει διαφορετικά τα πράγματα; Γιατί λες «σα να μην τρέχει κάτι», μα δεν τρέχει κάτι. Αυτό που άλλαξε είσαι εσύ, και θέλεις να το κάνεις σαφές. Μπορείς να το κάνεις και χωρίς να φανείς μικρόψυχη.
Άτομα που αλλάζουν μπορούν να ξαναγίνουν φίλοι εφόσον το θέλουν και οι δυο. Αυτή είναι η προϋπόθεση. Αν αυτή έχει συνηθίσει στο δικό σου καπέλωμα, δεν ξέρω αν θα τις αρέσουν οι νέες συνθήκες. Δεν εξαρτάται μόνο από σένα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν ξέρω αν εγώ έχω γίνει πολύ κυνική, αλλά ενώ χαίρομαι για την ψυχοθεραπεία σου και το οτι προχωράς σαν άτομο προς τα κει που θες, η επιστολή με κούρασε και μου έβγαλε κάτι από υπεραναλυση γυμνασιακών φιλιών. Δεν βλέπω αυτό που λες, ότι προχωράς πλέον, επειδή, αν προχωρούσες, δε νομίζω οτι θα σε απασχολούσε τόσο: απ’τη στιγμή που υπάρχει τόσο κακό αίμα, ασ’ το να πάει, μην κάνετε παρέα. Τώρα για την ομάδα, δεν είσαι μόνη, ο, τι γίνει πρέπει να αποφασιστεί απο κοινού – εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι το να διαχειριστείς την όποια απόφαση… Διαβάστε περισσότερα »
Μια με τις ερωτικές μιλόνγκες, την άλλη με τις ποταπές ερασιτεχνικές ομάδες…τι γίνεται ρε παιδιά σε αυτές τις σχολές χορού επιτέλους ?!??
Μα δεν ειναι υπεροχο που υπαρχουν ολοι αυτοι οι μικροσκοσμοι και οι υποκουλτουρες που ζουν το μυθο τους (εν αγνοία μας); Ούτε εγώ έχω ξεπεράσει τις μιλονγκες.
Μάλλον πρέπει να στείλω ερώτηση για μεταλ συγκροτήματα ή αν έπρεπε ο Λεγκολας να είναι στο Χομπιτ να γίνει ένας Χαρούλης στα σχολια
*χαμουλης
Μα για όνομα!
Οχι οχι χαρουλης απο το χαρος ουχι απο το χαραλαμπος, εκανες λαθος αλλα δεν εκανες
αστεία αστεία τώρα σκέφτηκα ότι ο Χαρούλης θα ήταν ωραίος σε ρόλο ξωτικού
Εδω μεσα γινονται σοδομα και γομορα
Εγώ πάλι βλέπω ζήλια και φθόνο από εσένα προς αυτή «μας τρίβει τα ταξίδια της στη μούρη» «δε δικαιούται να έρθει στην ομάδα» κλπ. Επίσης ότι μια ομάδα έκανε επιτυχία δεν σημαίνει ότι θα κάνει μονίμως επιτυχίες. Εσείς που την κάνατε την επιτυχία την ζήσατε, τώρα με την ίδια η άλλη σύνθεση όσοι συμμετέχουν θα καρπωθούν τις μελλοντικές επιτυχίες η αποτυχίες. Δεν «παράτησε» επίσης την ομάδα , στη δημιουργία της οποίας συνέβαλε, μετακόμισε. Επίσης αυτό το «ότι βάλω στόχο το καταφέρνω» για ξανά δες το λίγο σε μια πιο ευρεία σφαίρα. Περισσότερο αλαζονεία ως αντίδραση της καταπιεσμένης σου παλιάς προσωπικότητας… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή δουλεύω στον καλλιτεχνικό χώρο, έχω να πω ότι κανείς δεν “δικαιούται να επιστρέψει” όταν φεύγει ακολουθώντας μια νέα ευκαιρία. Η συγκεκριμένη είχε κάθε λόγο να φύγει αν θεώρησε ότι ήταν το καλύτερο για την καριέρα της, έκανε όμως μια επιλογή και δεν υπάρχει αυτομάτως επιστροφή. Το να είσαι ομάδα θέλει πολύ δουλειά, εμπιστοσύνη, αφοσίωση, κοινούς στόχους, κοινό όραμα. Τα μέλη απαρνούνται ατομικές ευκαιρίες γιατί επενδύουν στην ομάδα – αλλιώς η ομάδα θα διαλυθεί, τόσο απλά. Επιπλέον η γράφουσα ανησυχεί για την συμπεριφορά της φίλης. Δεν έχει σημασία αν είναι υπερβολική. Αν δυσκολεύεται να συνυπάρξει μαζί της για οποιοδήποτε λόγο,… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απολύτως! Επιπλέον, τα χόμπι τα έχουμε για να αποσυμπιεζόμαστε και να περνάμε ευχάριστα το χρόνο μας με ανθρώπους που μπορούμε να επικοινωνήσουμε.
Παρουσιάζεις μια οπτική που δεν είχα σκεφτεί. Πράγματι η τέχνη δεν είναι δουλειά γραφείου. Θα με άφηνε παγερά αδιάφορη το γεγονός ότι ένας συνάδελφος πήγε να κάνει το κομμάτι του σε άλλο τομέα της εταιρίας και μετά ξαναγύρισε σε εμάς. Αλλά άλλο να παραγεις τενχη άλλο να παράγεις corporate reports.
Σαν να έχεις δίκιο νομίζω.
Πολύ σωστή τοποθέτηση! Σε πρώτη φάση το είδα όπως και η Λένα ότι θα βγάλει κακεντρέχεια χωρίς λόγο αλλά έχεις δίκιο η δουλειά γραφείου με μια καλλιτεχνική δουλειά δεν είναι καθόλου το ίδιο. Αλλά και για το ότι αν όλοι φευγαν για τις δικές τους ευκαιρίες τότε η ομάδα θα είχε διαλυθεί.
Συμφωνώ απόλυτα. Ομάδα χορού σημαίνει αυταπάρνηση, σημαίνει συνεργασία, σημαίνει υποχώρηση, σημαίνει να βάζεις τον εγωισμό σου κάτω απο εγωισμούς άλλων σε πολλές περιπτώσεις. Όπως περιγράφεις αυτό το άτομο, δε φαίνεται να διακατείχε ποτέ το πνεύμα ομαδικότητας που χρειάζεται. Οποτε όχι, δεν έχει δικαίωμα να γυρίσει εκτός κι αν υπήρξε σταθερός υποστηρικτής απο μακρια. Υπήρξε? Αν όχι, bye.
Μπράβο City, πολύ εύστοχο σχόλιο.
Να περασει απο οντισιον σαν ναταν νεος μελος
Δηλαδή, η άλλη πήγε στην άλλη ακρη του κόσμου και έτρωγε φρέσκο σουσι κάθε μέρα και ο καημός της ήταν η ομάδα χορου που έχετε στο Βέλγιο;! Αν ισχυει αυτό, θα το έλεγα και ορισμό της μιζέριας. Κατά τα αλλά συμφωνώ με την απάντηση.
Η φίλη μας είναι δραματική αλλά δε φαίνεται ανταγωνιστική. Ίσως λίγο ανασφαλής.
Συνήθως τέτοια άτομα δε βάζουν τρικλοποδιές σχολιάζοντας δημόσια τις αδυναμίες των άλλων.
Νταξει κι αν ζηλεύει λίγο την επιτυχία της άλλης, άνθρωπος είναι.
Ωραίο το σχόλιο σου! Μου άρεσε!
Θα τολμήσω να πω ότι επίσης ίσως φοβάσαι ότι ο αλλαγμένος, οριοθετημένες εαυτός σου δεν έχει και τόσο γερές βάσεις και μπορεί να μην προστατευτείς όπως ιδανικά θα ήθελες, οπότε καλύτερα να μην σε πλησιάζει καθόλου.
Μπορείς να το δεις ως πρόκληση να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι μπορείς να περιφρουρήσεις τα όρια σου με αξιοπρέπεια και αποτελεσματικότητα ανεξαρτήτως της προσωπικότητας του άλλου.
Παρέα δεν χρειάζεται να κάνετε αν δεν το νιώθεις. Μπορεί να το νιώσεις αργότερα ή και όχι.
Νομίζω είναι δυο τα θέματα. α. η επενένταξη της κοπέλας στη ομαδα χορού. β. τι να κάνεις με τη φιλία σου. Το θέμα της ομάδας ορίζεται από σενα μόνο; Αν είστε όντως ομάδα, ομαδική θα είναι η απόφαση. Επομένως, προσπάθησε να το δεις ανεξάρτητα από την προσωπική σου επιθυμία να την απομακρύνεις, γιατί όπως λες η ομάδα έχει γίνει επαγγελματική και πρέπει να δει τι είναι καλύτερο για αυτήν. Ηθικά, επειδή ήταν μέρος της αρχικής σύστασης, νομιζω πρέπει να της δοθεί μια ευκαιρία συμμετοχής. Για το (β) δε βρίσκω κανένα λόγο να κάνεις παρέα με κάποιον που σε υποτιμά.
Με όλο το θάρρος νομίζω ότι είσαι πολύ δραματική.
Έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, δεν καταλαβαίνω γιατί σε ενοχλεί η επιστροφή της. Όπως κι εσύ άλλωστε.
Σίγουρα το ότι έχεις αλλάξει είναι προς όφελος σου αλλά γιατί τόσο δράμα;
Αν ψάχνεις για νέες ισορροπίες, καλώς και μαζί σου. Προσπάθησε να προσπαθείς ως εκεί που “αντέχει” ο νέος σου εαυτός. Και βλέπεις….Αυτή είναι η συμβουλή μου Υ.
Φιλικά!
Είσαι πολύ πικραμένη νομίζω και αυτός οφείλεται στο ότι αυτα που γράφεις δεν κάθησες ποτέ να της τα πεις και να τα βγάλεις από μέσα σου. Μπορώ να καταλαβω τον εκνευρισμό σου για την επιστροφή της στην ομαδα.Έφυγε και αντι να χαρεί με την επιτυχία σας εκείνη την υποτιμούσε και την σνόμπαρε και ξαφνικά θέλει να επιστρέψει. Δεν νομίζω να μπορείς να της το στερήσεις εκτός και αν τα άλλα άτομα δεν την θέλουν.Κάνει μια συζήτηση μαζί τους. Τα άτομα που αλλάζουν μέσα στο χρόνο αλλά δεν γίνονται άλλοι άνθρωποι.Πιστεύω πως με την συγκεκριμένη δεν θα μπορέσεις να ξανακάνεις παρέα… Διαβάστε περισσότερα »