Η κόρη μου η Φωτεινή , είναι 11 χρονών και από το προνήπιο έχει μία κολλητή και μοναδική φίλη , τη Νεφέλη . Με την οικογένεια της Νεφέλης γνωριστήκαμε και μια και μένουμε κοντά και τα κορίτσια είναι τόσο καλές φίλες , έχουμε περάσει πολύ χρόνο μαζί . Δεν έχουμε γίνει κι εμείς φίλοι γιατί δεν είμαστε συμβατοί . Να σου εξηγήσω . Οι γονείς της Νεφέλης δουλεύουν και οι δύο σε δουλειές με σταθερό ωράριο και σταθερές απολαβές. Βοήθεια δεν έχουν και η μικρή έχει περάσει την παιδική της ηλικία σε παιδικούς σταθμούς μέχρι το απόγευμα , ολοήμερα σχολεία και καλοκαιρινές κατασκηνώσεις για να μη μένει μόνη της στο σπίτι . . Από την άλλη ,από τότε που γεννήθηκε η Φωτεινή , ο άντρας μου ξεκίνησε να δουλεύει σε άλλη πόλη και στη συνέχεια σε άλλη χώρα κι εγώ σταμάτησα τη δουλειά για να είμαι σπίτι με το παιδί . Επιλογές ως οικογένεια κάναμε κι οι δυο . Η Νεφέλη γύριζε σπίτι το απόγευμα με τους γονείς της οι οποίοι ως επί το πλείστον αφιέρωναν κι αφιερώνουν όλο τον ελεύθερο χρόνο τους σε εκείνη . Η Φωτεινή γύριζε το μεσημέρι και έτρωγε το φαγητό της μαμάς της και συχνά περνούσε χρόνο με τους παπούδες και τις γιαγιάδες της στο χωριό και το νησί αντίστοιχα , αλλά τον μπαμπά της τον έβλεπε μία με δύο φορές τον μήνα και τώρα με τον Κορωνοιό σπανιότερα. Τα κοριτσάκια είναι πολύ καλές φίλες , χωρίς ίχνος ανταγωνισμού . Εμείς οι μαμάδες που μοιραία ερχόμαστε περισσότερο σε επαφή, πάλι όχι . Το τελευταίο που μου ειπε και με σύγχυσε και γι αυτό σου στέλνω , είναι το εξής: Της έλεγα πως μόλις τακτοποιήσω κάποιες εκκρεμότητες που έχω στην πόλη μας , θα φύγουμε με τη Φωτεινή για το νησί και καλά να είμαστε δε θα γυρίσουμε παρά μια βδομάδα πριν αρχίσουν τα σχολεία . Επίσης κάλεσα και τη Νεφέλη να μας επισκεφτεί για όσο διάστημα επιθυμεί ,αν δε φοβούνται το ταξίδι με το πλοίο λόγω κορονοϊού . Αντί να μου απαντήσει στην πρόσκληση , άρχισε έναν μονόλογο του στιλ ” Πόσο διαφορετικά μεγαλώνουν μερικά παιδιά , ευνοημένα , ενώ η καυμένη η Νεφέλη από μικρό σκληρά εργαζόμενος στρατιώτης και τα καλοκαίρια με δυο βδομάδες διακοπές και σταθερά πρωινό ξύπνημα . Και έκανε την επιλογή να συνεχίσει να δουλεύει , γιατί οικονομικά δεν την έπαιρνε να σταματήσει , που τόσο έχει κουραστεί . Και μακάρι να έκανε αυτό που κάνω κο εγώ . ….” Την έκοψα και της είπα ότι ο καθένας βλέπει τα προβλήματα που βρίσκονται πίσω από την πόρτα του σπιτιού του και δεν ξέρεις πως περνάνε στα άλλα σπίτια . Αλλά ενοχλήθηκα πολύ . Το νησί που πάμε δεν είναι η Μύκονος και μένουμε στο πατρικό του άντρα μου με πεθερικά και αδέρφια και τη θεία από απέναντι και συχνά είναι κουραστικό και βαρετό και αμήχανο , αλλά ειναι καλό για τη μικρή μέχρι τώρα που της λείπει ο μπαμπάς της και λατρεύει τους θείους της . Θέλω να πω , κι εμείς έχουμε προβλήματα δεν τα τρίβουμε πανω στα μούτρα των άλλων . Τέλος πάντων εκνευρίστηκα τόσο με τη μαμά Νεφέλης που δε θέλω να τη δω και να την ακούσω ξανά . Αλλά τα κοριτσάκια είναι φίλες , ακόμα τις συνοδεύουμε στις βόλτες τους , περνάνε χρόνο η μία στο σπίτι της άλλης κλπ . Πως δε θα βγει η δυσαρέσκεια μου για τη μητέρα στο παιδί ; Και πως θα εμπιστευτώ αυτη τη γυναίκα ότι δε θα πληγώσει το δικό μου το παιδί , αν το θεωρεί προνομιούχο ; Μπορεί να γίνομαι άδικη και έχω ανάγκη από μια αντικειμενική ματιά .
– Η γυναικα του ταξιδευτή
Δεν χωράει η λέξη «αδικία» εδώ. Αντιπαθείς αυτή τη γυναίκα που είναι μητέρα της κολλητής της κόρης σου, τι να κάνουμε τώρα, δεν γίνεται να τους συμπαθούμε όλους. Δεν μπορούμε να κάνουμε κουβέντα για το αν είναι σωστό ή δίκαιο που την αντιπαθείς. Από αυτά που γράφεις λογικό φαίνεται, αλλά δεν χρειάζεται καν να είναι λογικό. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι λέω, γιατί όταν μια γυναίκα αισθάνεται κάτι αρνητικό για έναν άλλον άνθρωπο η πρώτη της δουλειά είναι να αμφισβητήσει τα συναισθήματα της. Χρειάζεται έγκριση από άλλους για να συνεχίσει να τα έχει αλλά και τότε συνεχίζει να τα αμφισβητεί. Κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να το κάνουμε αυτό στους εαυτούς μας.
Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο αλλά προτεραιότητα έχει η φιλία των παιδιών. Για να προστατέψεις την κόρη σου από τις επιθέσεις της πρέπει να μιλάς με το παιδί σου πολύ, και να ακούς πολύ προσεκτικά όταν σου λέει πώς πέρασε στο σπίτι της φίλης της. Είναι αρκετά μεγάλη για να μπορείτε να μιλάτε αναλυτικά. Για το άλλο παιδί πρέπει να καταλάβεις μέσα σου, βαθιά μέσα σου, ότι δεν φταίει για τη μάνα του γιατί δεν είναι προέκταση της.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με ξαφνιασε η απάντηση. Από πού προκύπτει ότι υπάρχει κίνδυνος η μαμά της Νεφέλης να πληγώσει το παιδί της ερωτώσας και ότι επομένως, υπάρχει ανάγκη προστασίας του παιδιού; Ούτε κατάλαβα γιατί θύμωσε η θεματοθέτρια τόσο, αλλά θα κάνω μια υπόθεση. Η ίδια δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη με την οικογενειακή επιλογή που έχει γίνει, η οποία δε φαίνεται να είναι καθόλου δική της και εκτονώνει την πικρία της στους άλλους, ακόμη και μικρά παιδιά τα παίρνει η μπάλα, γιατί οι μανάδες τους δεν καταλαβαίνουν πόσο άβολο είναι να κανει δυο μήνες διακοπές με τα πεθερικά της. Η δική μου προτροπή λοιπόν,… Διαβάστε περισσότερα »
Οι υποθέσεις που γίνονται στα σχόλια έχουν πολυ συχνά τεράστια λογικά άλματα. Ο κάθε ένας θυμώνει με ο,τι τον ενοχλει. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να κανει ενδοσκόπηση για να ανέχεται τα σχόλια για τη ζωη της.
Τα σχόλια της άλλης μητέρας αφορούσε πολύ περισσότερο τη ζωή της δικής της κόρης. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο εκνευρισμός ήταν δυσανάλογος του σχολίου και η ενδοσκόπηση θα ήταν πολύ χρήσιμη σε μια τέτοια περίπτωση, κάποια φλέβα κτύπησε αυτό το σχόλιο και είναι καθαρά προσωπικό θέμα της ερωτώσας
@the_duck, συμφωνώ απόλυτα!
Συμφωνώ απόλυτα duck δεν καταλαβαίνω από που βγήκε το συμπέρασμα οτι βγάζει τα κόμπλεξ της στην άλλη μητέρα επειδή μισεί την ζωή της. Αυτό που λέει η γραφούσα είναι οτι ενοχλήθηκε που η άλλη μητέρα παρουσίασε την Νεφέλη ως την αδικημένη και την Φωτεινή ως προνομιούχα και είπε οτι η κάθε οικογένεια έχει τα προβλήματά της. Kate κανέναν δεν πήρε η μπάλα, απλά η γυναίκα ενοχλήθηκε με ένα σχόλιο και το βρίσκω λογικό.
Συμφωνώ. Φαίνεται ότι οι δύο μητέρες νιώθουν ανεπαρκείς (πατριαρχία γαρ,πότε δεν εισαι καλη μαμα ο,τι και να κανεις). Και οι δύο έχουν απωθημένα αναφορικά με τις επιλογές τους και τυγχάνει να είναι αλληλοσυγκρουόμενα. Εάν ο μονόλογος ήταν όντως μονολογος, εμένα μου έβγαλε μια αισθηση αυτομαστιγωματος της μαμάς της Νεφέλης. Μια έκφραση της ανεπάρκειας της να προσφέρει στην κόρη της ανεμελιά. Και το πήρε η μαμά της Φωτεινής, που νιώθει ανεπαρκείς που δεν εργάζεται και δεν μπορεί να προσφέρει στην Φωτεινή ενδιαφέρουσες διακοπές, και το ένιωσε ως προσωπική προσβολή. Νομίζω ότι η αντιπάθεια έχει τη βάση της στην πατριαρχία και νομίζω… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου AlesGoed. Να προσθέσω ότι ακόμη και να μην ήταν μονόλογος αυτομαστιγώματος από την άλλη πλευρά και να ήταν ευθαρσώς απόπειρα μείωσης της γράφουσας ως μητέρας, η ρίζα είναι η ίδια…. η αντίδραση απλά αλλάζει, ή καλύτερα ο αποδέκτης της κριτικής (ο εαυτός μας ή η απέναντι).
Διαφωνώ με το σχόλιο. Γιατί πρέπει να εξετάζουμε τι πρόβλημα έχουμε εμείς κάθε φορά που μας ενοχλεί κάποιος ή κάτι. Η φίλη το λέει ξεκάθαρα οτι δεν της αρέσει η επιλογή των διακοπών που έχει, δεν έχει να σκεφτεί κάτι πάνω σ’ αυτό. Απ’ την άλλη, η μαμά της φίλης είναι λίγο κλάψα κάτι που είναι πιθανό να το διοχετεύσει και στα δυο παιδιά. Δεν ξέρω αν είναι επικίνδυνο αυτό για την Φωτεινή, σίγουρα όμως δεν είναι ευχάριστο. Νομίζω οτι το να μην συμπαθεί κάποιος τους γονείς των φίλων των παιδιών μας είναι οκ μέχρι το σημείο που δεν θεωρούμε… Διαβάστε περισσότερα »
Δε νομιζω οτι υπάρχει λόγος να είναι ανεκτικη γιατί αυτό που είπε η αλλη γυναικα έμοιαζε σα να της χτυπα κάτι και δεν φαίνεται καθόλου τυχαίο. Ήθελε να την τσιγκλισει και τσιγκλιστηκε. Θα μπορούσε να μην το έχει πει. Γιατί να πεις κατι τέτοιο; Δεν είναι γνωστό εφόσον τα κοριτσάκια ειναι χρονια φιλες; Δε ξέρει η αλλη μαμα τι ζωη κάνει η Νεφέλη;
Kate, ξαναδιάβασε πιο προσεκτικά, κι εγώ παραλίγο να την πατήσω αρχικά. Δεν ήταν σίγουρα ένα απροκάλυπτα αγενές και άξεστο σχόλιο, από αυτά που τα ακούς και σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι σε νανοσεκόντ. Ήταν όμως υπόγειο και πολύ ύπουλο. Η μαμά της Φωτεινής πρότεινε στη μαμά της Νεφέλης να την φιλοξενήσουν στο νησί, κι αυτή, αντί να απαντήσει στο προκείμενο, “ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση, θα έρθει/δε να έρθει”, βρήκε την ευκαιρία να συγκρίνει το διαφορετικό τρόπο ζωής των δυο παιδιών, κατ’επέκταση των δυο οικογενειών, με παθητικοεπιθετικό τρόπο και έναν εξαιρετικά απωθητικό τόνο μίρλας. Φυσικά και η Φωτεινή πρέπει… Διαβάστε περισσότερα »
Να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα γιατί θύμωσες. Σου είπε ότι θα ήθελε να είναι στη θέση σου γιατί της φαίνεται καλύτερη η κατάσταση σου. Ήθελες να σου πει ότι είναι δύσκολα και για σενα; Ήθελες να μη τη στενοχωρεί το ότι αυτή δεν έχει τη δυνατότητα να το κανει; Υπήρχε κάποια μομφή στα λεγόμενα της; Μπορεί να ήταν πολύ κουρασμένη εκείνη τη μέρα και με το που ακούει 2 μήνες διακοπες σε νησί να της βγήκε η κούραση ως παράπονο. Δεν προσβάλλει τις επιλογές σου. Ένα σχόλιο αν μου επιτρέπεις μόνο. Όταν έχεις δυνατότητα για 2 μήνες διακοπες… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ δεν κατάλαβα γιατί θύμωσε. Δε την πρόσβαλλε η άλλη, ίσα ίσα που έδειξε να θεωρεί καλύτερες τις συνθήκες που μεγαλώνει η φίλη της κόρης της. Προφανώς και είναι τεράστιο πλεονέκτημα να κάνεις ζωάρα 2 μήνες καθισιό διακοπές, το κάναμε κι εμείς ως παιδιά με μαμά που δε δούλευε και θυμάμαι τους συμμαθητές που έμεναν στην πόλη να είναι σαν μαραμένοι όλο το καλοκαίρι. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι και οι 2 σας είστε άτομα που αρέσκονται στην γκρίνια και τώρα που σου πήραν τα πρωτεία σου κακοφάνηκε.
Εντελβάις, αυτό είναι το καλό και το κακό του γραπτού λόγου, ο καθένας τον ερμηνεύει διαφορετικά. Εγώ αυτό που κατάλαβα είναι οτι θύμωσε και θίχτηκε γιατί υποτίμησαν τις δυσκολίες και τα προβλήματά της. Ουσιαστικά η άλλη ως εργαζόμενη την είπε χαρωπή νοικοκυρούλα που μεγαλώνει το παιδί της χωρίς εγνοιες και διακοπάρει όποτε θέλει. Εγώ όμως κατάλαβα άλλα πράγματα. Βλέπω μια γυναίκα που λόγω εργασίας του άντρα της μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί, ένα παιδί που δεν είναι τόσο προνομιούχο γιατί βλέπει τον πατέρα της μια φορά στο τόσο. Θα μου πεις τόσες οικογένειες χωρισμένων γονιών υπάρχουν αλλά εκεί υπάρχει ένα… Διαβάστε περισσότερα »
Μα είναι ξεκάθαρο προσβλημέντο, δεν ξέρω αν το γράφω σωστά.
Μας περιγράφεις τον τρόπο ζωής και τις επιλογές της άλλης οικογένειας με τρόπο που αφήνει να εννοηθεί ότι κι εσύ με κάποιο τρόπο ζηλεύεις αυτές τις δυνατότητες που έχουν (σταθερή δουλειά, είναι συνέχεια μαζί κλπ). Ενοχλήθηκες όταν η άλλη μαμά έδειξε ότι θα ήθελε να είναι στη δική σου θέση όσον αφορά τον χρόνο που διαθέτει για την ανατροφή του παιδιού και μάλλον σου χάλασε την εικόνα που είχες ότι η άλλη πλευρά είναι (κατά τη γνώμη σου) σε καλύτερη θέση. Έχεις δίκιο ότι κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται μέσα σε κάθε σπίτι, από την άλλη είναι πολύ συνηθισμένο (κι… Διαβάστε περισσότερα »
“Νομίζω ότι αυτό που έχει σημασία είναι το ύφος και ο τόνος που έγινε η συζήτηση με την άλλη μαμά.” Φυσικά δεν μπορούμε να το ξέρουμε, στατιστικά μιλώντας όμως, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επρόκειτο για ένα κράμα ζήλιας/καλυμμένης επιθετικότητας/ειρωνείας, κλπ. Ανέκαθεν ανθούσε στη χώρα μας (και τώρα επιδεινώθηκε αισθητά ) ένα κλίμα κλάψας, μίρλας, με πολλούς να αισθάνονται σαν ριγμένους και αδικημένους πρωταγωνιστές καζαντζιδικού τραγουδιού που τους πήραν “το μερδικό απ’ τη χαρά” και συνεπώς όλη η κακούργα κενωνία (αν όχι η υφήλιος ή το σύμπαν) τους χρωστάει. Προσωπικά, το έχω δει πολλές φορές: “Τι ανάγκη έχετε εσείς/εσύ; “, “Μιλάς… Διαβάστε περισσότερα »
Αναρωτιόμουν γιατί μας αναλύεις τις επιλογές ζωής που έχεις κάνει και εσύ και η μητέρα της Νεφέλης, μέχρι να διαβάσω την τελική συζήτηση που σε ενόχλησε. Όπως το καταλαβαίνω εγώ το θέμα, το πρόβλημα έγκειται στο ότι διαφωνείς με τις επιλογές της σε ένα επίπεδο που δεν έχεις κατανοήσει πλήρως και γι αυτό αντιδράς. Η ίσως νιώθεις πως εκείνη διαφωνεί με τις δικές σου. Στον “μονολογο” της εσύ ενοχλήθηκες κι εγώ διάβαζα μια γυναίκα που αισθάνεται πως πρέπει απολογηθεί που επέλεξε να δουλεύει. Δεν θεωρώ πως υπάρχει μια σωστή επιλογή, η καθεμία σας έκανε ο,τι θεώρησε καλύτερο και τα κορίτσια… Διαβάστε περισσότερα »
Θα διαφωνήσω. Θεωρώ ότι “πρέπει” να μας αναφέρει τις επιλογές ζωής που έχουν κάνει για δύο λόγους: 1. Για να καταλάβουμε τι εννοούσε με το μήνυμα που έστειλε ως απάντηση η άλλη μητέρα και 2. Να αντιληφθούμε ότι και οι δύο γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν τα υπέρ και τα κατά των αποφάσεων που έχουν πάρει για τη ζωή τους. Η μια θα ήθελε η κόρη της να έχει μια πιο ανέμελη ζωή, η άλλη εξηγεί ότι δεν είναι άσπρο ή μαύρο οι επιλογές. Και εμένα θα με ενοχλούσε αν μου έστελναν ένα τέτοιο μήνυμα, άσχετα με τις επιλογές που έχω… Διαβάστε περισσότερα »
Mα δε διαφωνουμε, κι εγω αυτο λεω οτι το θεμα ειναι οτι εχουν κανει διαφορετικες επιλογες και το παιρνουν προσωπικα απο εκει. εγω βλεπω δυο διαφορετικες προσεγγισεις, οχι μια σωστη και μια λαθως, βλεπω δυο παιδια που μεγαλωνουν διαφορετικα και οχι ενα προνομιουχο και ενα στρατιωτη. Δεν θεωρω οτι η μια απο τις δυο μητερες εχει δικιο η αδικο, νιωθω πως δεν μπορουν να διαχειριστουν το οτι ειναι τοσο διαφορετικες οι επιλογες τους.
“Πόσο διαφορετικά μεγαλώνουν μερικά παιδιά , ευνοημένα , ενώ η καυμένη η Νεφέλη από μικρό σκληρά εργαζόμενος στρατιώτης και τα καλοκαίρια με δυο βδομάδες διακοπές και σταθερά πρωινό ξύπνημα… Την έκοψα και της είπα ότι ο καθένας βλέπει τα προβλήματα που βρίσκονται πίσω από την πόρτα του σπιτιού του και δεν ξέρεις πως περνάνε στα άλλα σπίτια .”. Πρόσφατα σε μία άλλη ανάρτηση νομίζω η Λένα είχε γράψει αυτό που επιβεβαιώνεις κι εσύ λέγοντας για τα προβλήματα πίσω από την πόρτα του σπιτιού. “Δεν ξέρεις κάθε σπίτι τι προσωπικό σταυρό έχει σηκώσει ή εξακολουθεί να σηκώνει.”. Επίσης, ορισμένοι δίνουν βάση… Διαβάστε περισσότερα »
Wolfcry λες οτι δεν μπορείς την γκρίνια και να σου τρίβει ο άλλος στη μούρη τα προβλήματά του. Δηλαδή με τους φίλους/παρέες συζητάτε μόνο ευχάριστα πράγματα και αν καποιος παει να σου μιλήσει για τα προβλήματά του ασφυκτιάς; Καταλαβαινω οτι οι περισσότερες οικογένειες ειναι “τα εν οικω μη εν δημω” αλλα προβλημα τους αν δεν θελουν να μοιράζονται τους προβληματισμούς τους. Όσοι νιώθουν οτι θέλουν να μιλήσουν για τα προβλήματά τους ομως χωρίς ταμπού, ειναι μεμπτό; τύπου “κι εμεις εχουμε προβλήματα αλλα δεν τα λέμε”;;;; Θα μου πεις οι δυο γυναίκες δεν ηταν και φίλες όμως που ξέρεις μπορει η… Διαβάστε περισσότερα »
Θα προσπαθήσω να κάνω πιο πλήρη την απάντησή μου γιατί είναι ελλιπής και δίνει λαθεμένη εντύπωση. Δε μου αρέσει όταν κάποιος άνθρωπος γενικώς και συνεχώς γκρινιάζει… και συνεχώς. Σαν να έχει μία αρνητική άποψη για όλα, σε μόνιμη βάση. Τονίζω τη μονιμότητα και τη διάρκεια. Αυτό που επίσης δε συμπλήρωσα είναι ότι δε μου άρεσει η σύγκριση. “Εμείς αντιμετωπίζουμε αυτό ενώ εσείς είστε μια χαρά, δεν έχετε θέματα.”. Αυτό δε μου άρεσε στο εν λόγω παράδειγμα. Γιατί πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει σε κάθε σπίτι. Κατά τα άλλα, και εμένα μου αρέσει να μου εμπιστεύονται τους προβληματισμούς τους. Είτε… Διαβάστε περισσότερα »
Βασικά νομίζω ότι πας από το ένα άκρο στο άλλο. Επειδή κι εγώ είμαι άνθρωπος που δεν μπορεί την γκρίνια, να σου πω τι εννοώ εγώ και τι κατάλαβα ότι εννοεί και @ wolfcry γράφοντας “συνεχή γκρίνια”. Προφανώς και θα μοιραστώ τα προβλήματα μου με τους φίλους μου. Και θα κάτσω να ακούσω τα δικά τους προβλήματα. Και θα πω τη γνώμη μου ΑΝ ζητηθεί. Αυτό που δεν αντέχεται, είναι όταν ο άλλος σε παίρνει τηλέφωνο μόνο για να γκρινιάξει. Δε σε ρωτάει πώς είσαι, δεν τον ενδιαφέρουν τα νέα σου, ούτε τα δικά σου προβλήματα. Σε παίρνει τηλ, γκρινιάζει… Διαβάστε περισσότερα »
demonoula, ναι αυτό. Μία διαρκής γκρίνια και μία συνεχής αίσθηση ανικανοποίητου. Και αυτό που αναφέρεις ότι δε ρωτάνε καν για τα δικά σου προβλήματα ισχύει κάποιες φορές. Διότι είτε γιατί νομίζουν πως επειδή δε λες και πολλά, δεν έχεις προβλήματα είτε γιατί αν ξεκινήσεις να λες, δε θα σου αφήσουν πολλά περιθώρια να τα αναλύσεις γιατί δεν τους ενδιαφέρει τελικά (ακόμα χειρότερα). Όσον αφορά τη μαμά της Νεφέλης, σίγουρα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν έχει την τάση να γκρινιάζει γενικώς. Μπορεί και να μην το κάνει. Αυτά που δε μου άρεσαν προσωπικά ήταν δύο πράγματα. Πρώτον, ο τρόπος έκφρασης (“η… Διαβάστε περισσότερα »
demonoula συμφωνώ οτι δεν αντέχεται η συνεχής γκρίνια. Αλλα η γυναίκα σε αυτη την ερωτηση έκανε ενα σχολιο μονο, δεν ειπε καπου η γραφουσα οτι γκρινιάζει συνεχώς. Επισης δεν τσουβάλιασα τους παντρεμένους, δεν ανέφερα πουθενά τη λέξη “όλοι”. Δεν ειναι όλοι οι παντρεμένοι φίλοι μου μυστικοπαθείς αλλά όντως ακομα κι αν σου φαίνεται παράξενο είναι πολλοί αυτοί που αφότου παντρεύτηκαν έγιναν μυστικοπαθείς και εκει που σου ανοιγονταν για τη σχεση τους μολις παντρευτηκαν σταμάτησαν ξαφνικα μολις εγιναν οικογένεια. Καλά έκαναν, ειναι ενα θέμα που έχει αναλυθεί εδω στο α μπα και απο τις δυο μεριές και το κατανοώ. Δικαίωμα μου… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν θα διαφωνήσω με τίποτα ουσιαστικά από όσα λες. Δεν χρειάζεται ούτε πρότεινα να κόψει τη φίλη της. Απλά το να μπει σιγά σιγά σε μια διαδικασία να αποκτήσει περισσότερες επιλογές δεν είναι κακό. Δεν ξέρω κανέναν που να έχασε αποκτώντας επιλογές σε οποιοδήποτε θέμα. Το είμαι κλειστός ή εξωστρεφής είναι κάτι ρευστό που μεταβάλλεται ανάλογα με τις εμπειρίες μας. Μεταβάλλεται και σε ενήλικες, πόσο μάλλον σε παιδιά. Πάντα βέβαια με σεβασμό στο συναίσθημα του παιδιού αλλά χωρίς παρωπίδες και αγκυλώσεις. Γενικά δεν είμαι της άποψης να κολλάμε σε μία επιλογή σε οποιοδήποτε θέμα, ειδικά αν αυτή μας κάνει «νερά».
Κι εμένα μου φαίνεται ότι απλά δεν τη συμπαθείς, που όπως πολύ σωστά λέει και η Λένα είναι δικαίωμά σου και δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι για αυτό. Σε σύγκριση όμως με κάτι τέρατα αγένειας και αδιακρισίας που έχουμε ακόυσει εδώ μέσα δεν μου φάνηκε ιδιαίτερα τραγικό αυτό που είπε. Μπορέι να ζηλεύει που έχεις τη δυνατότητα να μένεις σπίτι με την κόρη σου, μπορεί να αισθάνεται υπεράνω που εκείνη δουλεύει, μπορεί να ήταν απλά ατυχές small talk, σε κάθε περίπτωση δικό της πρόβλημα είναι. Δείξε ανωτερότητα για χάρη των κοριτσιών θα έλεγα, και μην μπαίνεις στο τριπάκι σύγκρισης και… Διαβάστε περισσότερα »
Ε δε νομίζω να ήταν τόσο βαρύ αυτό που είπε πια! Απ τη δική μου σκοπιά ίσως ήθελε να εκφράσει ένα παράπονο δικό της και να σου πει “τι ωραία που θα ήταν αν μπορούσα κι εγώ να περνάω τόσο χρόνο με το παιδί μου όπως εσύ”, θαυμάζοντας τον τρόπο που χειρίζεσαι εσύ το θέμα του παιδιού. Μπορεί απλά να της βγήκε άτσαλα
Πάντως κ εσύ έχεις ψήγματα επίκρισης στην περιγραφή σου ” Η Φωτεινή γύριζε το μεσημέρι και έτρωγε το φαγητό της μαμάς της”…ενώ το άλλο παιδί τι? Αχρείαστο σχόλιο μου φάνηκε. Σαν εργαζόμενη μαμά που παλεύει με κάθε μέρα με τις τύψεις, χτύπησε μια χορδή το σχόλιο σου. Μήπως και εκείνη νιώθει ότι την κρίνεις και προσπαθεί να δικαιολογηθεί? Σε κάθε περίπτωση δεν χρειάζεται να είσαστε φίλες, τα παιδιά είναι μεγάλα και μπορείτε να κανονίζετε πράγματα τα οποία δεν προϋποθέτουν την συνυπαρξη και των δύο σας, πχ αν έρθουν σπίτι σας, δεν χρειάζεται να εισαστε οι μαμαδες στο σαλόνι, οποτε γίνεται… Διαβάστε περισσότερα »
Ο λόγος για τον οποίο αμφισβητούμε τα συναισθήματά μας και θέλουμε επιβεβαίωση/έγκριση από άλλους είναι γιατί σε κάποιο βαθμό νιώθουμε ότι έχουμε τη δυνατότητα επιλογής, και θέλουμε να ακούσουμε αν κάνουμε τη σωστή επιλογή. Γιατί εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματά μας, εμείς τα παράγουμε – οι άλλοι άνθρωποι είναι απλώς triggers. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η γράφουσα μπορεί να ενοχληθεί/προσβληθεί (όπως έγινε), ή να επιλέξει να παραμείνει σε συναισθηματικά ουδέτερο έδαφος και να εξηγήσει στην άλλη γυναίκα την κατάσταση και τις δυσκολίες της, να της ανοιχτεί δηλαδή και να την κάνει “φίλη” (και όχι απλώς να την κόψει με δύο… Διαβάστε περισσότερα »
Αχχχχ… Η ιστορία της ζωής μου. Η κόρη μου, λες και το κανε ΕΠΙΤΗΔΕΣ, έχει μία κολλητη, οι γονείς της οποίας είναι μακράν οι πιο αχώνευτοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει! Διορισμένοι δάσκαλοι και οι δύο, μας τα έχουν κάνει ΑΕΡΟΣΤΑΤΑ (συγγνώμη για τα Γαλλικά) με το πόσο ποιοτικό χρόνο περνάνε με το παιδί τους! Και ΚΑΘΕ φορά το ίδιο εμμονικό αστειάκι τύπου “Καλέ, εσείς βλέπεστε ποτέ? αχαχαχαχα” και “Τυχερή Μπέλλα μου, δεν ξέρεις τί σημαίνει μεγαλώνω παιδί”. Κι ενώ μου είναι πραγματικά εύκολο να απαντήσω: “Ναι περάσαμε πολύ ποιοτικό χρόνο πέρσι 10 μέρες Νέα Υόρκη και πρόπερσι Ντίσνευλαντ, χαίρομαι που… Διαβάστε περισσότερα »
Τόσα κι άλλα τέτοια! Κανόνας: Δεν κάνουμε παρέα με γονείς φίλων των παιδιών μας. Εκτός από τις συγκρίσεις και την καυχησιά (εμένα κάνει αυτό, κάνει εκείνο, πάει εκεί, πέρασε με άριστα), πέφτει κουτσομπολιό σύννεφο και φτάνεις σε σημείο να μη θες να βλέπεις κανέναν, να ξινίζεις και να φαίνεται στα μούτρα σου και να σε βλέπει το παιδί και να απορεί. Είναι σαν να εισβάλλεις στην κοινωνική ζωή του παιδιού σου, λες και χάθηκε ο κόσμος και δεν μπορείς να βρεις παρέα αλλού (π.χ. από τη δουλειά ή παλιούς συμμαθητές). Έλεος