Αγαπητή «Α, μπα»: Τι πρέπει να κάνω σαν πατέρας όταν τα πράγματα στις σχέσεις της κόρης μου δεν πάνε καλά

Αγαπητή Αμπα, σε διαβάζω πολλά χρόνια, ο χώρος τα άρθρα και τα σχόλια που διαβάζω κατά καιρούς με βοηθάνε να κατανοήσω καλύτερα πράγματα που δεν θα μπορούσα να καταλάβω αλλιώς. Ειμαι πατέρας μιας κόρης που μόλις έκλεισε τα 18, δεν είμαι και ο πιο επιτυχημένος στις σχέσεις μου, τώρα τελευταία που μεγάλωσα λίγο, τα πράγματα πάνε καλύτερα αλλά και πάλι το βρίσκω δύσκολο να μείνω σταθερός. Η μητέρα της κόρης μου(είμαστε χωρισμένοι πολλά χρόνια) απέφυγε συστηματικά να μιλήσει στη κόρη μας για τις σχέσεις και το σεξ (το θεωρούσε προσωπική της υπόθεση λέει) και έτσι ανέλαβα εγώ να εξηγήσω την κατάσταση πριν λίγα χρόνια . Με τη κόρη μου μιλάμε πολύ για όλα τα θέματα γύρω από τις σχέσεις και τον έρωτα. Τελευταία ήταν με ένα αγόρι που από την αρχή τη ζήλευε και τις έκανε περίεργες σκηνές. Δεν άργησα να καταλάβω ότι το αγόρι αυτό δεν έκανε για τη κορη μου εφόσον έβλεπα ότι γινόταν λεκτικά βιαιος(χωρίς να μου το πει η κόρη μου ακούγοντας διάφορους τηλεφωνικός τσακωμούς.. ). Με τρόπο είπα στη κόρη μου ότι το παιδί δεν κάνει.. Αφού τον χώρισε, κράτησε φιλική σχέση μαζί του μέχρι που μια μέρα μου είπε ότι ο τύπος την έφτυσε στη μέση του δρόμου και την στόλισε με διαφορά κοσμητικά μπροστά σε όλο τον κοσμο. Τι να κάνω σαν γονιός όταν καταλαβαίνω ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά στις σχέσεις της κόρης μου? Σε αυτή τη περίπτωση το κατάλαβα αμέσως η κόρη μου με άκουσε. Πως θα κάνω έαν γνωρίσει κάνα δειλό τύπο πάλι και αυτή δεν θέλει να το δει και καταλήξει πάλι σε τύπους που μπορεί δυνητικά να γίνουν βιαιοι? 22 χρόνων μαντράχαλος, η κόρη μου του πλήρωνε το εισητηρια για το μετρο μαντράχαλος, και αυτός την έφτυσε δημόσια! Το 2020… Τι θα κάνει αυτός ο άνθρωπος στα 30 και στα 40? – Ανήσυχος –

Ανήσυχε πατέρα, η κόρη σου δεν είναι καταδικασμένη να επαναλάβει τα δικά σου λάθη, αν αυτό υπονοείς με το «δεν είμαι ο πιο πετυχημένος στις σχέσεις μου». Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος για να είσαι καλός γονιός, μπορείς να είσαι επαρκής. Αυτό που χρειάζεται είναι να επικοινωνείς με το παιδί σου, να το αποδέχεσαι, και να του δείχνεις με όλους τους τρόπους ότι είσαι πάντα εκεί και το στηρίζεις.

Εφόσον μιλάτε και σε εμπιστεύεται, έχεις ήδη πετύχει. Δεν μπορείς να κάνεις πολλά παραπάνω, πέρα από το να κρατήσεις ανοιχτό αυτό το κανάλι επικοινωνίας.

Δεν είναι ότι «το παιδί δεν κάνει». Είναι ότι δεν είναι αποδεκτή η βία μέσα σε μια σχέση, λεκτική ή άλλη, και φταίει πάντα αυτός που την ασκεί. Αυτό, πρέπει να της το πεις πολλές φορές, ξανά και ξανά, γιατί δεν είσαι εσύ που της το έμαθες, είναι όλη η κοινωνία που της λέει ότι αν κάποιος της επιτίθεται, είναι επειδή κάτι έκανε και η ίδια και το προκάλεσε. Πρέπει να της μάθεις να λέει όχι, να φεύγει, και να μην παρακούει ποτέ τον εαυτό της όταν νιώθει άβολα. Πρέπει να της μάθεις να μην φοβάται να γίνεται δυσάρεστη.

Η προσωπική σου ζωή έχει μόνο σημασία αν είσαι βίαιος με κάποιον τρόπο. Δεν λες κάτι τέτοιο, ούτε το υποθέτω, αλλά αν υπάρχει τέτοιο θέμα, πρέπει να κάνεις θεραπεία.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News