Αγαπητή Λένα. Ευχαριστώ για αυτή τη στήλη και τη καθαρή σου μάτια. Ήρθε για ώρα να σε ρωτήσω και εγώ κάτι. Δεν συμπαθώ τη νύφη μου (γυναίκα του αδελφού μου) και το σόι της (τα συμπεθέρια). Δεν εχω εκφράσει σε κανέναν αυτή την αντιπάθεια, ούτε καν σε δικά μου άτομα. Δεν θέλω να το κάνω θέμα προς συζήτηση γιατι δεν είναι. Το πρόβλημα είναι ότι επειδή δεν εχω πει ότι την αντιπαθώ και οτι την αποφευγω, οι γονεις μου και ο αδελφός μου κανονίζουν συνέχεια συγκεντρώσεις με αυτά τα άτομα. Ζω στο εξωτερικό κι όταν έρχομαι για 10 μέρες τους τρώω στη μάπα κυριολεκτικά, γιατί οι συμπεθέροι τα έχουν βρει με τους γονείς μου και βρίσκουν και οι 2 πλευρές δικαιολογίες να μαζευτούμε λόγω του ότι είμαι στην Ελλαδα να με δουν, ή να πάμε έξω για φαγητό, κάτσε να πούμε και στους συμπεθέρους κλπ. Όταν βλέπω τον αδελφό μου τον βλέπω μόνο με την γυναίκα του, και γενικά, με συμπεριλαμβάνουν σε κοινά τους σχέδια. Εγω προσπαθώ να τα αποφύγω όλα αυτά διακριτικά αλλά πραγματικά με στριμώχνουν στον τοίχο (τους προσκαλούν χωρίς να το ξέρω και τους βλέπω μπροστά μου ξαφνικά). Εχω πει στη μητέρα μου ότι δεν θέλω να περνάω τον χρόνο μου με αγνώστους αλλά εχει επιχείρημα οτι “αφού θα ερχόσουν για φαγητό να μας δεις, τι σε πειράζει αν ειναι και αυτοί εδω, μια οικογένεια είμαστε” (προφανώς εξηγησα ότι δεν είμαστε μια οικογένεια κλπ αλλα ήταν σαν να μιλάω σε τοιχο). Το κακό είναι ότι με συζητάνε σαν να είμαι όντως οικογένεια τους γιατι μοιράζονται μαζι τους πληροφορίες όπως πχ πως τα παω στη δουλειά και αν μετακόμισα και αν σκέφτομαι να αγοράσω σπίτι. Εν ολίγοις, τη δική μου οικογένεια δεν την βλέπω ποτέ μόνη της, και καλά, τον αδελφό μου να τον δικαιολογήσω, οι γονεις μου τι έχουν πάθει, πια; Να τους πω ότι δεν τους συμπαθώ, με φόβο να δημιουργήσω θέμα και άβολες συζητήσεις;
-Λένα 2
Θα κάνω ένα άλμα, αλλά πολύ φοβάμαι, μα πάρα πολύ φοβάμαι, ότι όσο είσαι ανύπαντρη, θεωρείσαι κάτι σαν pet και η γνώμη σου και οι προτιμήσεις σου δεν έχουν σημασία. Θεωρούν αυτονόητο ότι ως ανύπαντρη κόρη θα δεχτείς την νέα οικογένεια που είναι οικογένεια, διότι ΣΥΜΠΕΘΕΡΟΙ ΓΟΥΑΟΥ, εσύ είσαι αξεσουάρ.
Αυτό έχουν πάθει οι γονείς σου. Νιώθουν ότι ανέβηκαν κοινωνικά επειδή έχουν συμπεθέρους. Φαίνεται ότι τους συμπαθούν και στ’αλήθεια (ίσως) οπότε ο λόγος σου λίγη δύναμη έχει, το βλέπεις άλλωστε («ήταν σα να μιλάω σε τοίχο»). Λύση δεν έχω. Μπορείς να γίνεις πολύ δυσάρεστη, αλλά δεν ξέρω τι αποτέλεσμα θα έχει. Αν βοηθάει στην δική σου ψυχική ηρεμία, θα μπορούσες να το δοκιμάσεις. Αλλά θα είσαι μια εναντίον όλων.
Μια λύση είναι να μένεις σε ξενοδοχείο «για να μην ενοχλείς» τη νέα οικογένεια, και να έχεις ήσυχο το κεφαλάκι σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Α θα διαφωνήσω Λένα και Λένα 2. Δεν ειναι οτι η κόρη έγινε ξαφνικά pet αλλα οτι οι γονείς έχουν το σπίτι ΤΟΥΣ τη ζωή ΤΟΥΣ και τις επιλογές ΤΟΥΣ. Πάλι καλά που βρήκαν παρέα στα γεράματα να κοινωνικοποιηθούν και να περνάνε ωραία τώρα που φύγαν τα παιδιά τους. Τι θα θελες, να ειναι κλειστοί και να κρέμονται απο εσάς για να περνάς ωραία τις 2 φορές τον χρόνο που έρχεσαι απο το εξωτερικό για τις γιορτές; Πίστεψέ με θα είχες χειρότερα προβλήματα τότε. Το “πατρικό” σου είναι το σπίτι τους και μπορούν να καλούν όποιον θέλουν. Θα μπορούσε στη… Διαβάστε περισσότερα »
Το να εμφανίζεις κοσμο μπροστα σε κάποιον που δεν τον έχεις ενημερώσει ειναι αγένεια ασχέτως του πλαισίου της ερώτησης. Επειδή είναι το πατρικό της δεν πρέπει να την ενημερώσουν ότι κάποιος θα έρθει να φάει μαζί τους; ειναι απλοί τρόποι καλής συμπεριφοράς και έχουν προφανως καταπατήθει στο ονομα της συμπεθεριασης. Νομιζω οτι παρεληψες να διαβάσεις προσεκτικα την ερωτηση πριν βγαλεις συμπεράσματα και γίνεις αποτομη, χρησιμοποιώντας μαλιστα κεφαλαια γράμματα, λες και ειπε πουθενα η κοπελα οτι τους θελει μονους και έρημους να την περιμενουν να επιστρεψει από τα εξωτερικά. Το οτι μοιράζονται την ζωή της με τρίτους εν τω μεταξύ, να… Διαβάστε περισσότερα »
Επιτέλους και ενα λογικό σχόλιο, ανάμεσα στα άλλα που διαλαλούν τα απεριόριστα δικαιώματα της γράφουσας. Εγω οταν το διάβασα σκεφτηκα το ιδιο με σένα, τι καλα που εχουν βρει παρεα και μαζευονται. Αλλα οχι, για αυτήν δεν ειναι οικογένεια της η νύφη της, δεν είναι οικογενειά της οι συμπέθεροι, στοιχηματίζω οτι όταν παντρευτεί δεν θα είναι οικογένειά της και τα αδέρφια του συζύγου της, καλά για τα πεθερικά δεν το συζητώ, αυτοί δεν είναι ούτε καν “οι λοιποί”. Να της πούμε ομως οτι η αποξενωμένη οικογένεια που φαντασιώνεται, θα την ήθελε σπίτι κανα σκ, να πανε καμια ταβέρνα και μετά… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι υποχρεωμένη να νιώθει την οικογένεια τους αδερφού της δική της οικογένεια Μίλτο Παπαρα; Επίσης πόσο αυθαίρετο και προσβλητικό το “Η αποξενωμένη οικογένεια που φαντασιώνεται”; Πώς μιλάς με τόση σιγουριά για άτομα και καταστάσεις που δεν είναι δυνατόν να γνωρίζεις;
Χειροκροτώ. Οι γονείς της γραφούσας έχουν δικαίωμα να ζουν την ζωή τους όπως θέλουν και να κάνουν παρέα με οποίους θέλουν. Η γράφουσα δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος. Αν δεν θέλει να κάνει παρέα με τη νύφη και τα συμπεθέρια ας μην συμμετέχει στα κοινωνικά χάπενινγκς. Επίσης, αμφιβάλλω η νύφη και συμπέθεροι επισκέπτονται 24 ώρες την ημέρα, και δεν μπορεί να βρει καθόλου χρόνο με την οικογένεια της.
Σουσουράδα αυτό που λέει η Λένα είναι ότι η γνώμη και οι προτιμήσεις της κόρης ενδεχομένως δεν έχουν τόση βαρύτητα σε σχέση με των υπολοίπων, από τη στιγμή που δεν έχει παντρευτεί. Είναι ακόμα “παιδί” στα μάτια τους. Εύπλαστο και ευέλικτο που γιατί όχι, ας ακολουθήσει τη γραμμή της γονεϊκής οικογένειας εφόσον δεν έχει χαράξει ακόμα δικής της πορεία. Είναι πιθανό αυτό το σενάριο. Να θεωρούν δηλαδή οτι δεν έχει χαράξει δική της πορεία. Στα μάτια πολλών ο γάμος είναι αυτό το φαντασμαγορικό πράγμα που δίνει αυτόματα πόντους κύρους και σεβασμιότητας. Επίσης ενα μικρό σχόλιο σε σχέση με αυτό που… Διαβάστε περισσότερα »
Scotland, είναι υπαρκτό αυτό το φαινόμενο που περιγράφεις αλλά απο τις περιγραφές της γράφουσας δεν εκλαμβάνω ακριβώς αυτό. Δεν είναι οτι ανακοινώνει στους γονείς “θα πάω τα Χριστούγεννα εκδρομή με τις φίλες/αγόρι μου” και οι γονείς της λένε “οχι, αφου δεν έχεις οικογένεια δικιά σου θα ακολουθήσεις το πρόγραμμα μας και της οικογενειαςτου αδερφού σου”. Αυτό που βλέπω είναι πως η γράφουσα θα ήθελε ιδανικά κάποιες σημαντικές στιγμές (Χριστουγεννα, Πρωτοχρονιά, γενέθλια) να τα περάσουν όπως παλιά, η πυρινική της οικογένεια: μαμα, μπαμπας και τα δυο παιδιά- αυτή και ο αδερφός. Ε αυτό δε γίνεται, η δομή της οικογένειας αυτής έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Σουσουράδα, αντιγράφω από το κείμενο της γράφουσας: “… οι γονείς μου και ο αδελφός μου κανονίζουν συνέχεια συγκεντρώσεις με αυτά τα άτομα. Ζω στο εξωτερικό κι όταν έρχομαι για 10 μέρες τους τρώω στη μάπα κυριολεκτικά, γιατί οι συμπεθέροι τα έχουν βρει με τους γονείς μου και βρίσκουν και οι 2 πλευρές δικαιολογίες να μαζευτούμε λόγω του ότι είμαι στην Ελλαδα ή κάτσε να πούμε και στους συμπεθέρους… ” Καθώς και: “Εν ολίγοις, τη δική μου οικογένεια δεν την βλέπω ποτέ μόνη της, και καλά, τον αδελφό μου να τον δικαιολογήσω, οι γονεις μου τί έχουν πάθει πια;” Δεν κατάλαβα… Διαβάστε περισσότερα »
Ε σορρυ αλλά όταν το παιδί σου έρχεται 1 φορά το χρόνο από εξωτερικό για ένα 10μερο και έχεις να το δεις τόσο καιρό ενώ τα συμπεθέρια μπορεί να τα βλέπουν όλο το χρόνο δε νομίζω ότι είναι δύσκολο για λίγες μέρες να κάνεις τουμπεκί και να αποχωριστείς τους συμπεθερους. Δε νομίζω ότι για κανένα γονιό πάνε οι συμπεθέροι πάνω από τα παιδιά τους.
Τρία αδέρφια πάντρεψα, δυο αδερφές κι έναν αδερφό. Δικαίωμα; Δικαίωμα. Οι κακές σχέσεις με τα συμπεθέρια, μιλώντας για την Ελλάδα πάντα, είναι ένας από τεράστιους εφιάλτες των γονιών. Συχνά είναι μεγαλύτερη η αγωνία να τα πάνε καλά με τα συμπεθέρια, παρά να τα πηγαίνει καλά το ίδιο το ζευγάρι. Άλλοτε πιστεύουν ότι αν εξασφαλιστούν καλές σχέσεις με τα συμπεθέρια, τότε το παιδί τους δε θα ταλαιπωρηθεί από τα πεθερικά του. Άλλοτε κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας και τα συμπεθέρια Α’ θέλουν να θολώσουν τα νερά με τη φιλία προς τα συμπεθέρια Β’. Και άλλοτε απλώς τα βρίσκουν όντως,… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ σε όλα!
Τι στοίχημα να πάμε ότι μέχρι να μπορέσουμε να ξαναρχίσουμε να πηγαίνουμε Ελλάδα και να μαζευόμαστε όλοι μαζί θα έχουν αρχίσει τα κουτσομπολιά και οι ίντριγκες, τα ποιά συμπεθέρα βοηθάει περισσότερο τα παιδιά με το σίδερο και ποιος πάει φαί συχνότερα και ποιός βοήθησε με τα μερεμέτια στο καινούριο σπίτι και τίνος το όνομα θα παρει το πρώτο παιδί;
Βάλε ποπ κορν και θα με θυμηθείς, αν είσαι μαζί τους 10 μέρες το χρόνο θα έχεις το χώρο να το δεις σαν μίξη σταντ απ και Ιονέσκο όταν αρχίσει να ξεδιπλώνεται.
Αυτο θα ελεγα. Για 10 μερες τον χρονο εγω θα τους εβλεπα σαν δρωμενο, σιγα μην καθομουνα να εκνευριστω.
Αυτο το ανύπαντρη/αξεσουάρ το ειχα νιωσει και γω στις αρχές που συμπεθεριασαν οι γονείς μου και τότε είχα πατήσει πόδι από την αρχή. Ότι άλλο εσεις και άλλο εγώ. Αν θέλετε να πάτε ή να τους καλέσετε πολύ καλά θα κάνετε αλλα εγώ θα κανονίσω μόνη μου. Είμαι αυτόνομος και αυτοφωτος άνθρωπος και θα αποφασίζω για μένα, δεν θα με σέρνουν, στο κάτω κάτω ακριβώς επειδή είμαι η αδερφή δεν χρειάζεται να είμαι σε όλα αυτά. Το επιχείρημα ότι είναι οικογένεια το ακυρωσα από την αρχή οπότε εξελίχθηκε πιο ομαλά το πράγμα από κει και πέρα. Εβαλα τα όρια μου… Διαβάστε περισσότερα »
Δύσκολη κατάσταση. Πας να δεις τους δικούς σου και σου φορτώνουν και άσχετους. Ντάξει, η αλήθεια είναι πως φαίνεται αγενές από την μεριά των γονιών σου να κάνουν κάτι τέτοιο. Εεμ δεν ξέρω, ξεκαθάρισε την θέση σου στους γονείς και αν δεν σε ακούνε, μάλλον θα μάθεις κάτι καινούριο για αυτούς. Πες τους πως εσύ έρχεσαι Ελλάδα για να δεις αυτούς και όχι τα συμπεθέρια.
Δεν νομίζω οτι έχει να κάνει με το ότι δεν είναι παντρεμένη. Και παντρεμένη να ήταν απλά θα τραβολογούσαν και τον άντρα της! Από τη στιγμή που οι γονείς έχουν βρει καινούργια τρελοπαρέα, τα συμπεθέρια, δε νομίζω ότι μπορεί να γίνει κάτι. Ή τους τρως στη μάπα και αποδέχεσαι ότι πλέον εκτός από τους γονείς σου, θα έχεις να κάνεις και με τους νέους τους φίλους, ή τα κάνεις όλα λίμπα και ας αποφασίσουν αυτοί,οι γονείς, πώς θα το διαχειριστούν.
Εγώ θα λεγα αν δε θες να γίνει θέμα να μην αποκαλυψεις τις αληθινές σου απόψεις, αλλά να περιοριστεις σε κάτι του στυλ “μου λείπετε, θέλω να σας χορτασω και μόνους σας, και δεν είπαμε να μη βρεθουμε και με τους συμπεθερος, αλλά όχι καθε μα κάθε φορά. Νιώθω σαν φιλοξενουμενη στο σπίτι μου, να κυκλοφορήσω με το βρακί, να αράξω χωρίς να πρεπει να έχουμε τυπικότητες κλπ. Αφου συνέχεια βρίσκεστε εσείς, καντε λίγο κράτει αυτές τις μέρες, να δουμε και κανέναν άλλον άνθρωπο ή και… ΚΑΝΕΝΑΝ αλλον άνθρωπο”.
Μα πως τολαμει ο αδελφος σου και η γυναικα του να σε συμπεριλαμβανουν σε κοινα τους σχεδια; ντροπη τους! Καλά θα τρελθουμε; εδω αλλοι παρακαλανε να εχουν καλη σχεση οι γονεις τους με τα συμπεθερια τους κ γενικα να υπαρχει ενα καλο κλιμα αναμεσαα στις οικογενειες κι εσυ που τα εχεις στο πιατο αυτα παραπονιεσαι;
Προσωπικα στο μονο που σου δινω δικιο ειναι πως 10 μερες το χρονο ειναι αυτες, λογικο να θες να δεις μονη σ τους δικους σου..
Να μη συμμετέχεις στα τραπέζια και όταν έρχονται να βρίσκεις δικαιολογίες και να φεύγεις. Προφανώς με τους δικούς σου (και τον αδερφό σου) έχουν χωρίσει οι πνευματικοί σας δρόμοι και είστε σε άλλο επίπεδο. Δε γίνεται να κάνετε παρέα και σχέση όλοι μαζί. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Για εμένα είναι απαράδεκτοι μικροαστοί και γι αυτούς εγώ είμαι η αναρχική ξερωγω…. Όπως λέω κάθε φορά , το πρόβλημα το λύνει αυτός που το έχει. Άργησα πολύ να το καταλάβω , γιατί έψαχνα κατανόηση και σεβασμό από απαράδεκτους μικροαστούς και δεν καταλάβαινα την τεράστια διαφορά που έχουμε
Αχχ που ανοίγουν την πόρτα προτού χτυπήσουν με εκνευρίζει απίστευτα. Τι ζητήσαμε, λίγο privacy.