“Αν δεν κάνουμε παιδιά επειδή δεν θέλεις/μπορείς, χωρίζουμε -γιατί εγώ θέλω”. Είναι 100% λογικό και δικαιολογημένο. Γιατί με ενοχλεί τόσο;
–Lou
Το «δεν θέλεις, άρα σε χωρίζω» είναι ΠΟΛΥ διαφορετικό από το «θέλεις, αλλά δεν μπορείς, άρα σε χωρίζω». Το πρώτο δικαιολογημένο, το δεύτερο καθόλου 100% δικαιολογημένο. Το δεύτερο δεν είναι επιλογή, είναι ένα ιατρικό θέμα που δεν είναι απίθανο να συμβεί.
Σε ενοχλεί ίσως γιατί τα έβαλες στο ίδιο τσουβάλι, σε ενοχλεί και γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν σε θέλει πάση θυσία. Ε ναι. Ούτε εσύ θέλεις πάση θυσία. Είσαι με κάποιον για να εκπληρώσεις το δικό σου όραμα ευτυχίας μαζί με αυτόν τον κάποιον άλλον, όχι για να εκπληρώσεις μόνο το δικό του. Δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον άλλον αν έχεις παραμελήσει τις δικές σου ανάγκες, πόσο μάλλον όταν τις έχεις παραμελήσει για χάρη του. Στην αρχή μπορεί να μοιάζει με θυσία, αλλά θα καταλήξει σε περιφρόνηση και απωθημένα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έτσι όπως τα γράφεις ο σύντροφός σου απλά θέλει μια μήτρα. Μου διαφεύγει κάτι;
Αν ναι ορθώς σε ενοχλεί.
Γενικώς οι γυναίκες δεν είμαστε:
• Τρύπες
• Μήτρες
• Και ενίοτε πορτοφόλια
Όλα τα έχουμε ακούσει εδώ μέσα…
Αν δεν μπορεί να κάνει παιδιά τότε μιλάμε για περίπτωση ανθρωπου που πρέπει ούτως η άλλως να τον χωρίσει. Γιατί είναι μεγάλη αναισθησία να λες στον άλλον σε χωρίζω επειδή δεν μπορεισ. Κάτσε δίπλα του και χρησιμοποίησε όλα τα μέσα που σου προσφέρει η επιστήμη. Αν όμως ένας από τους 2 θέλει παιδιά και ο άλλος για τους χι ψι λόγους δεν θέλει τότε το βρίσκω απόλυτα θεμιτό να χωρίζεις. Αυτό ισχύει ειτε από την πλευρά του άνδρα ειτε από την πλευρά της γυναίκας. Είναι λάθος να μένεις σε μια σχέση ελπίζοντας ότι ο άλλος κάποια στιγμή θα θελήσει παιδιά,… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ για αυτό ρωτάω αν καταλαβαίνω καλά το γράμμα της. Δεν είναι ξεκάθαρο έτσι όπως τα γράφει.
Το να θέλει κάποιος παιδιά, δεν είναι σαν το θέλω παγωτό…. Είναι πολύ σημαντικό όνειρο ζωής για κάποιους ανθρώπους. Προσωπικά έχω χωρίσει 2 φορές, επειδή οι αείμνηστοι, μου απέκλεισαν την προοπτική. Όπως εμείς έχουμε προδιαγραφές για τους άλλους, ακριβώς το ίδιο δικαίωμα έχουν και αυτοί
Δεν τα διαχωρίζω. Δεν έχει σημασία γιατί κάποιος δεν κάνει παιδιά. Το αποτέλεσμα είναι, πως αν έχεις όνειρο να κάνεις παιδιά, δεν μπορείς να προχωρήσεις τη σχέση με κάποιον. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που είναι 100% συνειδητοποιημένοι ότι θέλουν και άλλοι τόσοι ότι δεν θέλουν. Βέβαια ο τρόπος λες κάτι τέτοιο στον άλλο, πρέπει να είναι ανθρώπινος και ειλικρινής. Αν η δήλωση τέθηκε ως τελεσίγραφο, όντως είναι βαρβαρότητα, αλλά και πάλι για μένα η ουσία άλλη
Συγνώμη δηλαδή αν ο άνθρωπος που αγαπάς και έχεις κάνει όνειρα μαζί του για τον Α-Β λόγο δε μπορεί να κάνει παιδιά απλά τον στέλνεις; Δεν υπάρχουν εναλλακτικές; Εξωσωματική, υιοθεσία, δεν ξέρω εγω τι; Τραγικό.
Συγγνώμη seagull, αλλά εγώ βρίσκω τραγικό, να θεωρούμε την αγάπη παντοτινό συμβόλαιο. Η αγάπη υπάρχει μέσα στα χρόνια και κρίνετε από πάρα πολλούς παράγοντες, άσε που δεν έχει πάντα σχέση με το όραμα ζωής του καθένα. Δε θα χώριζε κανείς αν ήταν έτσι. Η κύρια αιτία χωρισμού είναι ότι τα θέλω και οι ανάγκες, δύο ανθρώπων δεν συμπορεύονται. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να μείνει με κανέναν, ούτε θεωρώ ότι είναι προδοσία να φεύγεις. Λες για εξωσωματική και υιοθεσία. Ε δε θέλουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτό κι αν είναι παράλογο, να πεις σε κάποιον να υιοθετήσει με το ζόρι ή να… Διαβάστε περισσότερα »
Εννοείται πως δεν είναι υποχρεωτικό άλλωστε αγαπη για μένα δε σημαίνει επ ουδενί εξαναγκασμός μάλλον το αντίθετο. Για μένα πάντα, αν ο άνθρωπος μου πάθει το οτιδήποτε όπως πχ αρρωστήσει, μείνει ανάπηρη ή δε ξέρω τι μπορεί να μας επιφυλάσσει η ζωή, εγω θέλω να πιστεύω πως θα είμαι εκεί να της κρατάω το χέρι. Ναι είμαι ρομαντικός, όχι ο άλλος δεν είναι ένα αντικείμενο να του κανείς χρήση όσο σε εξυπηρετεί
Και αν τελικά είναι αυτος που δεν μπορεί;;
Μόνο που ο Σάχης είχε καθήκον και υποχρέωση (εφόσον μιλάμε για μοναρχία) να κάνει διαδόχους.
Ε ναι εδώ μάθαμε και το «γνήσιο εγγόνι» από προηγούμενη ερώτηση
Συμφωνώ ότι ο χρόνος και ο τρόπος που τίθεται το θέμα είναι πολύ σημαντικός: άλλον συναισθηματικό αντίκτυπο έχει μια τέτοια δήλωση στο πρώιμο και “διερευνητικό” στάδιο μιας ερωτικής σχέσης και άλλο σε μια σχέση παγιωμένη, με κοινά όνειρα και επιθυμίες του ζευγαριού. Στη δεύτερη περίπτωση, η αντιμετώπιση “αν δεν μπορείς, χωρίζουμε” από τον/την σύντροφο προς την/άλλη/ο που θέλει αλλά δεν μπορεί, είναι τουλάχιστον ανάλγητη, στερούμενη αγάπης και ασεβής (και όλα αυτά κατ’ ευφημισμό!) και πολύ περισσότερο όταν αποκλείει την όποια υποβοηθούμενη προσπάθεια.
Βρες κάποιον να σε θέλει με η χωρίς παιδί, με περικεφαλαία και χωρίς μεικ απ, όταν θα είσαι αξύριστη ή αγουροξυπνημενη, χωρίς γάτο ή με γάτο. –> cat true story
Στην περίπτωση της Σοράγια, δεν ήταν προσωπικό το θέμα, ήταν κρατικό, εφόσον ο Σάχης έπρεπε να αποκτήσει διάδοχο και μάλιστα αγόρι.
Κατά τα άλλα το θέμα είναι πολύ σοβαρό και αν δεν μπορεί κάποιος να αποδεχτεί ότι δεν θα έχει ποτέ παιδιά με τον τωρινό σύντροφό του, καλύτερα να ψάχνει αλλού τη τύχη του. Ξέρω κι εγώ περίπτωση που ο σύζυγος στην αρχή του γάμου δεν ήθελε παιδιά και μετά, όταν προσπάθησαν, ήταν ήδη αργά. Μετά έλεγε (ο σύζυγος) ότι είχε τύψεις αλλά too late.
Καθηγητής στο γυμνάσιο νέος, συμπαθης, κοντά στα παιδιά και που φαινόταν ανοιχτομυαλος, μας λέει μια μέρα μες στην τάξη ότι χώρισε τη γυναίκα του, γιατί δε μπορούσε να κάνει παιδιά. Μετά από 1-2 χρόνια βλέπουμε στα σοσιαλ ότι ξαναπαντρεύτηκε και μετά πως έχει κάνει παιδί και το μόστραρε χαρουμενος. Δικαίωμα του φυσικά αλλά από εκείνη τη μέρα έπαψε να μου είναι αγαπητός και ας μην έδωσε ποτέ άλλη αφορμή. Επίσης μας έδωσε μια πρώτη γεύση του πώς βλέπουν τη γυναίκα στην κοινωνία.
Λοιπόν….δεν είμαι ακριβώς παθουσα….εξηγώ….έρωτας, γάμος, κ ένα παιδί που ήρθε τόσο ωραία και αβίαστα στη ζωή μας ένα χρόνο μετά το γάμο μας…. όνειρο μας τα 3 παιδιά….όμως….ανακαλύψαμε ότι προέκυψε πρόβλημα στο σύζυγό και για 2ο θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε εξωσωματική….εγώ πολύ πρόθυμη να το προσπαθήσουμε….ο σύζυγος ανένδοτος φοβούμενος, σε υπερβολικό βαθμό όπως καταλαβαίνετε, τις οποίες παρενέργειες στην υγεία μου….η κατάληξη ….βαθιά ρήξη στη σχέση, φοβερός θυμός από μέρους μου λόγω της στέρησης δυνατότητας να ξαναγίνω μαμά….καβγάδες, φόβοι, ενοχές προς το παιδί που υπήρχε ήδη και ρωτούσε γιατί αυτό δεν έχει αδερφάκι…..ζοριστηκα τρομερά…σκέφτηκα να χωρίσω. Όχι για το ιατρικό… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν έλεγα στο ποστ για τις εξωσωματικές ότι πολλοί αν δε πετύχει η εξωσωματική δε καταδέχονται καν να προσπαθήσουν να υιοθετήσουν μόνο που δε με έβρισαν. Άρα όχι μόνο γίνεται αυτό που αναφέρεις αλλά τριγκαρετε και κόσμος και μόνο στην ιδέα του να μην δημιουργήσει οικογένεια με δικά του γονίδια.