Ερώτηση προς τη Φαίνια. Το άγχος από την πρόωρη γέννησή σου αντισταθμίζεται κάποτε; Γενικά στη ζωή μου έχω πολύ άγχος για μικροπράγματα αλλά και οι γονείς μου είναι κάπως έτσι. Γεννηθηκα πρόωρα και η ψυχολογος, που είχα πάει για 6 μήνες (σταμάτησα γιατί δεν έμεινα πολύ ευχαριστημένη), μου είπε ότι το άγχος μου οφείλεται στην προωρότητα αφού τους πρώτους 1,5-2 μήνες της ζωής μου ήμουν μόνη μου σε ένα κουτί χωρίς χάδια ή κάποιον να με παρηγορήσει στο κλάμα. Αλλάζει αυτό ή με έχει στιγματίσει; Πέρα από το άγχος νιώθω ότι οι άλλοι καποια στιγμή θα με «παρατήσουν» γιατί δεν ειμαι αρκετα καλή και πρέπει συνεχώς να αποδείξω ότι ειμαι καλή. Όλα τελικά οφείλονται στους πρώτους μήνες της ζωής μου παρ’ όλο που μεγάλωσα με πολύ αγάπη και φροντίδα;
Δεν μπορούμε να ξέρουμε από που προέρχεται το άγχος του καθενός. Είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων, βιωμάτων και ιδιοσυγκρασίας. Εφόσον τώρα είσαι ενήλικη, η θεραπεία θα σε βοηθήσει να δεις πως βιώνεις το άγχος τώρα, πως το διαχειρίζεσαι, ποιες σκέψεις κάνεις για αυτό και πως είναι οι διαπροσωπικές σου σχέσεις τώρα. Ακόμα και αν η πραγματικότητα είναι πως το άγχος σου οφείλεται στο ότι έμεινες σε ένα κουτί απαρηγόρητη τους πρώτους 2 μήνες της ζωής σου, αυτό είναι μια εικασία που δεν μας προσφέρει τίποτα, δεν σε βοηθάει κάπως ώστε να βελτιώσεις τη ζωή σου.
Δεν αποκλείω ένα πρόωρο τραυματικό γεγονός να δημιουργήσει μια προσωπικότητα αγχώδη, ή να πυροδοτήσει μία ήδη ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία, αλλά θεωρώ πως αυτό δεν μας βοηθάει μέσα στη θεραπευτική διαδικασία. Συνέχισε τη θεραπεία με κάποιον άλλον εφόσον η συγκεκριμένη ψυχολόγος δεν σου ταίριαξε- φαντάζομαι δεν έφταιξε μόνο ότι απέδωσε το άγχος σου στο πρόωρο γεγονός- γιατί είναι κρίμα να ταλαιπωρείσαι από κάτι που μπορείς να μάθεις να το διαχειρίζεσαι καλύτερα.
Αυτό που μπορώ να σου πω, απαντώντας στην πρώτη σου ερώτηση «το άγχος… αντισταθμίζεται κάποτε;», είναι πως αν πούμε πως είσαι ένας άνθρωπος με αγχώδη προσωπικότητα, μπορείς να μάθεις να διαχειρίζεται πολύ καλά το άγχος σου, να βελτιώσεις πολύ τον τρόπο σκέψης σου προς όφελος σου, αλλά μην ελπίζεις ότι θα αποχωριστείς παντελώς το δυσάρεστο αυτό συναίσθημα. Σημασία έχει να μπορέσεις να μάθεις να ζεις μαζί του αρμονικά, χωρίς να σε καταδυναστεύει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πτυχίο ψυχολογίας είδες; Γιατί κυκλοφορούν και κάτι life coach τελευταία 😂
Η Φαινια το έθεσε αρκετά ευγενικά, αλλά για να το πούμε ευθέως δεν είναι επιστημονικά σωστό να σου πει ο οποιοσδήποτε ότι η παραμονή σου στη θερμοκοιτίδα όταν γεννήθηκες πρόωρα μπορεί να σου αφήσει άγχος για όλη σου τη ζωή επειδή σου έλειψαν τα χάδια για 2 μήνες. Και είναι άδικο για εσένα να σου έχει μείνει αυτή η εντυπωση γιατί μπορεί να σε κρατήσει πίσω και να δυσκολευτείς να προχωρήσεις. Η θερμοκοιτίδα μπορεί από την άλλη να άφησε αρκετά τραύματα στους γονείς σου, καθώς είναι πολύ τρομακτικό για έναν νέο γονέα να γένναει ένα πολύ πρόωρο μωρό και να… Διαβάστε περισσότερα »
Νίκο, καταλαβαίνω ότι η δουλειά σου είναι να καθησυχάζεις τους γονείς ότι το πρόωρο μωράκι τους θα τα πάει μια χαρά. Ως γιατρός, όμως, δεν γίνεται να μην γνωρίζεις ότι η προωρότητα είναι παράγοντας που επηρεάζει την ομαλή νευροανάπτυξη και την ευαλωτότητα για εμφάνιση νευροψυχιατρικών διαταραχών στο μέλλον. Υπάρχουν, επίσης, διάφορες μελέτες σχετικά με την αξία του skin -to-skin contact (=κοινώς χάδια) κατά τη διάρκεια της παραμονής στη θερμοκοιτίδα. (Σχετικό paper εδώ:https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3468719/). Σε τι θα μπορούσε να βοηθήσει στον ενήλικα μια τέτοια διαπίστωση; Βοηθά στο να αντιληφθεί ότι δεν γεννηθήκαμε όλοι με τις ίδιες προδιαγραφές, με αποτέλεσμα κάποιοι να είμαστε… Διαβάστε περισσότερα »
Ο εγκέφαλος είναι το πιο πολύπλοκο όργανο στο ανθρώπινο σώμα, και είναι πρακτικά ανεξερεύνητο. Η οργανική βάση των περισσότερων διαταραχών δεν έχει επαρκώς εξηγηθεί ακομα – (και για να προλάβω αντιδράσεις, τα χαμηλα επίπεδα π.χ. της σεροτονίνης είναι παράδειγμα απλοικής εξήγησης και όχι βαθιάς κατανόησης της εγκεφαλικής φυσιολογίας). Δεν υπάρχει κανένα δεδομένο που να αποδεικνύει ότι η προωρότητα per se συσχετίζεται με αγχώδεις διαταραχές στη μελλοντική ζωή. Από την άλλη όταν συμβούν επιπλοκές στον εγκέφαλο των πρόωρων παιδιών συνήθως αυτές έχουν πολύ σοβαρά αποτελέσματα που οδηγούν σε αναπηρίες σημαντικού βαθμού. Αυτό που είναι αποδεδειγμένο όμως είναι ότι η εμπειρία της… Διαβάστε περισσότερα »
Η νευροαναπτυξιακή εξέλιξη των πρόωρων εξαρτάται από την πρόκληση βλάβης του εγκεφάλου μέσω υποξίας/ισχαιμίας και λοίμωξης/φλεγμονής. Οι βλάβες μπορεί να περιλαμβάνουν από εγκεφαλική παράλυση και βαριά ψυχοκινητική καθυστέρηση έως ήπια γνωσιακά ελλείμματα. Τα ήπια γνωσιακά ελλείμματα μπορεί να αποτελέσουν το θεμέλιο ανάπτυξης μιας αγχώδους προσωπικότητας στο μέλλον. Ο ρυθμός της νευρογένεσης σε ένα νεογνό εξαρτάται από την ποσότητα και την ποιότητα των ερεθισμάτων που λαμβάνει. Ένα νεογνό της θερμοκοιτίδας στερείται ερεθισμάτων. Το πιο πιθανό είναι ότι αργότερα θα τα αναπληρώσει, δεν παύει ωστόσο να έχει έναν επιβαρυντικό παράγοντα. Λόγω της αυξημένης πλαστικότητας του βρεφικού-παιδικού εγκεφάλου (και του νεογνικού ακόμα περισσότερο)… Διαβάστε περισσότερα »
βεβαια καθε ψυχοθεραπευτης ξερει τη σημασια των συνθηκων εγκυμοσυνης- γεννησης και των πρωτων ημερων της ζωης. η θερμοκοιτιδα ειναι τραυμα και για τους γονεις και για το μωρο . και μαλιστα χειροτερο *αν μπορει κανεις να συγκρινει, τραυμα για το μωρο , επειδη δεν εχει την απαραιτητη αναπτυξη (*πχ PFC ) /δυνατοτητα να επεξεργαστει τα βιωματα
Για όσο οι Έλληνες ψυχολόγοι αποφεύγουν επιμελώς να προτείνουν το ενδεχόμενο συνδυασμού ψυχοθεραπείας/φαρμακοθεραπείας (περιμένοντας να φτάσει ο άλλος στα άκρα), το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ταλαιπωρούν τους πελάτες τους και να ενισχύουν το στίγμα.
Στο φιλικό μου περίγυρο μόνο, έχω δυο άτομα τρελαμένα από το άγχος που παιδεύονται για χρόνια με ψυχολόγους. Για όνομα βρε παιδιά, σκεφτείτε και τον ψυχίατρο μήπως πάρετε καμιά ανάσα, τίποτα, ριέν, νάδα. Είχα γράψει σε παλαιότερο σχόλιο και για την περίπτωση φίλης που εκδήλωσε αυτοκτονικό ιδεασμό κατά τη διάρκεια συνεδριών με ψυχολόγο, τον ενημέρωσα και δεν την παρέπεμψε ποτέ σε ψυχίατρο, αναλαμβάνοντας ένα τεράστιο ρίσκο που μπορεί και να στοίχιζε τη ζωή της. Αν ο ψυχολόγος θεωρεί τον ψυχίατρο ταμπού ή ακόμα χειρότερα ανταγωνιστή, και τη δική του δουλειά υπονομεύει, και ταλαιπωρεί τους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται. Κατ’εμέ υπάρχει… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ Ιζόλδη! Τα πράγματα θα αλλάξουν όταν εμείς θα ασχοληθούμε να τα αλλάξουμε. Η Λένα έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε θέματα ομοφοβίας, ισότητας, μισογυνισμού, σεξισμού. Στον τομέα του ψυχιατρικού ρατσισμού υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα…
Εγώ θα σταθώ σε αυτό που έγραψες ότι αγχώνεσαι για μικρό πράγματα αλλά και οι γονείς σου έτσι είναι, εφόσον η οικογένεια που μεγάλωσες είναι σε αυτό το μοτίβο είναι πολύ πιθανό το παιδί να πάρει τα ίδια χαρακτηριστικά για να μην πω σίγουρο. Θεωρώ ότι πρέπει να βρεις άλλο θεραπευτή άμεσα ώστε να μπορέσεις να διαχειριστείς το άγχος σου στην καθημερινότητα σου και όλα θα πάνε καλά!
Εμένα μου θύμισε τον εθνικό μας ψυχίατρο Γιωσαφάτ, που από ότι έχω δει εγώ τουλάχιστον, υποστηρίζει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι ψιλοκατεστραμμένοι λόγω της βρεφικής τους ηλικίας και αν δεν κάνουνε ψυχαναλυση κάνα πέντε χρονακια είναι καταδικασμένοι στην δυστυχία. Κάπου στο 90% των ανθρώπων αναφέρεται εντωμεταξύ 😛
Αχ πολύ μου τη δίνω στα νεύρα όταν διαβάζω κάτι σοβαρό και στο μυαλό μου μού έρχεται μια εικόνα που χιουμορίζει…αλλα θα τη μοιραστώ, δε μπορώ, θα σκάσω!
(δεν υποτιμώ το θέμα της κοπέλας παιδιά. Απλά η εξήγηση της ψυχολόγας φλερτάρει αγρίως με τον κομπογιαννιτισμό οπότε προς τα εκεί ρίχνω τα βέλη μου! )
Πάρτε λίγη δοση Δήμητρας Παπαδοπούλου στο 0:41 παρακαλώ :
https://youtu.be/bacztQ3EjZU
Όλοι για κάποιο λόγο είμαστε όπως είμαστε. Κ όλοι αυτοί οι λόγοι ανήκουν στο παρελθόν κ δεν μπορούμε να πάμε πίσω να τους αλλάξουμε. Το θέμα είναι να το βρεις για να το δουλέψεις σήμερα κ να το διαχειριστείς. Εσύ όπως το λες είναι σαν να θεωρείς ότι αν είναι αυτό δεν είναι διαχειρισιμο. Τι θα σε βόλευε να είναι δηλαδή?
σωστα! οι πρωτες συνθηκες δεν αλλαζουν, ομως μπορουμε να αλλαξουμε τον τροπο που ενδεχομενως τις αναβιωνουμε/επαναλαμβανουμε στο σημερα..παντα με ψυχοθεραπεια..
δυστυχως μεγαλη αγνοια σε καποια σχολια και εν μερει στην απαντηση. υπαρχει μεγαλη ερευνα σχετικα με τις εμπειριες κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης αλλα και την γεννηση και τα πρωτα χρονια. ενδεικτικα William Emerson, Thomas Verny, Ludwig Janus, Klaus Käppeli, Thomas Harms, Matthew Appleton, Franz Renggli…. σημαντικο να διαβαστουν και απο parents to be. τα εμβρυα κ τα μωρα εχουν πολυ καλυτερη αντιληψη απο τους ενηλικες,οι πρωτες εμπειριες καταγραφονται ως αισθησιακες εμπειριες κ οχι ως λογος- γι αυτο κ πολλα μετεπειτα συμπτωματα εχουν τις ριζες τους εκει. ΄στιγματισμενοι’ ειμαστε ολοι με την εννοια οτι ζουμε με τις πρωτες εμπειριες μας.… Διαβάστε περισσότερα »
Εχει σημασία στην τελική? Θα διαφοροποιηθεί η θεραπεία αν το αγχος σου προερχεται απο τη θερμοκοιτίδα ή απο το αγχωδες οικογενειακό περιβάλλον ή απο οποιοδηποτε αλλο γονιδιακό παραγοντα? Νομίζω αυτή η εμμονή με την ανεύρεση της αιτίας του προβλήματος σαμποτάρει την ουσιαστική προσπάθεια επίλυσής του. Η μόνη , ίσως , σημασία της επιβεβαίωσης της πρόωροτητας ως προδιαθεσικής αιτίας για την ανάπτυξη αγχωδους διαταραχής θα ηταν για προληπτική παρακολουθηση των εν λογω ατομων. ( η οποια και παλι ειναι προβληματική στην πραξη, βλεπε θεωρια “αυτοεκπληρουμενης προφητείας”). Δεν εχει καμια απολυτως θεραπευτική αξια η συγκεκριμένη γνωση γιατι απλά ΔΕΝ μπορεις να αποφυγεις… Διαβάστε περισσότερα »