Αμπουλιτσα μου γεια σου,γεια σας αμποπαρεα….ειμαι 24 χρονων και ζω στην επαρχια….Σε διαβαζω τον τελευταιο 1,5 χρονο και εσενα και τα σχολια των αμπομελων,και η αληθεια ειναι οτι με εχετε βοηθησει ολοι παααααρααααα πολυυυ σε δικα μου θεματα αντιστοιχα…!! Ηρθε η ωρα για την δικη μου ερωτηση….Ποτε καταλαβαινεις οτι ισως να χρειζεσαι ψυχολογο….?? Στο μυαλο σου ισως να λεω “θα ηταν καλο….” μετα ξανα σκεφτομαι “μπααααα ακομη δεν τον χρειαζομαι”….”δεν ειναι σημαντικο αυτο που με απασχολει…ή μηπως ειναι”???? Αλλα ποτε δεν μπορω Α,μπα μου να καταληξω στο αν ειναι η ωρα…! Ας με βοθησει καποιος…! Υ.Γ (1) Ευχαριστω πολυ ολους σας για τον χρονο σας
-Αναποφασιστο ταπεινο χαμομηλακι
Αυτό που περιγράφεις, είναι μέρος της διαδικασίας. Θα έρθει η στιγμή που θα πεις, δεν πάει άλλο, παίρνω τηλέφωνο και κλείνω ραντεβού (και μετά θα αμφιβάλεις και πάλι). Αλλά έτσι πάει. Μέχρι να ωριμάσει μέσα σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Φίλη και μόνο που άρχισες να το σκέφτεσαι σημαίνει πως είναι ήδη κατάλληλη η ώρα , αν το αφήνεις απλά θα χάνεις καιρό
Καλημέρα. Τι σε κάνει να αμφιταλαντέυεσαι τόσο; Γιατί δεν είναι απλή η απόφαση να δεχθείς βοήθεια; Τι φοβάσαι; Κάντο για να μάθεις. Κ αν δε βοηθηθείς, ποιο είναι το κακό που θα έχει πάθει; Κάποια (ακόμα κ λίγα) χρήματα κ το χρόνο σου; Για μένα κ μόνο που αναρωτιέσαι αν χρειάζεσαι ή το ότι είσαι αναποφάσιστη γι’ αυτό, χρειάζεσαι.. (Βρέθηκα στην ίδια θέση κ πήγα.)
Όταν θα φτάσεις στο σημείο να μη μπορείς να διαχειριστείς βασικά θέματα ξεκινώντας πάντα από τον εαυτό μας.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια για να σου πούμε ότι όταν συμβαίνει το Α, το Β και το Γ τότε καταλαβαίνεις την ανάγκη για ψυχολόγο. Ίσως οι προσωπικές εμπειρίες να σου δώσουν μια ιδέα… Προσωπικά, την πρώτη φορά που πήγα σε ψυχοθεραπευτή, αμφέβαλλα τόσο που στις πρώτες συνεδρίες δεν καταλάβαινα καν γιατί έμπαινα στον κόπο να πηγαίνω! Διαισθητικά όμως, το έκανα. Διαισθητικά και γιατί οι γύρω μου εντόπιζαν αυτή την ανάγκη για μένα… Καποια χρόνια μετά, περίπου 10 μετά το τέλος του “πρώτου γύρου” το ένιωσα αυτή τη φορά ως ανάγκη. Λίγο γιατί είχα αναπτύξει μια έντονη τάση κοινωνικής… Διαβάστε περισσότερα »
Δε χρειάζεται καν να παρατηρήσεις κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα. Είναι όπως το τσεκ απ, το κάνεις για να προλάβεις τα προβλήματα.
Αν έχεις αναπάντητα ερωτήματα για τον εαυτό σου και νιώθεις πως θα ήθελες καθοδήγηση, είναι κατάλληλη η στιγμή, μην περιμένεις μέχρι να σου βρεις πρόβλημα.
Και το να νιώθεις ότι δεν ξέρεις ποια είσαι, πρόβλημα είναι.