Ειμαι 30 ετων και 5 μηνων εγκυος. Αγχωνομαι για το γεγονος οτι θα φέρω ενα πλάσμα στον κοσμο που θα εξαρτάται απο εμενα τα πρώτα χρονια της ζωής του. Περισσότερο ομως αγχωνομαι για το γεγονός οτι θα πρέπει να γίνω καλη μάνα. Εννοώντας να αποφυγω λαθη των γονιων μου/μας ( γενιά απειρη , αρκετοί δεν θα έπρεπε να γινουν γονεις) και του περίγυρου μου γενικοτερα. Σκεφτόμουν να επισκεπτω ψυχολογο για να μαθω να το μεγαλωσω σωστα, πότε πρέπει να το τιμωρεις, πότε να το επικροτεις, πότε λες οχι, πότε θα σταματησει να κοιμαται με τη μαμα διπλα του κτλπ. Ειναι αραγε σωστη η σκεπτικη μου; Πρέπει να ξεκινήσουμε νωρις την ολη διαδικασία ,δηλαδη κι εγω που ακομα δεν εχω γεννήσει ή η ανατροφη είναι κατι που μαθαινεται στην πορεια και οταν γεννηθουν σχετικες αποριες, τότε πρέπει να παω;
–Φωτεινή
Στον ψυχολόγο δεν θα μάθεις πότε να λες όχι στο παιδί σου. Στον ψυχολόγο θα πας για να γίνεις ένας όσο πιο πολύ γίνεται ισορροπημένος άνθρωπος, ώστε να αφήσεις το παιδί να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, και να μην βγάλεις τα σπασμένα πάνω του. Γι’αυτό το κομμάτι, όσο πιο νωρίς πας, τόσο το καλύτερο. Αν πας σε παιδοψυχολόγο, αργότερα, θα πάρεις ως εφόδια μερικές τεχνικές που θα σου φανούν χρήσιμες, και δεν μπορώ να πω αν είναι το πριν καλύτερο από το να περιμένεις να γεννηθούν απορίες, και τα δυο χρήσιμα είναι. Για την προετοιμασία όμως, για τις γενικές συμβουλές ανατροφής, υπάρχουν βιβλία. Για την δική σου, προσωπική προετοιμασία, που έχει σχέση με όσα έζησες εσύ μεγαλώνοντας, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την προσωπική θεραπεία.
Δεν πιστεύω στο ένστικτο της μάνας, ούτε πιστεύω ότι κάθε μανούλα ξέρει τι είναι καλύτερο για το παιδάκι της, πιστεύω ότι η ανατροφή παιδιών είναι μια επιστήμη και μαθαίνεται, όπως μαθαίνονται όλα, και άλλοι έχουν ταλέντο σ’αυτό και άλλοι όχι. Οπότε πιστεύω και στην προετοιμασία, και στην συνεχή επιμόρφωση, γιατί το «ένστικτο» είναι να μην αφήσεις το παιδί να κάνει τίποτα μόνο του για να είσαι σίγουρη ότι θα επιζήσει, αλλά αυτό είναι ακριβώς το ανάποδο από αυτό που θα το κάνει ανεξάρτητο και ανοιχτό στις προκλήσεις της ζωής. Οπότε, για μένα, μην το αφήσεις στην τύχη. Κάνε δουλειά με τον εαυτό σου, διάβασε, ρώτα ειδικούς, όλα αυτά ταυτόχρονα και όσο μεγαλώνει, δεν σταματάει η δουλειά όταν γίνεσαι γονιός, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Δεν πιστεύω στο ένστικτο της μάνας..”. Αυτό ακριβώς. Νομίζω είναι απ’ τις πιο χρήσιμες συμβουλές.
Αφού τελικά θέλει μελέτη το θέμα, μήπως θα μπορούσε κάποια (ή κάποιος) να μας προτείνει μερικά βιβλία να διαβάσουμε; Από κάπου να αρχίσουμε έστω; 🙂
Καλησπέρα, θα πρότεινα όλα τα βιβλία της Ιζαμπέλ Φιλιοζα, το “πως να μιλάτε στα παιδιά σας ώστε να σας ακούν και πως να τα ακούτε ώστε να σας μιλούν”, το πώς να γίνετε αποτελεσματικοί γονείς” και ένα λίγο πιο “δύσκολο” αλλά προσωπικά με βοήθησε, το “οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας”. Γενικά τα πρώτα είναι βιβλία θετικής διαπαιδαγώγησης. Εμένα μου ταίριαξε.. ελπίζω να βοηθήσουν 🙂
Δηλώνω φαν της Ιζαμπέλ Φιλιοζά!
Το καλο-κακό είναι οτι υπάρχουν βιβλία-έρευνες-άρθρα για όλα τα διαφορετικά είδη διαπαιδαγώγησης ενός παιδιού. Όπως δηλαδή υπάρχει βιβλίο που προτείνει τη λύση του να αφήνεις το παιδί να κλαίει για να μάθει να κοιμάται μόνο του, υπάρχει βιβλίο που εξηγεί(?) οτι τα παιδιά είναι πλάσματα της νύχτας-δηλαδή δεν κοιμουνται (αληθεία λέω, μου το έφεραν δώρο. δεν το εχω διαβάσει), υπάρχει βιβλίο που προτείνει τη συγκοίμηση κοκ.
Επομένως θεωρώ οτι να σου προτείνει κάποιος βιβλία δεν βοηθάει αν δεν έχεις ήδη σαν γονιός αποφασίσει ποιό τρόπο διαπαιδαγώγησεις θεωρείς εσύ σωστό και ταιριάζει στη δική σου οικογένεια.
Ακριβώς επειδή είναι τόσο χαόδες το θέμα, σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να έχουμε μια κάποια αρχή ενδεικτικά. Έτσι κι αλλιώς, σε γενικές γραμμές, θεωρώ πως συμφωνούμε σε πολλά πράγματα εδώ μέσα. Όμως ναι, καταλαβαίνω τί λες.
Ναι έχεις δίκιο, εδώ η κοινοτητα ειναι χοντρικα πολυ κοντα σε αποψεις. 🙂
Ξεκίνησα να διαβάζω το “The Book You Wish Your Parents Had Read: (And Your Children Will Be Glad That You Did)”, της ψυχοθεραπευτριας Philip Perry.
https://g.co/kgs/aJ6m4U
Μεχρι τώρα μου ταίριαξε γιατί αναλύει το πώς η δική μας ανατροφή επηρεάζει την ανατροφή των παιδιών μας.
Πέρα από αυτό έχει και ανάλογο θέμα στο φόρουμ του αμπα.
Σας ευχαριστώ πολύ όλες!
Να αφήσω κι εγώ αυτό, το οποίο είχε αναφέρει κάποια στιγμή η Λένα και έχω βρει ππολύ ενδιαφέρον: https://www.todaysparent.com
@No_roots: Παραθέτω 3 βιβλία παρακάτω που εμένα με βοήθησαν πολύ, με μια μικρή υποσημείωση. Κατά την γνώμη μου το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να διαβάσεις και να δεις τι ταιριάζει στην δική σου οικογένεια. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα, είναι αδύνατον. Πρέπει να επίλεξεις ποιες μάχες πρέπει να κερδίσεις (για λόγους επίβίωσης κύριως 😁😁) και ποιες δεν είναι τόσο σημαντικές. Επίσης να πω οτι δεν είναι όλα όσα λένε χρήσιμα, κάποια τα απορρίπτω. Δεν ξέρω αν είσαι ήδη μαμά ή περιμένεις ή τι ηλικία έχουν τα παιδιά σου. Νομίζω θα σε βοηθήσει να έχεις διαβάσει λίγο πριν… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ πολύ este!
Να διαβάσω θέλω κι εγώ αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω χαχαχα. Έχω μια γενική ιδέα στο μυαλό μου, έχω διαβάσει και διάφορα από εδώ κι από εκεί, και κυρίως από τις μαμάδες εδώ στο site, αλλά αισθάνομαι ένα άγχος πως για όλα διαβάζω και δεν γίνεται να μη διαβάσω για το σημαντικότερο 🙂
Δεν είμαι ακόμα μαμά, αν όλα πάνε καλά θα γίνω το Σεπτέμβριο. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι!
No_roots σου εύχομαι όλα να πάνε υπέροχα. Απο Σεπτέμβριο πάλι εδώ θα μαστε να τα λέμε και πιο συγκεκριμένα πια. Με το καλό!🌹🌹
Πόσο χάρηκα no_roots όταν διάβασα πως περιμένεις το μωράκι σου! Υπάρχουν πολλά αξιόλογα βιβλία που εμπιστεύθηκα κι έχω δει ήδη ένα στις παρακάτω προτάσεις. Θα προσθέσω τα εξής: Επειδή η ικανότητά μου να αφομοιώνω μακροσκελή κείμενα δέχθηκε ένα πλήγμα από την κούραση και την αϋπνία τον πρώτο χρόνο, βρήκα ιδιαίτερα χρήσιμο αυτό το βιβλίο που είναι οργανωμένο ως χρονολόγιο, με μικρά κείμενα και επικεντρωμένο στις ανάγκες του μωρού που αλλάζουν συνεχώς τον πρώτο χρόνο, τα εξελικτικά άλματα και πώς χτίζει σιγά σιγά τις δεξιότητές του: The Day-by-Day Baby Book: In-depth, Daily Advice on Your Baby’s Growth, Care, and Development in… Διαβάστε περισσότερα »
Ποια Φωτεινή?? Η Φωτεινή μας είναι έγκυος?? 🙂 🙂 🙂 🙂
‘Οποια και να είσαι φίλη μου, φαίνεσαι πολύ υπεύθυνη και συνειδητοποιημένη και αυτό είναι σίγουρα μια πολύ καλή αρχή. Εύχομαι τα καλύτερα!
Από όταν έγινα μητέρα είδα ξεκάθαρα πόσο μεγάλα θέματα είχα (έχω) και πόσα φορτία κουβαλάω από τα λάθη των γονιών μου.
Δούλεψε με τον εαυτό σου πριν έρθει το παιδί.
Στο θέματα του παιδιού εμένα αυτό που με βοήθησε να διαχειριστώ καταστάσεις ήταν οι συνεδρίες με την παιδοψυχολόγο, μου έδωσε (και ακόμα μου δίνει) πολλά τιπ ώστε να αντιμετωπίζω τα θέματα που προκύπτουν με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο που μπορώ.
Το διάβασμα ειναι μια πολύ καλή αρχή για να καταλάβεις κάποιες βασικές αρχές που να ταιριάζουν φυσικά και στο δικό σου τρόπο ζωής. Πέρνα και από το φόρουμ που μιλάμε για βιβλία γονεϊκότητας. Δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα να επισκεφθείς κάποιον παιδοψυχολόγο ενώ είσαι ακόμα έγκυος για να μιλήσετε για ζητήματα που θα προκύψουν 1-2 χρόνια μετά. Γιατί μπορεί να μην προκύψουν και καθόλου, δεν είναι όλα τα μωρά τα ίδια. Η δικιά μας η κόρη (πετροβολείστε με) δεν είχε ποτέ θέμα με τον ύπνο, άρα δεν υπήρξε ποτέ λόγος να διαβάσω περαιτέρω ή να συμβουλευτώ ειδικό. Στον ύπνο,… Διαβάστε περισσότερα »
ας πούμε όλ@ τις απόψεις μας, που δεν απέχουν πολύ από τη θέση της Λένας. Καταλαβαίνω απόλυτα το άγχος και την αγωνία σου, την ένιωσα με την ίδια ένταση και, μπορώ να πω, τη νιώθω ακόμη, πολλά χρόνια έκτοτε. Κατέφυγα στο διάβασμα και σε ειδικούς που εμπιστευόμουν. Χρειάζεται υπομονή, καλή διάθεση, χρόνος για κουβέντες και παιχνίδι, επαφή και εμπιστοσύνη. Στο μετέπειτα, πολλή χαρά τα πρώτα χρόνια, απογοητεύσεις και συνειδητοποίηση λαθών αργότερα. Τίποτα δε είναι όπως φαίνεται, κάνεις ότι μπορείς με στόχο την αυτονομία και την ανεξαρτητοποίηση των παιδιών σου. Για μένα, αυτό είναι το πιο σημαντικό, κοστίζει, όμως, αρκετά. Επίσης,… Διαβάστε περισσότερα »
Άκουγα προσφατα μια συνέντευξη του Νίκου Μουτσινα που δήλωσε ότι θέλει ν υιοθετήσει παιδάκι κ περιέγραφε ποσά ψυχιατρικά τεστ κ όχι μόνο τον πέρασαν οι ειδικοί για ν κριθεί κατάλληλος γ υιοθεσία τέκνου. Θέλω ν πω ότι όλα ξεκινάνε από μας. Πρώτα κάνεις εσύ ψυχοθεραπεια-ν λύσεις όλα τα τραύματα σ κ ν “κόψεις” λανθασμένες τακτικές γενεών. Μετά πας σε παιδοψυχολογο κ ζητάς πρακτικές συμβουλές αντιμέτωπισης κρίσεως (καυγάδες,αταξίες κοκ) Κ μετά διαβάζεις εξειδικευμένα βιβλία γ κάθε περισταση(βιβλια γ αντιμέτωπιση bullying-σχολικού εκφοβισμού,φοβιων,διατροφικών διαταραχών παιδιού κ εφήβου κτλ..) Ν θυμάσαι ότι αν δεν λύσεις τα δικά σ προβλήματα ,θα τα μεταφέρεις στο ακεραιο… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό.
Έχω βρεθεί δίπλα σε δύο ζευγάρια που ήταν στη διαδικασία υιοθεσίας, και πιστεύω ακράδαντα πως όλοι οι υποψήφιοι γονείς θα έπρεπε να έχουν την ίδια υποστήριξη και ευκαιρία να μάθουν πράγματα για τον εαυτό τους ΠΡΙΝ εμφανιστεί το παιδί στη ζωή τους.
Πιστεύω πως αν είχα ξεκινήσει νωρίτερα την προσωπική μου προετοιμασία θα είχα συνειδητοποιήσει πολλά περισσότερα σχετικά με το πώς θα αντιδρούσα στις απαιτήσεις της μητρότητας.
Δεν διαφωνώ με την Α μπα. Ίσως ο ψυχολόγος σε αυτή τη φάση θα βοηθούσε να συζητήσεις κάποιους προβληματισμούς που μπορεί να έχεις σχετικά με τον εαυτό σου η τη δίκη σου ανατροφή, αν έχεις τέτοιους. Από κει και πέρα, ακούγεται κλισέ αλλά, αυτή τη στιγμή δεν μπορείς να προβλέψεις πως θα είσαι ως μάνα, ούτε τι θα αισθάνεσαι, ούτε τι προβληματισμούς θα έχεις, ούτε τι ισορροπίες θα δημιουργηθούν στην οικογένεια σου. Και δεν εννοώ απαραίτητα ότι θα πλημμυρίσει η ψυχή σου ευτυχία. Θα σου γεννιούνται συνεχώς απορίες, τις οποίες μπορείς να επεξεργαστείς όταν έρθει η ώρα. Το μόνο σίγουρο… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάλι πιστεύω λιγο στο ένστικτο του γονιού που έχει όταν έχει δουλέψει ο ίδιος τον εαυτό του. Δηλαδή ναι μεν, αλλα. Επομενως για μένα ένας άνθρωπος πριν γίνει γονιός είναι καλό να έχει κάνει προσωπική θεραπεία, την οποία αναλόγως φυσικά θα συνεχίσει για όσο χρειάζεται είτε πριν είτε μετά απο ένα παιδί. Όταν έρχεται τώρα το παιδί υπάρχουν παιδοψυχολόγοι που κάνουν ομιλίες ,αλλά και που μπορείς να τους συμβουλεύεσαι για διάφορα θέματα που θα σε απασχολήσουν. Όπως είπα και σε άλλο σχόλιο, υπάρχουν πολλές “σχολές” γονεϊκότητας -αν και ξέρουμε οι περισσότεροι οτι υπάρχει και το αντικειμένικα (σχεδόν) σωστό, κι… Διαβάστε περισσότερα »