Με αφορμή την Φώφη…είναι απ’ τις στιγμές που χάνεις τα λόγια σου, οι σκέψεις σου τρέχουν, φοβάσαι! Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι οι δύο μου ξαδέρφες που έχασαν τη μαμά τους από καρκίνο σε ηλικία 15 και 19. Πόσα δεν πρόλαβαν να ζήσουν; Πόσα έμειναν στη μέση; Πολλές φορές κλαίω τα βράδια γιατί δε μπορώ να διανοηθώ ότι θα χάσω τους δικούς μου..ή το αντίστροφο! Δε ξέρεις ποτέ πώς τα φέρνει η ζωή. Σκέφτομαι όσους έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα και αναρωτιέμαι: αυτή η δύναμη που ξαναστέκονται στα πόδια τους από που πηγάζει; Έτσι θα λειτουργήσω κι εγώ; Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τους δικούς μου, αλλά θα έρθει και αυτή η ώρα..όπως έρχεται για όλους! Όμως τελικά η ζωή είναι ωραία;;; Εμείς την κάνουμε, ναι, αλλά κάτι τέτοιες στιγμές σου αφήνουν ένα κενό που μένει για όσο ζεις. Αυτές οι στιγμές είναι πιο πάνω κι απ’ την πιο τέλεια ζωή! Αυτή η στεναχώρια μένει βαθιά μέσα και δεν φεύγει. Οπότε μετά πώς μπορείς να ευχαριστηθείς πράγματα;
Ο άντρας μου έχασε την μάνα του από καρκίνο σε ηλικία 28 χρονών. Δέκα χρόνια μετά ακόμα κλαίει, του λείπει, σκεφτόταν τι θα έκανε η μάνα του την τάδε στιγμή αν ήταν παρούσα σε στιγμές χαράς του, αλλά και λύπης. Και δεν μπορώ να τον βοηθήσω! Δεν ξέρω τί να πω και συνήθως απλά με πιάνουν τα κλάματα και παίρνει αυτός αγκαλιά εμένα, αντί εγώ εκείνον.
Και ξαναγυρνάω στο αρχικό μου ερώτημα: είναι ωραία η ζωή;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτή τη στιγμή έχω τη μαμά μου στο νοσοκομείο με συνεχόμενα χειρουργεία και πολλά χρόνια αντιμετώπισης καρκίνου σε διάφορα όργανα. Κοιμάμαι και ξυπνάω μόνο με τη σκέψη της, και όμως με παίρνει κάθε πρωί να με ρωτήσει αν είμαι καλά και να μην αγχώνομαι και να μην ταλαιπωρηθώ να πάω να τη δω. Όταν καταλαβαίνεις πόσο ανιδιοτελής είναι η αγάπη κάποιων ανθρώπων, τόσο παίρνεις δύναμη να προχωρήσεις. Ξέρω ότι θα χάσω τον κόσμο μου ολόκληρο όταν πεθάνει αλλά θα έχω καταλάβει τι θα πει αγάπη και θα έχω πάρει μαθήματα για το πώς να αγαπήσω τόσο ώστε να γεμίσω τον… Διαβάστε περισσότερα »
Chtapodaki μου, σου στέλνω πολλή αγάπη και σας εύχομαι κουράγιο! Έχω περάσει αβάσταχτους μήνες στα νοσοκομεία για 4 αγαπημένα μου πρόσωπα που έχασα. Κάθε στιγμή επιπλέον είναι μια κερδισμένη στιγμή για εσάς, και η αγάπη σας δεν θα χαθεί ποτέ! ❤️
Chtapodaki, εύχομαι να πάνε όλα καλά με τη μητέρα σου. Έχω περάσει τα ίδια με τον πατέρα μου και έχω ζήσει αυτή την ανιδιοτελή αγάπη, αυτή που μόνο ένας γονιός μπορεί να δώσει χωρίς να περιμένει τίποτα. Σύντροφοι, φίλοι κτλ σ αγαπάνε αλλά όχι άνευ όρων όπως ο γονιός, γι αυτό και η απώλειά τους αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα χτυπήματα που μπορεί να δεχτεί ένας άνθρωπος. Είμαστε τυχεροί που τους είχαμε όμως, είναι σπάνιοι όπως θα έχεις διαπιστώσει μ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Καλή δύναμη!
Αγαπητό chtapodaki, εύχομαι όλα να πάνε καλά με τη μαμά σου! Έχω υπάρξει στη θέση σου παλιότερα (η μαμά με καρκίνο, χειρουργεία κ.λ.π.) αλλά και στη θέση της μαμάς σου (έχω η ίδια καρκίνο τώρα κι έχω παιδιά στην εφηβεία). Κάτι που δεν ξέρεις είναι ότι ο/η συνοδός του/της ασθενούς βρίσκεται σε χειρότερη ψυχολογική θέση από ό,τι ο/η ίδιος/α ο/η ασθενής, αφού, εκτός από το φόβο για την αρρώστια, πρέπει να είναι συνεχώς ευχάριστος/η ώστε να στηρίξει τον άνθρωπό του/της. Εγώ ζορίστηκα περισσότερο όταν αρρώστησε η μητέρα μου από τώρα που αρρώστησα εγώ. Να ξέρεις ότι το κύριο μέλημα της… Διαβάστε περισσότερα »
Αν είναι η ζωή ωραία;; Η ζωή είναι μια αλληλουχία από φρίκες και οδύνες, σε προσωπικό, συλλογικό και παγκόσμιο επίπεδο… Δεν πιστεύω να μπερδεύτηκες από τον τίτλο της υπέροχης ταινίας του Μπενίνι “La vita è bella”; 🙂 Η ταινία έδειχνε την υπέρτατη φρίκη, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης… αλλά μας έδειξε επίσης ότι η αγάπη μπορεί να μασκαρέψει τη φρίκη, και η θυσία να εξασφαλίσει κάποιες φορές τη σωτηρία αυτών που αγαπάμε. Η δική μου ξαδέρφη έχασε τη μαμά της από καρκίνο 8 ετών, κι εγώ τη δική μου μαμά από καρκίνο στα 35 μου. Θα σου μιλήσω λοιπόν για τη ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
“Μπορείς μόνο να αποφασίσεις με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσεις όσα σου κληρώσει η Λάχεσις.” Και αυτό είναι σπουδαίο. Meli-Melo, να σαι καλά αλήθεια γι αυτό το σχόλιο. Ίσως φταίει η μέρα, δεν ξέρω. Το πρωί έπινα τον καφέ μου στο μπαλκόνι, ενώ κρύωνα δεν ήθελα να μπω μέσα, και σκεφτόμουν αυτό ακριβώς. Πως η ζωή, ενώ είναι μαύρη, είναι, και πρέπει να είναι, ταυτόχρονα όμορφη.
Daria 🙏🙏🙂
Ακριβώς επειδή μας έρχονται χαστούκια από παντού σ’αυτή τη μαύρη ζωή, πρέπει και ν’αναζητούμε την ομορφιά της! Να την κυνηγάμε, να την αναγνωρίζουμε, να την ανακαλύπτουμε, κι αν χρειαστεί να την εφευρίσκουμε 😘
Για την τελευταία παράγραφο, αν και δεν μπορώ να σου πω με τι θυμώσεις, προσωπικά διαφωνώ. Η Φώφη θεωρώ πως πήρε την αναγνώριση που της άξιζε. Εκλέχτηκε πρόεδρος της παράταξης της (μέσα από άντρες υποψηφίους) και προσωπική μου εκτίμηση που δεν μπορεί να αποδειχτεί φυσικά είναι πως θα ξανά εκλεγόταν. Τώρα για τον θα γινόταν πρωθυπουργός ή αν θα ανέβαζε τα ποσοστά του κόμματος είναι μια άλλη συζήτηση, που γι αυτό δεν ευθύνεται μόνο το φύλο. Επιπλέον, πάλι προσωπική μου εκτίμηση είναι πως μπορεί και η ίδια να μην επεδίωκε κάτι παραπάνω σε αυτό το πλαίσιο. Όμως θα το ξαναπώ,… Διαβάστε περισσότερα »
Σίγουρα θα ξαναεκλεγόταν daria!
Sally μαζί σου για όσα λες σχετικά με τη Φώφη, τη μη αναγνώριση των άξιων γυναικών, την ελπίδα ότι η γη θα γίνει καλύτερο μέρος όταν οι γυναίκες αποκτήσουν πραγματική ελευθερία και ισότητα 🙂 Όσον αφορά τους δικούς μας αρχαίους και τη θέση της γυναίκας, δεν ήταν δυνατό να είναι όλες οι γυναίκες εντελώς παραγκωνισμένες, περιφρονημένες, καταπιεσμένες, αμόρφωτες και ανήμπορες… Πώς το συμπεραίνουμε; Από την τέχνη και τη θρησκεία! Εκτός από τα ιστορικά παραδείγματα σπουδαίων και μορφωμένων γυναικών, με επιρροή και ευφυία, ας σκεφτούμε ότι, αν δεν στηριζόταν στην πραγματική ζωή, δεν θα μπορούσε ποτέ ένας ποιητής να παρουσιάσει στο… Διαβάστε περισσότερα »
Σχετικά με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, συνιστώ για όσους ενδιαφέρονται το μοναδικό βιβλίο «Οι Έλληνες», του σπουδαίου φιλολόγου H. D. F. Kitto. Θα σας μαγέψει! 💫
Αχ βρε Meli – Melo τι ωραία που τα λες! 🧡
Εντελβάις 🙏🙏🌸
“Edelweiss, Edelweiss
Every morning you greet me
Small and white clean and bright
You look happy to meet me”
🙂
https://youtu.be/8bL2BCiFkTk
Λυπήθηκα τόσο πολύ για το επώδυνο, άδικο, άκαιρο, αλλά και τόσο “όρθιο” και αξιοπρεπές τέλος αυτής της γυναίκας. Εντυπωσιάστηκα επίσης πολύ από το πόσο πολύ αγαπημένη αποδείχτηκε ότι ήταν, πόσοι άνθρωποι την έκλαψαν, πόσο πολύ άγγιξε ο χαμός της -πιθανότατα και ο τρόπος αυτού και ο αγώνας της και η σιδερένια πυγμή που έδειξε τόσα χρόνια και η αξιοπρέπεια της ακόμα και στο τέλος της. Θυμήθηκα τη μητέρα μου να κλαίει πικρά για τον μπαμπά της και να τώρα η συνέχεια… Ακουσα τη μικρή της κόρη να αρθρώνει αυτό το τραγικό, το τελειωτικό, το μεγαλειώδες “Αντίο μαμά” και έκλαψα για… Διαβάστε περισσότερα »
Ντέζι αλήθεια είναι, «Αλί σε αυτόν που έφυγε»! Αυτοί που μένουν κάπως θα συνεχίσουν να ζουν, ενώ όποιος μπαίνει κάτω απ’το χώμα χάνει τα πάντα…
Κι εγώ έκλαψα πολύ για τους ίδιους λόγους που είπες κι εσύ… 😢
Συγκινήθηκα πολυ, καπως μοιαζουνε οι ζωες μας.
Εγω μικρος σκεφτομουνα οτι “αφου εγινε τοσο μεγαλο κακο στη ζωη μου, σε τοσο μικρη ηλικια δεν μπορει πλεον να μου ερθουν αλλα κακα” κι ομως ειναι παντα εκει στην ακρη του καθε σκοπου που παω να ολοκληρωσω, καθε επιθυμιας μου που γινεται αληθινη.
Ομως εχετε δικιο, σε τραβαει απο το μανικι η ζωη για να ζησεις!
Κι ακομη πιο κλισε ακουγεται το “την υγεια μας να εχουμε”, και παλι, ισχυει!
Στο σημείο που αναφέρεις ότι “οι πολύ δικοί της άνθρωποι, όσο κι αν τώρα τους φαίνεται απίστευτο θα ξαναγελάσουν & θα χαρούν…”, δάκρυσα από ανακούφιση. Είναι τα λόγια που θα ήθελα να μου έχουν πει πριν 8 μήνες, όταν έχασα με τον ίδιο άσχημο τρόπο την μητέρα μου στα 59 της. Θα ήθελα να το ακούσω κυρίως από ανθρώπους που έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο χρόνια πριν, και όμως αντ’ αυτού, μου έλεγαν το αντίθετο, (κι ακόμη το λένε). Περνώντας ο καιρός, (κι ενώ αρχικά πίστευα ότι έχω παγώσει συναισθηματικά και φοβόμουν πως δεν θα χαρώ ποτέ ξανά), άρχισα να διαπιστώνω… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ, Λόλα, κι εσύ με συγκίνησες. Ναι, είναι αλήθεια, ποτέ ποτέ δεν θα ξεχάσεις τη μαμά σου αλλά ο άτιμος ο χρόνος (α, ρε Χρόνε αλήτη, που ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς…) θα κάνει τα δικά του. Πάντα θα θυμάσαι τη μαμά και πάντα θα την ήθελες παραπάνω χρόνο δίπλα σου, ζωντανή, ακμαία και γελαστή -ακόμα και τους καυγάδες σας θα θες- αλλά, ΝΑΙ, η ζωή θα συνεχιστεί και θα φέρει πολλά όμορφα, μικρά και μεγάλα. Θα χαρείς, θα εκστασιαστείς, θα λυπηθείς τόσο πολύ για κάτι άλλο που θα φαίνεται άχρωμη προς στιγμή η σημερινή απώλεια. Ευλογία είναι αυτό. Η ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
Ωραία: Αυτά που είναι στην ώρα τους. Οπότε ναι η ζωή είναι ωραία. Τώρα αν είναι όμορφη εξαρτάται. Θεωρώ πως η Φώφη είχε μια όμορφη ζωή, και θεωρώ πως θα δίδαξε και στα παιδιά της πως να έχουν μία όμορφη ζωή παρά τα δυσβάσταχτα γεγονότα. Και κάτι για τη Φώφη, η σπουδαιότητα του ατόμου φαίνεται από το πως το αποχαιρετούν.
Daria η Φώφη είχε μια όμορφη αλλά και πολύ δύσκολη ζωή, με πολύ σωματικό και ψυχικό πόνο! 😢 Εύχομαι η οικογένειά της να είναι καλά. Στην κηδεία όπου ήμουν ενώθηκαν αμέτρητοι άνθρωποι διαφόρων ηλικιών, προελεύσεων και τοποθετήσεων. Δεν ήταν μια αμιγώς κομματική κηδεία, γιατί η Φώφη θα λείψει από πολλά περιβάλλοντα και σε πολλά επίπεδα: ως πολιτικός γενικά, ως λόγος στη Βουλή, ως φεμινίστρια και κατά όλων των διακρίσεων, ως βοηθός οργανώσεων για το παιδί, ως άνθρωπος με θετική ενέργεια, χαμόγελο και ήθος… Και βέβαια συγκίνησε μαζικά ο μακροχρόνιος αξιοπρεπής αγώνας της με τον καρκίνο, και ο τόσο πρόωρος χαμός… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις.
🌷
Δεν έχω χάσει γονιό, όμως έχω χάσει… Από τις απώλειες που σε κάνουν χίλια κομμάτια και γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Που σε κάνουν να συνειδητοποιείς, υπερβολικά νωρίς, ποσό βαθιά άδικη είναι η ζωή. Είναι ωραία, είναι και άδικη. Και τα δυο στον υπερθετικό βαθμό. Δεν ξέρω τι υπερτερεί, δεν τα έχω βάλει κάτω κι ούτε σκοπεύω. Ίσως αυτό να εξαρτάται από το πως το βλέπει ο καθένας, τι ερμηνεία επιλέγει να δώσει στα γεγονότα. Αυτή η αδικία θα σε τσακίσει για για πολύ καιρό δεν θα μπορείς να διακρίνεις την παραμικρή ομορφιά. Σιγά σιγά, ίσως αρχίσει να αχνοφαίνεται πάλι, όμως εσύ… Διαβάστε περισσότερα »
Κουράγιο, Πσιτ! ❤️ Έτσι έλεγε κι ο Μανώλης Γλέζος, ότι ζει για όλους τους συντρόφους του στην Αντίσταση και για τον αδερφό του, που εκτελέστηκαν νέα παιδιά. Όσα βάσανα κι αν έχει η ζωή μας πρέπει να τη ζούμε όσο πιο σωστά γίνεται, ΚΑΙ για χάρη εκείνων που την έχασαν νωρίς. Όταν κουβαλάμε τη μνήμη και την αγάπη τους στην καρδιά μας, συνεχίζουν κι εκείνοι να ζουν. i carry your heart with me (i carry it in my heart) i am never without it (anywhere i go you go, my dear; and whatever is done by only me is your… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι ωραία η ζωή; Ετοιμαζόμουν να απαντήσω η ζωή είναι μια κούραση, μια ταλαιπωρία…αλλά και πάλι, αξίζει για τις στιγμές εκείνες που εκείνοι έρχονται στο μυαλό μας και μας παίρνουν όλη την κούραση. Εκείνη η φίλη που μου έλεγε να μην το βάζω κάτω, εκείνη που έφυγε τόσο νέα…για πάντα στη μνήμη, πάντα ζωντανοί.
Έτσι είναι Evey! Η ζωή έχει μόνο μερικές όμορφες στιγμές εδώ κι εκεί… Γι’αυτές αξίζει να ζούμε, προσπαθώντας να τις αυξήσουμε 🙂 και να κάνουμε όσο γίνεται το καλό για τους γύρω μας.