Ορισμένα πράγματα είναι εκτός του ελέγχου σου.
____________
Η ιστορία της Προσπαθώ; όπως την ξεχώρισα σήμερα
Καλησπέρα Ρένα και παρέα.
Θα ήθελα να πω κι εγώ το θέμα που με απασχολεί για να διαβάσω την απάντησή σου όπως και των αναγνωστριών.
Είμαι 50+ χωρισμένη με δύο κόρες. Ο λόγος του χωρισμού ήταν ο τζόγος, το αναφέρω γιατί έχω διαβάσει στη στήλη περιγραφές του προβλήματος που δημιουργείται στην οικογενεια.
Με τους γονείς μου δεν έχω καμία επικοινωνία, δεν με στήριξαν καθόλου και βοηθούσαν οικονομικά τον πρώην σύζυγο χωρίς εγώ να το γνωρίζω. Όταν ανακάλυψα ότι παίζει και παίρνει χρήματα από τους γονείς μου, οι σχέσεις μου μαζί τους έγιναν χειρότερες διότι δεν έδειξαν εμπιστοσύνη σε εμένα, ούτε ρώτησαν ποτέ αν είμαι καλά ή αν υπάρχει κάποια ανάγκη στο σπίτι.
Εργαζομουν με χαμηλό μισθό και πλήρωμα δάνειο για το σπίτι που αγοράσαμε μαζί με το σύζυγό, ενώ στην αδερφή μου είχαν αγοράσει οι γονείς μας σπίτι (στο όνομα της, χωρίς δάνειο). Στις ερωτήσεις μου γιατί δε κάνουν το ίδιο για μένα, δεν απαντούσαν και έλεγαν πως είμαι απαιτητική και πόσα να κάνουν, δε μπορούν περισσότερα. Να σημειώσω πως ήταν αγρότες και δουλεύαμε και οι δύο στα χωράφια από μικρές.
Μεγάλωσα μόνη μου τις κόρες μου, και σήμερα η μία ξεκινάει διδακτορικό και η δεύτερη 21 ετών ενώ πέρασε στη σχολή επιλογής της, δε θέλει να πάρει πτυχίο.
Σπουδάζει επαρχία και είναι αδύνατον να νοικιάσω σπίτι εκεί, πρέπει να μείνει στην εστία με την αδερφή της. Μένει μαζί μου και εργάζεται. Έχει περάσει κάποια μαθήματα παλιότερα, μετά όχι.
Πήγαινε στην εξεταστική χωρίς προετοιμασία και χωρίς να έχει παρακολουθήσει τη σχολή, στις δύο τελευταίες εξεταστικές δεν πήγε.
Όταν τη ρωτάω τι θα κάνει με τις σπουδές της, απαντά πως δε θα συνεχίσει και κατηγορεί εμένα που δεν την έστειλα από το πρώτο έτος. Πιστεύω πως την αγχώνει και ο όγκος των μαθημάτων που μαζεύτηκε.
Θα ήθελα πολύ να μου απαντήσετε.
Συγγνώμη για το σεντόνι.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Προσπαθώ;
_______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Προσπαθείς, αλλά η ζωή δεν είναι μόνο προσπάθεια. Ούτε η προσπάθεια η δική μας πάντοτε φέρνει το προσδοκούμενο αποτέλεσμα, καθώς τα πράγματα εξαρτώνται κι από εξωγενείς παράγοντες, μέσα στους οποίους είναι άλλοι άνθρωποι με δική τους βούληση.
Τρία θέματα αναδεικνύονται μέσα από την επιστολή.
1.Ο τζόγος του συζύγου. Αυτό δεν έχει γιατρειά, εκτός αν ο ίδιος ο εθισμένος θελήσει να το γιατρέψει πριν μείνει στην ψάθα. Σωστά χώρισες για να μην σας παρασύρει όλους στην καταστροφή.
2.Η άνιση μεταχείριση εκ μέρους των γονιών στις αδερφές. Πιθανώς η αδερφή σου παντρεύτηκε πρώτη και της χάρισαν σπίτι. Πιθανώς τότε είχαν και μετά δεν είχαν. Πιθανώς είχαν αδυναμία στην αδερφή και την θεωρούσαν είτε πιο αδύναμη (οπότε πίστευαν ότι χρειάζεται ενίσχυση, κάτι που συχνά κάνουν οι γονείς -καλώς ή κακώς, πάντως γίνεται) ή ίσως περίμεναν ότι εσύ θα έχεις μεγαλύτερη στήριξη από τον δικό σου σύζυγο και δεν χρειάζεσαι. Κι αυτό, πάει τελείωσε, και την πίκρα που σου έχει μείνει οφείλεις στον εαυτό σου να την λύσεις με ψυχοθεραπεία.
3. Η κόρη κι οι σπουδές της. Είναι μεγάλη γυναίκα, είναι ανεξάρτητη αφού εργάζεται, δεν οφείλεις να την κυνηγάς εσύ. Έχει την επιλογή της εστίας και την απορρίπτει. Έχει επίσης το δικαίωμα αφού ζείτε μαζί να διαβάσει και να περάσει τα μαθήματα. Πλέον που υπάρχουν online ομάδες και σημειώσεις δεν υπάρχει δικαιολογία. Μπορεί να ζητήσει βοήθεια από κάποιο φροντιστήριο που ασχολείται με φοιτητές (θα βρει αν το Googlάρει) ώστε να πάρει κάποιες κατευθυντήριες γραμμές πώς να οργανώσει το διάβασμα. Ας παλέψει να τα βγάλει πέρα όπως έκανες κι εσύ με ένα άλλωστε τόσο δύσκολο πρόβλημα: τα χρέη του συζύγου, την ανυπαρξία βοήθειας, δυο μικρά παιδιά. Η παθητικοεπιθετική αντιμετώπιση “εσύ φταις που δεν με έστειλες το πρώτο έτος” όταν υπάρχει αντικειμενική δυσκολία οικονομικών είναι ακριβώς αυτό: παθητικοεπιθετική. Αν δεν θέλει να ολοκληρώσει τις σπουδές της, δικαίωμά της. Μην της φορτώνεις κάποιο δικό σου όραμα. Έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες για τα παιδιά σου. Να είσαι βέβαιη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η κόρη σου σε κατηγορεί για τις δικές της αποτυχίες. Προφανώς περίμενε να μπορέσει να νοικιάσει σπίτι στην πόλη που σπουδάζει και να μείνει εκεί κι επειδή αυτό δεν έγινε έχει θυμώσει και κατηγορεί εσένα. Ισως περίμενε να ζήσει μια ανέμελη φοιτητική ζωή χωρίς να εργάζεται. Εσύ όμως δεν φταις, τα χρήματα δεν φυτρώνουν στα δέντρα κι αν ήθελε να πάει από την πρώτη χρονιά ας έμενε στην εστία. Δική της η απόφαση, δικές της και οι συνέπειες. Και στην τελική αν κάποιος φταίει αυτός είναι ο πατέρας της που σας έφησε χωρίς χρήματα. Εξήγησέ της την κατάσταση, είναι μεγάλη… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά τα λες, υπάρχει μια μόνιμη δικαιολογία για παιδιά που έχουν κακοποιηθει ότι έχουν δικαίωμα να εκφράζουν το θυμό τους και να εκτοξευουν κατηγορίες για τα δεινά τους, αλλά για αυτές τις γυναίκες που υποφέρουν μια ζωή χωρίς καμία ικανοποίηση και απόλαυση δεν υπάρχει κατανοηση ή μια καλή κουβέντα. Κρίμα, απογοητευμενες από οικογένεια, κοινωνία κλπ. και τελικά και από τα παιδιά τους που είναι το μόνο αξιόλογο που έχουν στη ζωή τους. Μακάρι η κόρη της γραφουσας να διαβάζει το site και να ξυπνήσει κάποια στιγμή.
Όπως είπες είναι παιδιά που έχουν κακοποιηθει και θα έπρεπε να υπάρχει κατανόηση και για αυτά. Συνήθως οι γονείς δεν αναγνωρίζουν την κακοποίηση γιατί δε θέλουν να δουν τα δικά τους λάθη, ούτε και να παραδεχτούν ότι τα εξέθεσαν σε κακοποιητικη συμπεριφορά. Θεωρώ η λέξη κλειδί είναι τα όρια, και των δύο πλευρών όμως. Όχι δεν ευθύνεται η γράφουσα για το μέλλον της κόρης της, ευθύνεται όμως στο να αποδεχτεί τα δικά της λάθη. Εάν δεν τα αποδέχεται έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, τα παιδιά τα φέρνουμε στον κόσμο με ευθύνη και όχι για να πληρώνουν τα δικά μας λάθη. Καλό… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ με το σχόλιο σου, και βέβαια πρέπει να υπάρχει κατανοηση για τα κακοποιημένα παιδιά. Αυτό που προσπαθώ να πω μέσα από τα σχόλια μου είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει κατανοηση για τις κακοποιημενες γυναίκες. Αν έχεις διαβασει αλλά σχόλια μου θα δεις ότι πολύ συχνά αναφέρομαι στην προσωπική ευθύνη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η μόνη ευθύνη που θα είχε η μητέρα θα ήταν να είχε παντρευτεί αυτόν τον άνθρωπο με ελευθερη βουληση γνωρίζοντας το πρόβλημα του τζογου και να έκανε και παιδιά μαζί του. Αν την παντρεψαν με συνοικεσιο και δεν τον γνώριζε καν ή αν αυτός ανέπτυξε… Διαβάστε περισσότερα »
Για το θέμα των γονιών σου, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζεις να το ξεψαχνίζεις. Για τους όποιους λόγους, έγινε ότι έγινε. Κατάφερες να αποκτήσεις το σπίτι σου μόνη σου, κι αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Για την μικρότερη κόρη σου, υπάρχει και η πιθανότητα να μην της αρέσει τελικά η σχολή που πέρασε. Το ότι ήταν της επιλογής της δεν λέει κάτι. Αλλιώς τα ονειρευόμαστε τα πράγματα, κι αλλιώς μπορεί να είναι στην πραγματικότητα. Πόσα τέτοια έχουν έρθει στο Αμπα (πέρασα σε μία σχολή, δεν μου αρέσει, οι γονείς μου με πιέζουν να την τελειώσω, δεν μπορώ). Αν από την άλλη… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ καταλαβαίνω την πικρία σου. Μάλλον η κόρη σου δεν έχει καταλάβει τον αγώνα σου τόσα χρόνια, αν όμως δεν τον έχει καταλάβει επειδή εσύ δεν την άφησες να επηρεαστεί, τότε τα έχεις καταφέρει καλύτερα απ’ ότι νομίζεις. Εγώ δεν βλέπω μια μητέρα που προβάλλει πάνω στην κόρη της τα όνειρά της, ούτε μια μητέρα που ξεχωρίζει τα παιδιά της, ούτε μια μητέρα που αγνοεί τα θέλω της κόρης της, γενικά δεν βλέπω μια μητέρα που πρέπει να τη μαλώσουμε γιατί δεν τα έκανε καλά. Βλέπω μια μητέρα που αντιμετώπισε ό,τι της συνέβη στη ζωή, και σε κάθε αναποδιά, η… Διαβάστε περισσότερα »
Με μεγάλη απογοήτευση βλέπω ότι σε οικογένειες με τέτοια προβληματα: τζόγου, αλκοολισμού, κατάχρηση ουσιών, κακοποίησης τα παιδιά συνήθως κατηγορούν για οποιαδήποτε δυσκολια/αποτυχια τον γονιό που ουσιαστικά θυσιάστηκε και τα μεγάλωσε και όχι το προβληματικό μέλος. Στην ευρύτερη οικογένεια μου και στις 2 περιπτώσεις αυτό συμβαίνει, και αισθάνομαι πολύ άσχημα για αυτές τις μάνες που υπέφεραν μια ζωή για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους όσο καλύτερα μπορούσαν και τα “ακουνε” και από πάνω. Σωμφωνω με τα παραπάνω σχόλια, αν έδωσες στις κόρες σου ίσες ευκαιρίες, να πεις στη μικρή ότι είναι δική της ευθύνη ο,τι αποφασίσει να κάνει (εφόσον μόνη της… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστή και πικρή παρατήρηση. Έτσι είναι. Κατηγορούν αυτόν που έχουν πρόχειρο! Αυτός που λείπει, πώς να τα ακούσει; Είναι απών…
Στις 2 περιπτώσεις που ανέφερα (1 αλκοολισμός, 1 κακοποιηση) και οι 2 είναι παρόντες. Τους “μάζεψαν” πάλι οι γυναίκες τους να τους σώσουν, γιατί έτσι έχουν μάθει να κάνουν, να μη βλέπουν τη δική τους ζωή αλλά να ικανοποιούν την ψευτοκοινωνια. Τα παιδιά τους επέμεναν να τους πάρουν πίσω και κατηγορούν τις μανάδες τους για όλα μετά. Εγώ πληγώνομαι όταν συζητάω με αυτά τα παιδιά βλέποντας το μηδενική ενσυναισθηση που έχουν για τις μητέρες τους. Για του πατεράδες όμως, ε είναι άρρωστος, υπερβολικός, έτσι μεγάλωσε κλπ. πάντα διαθέσιμη η δικαιολογία 😔
Παντως επειδή δε μπορούμε να γνωρίζουμε τι εχει συμβεί στα παιδιά, ούτε τι τραύματά έχουν βιώσει στην οικογένεια καλό είναι να μην κάνουμε victim blaming. Σίγουρα η μάνα δεν ευθύνεται για όλα και σίγουρα έκανε οτι μπορούσε. Εδώ όμως ακούμε μόνο τη μια πλευρά. Δε γνωρίζουμε τι λάθη έχει κάνει η ίδια, ούτε πως έχουν βιώσει οι κόρες την όλη κατάσταση. Ένας τζογαδόρος πατέρας δεν ειναι εύκολη υπόθεση. Επίσης φυσικά και η κόρη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της όπως φυσικά όμως και η μάνα. Και όπως όλοι σε αυτή τη ζωη, τι να κανουμε. Δεν επιλέγουν οι κόρες την… Διαβάστε περισσότερα »
Ποιός κάνει victim blaming?
Το θύμα αποδίδει ευθύνη εκεί που τη βλέπει. Δεν μπορεί να μυρίσει τα νύχια του τι ακριβώς συνέβαινε. Ίσως αργότερα, με ψυχοθεραπεία.
Μα ναι. Όμως έτσι όπως τέθηκε το σχόλιο στο οποίο απαντάμε, έχει μια δόση κατηγορίας απέναντι στα παιδιά τα οποία κακοποιηθηκαν γτ δεν αποδίδουν σωστά τις ευθύνες και ταλαιπωρούν το γονιό που είναι εκει.
Σε αυτό εγω διαφωνώ και για αυτό η ένσταση μου.
Τα τραύματά ειναι εκεί και δεν ειναι ευθύνη των παιδιών η πρόκληση τους.
Ναι , η διαχείριση τους ειναι, αλλά καλό είναι να παραδεχτεί και η γράφουσα τι μπορεί να πήγε λάθος, ε δε πιστευω ότι τα έκανε όλα σωστά πια! Αυτό είναι αδύνατον.
Στο σχόλιο μου παραπάνω έκανα μια γενίκευση για μια κατάσταση που βλέπω πολύ συχνά και ανέφερα 2 περιστατικά που έχω ζήσει από πολύ κοντά στην οικογένεια μου. Η κακοποίηση των παιδιών είναι δεδομένη, όπως όμως και της γυναίκας, ειναι και οι 3 θυματα. Τα παιδιά αυτά μπορεί και σε πολλές περιπτώσεις να προατατευθηκαν από τη μητέρα και να μην τους πέρασε όλη την τοξικότητα. Η γυναίκα αυτή όμως υποφέρει όλη της τη ζωή, επειδή είναι ο μεγαλυτερος ενήλικας πρέπει να σηκώσει όλη την ευθύνη πάνω της για τα παντα? Από ποτέ οι γονείς τα κάνουν όλα σωστά? Και πρεπει να… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ στο ότι η μάνα δεν μπορεί να επωμιζεται ολόκληρο το βάρος μόνο και μόνο επειδή είναι μάνα. Συμφωνώ στο ότι όλοι έχουν ευθύνη , όπως έχουν και τα παιδιά και το ανέφερα και πιο πάνω. {Προφανώς η κόρη είναι υπεύθυνη για τις δικές της σπουδές, αν δε θέλει να τις ολοκληρώσει με γεια της με χαρά της, δικό της θέμα είναι και όσο δύσκολο και να είναι για τη γράφουσα καλό ειναι να μην επέμβει στην απόφαση της κορης. Όσο επεμβαίνει τόσο περισσότερο αναμιγνύεται και καθιστά τον εαυτό της υπεύθυνο σε κάτι που δεν την αφορά. Και φυσικά δίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Μα πως ξέρεις αν κατηγορεί η όχι το “προβληματικό μελος”; Αν ο θυμός εκτοξεύεται και προς τους δύο δηλαδη;
Δεν αναφέρει κάτι σχετικό.
Στις περιπτώσεις που αναφέρεις,έγιναν λάθος επιλογές και από τις μητερες αν καταλαβα καλα ( επελεξαν να προσπαθησουν να τους σώσουν). Και οι επιλογές έχουν ευθύνες.
Όπως και η ιδια η τεκνοποιηση είναι επιλογή. Δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει και κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.
Το υπέθεσα γιατί η γράφουσα λέει “με κατηγορεί οτι δεν την έστειλα στο 1ο έτος”. Αν το κορίτσι είχε κατανοήσει την κατάσταση, αν δεν το λέει απλά ως δικαιολογια, οτι ένας πατέρας τζογαδόρος κατέστρεψε οικονομικά την οικογενεια, ενώ η μητέρα της έκανε τα πάντα για να τις μεγαλώσει και να τις σπούδασει, δε θα εκτοξευε κατηγορίες κατά της μητέρας της. Για τις περιπτώσεις που αναφέρω, τα ίδια τα παιδιά μετά από χρόνια χωρισμού, παρακάλεσαν τις μητέρες τους να τους δεχτούν πίσω. Guess what όμως, αυτά έφυγαν από τα σπίτια τους και κάνουν τη ζωή τους και εκείνες ανέχονται και γηροκομουν… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως υπάρχει και η πιθανότητα η μικρή αδερφή να νιώθει και υποδεέστερη σε σχέση με τη μεγάλη η οποία προφανώς μπόρεσε να ολοκληρώσει σπουδές κ να φτάσει στο διδακτορικό και ίσως για αυτη να ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Ίσως και να ειχε περισσότερη στήριξη απ την οικογένεια, ίσως καλύτερες συνθήκες ποιος ξέρει. Και ίσως απλά η μικρή αδερφή να είναι άτυχη και να μη χαίρει την ίδια άνεση όπως η μεγάλη αδερφή. Σε κάθε περίπτωση νομίζω δικό της θέμα είναι τι θα κάνει, ειναι 21 χρονων και αν δε θέλει να σπουδάσει δε πειράζει τι να κανουμε.
Συμφωνω απόλυτα με τα παραπάνω. Επίσης έχω δει το σενάριο οικογένεια που ο πατέρας φόρεσε τρελλο κέρατο στη μητέρα κ στο τσακ δεν τους καταχρεωσε, κ τα παιδιά ακόμα κ σημερα τη μητέρα τους βρίζουν κ τον άλλον τον έχουν Θεό! Αγαπητή Προσπαθω; , το σενάριο με τη σχολή το έχω δει στο οικογενειακό μου περιβάλλον. Κ όπως εχουν εξελιχθει τα πράγματα χροοοονια αργότερα, αυτό που έχω καταλάβει ειναι ότι όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 χρόνια κοσκινιζει. Μεταφραση: αν ηθελε να τελειώσει τη σχολή θα αγωνιζοταν όπως μπορουσε να την τελειώσει. Αν θέλει να είναι φυγοπονη, θα κάθεται μια… Διαβάστε περισσότερα »
Το τρελό κέρατο που φέρνεις ως παράδειγμα δεν λέει κάθε αυτό κάτι για την σχέση γονιού-παιδιού. Μπορεί ένας κακός σύζυγος να έχει καλή σχέση με τα παιδιά του. Δεν καταλαβαίνω γιατί προϋποθέτεις ότι τα παιδιά πρέπει να μισήσουν τον γονέα που κερατώνει. Εντέλει δεν ξέρεις τι σχέση έχουν όλοι αυτοί μεταξύ τους. Επισης μην βιάζεσαι να κατηγορήσεις κάποιον ως φυγοπονο πάραβλεποντας πλήρως το baggage που κουβαλάει από το σπίτι , τα τραύματα που φέρει. Δεν έρχονται σε όλους τα πράγματα βολικά και εύκολα. Η ενσυναισθηση δεν μπορεί να είναι μόνο μονομερης, μόνο προς τον γονέα που δεινοπαθει. Και οι μητέρες… Διαβάστε περισσότερα »
Πολυ συμφωνω
Και ούτε να κατηγορούν το παιδι ότι δεν επιρρίπτει σωστά την ευθύνη. Γιατί αυτό συνήθως συμβαίνει όταν δεν υπάρχουν ευηκοα ώτα απο τους γονείς,όταν δεν ακούν τα παιδιά τους και δεν τα συναισθανονται. Είναι δυσκολο πολύ να ακούμε τα λάθη μας και οδυνηρό αλλά δεν πρέπει ένας γονιός να είναι σε θέση να αποδεχτεί τα συναισθηματα του παιδιού του;
Οι γονείς σου είχαν αγαπημένο παιδί. Την αδερφή σου. Και το απέδειξαν όπως μας είπες. Γιατί τώρα εσυ κάνεις το ίδιο με τα δικά σου παιδιά? Γιατί τα ξεχωρίζεις και πιέζεις την κόρη σου? Θες να ακολουθήσει τα βήματα της μεγάλης? Και ποιος σου είπε ότι θα βρει δουλειά με το πτυχίο της? Και ποιος σου είπε ότι αξίζει ο κόπος? Αφού δουλεύει και βγάζει λεφτά,άσε την να κάνει ότι θέλει. Και προς θεού,οι μανάδες που έχετε κόρες μην είστε σκληρές μαζί τους. Τα κορίτσια ακόμα και στις μέρες μας,υποφέρουν απ το ποσό εχθρικές και επικριτικες είναι οι μάνες τους… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω δεν κατάλαβες αυτό που λέει η γραφούσα. Η μικρή κόρη πέρασε στην σχολή που η ίδια ήθελε και τώρα θυμώνει που της έχουν μείνει τόσα μαθήματα επειδή δεν ξεκίνησε οταν μπήκε στο πρώτο έτος γιατί δεν θέλησε να πάει στην εστία που πήγε και η μεγάλη αδερφή. Δεν βλέπω να ξεχωρίζει τις κόρες. Σε εστία έμενε η μεγάλη σε εστία θα έμενε και η μικρη. Ναι, δεν θα έπρεπε να την ρωτά συνέχεια τι θα κάνει με την σχολή, κι αυτό είναι το μόνο της λάθος, αλλά επειδή την ρωτά τι σκέφτεται να κάνει με την σχολή δεν την… Διαβάστε περισσότερα »
Μοναδικό πράγμα να εξετάσεις είναι αν έδωσες ίδιες ευκαιρίες στις κόρες σου (ιδια φροντιστήρια, ποσο χρημάτων κτλ). Αν ναί πες της το, εγω μέχρι εκεί μπόρεσα να σας ‘προικήσω’, πως θα το αξιοποιήσεις είναι καθαρά δικό σου θέμα. Ενηλικη είσαι, δική σου η ζωή δικές σου οι αποφάσεις.