Η χαμογελαστά επικίνδυνη πίστα “μαμαδοπαρεάκι”.
__________________
Η ιστορία της Φιλενάδας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Γεια σου Ρένα…
Ερώτηση:
Έχουμε φτιάξει ένα παρεάκι απο μαμαδες, τυπου τα παιδιά μας κάνουν παρέα. Το παρεάκι αυτό μετράει 5-6 χρόνια. Το απαρτίζουν εγώ (σχεδόν 40 με άντρα και άλλο ένα μεγάλο παιδί), μια πενηντάρα σχεδόν χωρισμένη με άλλα δύο παιδιά μεγαλα, μια 40+ χωρισμένη χωρίς άλλο παιδί , μια 40+ με άντρα ναυτικό και ένα ακόμη παιδί, και μια 50+ και αυτή χωρισμένη.
Το παρεάκι είναι καλό, περνάμε ωραία έχουμε αλληλοστηριξη, βοήθεια κατανόηση και είναι και βολικό αφού τα παιδιά μας κάνουν καλή παρέα και αυτά οπότε παίζουν εκδρομές, ταβερνούλες κλπ.
Όμως εγώ είχα και παρέα πριν γνωρίσω αυτές τις γυναίκες. Καλή παρέα από τα σχολικά και φοιτητικά μου χρόνια, επίσης έχω και συγγενείς, οικογένεια και μάντεψε… άντρα. Ο οποίος δεν την παλεύει με αυτό το παρεάκι καθόλου, δεν έχει κάτι να πει. Έχει επίσης και κάποιους δικούς του φίλους που εγώ δεν πολύ βγαίνω μαζί τούς. Έχουμε όμως και κοινούς φίλους, κουμπάρους, αδέρφια κτλ κτλ…
Τα κορίτσια αυτά τα καλά από το παρεάκι του…. “σχολείου” ας το πούμε, δεν έχουν άλλη παρέα ούτε, και εντύπωση μου κάνει, συγγενείς που να πολύ συναναστρέφονται ,παλιούς φίλους κτλ και ούτε ουσιαστικά άντρα, με διαφορετική συνθήκη η κάθε μία,να του αφιερώσουν χρόνο.
Θεωρούν δεδομένο ότι σε κάθε αργία γιορτή, ΠΣΚ, άδεια, μέρα γυναίκας (πρόσφατο), Χριστούγεννα Πάσχα κτλ θα βγαίνω μαζί τους, και όταν διπλωματικά το αποφεύγω, υπάρχουν ατάκες του τύπου μας άφησες μας προδώσες, μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι είμαι αχάριστη και ότι είναι εγωιστικό να θέλω να κρατάω τόσες επαφές, ότι είμαι βλαχοδημαρχος….και πόσα άλλα βασιζόμενα στην πλάκα αλλά κατάλαβες…δεν είναι πλάκα.
Θέλω να ρωτήσω, είναι όντως υπερβολικό ή εγωιστικό ή πλεονεξία να θες να κρατήσεις ανθρώπους στη ζωή σου που περνάς καλά μαζί τους και τους θεωρείς σημαντικούς ακόμη κι αν αυτοί είναι αρκετοί; Δηλαδή τι συμβαίνει; Όταν δημιουργείται μια νέα παρέα ξεχνάς την παλιά; Ο σύζυγος δεν πρέπει να χωρέσει; Η ξαδέρφη;
Τέλος πάντων πως γίνεται στα 40 ή στα 50 σου να φτιάχνεις ένα παρεάκι και να είναι το μόνο που έχεις; Τι έκανες στη ζωή σου πρίν;
ΑΠΟ ΤΗΝ – Φιλενάδα
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Γειά σου κι εσένα!
Στο συγκεκριμένο, δεν χρειάζεται καμμία ενοχικότητα, ούτε να δικαιολογείσαι. Έχεις κάποιες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις που δεν σηκώνουν αναβολή. Όχι επειδή έχεις κάποιο μπαμπούλα, επειδή το θες. Μπορείς αυτό να το εκφράσεις όπως σου το λέω ακριβώς: Σας αγαπώ κορίτσια, το ξέρετε, περνώ πολύ όμορφα μαζί σας, αλλά θέλω να δω και τους υπόλοιπους κι ο χρόνος είναι πεπερασμένος.
Αν δεν είναι εντελώς χωμένες η καθεμιά στον προσωπικό της μικρόκοσμο, θα το καταλάβουν κάποια στιγμή. Έστω στο διανοητικό κομμάτι. Στο κάτω κάτω ας βγουν και μεταξύ τους κάποιες φορές, δεν χρειάζεται να είστε απαρτία κάθε φορά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μην κατηγορείς μια παρέα γυναικών που υπό συγκεκριμένες συνθήκες χώρισαν και φτιάξανε ένα συνασπισμό υποστήριξης η μία στην άλλη. Δημιούργησαν μια παρέα για να απασχολουν τα παιδιά τους κάπως και να έχουν και αυτές λίγο χρόνο να πιουν ένα καφέ! Αν δεν θες παρέα μαζί τους,έχεις κάθε δικαίωμα να μην κάνεις. Αλλά το να κατηγορείς μια γυναίκα που έμεινε μόνη να μεγαλώνει παιδιά χωρις πιθανοτατα καμμια υποστήριξη από συγγενείς και φιλους( γιατί μάντεψε όταν χωρίζει ένα ζευγάρι οι φίλοι πάνε συνήθως με το μέρος του άντρα ) είναι εσωτερικευμενος μισογυνισμος. Για σκέψου: αν ποτέ βρεθείς στην ίδια θέση,ποιους θα έχεις… Διαβάστε περισσότερα »
Εννοείται περνάς όσο χρόνο θελεισ με όσους θέλεις και αυτό δεν είναι εγωιστικό . Πάντως εγώ διακρίνω μια υποτίμηση από σας προς τις κυρίες (« τι έκαναν πριν στη ζωή τους οι κακομοίρες ;») και πολλη έμφαση στο ότι δεν έχουν «άντρα».
Προφανως και δεν εισαι ουτε εγωίστρια ουτε περιεργη που θες να διατηρεις και τις υπολοιπες παρεες σου. Κι εχει πολυ δικιο η Ρενα στην απαντηση της, δεν χρειάζεται ουτε ενοχικοτητα, ουτε αγχος, απλα κατανοηση απο ολες τις πλευρες. Ο καθενας το βλεπει απο τη δικη του οπτικη γωνια, δυσκολα θα μπει στη θεση του αλλου. Στη θεση σου απλα θα δηλωνα οτι για αυτη την φορα εμενα τα σχεδια μου ειναι αυτα και τελος, ουτε διπλωματία ουτε δικαιολογίες χρειαζονται. Καταλαβαινω βεβαια αυτα τα συγκαλυμμένα παραπονα,-επιθεσεις “μας εγκατελειψες καλε”, ” ε, αμαν αυτος ο αντρας σου, ωρα δεν αντεχει μακρια σου… Διαβάστε περισσότερα »
Το δύσκολο με εμάς τις χωρισμένες μαμάδες, είναι ότι μέχρι να μεγαλώσουν τα βλαστάρια μας, δεν υπάρχει κάποιος να μας τα κρατήσει, για να μπορέσουμε να βγούμε με τις παλιές παρέες, φίλες κτλ όταν εκείνες βγαίνουν χωρίς τα παιδιά τους.. επίσης όπως πολύ σωστά αναφέρει η Marie αρκετές παρέες απο τις παλιές δεν προτείνουν καν στην χωρισμένη μαμά να τους ακολουθήσει σε μια έξοδο. .. δεν φταίει λοιπόν ότι δεν είχαμε ζωή πριν το διαζύγιο.. είναι πολύ σεβαστά τα δικά σου θέλω κ εννοείται πώς δεν χρειάζεται να ακολουθείς πάντα, μπορείς να τους απαντήσεις κ εσύ μεταξύ αστείου κ σοβαρού..… Διαβάστε περισσότερα »
Κατά την δική μου άποψη η γράφουσα,βιώνει μάλλον μεγάλη ψυχολογικη πιεση από την ανάγκη να μην την κατακρίνουν για την κοινωνικότητα της, και γι αυτό σε δύο σημεία στο γράμμα της σχολίασε με υποτιμητικό τρόπο τον πιο μοναχικό τρόπο ζωής κάποιων φιλεναδων της. Σαν “αντίποινα”. Και εξηγουμαι: εάν οι γυναίκες της εν λόγω παρέας της εξέφραζαν με καλό τρόπο/ευγένεια /διακριτικότητα το ποσο την θέλουν στην παρέα,το οτι τους λείπει όταν δεν ερχεται, ή της εξέφραζαν ακόμα κ παραπονα του τύπου “μας εγκατέλειψες πάλι”, νιώθω ότι η γράφουσα θα μιλουσε με εντελώς διαφορετικό τρόπο για την κατασταση. Ίσως η διάθεση της… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις δικαίωμα να κατανείμεις εσύ το χρόνο σου όπως θέλεις, σε όποιον θέλεις και χρειάζεσαι. Έχουν δικαίωμα και αυτές να μην τους αρέσει και αν τα σχόλια τους σε ενοχλούν βάλε τα όρια σου, δήλωσε ξεκάθαρα ότι ήθελες να περάσεις αλλιώς το χρόνο σου αυτή είναι η αλήθεια άλλωστε. Μπορεί και αυτές να την δεχτουν τελικά και να είστε οκ με την συχνότητα συμμετοχής σου. Μπορεί να απομακρυνθούν και να πρέπει και εσύ να υποστεις την συνέπεια των επιλογών σου. Σε κάθε περίπτωση μην πασχίζεις να είσαι τέλεια στην αλληλεπίδραση σου με αυτη την πάρεα , ακόλουθα μόνο όταν θες… Διαβάστε περισσότερα »
Οι παρεες που δημιουργουνται απο μια συνθηκη (εδω ειναι μαμαδες,αλλου μπορει να ειναι συναδελφοι,αλλου ελληνες σε ξενη χωρα,για εμας τους αντρες ειναι οι παρεες που κανουμε στο στρατο) συνηθως δεν χαρακτηριζονται απο αληθινη φιλια.Η κολλητη αδελφικη φιλια θελει χρονια και να περασει απο διαφορα σταδια και διακυμανσεις ωστε να φτασει στο σημειο να θεωρηθει αληθινη φιλια.Σε αυτες τις φιλιες δεν υπαρχει η “συνθηκη” δηλαδη μια κοινη συνισταμενη που αναγκαστικα σε καποιες περιπτωσεις οδηγει ανθρωπους στο να δημιουργησουν φιλιες και παρεες.Εχει τυχη να βγω με παλιους συμμαθητες,με “σειρες” απο τον στρατο ή συναδελφους με τους οποιους δεν ειχαμε κοινα ενδιαφεροντα και… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως είναι λυτρωτική η ύπαρξη τέτοιας παρέας ,μπορεί να γίνει το καταφύγιο σου ,μια παρέα γυναικών που σε καταλαβαίνει κ συνντοις άλλοις περνάει κ καλά το παιδί σου .Διακρίνω μια δόση σνομπισμου προς αυτές αλλά είναι μια πολύ ευχάριστη προσθήκη στη ζωή σου γιατί είναι τόσο όσο ,δηλαδή δεν είναι ανάγκη να εκμυστηρευτεις τα πάντα μόνο όσα θες εσύ ,κυριαρχεί ,φαντάζομαι ,η χαλαρότητα και το χιούμορ και στη τελική μπορείς πάντα να συναντήσεις κι άλλα άτομα .Αγνόησε τα σχόλια τους ,φυσικά και θα δεις κι άλλο κόσμο ,δε χρειάζεται όμως να κατακρίνεις .Οι άνθρωποι δημιουργούν παρέες με βάση τις… Διαβάστε περισσότερα »
Απλά όταν δεν έχετε όρεξη ή δεν μπορείτε να βγείτε λόγω υποχρεώσεων, να λέτε ότι “δεν μπορώ”, “δεν έχω διάθεση σήμερα”, χωρίς πολλά πολλά. Άμα σας σέβονται και όσες σας σέβονται θα το καταλάβουν και σε βάθος χρόνου θα φανεί με πόσες από την παρέα αξίζει να κρατήσετε επικοινωνία