Οι ερωτήσεις και τι δεν θα ήταν αδιάκριτο σε μια γνωριμία είναι ένα ναρκοπέδιο για να οριστεί, αλλά ίσως χρειάζεται και λίγη κοινή λογική.
____________
Η ιστορία της Permanente όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Λέμε ότι είναι αδιακρισία να ρωτάμε:
-αν είσαι παντρεμένος/η
-αν έχεις σχέση
-αν έχεις παιδιά
-τι δουλειά κάνεις (πιο ανάλαφρο: με τι ασχολείσαι;)
-σεξουαλικό προσανατολισμό, πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις
-οτιδήποτε μπορεί να φέρει σε δυσκολη θέση τον άλλο (-α, μ’αρέσουν τα ταξίδια, πάω τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο -εγώ δεν έχω λεφτά να πάω μέχρι τη Θηβα)
-εσχάτως είναι επικίνδυνο να ρωτάς και τι ομάδα είσαι
΄Αρα, όταν γνωρίζεις κάποιον, μιλάτε για τον καιρό, για τα κατοικίδια, νετφλιξ και για το ποιά μπαράκια σας αρέσουν (οριακά)
Γιατί δηλαδή να αισθανθεί άσχημα κάποιος αν τον ρωτήσεις κάτι από τα “αδιάκριτα”;; Ακόμα κι αν είναι γυναίκα σε διαδικασία εξωσωματικής πχ, γιατί είναι τόσο κακό να ρωτήσεις αν έχει παιδιά;;
-Οχι δεν έχω, ακόμα/προςτο παρόν
-Οχι δεν εχω
Και τι έγινε;;
ΑΠΟ – Permanente
___________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Κάθε τι ορίζεται από το πλαίσιο στο οποίο τίθεται. Αυτό που λένε context (συγκείμενο) στο χωριό…
Κάποιες ερωτήσεις εκτός από αδιάκριτες, δηλαδή παραπάνω προσωπικές απ’ότι επιτρέπει μια ανάλαφρη γνωριμία, έχουν την δυναμική να δυναμιτίσουν, να πληγώσουν, να δημιουργήσουν ρήγμα κι απόσταση αντί για οικειότητα (την οποία υποτίθεται θέλουν να χτίσουν οι διερευνητικές ερωτήσεις).
Το παράδειγμα με την εξωσωματική και τα παιδιά είναι ιδιαίτερα τζιζ επειδή είναι εξαιρετικά πληγωτικό.
Αν μια γυναίκα έχει ήδη παιδιά, το πιθανότερο είναι ότι θα τα αναφέρει από μόνη της κάποια στιγμή. Είναι τόσο παρόντα στη ζωή της στις περισσότερες περιπτώσεις καθώς είναι ο κύριος φροντιστής τους, που αναπόφευκτα θα αναφερθούν -είτε ως καμάρι, είτε ως προγραμματισμός, είτε ως δέσμευση. Στην περίπτωση που μιλάμε για άντρα, ναι, μπορεί να μην τα αναφέρει, δεν είναι ασυνήθιστο αυτό (ίσως ακριβώς επειδή δεν είναι οι κύριοι φροντιστές), αν κι οι χωρισμένοι με παιδιά φαίνονται, κοιτάνε το ρολόι…
Αν μια γυναίκα δεν έχει παιδιά από επιλογή, αν είναι σίγουρη ότι δεν θα κριθεί γι’αυτή της την επιλογή (επειδή υπάρχει ακόμη shaming για τη μη μητρότητα), πάλι θα το αναφέρει μόνη της και με πεποίθηση. Αν δεν έχει όμως παιδιά από έλλειψη επιλογής, τότε της θυμίζεις κάτι που ήθελε και δεν κατόρθωσε, ουσιαστικά της θυμίζεις ένα κενό που θέλει να αφήσει πίσω της και την στενοχωρείς. Θα μου πεις, εμένα περίμενε; Δεν βοηθάει όμως κι η αναφορά, ιδιαίτερα από αγνώστους! Τι να κάνει, να κάτσει να σου πει για αυτόματες αποβολές, για κάποια νεανική άμβλωση που τελικά μετάνιωσε, για εξωσωματικές που δεν πήγαν όπως ήλπιζε, για υστερεκτομές και γυναικολογικά…; Ειδικά η εξωσωματική, που είναι μια αγωνία εν κινήσει επειδή είναι ολόκληρη διαδικασία, είναι ιδιαίτερα επώδυνο όταν έχει αποτύχει να συζητιέται έτσι στο φτερό.
Είναι δυσάρεστα και σκληρά θέματα αυτά, δεν προσφέρονται για ψιλοκουβέντα ιδιαίτερα στην αρχή μιας γνωριμίας. (Αντίθετα θα μπορούσε κάποια να τα εξομολογηθεί από μόνη της σε έναν άγνωστο που δεν θα ξαναδεί ποτέ πια στο μετρό. Εκεί είναι αποφόρτιση. Κατανοείς άραγε την διαφορά;)
Νομίζω ότι οι πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν είναι τόσο τζιζ, με την προϋπόθεση ότι δεν θα ρωτηθούν χύμα κι ευθέως. Όμως μια πολιτική συζήτηση ή μια πνευματική συζήτηση αποκαλύπτει θέλοντας και μη τις απόψεις κάποιου κι αυτό είναι και χρήσιμο και διαφωτιστικό, μπορεί να είναι κι εμπλουτισμός για τον ακροατή, να δει μια άλλη πλευρά. Παλιά έλεγαν βέβαια έναν κανόνα στα επαγγελματικά περιβάλλοντα, “όχι κουβέντες κομματικές, οπαδικές και θρησκευτικές”. Και είχαν κάποιο δίκιο, είναι θέματα που πολώνουν. Ιδιαίτερα όμως στον σύγχρονο κόσμο, με τις μεγάλες τομές που έφεραν η πανδημία κι ο πόλεμος στην Ουκρανία παντού έχουν διαφανεί σημεία όπου η διαφωνία σε κάποια βασικά θέματα ίσως ακυρώνει την αγαστή παρέα. Πιο πριν αυτά δεν φαίνονταν τόσο, τα ανέδειξε η μεγάλη κρίση.
Τώρα αν μιλάμε για ερωτικά ραντεβού, ορισμένες αόριστες διερευνητικές κουβέντες είναι καλό να τίθενται αφού έχετε βγει 1-2-3 φορές ή έχετε συζητήσει αρκετά στα σόσιαλ. Μην πάρουμε τον άλλον άνθρωπο από τα μούτρα σαν να επιλέγουμε απορρυπαντικό από το ράφι, να έχει τους σωστούς μπλε και πράσινους κόκκους για να μας κάνει για την πλύση. Φαντάζομαι θα μας “αποκαλύψει” σεξουαλικό προσανατολισμό αρκετά νωρίς από τα συμφραζόμενα, αλλιώς τι ερωτικό ραντεβού θα είναι. Το αν έχει κάποιος σχέση ή όχι, δυστυχώς είναι ένας γρίφος. Θα απαντήσουν πιθανώς αυτό που θέλει να ακούσει ο ακροατής για να κάνουν τη δουλειά τους… Υπάρχει πάντα αυτή η περίπτωση, οπότε και να ρωτήσεις τα λόγια σου χάνεις.
Σε όλες τις περιπτώσεις η εξάσκηση στην λεγόμενη ψιλοκουβέντα, στα θέματα επικαιρότητας και στις μεγάλες ιδέες της εποχής μας (ας πούμε, την τεχνητή νοημοσύνη, την βιωσιμότητα, την κλιματική αλλαγή) καθώς και τα χόμπυ (τα ταξίδια/εκδρομές είναι στο πλαίσιο αυτό, αρκεί να μην γίνεται φλέξινγκ με τα χρήματα) είναι θέματα γενικά όπου μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά για το συνομιλητή του χωρίς να τον φέρει υποχρεωτικά σε δύσκολη θέση. Είναι τέχνη να συζητάς με σεβασμό και με διορατικότητα. Είναι η τέχνη της επικοινωνίας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γι’ αυτό αγαπάμε tinder. Ανεμβολίαστος swipe left. Σταυρός στον μπέτη swipe left. Ελληνικες σημαίες swipe left. Φάτσα φόρα η bmw swipe left. Γενικά swipe left. 🙂
– duck face? Swipe left
– επίδειξη μπράτσων; Swipe left
– λάγνο/ intensive φιλήδονο βλέμμα; Swipe left
– πολυέλαιος στο background; swipe left
– δε φαίνεται πρόσωπο; swipe left
– close up μόνο γεννητικά; swipe left
– φωτογραφίες του 1821 ή φωτογραφίες από κορνιζαρισμένες φωτογραφίες; Swipe left
– φωτογραφίες National Geographic? Swipe left
– memes κ λαϊκα αποφθέγματα; swipe left
– ανορθογραφία; swipe left
– ελλείπεις φωτογραφίες αλλά από κάτω δήλωση θελω παιδιά; swipe left
– κοινή φωτογραφία με κομμένη τη γυναίκα; swipe left
(Αυτό το τελευταιο με τριγκαρει περισσότερο!) 😏
εχω την αισθηση οτι κανεις overthink για καποια πραγματα που ειναι σχετικα απλα.
Ολα αυτα μπορεις να τα ρωτησεις αλλα οχι με την λιστα του excel τυπωμενη και ετοιμη να βαλεις Χ σε καθε τετραγωνακι.
Ολα αυτα ή σχεδον ολα αυτα τα μαθαινεις “οργανικα” στα πλαισια μιας συζητησης.
Π.χ.
αν ρωτησεις αν πηγαν διακοπες ή τι χομπι εχουν ή τι κανουν στον ελευθερο χρονο τους, θα σου απαντηθουν αρκετες απο τις ερωτησεις σου. Τωρα γιατι θα σε ενδιαφερουν οι θρησκευτικες πεποιθησεις τους δεν ξερω αλλα μπορει να σου πουν οτι πηγαν στην Τηνο να προσκυνησουν οποτε να και η απαντηση.
Τα πάντα μπορείς να πείς ή να ρωτήσεις, υπάρχει αυτό που οναμάζεται πλαίσιο, τρόπος, τόνος και να μην θέτεις αυτονόητα. Δες δυο παραδείγματα οσο μπορούν να αποτυπωθούν γραπτώς.
– Πως σε λένε? Το ονοματακι σου? Το όνομα σας παρακαλώ! Με λένε Μαρία εσένα?
– Ταξιδεύεις? Έχεις ταξιδέψει ποτέ κάπου? Ασε το καλοκαίρι πήγα στο χ μέρος χαμός γινόταν βέβαια αλλά προλαβα να κλείσω σουίτα κι ημουν άνετα, εσύ? Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια, εσένα?
Το ίδιο πράγμα ρωτάς, πόσο διαφορετικό το υπόβαθρο ετσι δεν είναι? Μόνο για τραπεζικό λογαριασμό μην ρωτήσεις, όπως κι αν το πείς είναι αδιακρισία.
Μπορείς να ρωτήσεις: είναι η εποχή των δηλώσεων, έκανες το Ε9 σου? δεν πιστεύω να ξεχαστείς.. για καλό σε ρωτάω…
χαχαχαχαχαχα
😄
Ανάμεσα σε δύο καλούς συζητητές (πράγμα διόλου αυτονόητο), η συζήτηση έρχεται αβίαστα σχεδόν σε όλα τα θέματα. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για διερευνητική συζήτηση με ερωτικό πρόσημο… Αν μάλιστα κάποιος είναιι εξασκημένος να ακούει προσεκτικά τον άλλο και να μπορεί να μαντεύει πράγματα από τα συμφραζόμενα…
Με έχει προβληματίσει κ εμένα αυτό το θέμα από τότε που έμαθα ότι είναι τζιζ να ρωτάς τον άλλον με τι ασχολείται. Καταλαβαίνω ότι πολλά (ίσως τα περισσότερα) θέματα συζήτησης μπορεί να ξήσουν πληγές αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι έχει μείνει να συζητήσεις με κάποιον σε πρώτη γνωριμία/μετά από καιρό. Ακόμα κ για κατοικίδια να μιλήσεις, μπορεί να έχει χάσει κάποιο πρόσφατα πχ. Η πολιτική κ η θρησκεία μπορεί να έρθουν στο θέμα εμέσως αλλά μετά από αρκετή κουβέντα (κ σίγουρα δεν είναι “ασφαλή θέματα”). Εμένα η απορία μου είναι κατά βάση τι λες σε αυτές τις πρώτες κουβέντες με… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ ακόμα ρωτάω με τι ασχολούνται γιατί απο κει πηγάζουν πολλές συζητήσεις και θεωρώ οτι δεν έχω κάνει κανέναν να αισθανθεί άβολα. Πρώτη φορά ακούω πάντως οτι ειναι θέμα τζιζ, γιατί άραγε;
Αλλες ιδέες είναι αν έχει δει καμιά καλή σειρά/ταινία τελευταία, αν έχει παει σε καποια συναυλία, τι μουσική ακούει, βιβλία που διαβάζει κλπ Σε όλα αυτά βέβαια μπορεί να σου πει οτι δεν διαβάζει ή δεν βλέπει σειρές αλλά πας παρακάτω. Εμένα τα μόνα καθαρά τζιζ θέματα μου φαίνονται η θρησκεία, η πολιτική και το πόσα βγάζεις.
Πολλοί ρωτούν καποιον με τι ασχολείται για να τον κατατάξουν κάπου και να τον κρίνουν αναλόγως. Αν κάνει κάτι κοινωνικά χρήσιμο, αν βγάζει λεφτά, συνδέονται με τη δουλειά. Η δουλειά του καθενός δεν έχει πάντα σχέση ούτε με τις ικανότητες του ούτε με τα ενδιαφέροντα του, ειδικά αν κάνει κάτι μόνο για βιοποριστικους λόγους. Ενώ αν ρωτήσεις τις ταινίες ή τι σειρες βλέπει, αυτο είναι πιο κοντά στο τι είναι ο άλλος που έχεις απέναντι σου.
Πάντα θα υπάρχουν οι κακοπροέραιτοι αλλά όσες φορές με έχουν ρωτήσει δεν έχω αισθανθεί οτι το κάνουν για να με κατατάξουν κάπου. Κι εγώ ρωτάω σχεδόν πάντα και έχουν ξεκινήσει πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις με αφορμή τα εργασιακά.
Αυτό που λες εσύ πάντως, μη συσχέτιση ικανοτητων και εργασίας, μου έχει τύχει από εκεί έχουν πηγάσει ίσως οι πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Θεωρώ οτι όλα εξαρτώνται από την πρόθεση των ομιλητών
Δεν είναι καθόλου απαραίτητο ότι η πρόθεση είναι αυτή πάντως. Το “με τι ασχολείσαι” μπορεί να ανοίξει μεγάααλη κουβέντα κ προσωπικά με έχει ξεστραβώσει αρκετές φορές καθώς δίνει insight σε κλάδους για τους οποίους δεν είχες ιδέα. Το σειρές/ταινίες/βιβλία νιώθω ότι εξαντλείται αρκετά πιο γρήγορα σαν θέμα όταν μιλάς με ψιλοάγνωστο κόσμο.
Ζώδια. Παναγία μου! Βγήκα με κάποιον πριν χρόνια που όλο για αυτά μιλούσε ρε παιδί μου.. 🤦♀️
Σοβαρά θεωρείται τζιζ το “με τι ασχολείσαι”; Είναι η ερώτηση που 99% θα μου κάνουν σε κάθε καινούρια γνωριμία, σε οποιοδήποτε context, μου κάνει εντύπωση.
Εμένα,μ ενοχλεί γιατί η δουλειά μου δεν ήταν ακριβώς ο, τι με ενδιαφέρει και δε συνδέεται με το ποια είμαι πραγματικά. Καθε φορά νομίζω πως ο άλλος ρώτα για να υπολογίσει πόσα παίρνω. Ποσοι λατρεύουν τη δουλειά τους και δε
θα την άλλαζαν με τιποτα; Ελάχιστοι. Ουτε έχω να πω κάτι γι αυτήν ώστε να πιάσουμε εστω κουβέντα. Οπότε αν με ρωτήσουν και πω, ο άλλος θα βγάλει λάθος συμπεράσματα για μένα. Σίγουρα αυτό συμβαίνει με πολύ κόσμο. Ενώ αν ρωτήσουν για τα ενδιαφέροντα του αλλου, είναι κάτι που τον αντιπροσωπεύει καλύτερα.
Και τι σε εμποδίζει να πεις ότι κάνω τώρα αυτό, αλλά θα με ενδιεφερε/ ψάχνω / σπούδασα το άλλο.
Το αντίθετο, βρίσκω την ερωτηση ζωδίων αν και σπαστική πολύ χρήσιμη. Συνήθως απαντάω δεινόσαυρος. Αν το πιάσουνε είναι ένα εξαιρετικό δείγμα, αν όχι σκούρα τα πράγματα.
Τι προτιμάς να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο είναι πιο safe ερώτηση πάντως.
Σε περίπτωση που κάποιος δεν μπορεί/θέλει να μιλήσει για την δουλειά του, αλλά δύσκολα κάποιος δεν θα θέλει να μιλήσει για κάτι που κάνει στον ελεύθερο του χρόνο.
Αυτό που θα γραψω αφορά γνωριμιες από το διαδίκτυο. Η θέση μου είναι οτι ρωτάς Ο,ΤΙ θες και χρειάζεται να ξέρεις για να προχωρήσεις σε μια γνωριμία. Αν από τη φύση σου είσαι ‘αδιακριτο’ ατομο α) γιατί να το κρίνεις με τα μέτρα κ τα σταθμά των άλλων; β) γιατι να μπεις στη διαδικασία να ‘προστατέψεις’ κάποιο ενηλικο ατομο; Το ατομο αν θεωρήσει οτι κάτι είναι αδιάκριτο θα θέσει όρια… Παραδειγμα: μια φορά ειχα ρωτήσει κάποιον (matching από εφαρμογή) για το παιδικό καρεκλάκι που πρόσεξα στις φωτογραφίες στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου (δε φαινόταν πουθενα η οικογενειακή του κατάσταση)… φυσικά… Διαβάστε περισσότερα »
Ξεχωρίζω την περίπτωση της ερωτικής γνωριμίας από τις άλλες. Εκεί θα ρωτήσεις και αν έχει σχέση, αν έχει παιδιά, με τι ασχολείται, μπορεί και ποιες,οι θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις του. Αυτά είναι βασικά για να προχωρήσεις. Δεν είναι αδιακρισια. Βεβαια, όπως ειπώθηκε, όχι σαν να συμπληρώνει κουτάκια στο εξελ. Στις,υπόλοιπες γνωριμίες όμως πολλά προκύπτουν από τα συμφραζόμενα κι αν τα ρωτήσεις ναι δείχνεις αγένεια. Σε τι θα σε ωφελήσει να μάθεις κάποιος που μόλις γνώρισες με τι ασχολείται ή αν έχει παιδιά; Αν προχωρήσει η κουβέντα θα το πει μόνος του. Η πρώτη ερώτηση συνήθως γίνεται για να κατατάξεις οικονομικά… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι η επικαιρότητα και τα χόμπι για αρχή είναι το όριο. Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις μπορεί να ενοχλήσουν όντως τον συνομιλητή σου για διάφορους λόγους ( πχ: είναι άνεργος και τον ρωτάς για δουλειά, υπογόνιμος και τον ρωτάς για τυχόν παιδάκια, ή έχει εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές απόψεις με εσένα και εσύ θέλεις να ανοίξεις πολιτική συζήτηση). Ας είμαστε προσεκτικοί δεν κοστίζει κάτι. Απλά θέλει λίγη περισσότερη προσπάθεια η κατάκτηση της τέχνης της συνομιλίας. Το ερώτημα είναι αν ενδιαφέρει κανέναν πια να είναι πραγματικά ευγενής όταν δεν έχει να κερδίσει κάτι από τον συνομιλητή του.
Τέτοιες απορίες είχα και εγώ διότι δεν επιθυμώ να γίνομαι αδιάκριτη για παιδιά, θρησκείες, πολιτικές πεποιθήσεις και γάμους δεν ρωτώ. Νομίζω όμως πως τσεκάρεις πρώτα τι ερωτήσεις πληγώνουν, ενοχλούν εσένα, έτσι δεν τις κάνεις. Εμένα δεν με ενδιαφέρουν, ομάδες, θρησκείες και πολιτικές πεποιθήσεις. Στο παρελθόν είχα ρωτήσει συμφοιτητή στα πλαίσια του μαθήματος σχετικά με τις πολιτικές του πεποιθήσεις διότι ήταν κολλημένος σε ένα κόμμα που έτυχε να τον βοηθήσει. Πίστεψε με όμως, δεν με ένοιαζε. Ο λόγος που τον ρώτησα ήταν για να του αποδείξω πόσο βρέθηκε κολλημένος με ένα κόμμα απλά και μόνο επειδή έλαβε μια βοήθεια εν μέσω… Διαβάστε περισσότερα »
Διαβασα με ενδιαφερον τα σχολια και σταθηκα και εγω στο θεμα της δουλειας. Ομολογω πως παλιοτερα που εκανα δουλειες που δεν με αντιπροσωπευαν, ενιωθα καπως αβολα να το αναφερω και σκεφτομουν αυτοματα πως ηθελε να υπολογισει ποσα παιρνω και γενικοτερα να με καταταξει σε καποιο κοινωνικο επιπεδο. Στο σημερα που κανω δουλεια που μ’αρεσει το λεω ανετα. Ενδιαφερον και στα δυο οι τροποι που αντιδρουσε και αντιδρα η απεναντι πλευρα και οντως επιβαιωνει τους τοτε φοβους μου. Οσον αφορα εμενα, δεν ρωταω. Εχω σαν τακτικη να αφηνω τον αλλον να παιρνει την πρωτοβουλια των ερωτησεων και εγω να απανταω και… Διαβάστε περισσότερα »