H Ρένα απαντά: Πολιτική ερώτηση για το Υπουργείο Οικογένειας

Και σε πολιτική ερώτηση απαντάμε! Για το νέο υπουργείο Οικογένειας, όπως διαδόθηκε.

____________________

Η ιστορία της Gluck όπως την ξεχώρισα σήμερα.

Πολιτική ερώτηση: τι είναι φεμινιστικά ορθό να γίνει στο νέο -κατά τη δέσμευση του κατά τα φαινόμενα ξανά πρωθυπουργού- υπουργείο Οικογένειας; Ο (η) υπουργός να είναι άντρας ή γυναίκα;

ΑΠΟ ΤΗΝ – Gluck

___________________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.

Ενδιαφέρον θέμα και ολίγον λογικό αίνιγμα το πώς τίθεται.

Αν οριστεί γυναίκα υπουργός, δεν είναι κάπως φαλλοκρατικό κλισέ ότι με τα οικογενειακά θέματα ασχολείται κατ’εξοχήν μια γυναίκα; Αν οριστεί άντρας, δεν είναι φαλλοκρατικό να μην μπει γυναίκα, ενώ υπάρχει δέσμευση για περισσότερες γυναίκες στην κυβέρνηση (θέματα ποσοστώσεων κλπ);

Όλα αυτά θα είχαν ειδικό νόημα και θεωρητική απάντηση αν όντως το υπουργείο λεγόταν Οικογενείας σκέτο, θυμίζοντας ίσως (;) το παλιακό πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Και -λέω εγώ τώρα, η καχύποπτη- μάλλον γι’αυτό κυκλοφόρησε έτσι σκέτο ως “οικογένειας” στα σόσιαλ μήντια. Το νέο υπουργείο όμως δεν θα είναι κάτι τέτοιο, σύμφωνα τουλάχιστον με τον προγραμματικό σχεδιασμό, προϋπήρχε στο πρόγραμμα του κόμματος του οποίου ηγείται ο διαφαινόμενος πρωθυπουργός. Σύμφωνα λοιπόν με το σχεδιασμό και τις δηλώσεις που έγιναν το υπουργείο Εργασίας θα κατατμηθεί σε δύο κομμάτια: από τη μία Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και από την άλλη Οικογένειας και Στεγαστικής Πολιτικής.

Όπως το εκλαμβάνω προσωπικά στόχος είναι το δημογραφικό ζήτημα, που άσχετα από τις εξαμβλωματικές κινήσεις μειοψηφικής μερίδας γραφικών κι επικίνδυνων φανατισμένων (κίνημα για το αγέννητο παιδί κ.ο.κ) σε πραγματικούς αριθμούς είναι παραδεκτό πρόβλημα από όλους. Κάποιοι πρέπει να μπορούν να εργάζονται στο μέλλον για να πληρώνονται φόροι και συντάξεις. Η οργανική ενσωμάτωση μεταναστών είναι ένα καλό πρώτο βήμα, η ενίσχυση της οικογένειας καίριο.

Κι επειδή, κακά τα ψέμματα, το επίδομα 2000 ευρώ για κάθε οικογένεια που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί δεν έφτασε ούτε για το ζήτω, μια δέσμη παρεμβάσεων σε πιο οργανωμένο πλαίσιο ήταν οφειλόμενη -όποια κι αν τυχόν είναι η μελλοντική ή οι μελλοντικές κυβερνήσεις. To πρόγραμμα Σπίτι Μου εντάχθηκε σε αυτό το πλαίσιο, επειδή σημαντικός λόγος που δεν κάνουν οικογένεια οι άνθρωποι στις μέρες μας είναι ότι δεν έχουν πού να τη στεγάσουν! Με την ακρίβεια που μας δέρνει, ίσως πρέπει να ξαναθυμηθούμε εκείνους τους όρους της Στεγαστικής Τράπεζας από το πάλαι ποτέ με τους πάρα πολύ ευνοϊκούς όρους που επέτρεψε σε πολλούς μη προνομιούχους στη δεκαετία του ’80 να αποκτήσουν δικό τους σπίτι.

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός δήλωσε: “Τα ζητήματα της πραγματικής ισότητας, για τα οποία πρέπει να αγωνιστούμε ακόμα στην ελληνική κοινωνία. Όλοι μιλούν για τις γυναίκες, αλλά ας αναγνωρίσουμε μια πραγματικότητα, ότι σήμερα γυναίκες και άντρες δεν αμείβονται με τις ίδιες αμοιβές για την ίδια δουλειά. Αυτές είναι πολιτικές που έχουν να κάνουν με την πραγματική ισότητα στην πράξη. Τώρα πια θα έχουμε ένα Υπουργείο το οποίο θα μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και στην εκπόνηση και στην παρακολούθηση τέτοιων πολιτικών”.

Με λίγα λόγια καταλαβαίνω ότι οι πολιτικές ίσων ευκαιριών κι ίσων αμοιβών, καθώς υπάρχουν αρκετές μονογονικές οικογένειες όπου η οικονομική κατάσταση της μητέρας είναι κρίσιμο ζήτημα, πρόκειται να μπουν σε πιο εστιασμένη πορεία.

Μένει φυσικά να δούμε πώς θα πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο και να το ελέγξουμε αυστηρά και διεξοδικά όταν θ’ αρχίσει το έργο του. Το πρόσωπο που θα το αναλάβει θα κριθεί εξίσου ακριβοδίκαια είτε είναι άντρας, είτε είναι γυναίκα, είτε είναι non binary άτομο. Σημασία έχει το έργο που θα παραχθεί, όχι τόσο οι τεχνικές λεπτομέρειες. Ίδωμεν.

Όσα δεν λέμε: Τα προσωπικά θέματα που κρύβουν οι γυναίκες και ο λόγος που τα κρύβουν

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News