in

H Ρένα απαντά: Ο φόβος της πτήσης

Πρόσφατα μου πρότειναν νέα θέση με αύξηση, σε πρότζεκτ που μου αρέσει, αλλά η ομάδα είναι στο Λονδίνο…

O φόβος της πτήσης έχει όνομα κι έχει σημασία να το διαχειριστείς με άλλο τρόπο απ’ό,τι μέχρι τώρα. ____________ Η ιστορία της Ταξιδιώτισσας όπως την ξεχώρισα σήμερα Χελο σε όλες και όλους και όλα. Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «φοβάμαι δραματικά τα αεροπλάνα». Δουλεύω 10 χρόνια σε μια εταιρία. Πρόσφατα μου πρότειναν νέα θέση […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

rebecca hendin greenpeace uneart

O φόβος της πτήσης έχει όνομα κι έχει σημασία να το διαχειριστείς με άλλο τρόπο απ’ό,τι μέχρι τώρα.

____________
Η ιστορία της Ταξιδιώτισσας όπως την ξεχώρισα σήμερα

Χελο σε όλες και όλους και όλα.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «φοβάμαι δραματικά τα αεροπλάνα».
Δουλεύω 10 χρόνια σε μια εταιρία. Πρόσφατα μου πρότειναν νέα θέση με αύξηση, σε πρότζεκτ που μου αρέσει, όντως, αλλά η ομάδα είναι στο Λονδίνο και πρέπει να πάω εκεί 5-6 φορές μέσα στον επόμενο χρόνο.
Σκέφτομαι να μην δεχτώ μόνο και μόνο γιατί δεν αντέχω να μπω σε αεροπλάνο. Μπαίνω αλλά με χίλια ζόρια και κάποιες φορές με πιάνουν τα κλάματα. Έχω πάει Αθήνα Χίο και έτρεχαν δάκρυα. Στην απογείωση νιώθω ότι θα πάθω καρδιά. Πώς να πάω Λονδίνο μόνη τόση φορές;

Η ψυχολόγος μου είπε ότι αφού μπαίνω, έχω ήδη κερδίσει. Αλλά, άλλο να μπεις μια φορά το χρόνο για μισή ώρα και άλλο 6 φορές για 4.

Νιώθω ότι χάνω διασκέδαση και ευκαιρίες από αυτό το φόβο. 36 χρόνια όμως είναι εκεί. Και αντί να πέφτει δυναμώνει όσο μεγαλώνω.

Κάποια σκέψη ή βοήθεια;
Σας ευχαριστώ όσο δεν φαντάζεστε.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ταξιδιωτισα
__________________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση

Γειά και σε σένα Ταξιδιώτισσα!
Η πραγματική φοβία έχει όνομα: aviphobia (αβιοφοβία) από το aviation (αεροπορία) και phobia (φοβία). Όμως αν και σπάνια, η ανησυχία για τις πτήσεις με αεροπλάνο είναι αρκετά πιο γενικευμένη στον πληθυσμό (θυμάμαι τώρα κάτι επαναλήψεις του Ρετιρέ…) Κι επειδή ακριβώς είναι αρκετά κοινή, έχει υπάρξει εμπειρία και μέθοδοι διαχείρισης.

«Όταν οι άνθρωποι έρχονται θέλοντας να αντιμετωπίσουν τον φόβο της πτήσης, συχνά λένε ότι γνωρίζουν ότι η πτήση είναι μια ασφαλής μορφή ταξιδιού και αυτό μπορεί να τους έχει νόημα με έναν ορθολογικό, λογικό τρόπο», λέει η Δρ. Rebecca Hoffenberg, κλινική ψυχολόγος. «Το πρόβλημα είναι ότι το σώμα τους έχει σχηματίσει ένα μοτίβο απόκρισης όπου τα αεροπλάνα έχουν συνδεθεί με το άγχος».

Eπομένως το να πούμε ότι είναι ο ασφαλέστερος τρόπος ταξιδιού δεν βοηθάει. Το ΞΕΡΕΙΣ ήδη.
Πάμε πώς θα μπορούσες να το διαχειριστείς σε ψυχοσωματικό επίπεδο, όχι σε λογικό.

Η ψυχολόγος σου σωστά λέει ότι το ότι μπαίνεις είναι ήδη το βασικό βήμα προς τη διαχείριση. Η έκθεση στο ερέθισμα επιτρέπει σε ένα άτομο να έρθει σε επαφή με το φοβο και να διαψεύσει τις υπερβολικές, παράλογες προσδοκίες του γύρω από τον φόβο αυτόν. Αντίθετα η αποφυγή εντείνει τον φόβο σε περίπτωση που χρειαστεί επαφή.

Δεν είναι η ίδια η πτήση που στην πραγματικότητα φοβάσαι, ακριβώς επειδή ξέρεις ότι είναι ασφαλέστερη από τα άλλα μέσα στο μυαλό σου. Ο θεραπευτής Jules Jean-Pierre του Grow Therapy προτείνει ότι οι πιο συνηθισμένοι φόβοι που σχετίζονται με το αεροπλάνο είναι οι φόβοι του θανάτου (ΟΚ, προφανώς…), των μικρών χώρων (κλειστοφοβία), η ασθένεια από την κίνηση (ίλιγγος αεροπλάνου), η μόλυνση από COVID ή άλλα παθογόνα και η κριτική από τους συνεπιβάτες, μεταξύ άλλων. Μπορείς να εστιάσεις αν είναι κάτι απ’αυτά που πυροδοτεί την ανησυχία σου και να εστιάσεις εκεί.

Μπορεί να είναι οι αναταράξεις που σε τρομάζουν. Δεν είναι τίποτε άλλο από θορυβώδη ρεύματα ανέμου που κάνουν τα αεροπλάνα να τρέμουν λίγο, όπως η οδήγηση σε ανώμαλο δρόμο ή η ιστιοπλοΐα σε μια ταραγμένη θάλασσα. Τα αεροπλάνα όμως είναι ειδικά σχεδιασμένα για να χειρίζονται και να ελαχιστοποιούν τις αναταράξεις. Σύμφωνα με τους πιλότους τα φτερά που βλέπετε να κουνιούνται και ίσως να λυγίζουν λειτουργούν σαν τα αμορτισέρ του αυτοκινήτου σε επαρχιακό χωματόδρομο. Συν ότι τα σύγχρονα εργαλεία εντοπισμού ρευμάτων επιτρέπουν στους πιλότους να τα αποφεύγουν.

Επίσης στις εταιρείες οι συνοδοί αέρος είναι επαγγελματίες εκπαιδευμένοι να επιτηρούν τις συνθήκες ασφαλείας. Υποχρεούνται από τις αεροπορικές εταιρείες να κάνουν αυτοπροσώπως εκπαίδευση μία φορά το χρόνο — και αυτό συμπληρώνεται με τακτική διαδικτυακή εκπαίδευση — για να διασφαλίζεται ότι είναι ενημερωμένοι σχετικά με τις διαδικασίες έκτακτης ανάγκης. Επομένως ξέρουν να καθοδηγήσουν στο σπανιότατο ενδεχόμενο μιας έκτακτης ανάγκης ενώ απαντούν και σε ερωτήσεις αγχωμένων ταξιδιωτών επαγγελματικά και καθησυχαστικά.

Επιπλέον χρησιμοποίησε την επιλογή θέσης που προσφέρουν οι αεροπορικές για να απαλύνεις τον φόβο σου. Αν φοβάσαι τα ύψη, μείνε μακριά από τα παράθυρα. Αλλά αν πρέπει να γνωρίζεις πάντα τι συμβαίνει έξω, τότε διάλεξε κάθισμα στο παράθυρο. Τα καθίσματα στο διάδρομο μπορεί να είναι χρήσιμα για τους κλειστοφοβικούς ή όσους είναι ανήσυχοι και χρειάζονται να μπορούν να μετακινηθούν ανά πάσα στιγμή. Μάλιστα αν έχεις συνταξιδιώτη από την εταιρεία σου, αυτό μπορεί να σε βοηθήσει να νιώθεις λιγότερη μοναξιά και λιγότερο φόβο.

Αν πάλι είναι μικροβιοφοβία ο λόγος της ανησυχίας, να γνωρίζεις ότι φρέσκος αέρας διοχετεύεται συνεχώς στο αεροπλάνο – ο αέρας της καμπίνας ανανεώνεται κάθε τρία λεπτά – και οποιοσδήποτε ανακυκλωμένος αέρας ωθείται μέσω φίλτρων HEPA που αφαιρούν το 99,9% των ακαθαρσιών, συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων και των ιών. Μπορείς και να φορέσεις μάσκα, πλέον κανείς δεν θα σε κοιτάζει παράξενα.

Μια δοκιμασμένη ψυχολογική μέθοδος είναι να κάνεις μια νοητική αναπαράσταση των κινήεων του αεροπορικού ταξιδιού, ως διαλογισμό: από το που φεύγεις από το σπίτι, περνάς τις πύλες στο αεροδρόμιο, μπαίνεις, κάθεσαι, από πού περνάτε μέχρι να φτάσεις στον προορισμό και να πάρεις τις αποσκευές σου. Δίνει μια αίσθηση του αναμενόμενου και του ελέγξιμου επειδή δείχνει ότι υπάρχει ένα πλάνο.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης βοηθάει πολύ αν ασχοληθείς με κάτι. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να χαθούν σε μια καλή ταινία, ένα βιβλίο ή ένα podcast, κάτι που θα μπορούσε να τους αποσπάσει από το γεγονός ότι πετούν, αλλά δεν είναι τόσο απλό για όλους. Ίσως απλές μηχανικές κινήσεις, σαν ένα κομπολόι, ένα χαρτί που γράφεις πάνω του σε στιγμές ανησυχίας, κρατούν απασχολημένο τον εγκέφαλο για να μην σωματοποιεί το άγχος.

Και τέλος ίσως το υπέρτατο κόλπο. Οι άνθρωποι συνήθως φοβούνται το άγνωστο ή φοβούνται μήπως βρεθούν εκτός ελέγχου. Εξάλειψε λοιπόν το μυστήριο κάνοντας ένα μάθημα πτήσης — αν όχι σε πραγματικό αεροπλάνο, που είναι κομμάτι δύσκολο, το παραδέχομαι, τουλάχιστον σε προσομοιωτή. Με αυτόν τον τρόπο, όταν επιβιβαστείς στην επόμενη πτήση ως επιβάτης, θα έχεις μια πολύ πιο διεξοδική κατανόηση του τρόπου λειτουργίας ενός αεροπλάνου.

Με το καλό στη νέα επαγγελματική θέση!

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

11 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Annie
Annie
2 μήνες πριν

Φιλενάδα ομοιοπαθούσα εδώ. Πρώτη φορά που μπήκα σε αεροπλάνο ήταν στην πενθήμερη του σχολείου. Όλα κομπλέ! Δεν φοβήθηκα καθόλου. Μετά πήγα άλλο ένα ταξίδι, χαλάρα. Στα 21 πετάω για Λονδίνο να δω την τότε σχέση μου που έκανε μεταπτυχιακό. Από τις 4ώρες του ταξιδίου τις 3 ήμασταν σε αναταράξεις, χωρίς υπερβολές. Έχασα 10 χρόνια από τη ζωή μου! Ήταν και βράδυ, μαύρη μαυρίλα, δεν βοήθησε καθόλου. Από τη στιγμή εκείνη αναπτύχθηκε η φοβία μου. Όταν ήταν να γυρίσω ήθελα να βάλω τα κλάματα… Η φοβία δεν με απέτρεψε από το να ξανά μπω σε αεροπλάνο. Το fomo πχ του να… Διαβάστε περισσότερα »

Veeta
Veeta
2 μήνες πριν

Δε θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό, αλλά αυτό που περιγράφεται γενικά ως φόβος πτήσης κατά τη γνώμη μου και την προσωπική μου εμπειρία από τα ταξίδια μου ειναι κρίση πανικού και όχι φόβος. Ο φόβος έχει και κάποια λογική. Εχω βιώσει ακριβώς τα ίδια με την ερωτώσα, δάκρυα στα μάτια, ταχυκαρδία την ώρα της απογείωσης και πολλά άλλα. Όταν τελικά φτάσω στον προορισμό μου το θεωρώ κάτι εξαιρετικό, μόνο που δε φιλάω το χώμα μόλις κατεβαίνω τα σκαλιά. Ο πανικός αυτός δε θεραπεύεται με καμία λογική διεργασία. Το έχω προσπαθήσει χωρίς επιτυχία. Τα τελευταία χρόνια έχω αναγκαστεί να κάνω 15ωρες… Διαβάστε περισσότερα »

Erwin
Erwin
2 μήνες πριν

Βρέθηκα σε αεροπορική σχολή στα Μέγαρα προκειμένου να διεκπαιρεώσω μια δουλειά για την εταρεία που εργάζομαι. Αφού ολοκλήρωσα την εργασία μου, μου πρότεινε ο ιδιοκτήτης μια “πτήση εθισμού” με εκπαιδευτικό Cessna δωρεάν.O εκπαιδευτής μου έκανε ground lessons για μισή ώρα και μετά βγήκα στον αεροδιάδρομο να το απογείωσω μαζί του. Τρόμαξα μόνο με την σκέψη να το κάνω. Το έκανα. Το απογείωσα και έφτασα στα 15.000 πόδια και το προσγείωσα μαζί με την βοήθεια και τις οδηγίες του.Ο φόβος ειναι μια κατάσταση του μυαλού και τίποτα παραπάνω…

Kelly
Kelly
2 μήνες πριν

Δεν ξέρω τι να σου πω,είναι σύνθετο θέμα οι φοβίες. Θεωρώ πως η απώλεια ελέγχου είναι αυτή που μας προκαλεί συνήθως τον φόβο για τα αεροπλάνα και η σκέψη πως αν συμβεί στραβή συνήθως δεν γλιτώνεις. Κι εγώ έχω τέτοιο φόβο όταν ταξιδεύω και μάλιστα μεγαλώνοντας και ταξιδεύοντας αντί να καταπολεμάται γίνεται και μεγαλύτερος, όχι όμως τόσος ώστε να με αποτρέπει απο το εκάστοτε ταξίδι. Κι εγώ θα σου πρότεινα να πάρεις κανένα ηρεμιστικό πριν επιβιβαστείς. Είναι πολύ κρίμα να αρνηθείς το νέο ρόλο λόγο του φόβου σου ωστόσο καταλαβαίνω οτι μπορεί να σου φαίνεται δραματικά δυσβάσταχτο.

Εγώ, ο υποφαινόμενος.
Εγώ, ο υποφαινόμενος.
2 μήνες πριν

Τι ψυχοθεραπεία κάνεις; Εννοώ ποια προσέγγιση; Σε βοηθά; Οι γνωστικοί-συμπεριφορικοί θεραπευτές εκπαιδεύονται στο να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις. Μας έλεγε μία καθηγήτριά μας, κλινική ψυχολόγος, η οποία εκπαιδεύτηκε στο Αιγινήτειο στην γνωστική-συμπεριφορική, ήτοι CBT, ότι είχε και η ίδια ένα αίτημα από θεραπευομένη, η οποία δεν έμπαινε καν στο αεροπλάνο και της πρότειναν μία καλή θέση, η οποία απαιτούσε να ταξιδεύει αεροπορικώς μία φορά την εβδομάδα. Οπότε πήγε με το αίτημα να ξεπεράσει την φοβία. Οι θεραπευτές στην cbt γνωρίζουν πως να αντιμετωπίζουν τέτοιες φοβίες, διότι ο κύριως παράγων, ο οποίος επηρεάζει την συμπεριφορά στις φοβίες, είναι το γνωστικό μας κομμάτι,… Διαβάστε περισσότερα »

Τελευταία επεξεργασία 2 μήνες πριν από Εγώ, ο υποφαινόμενος.
Space Cowgirl
Space Cowgirl
2 μήνες πριν

Γεια σου αγαπητή ομοιοπαθούσα! Έχω και εγώ το ίδιο θέμα και όσο και να περνάνε τα χρόνια δεν μου έχει μειωθεί ο φόβος . Βέβαια το παλεύω και μπαίνω όποτε χρειαστεί με τη βοήθεια ηρεμιστικού χαπιού εννοείται . Δεν είμαι ποτέ άνετα , έχω μόνιμα σφίξιμο αλλά τι να κάνουμε . Αυτά που μπορώ να σου πω πως με έχουν βοηθήσει πέρα από το χάπι είναι να κλείνεις θέση όσο πιο κοντά στα φτερά και προς τα μπρος – ΠΟΤΕ μην κλείνεις τελευταίες σειρές , κουνάει παρα πολύ ακόμα και σε ομαλή πτήση και ο θόρυβος μπορεί να σε τρελάνει.… Διαβάστε περισσότερα »

Μαρία
Μαρία
2 μήνες πριν
Απάντηση σε  Space Cowgirl

Να σου πώ, αν και δεν έχω φοβία βρίσκω πως (λανθασμένα) αισθάνομαι πιο άνετα οσο μεγαλύτερο το αεροπλάνο. Δηλαδή πέρασα με μεγάλο τον Ατλαντικό με καταιγίδα και δεν ίδρωσα, έχω προσγειωθεί με μέτριο με μανιασμένο αέρα κι οκ μπράβο πιλότε, ενώ με ελικοφόρο και λιακάδα Θεού με έπιασε μια αβεβαιότητα

Αγοροκόριτσο
Αγοροκόριτσο
2 μήνες πριν

Κοπέλα μου, αν όντως θες τη δουλειά, να κλείνεις θέση κοντά στην έξοδο κινδύνου του αεροπλάνου και να κουμπώνεις μία δραμαμινη πριν την πτήση. Επίσης υπάρχει ένα σπρέι (rescue remedy νομίζω, σορι για τη διαφήμιση Αμπα) που είναι από βότανα και βοηθάει με το άγχος. Καλή απόφαση σου εύχομαι!

Χαριτωμένη βιοπαλεστρια
Χαριτωμένη βιοπαλεστρια
2 μήνες πριν

Φίλη δεν έχω λύση να σου προτείνω, είμαι ομοιοπαθουσα αλλά εχω ενα καταπληκτικό και σπανιο αβαντάζ. Σε περιπτώσεις μεγάλου στρες πιέζω τον εαυτό μου να κοιμηθεί και το καταφέρνω, μάλλον πρόκειται για κάποιου είδους ωφέλιμο κουσούρι. Αν δεις λοιπόν δίπλα σου στο αεροπλάνο μουλαρομουλαρα να ροχαλίζει μακαρια, μάλλον θα είμαι εγώ. Αυτό που έχω να συνεισφέρω στη συζήτηση είναι πως η συγκεκριμένη φοβία είναι πάρα πολύ κοινή, και να σας πω και δύο παραδείγματα διάσημων Ελλήνων γιατί έχω και σχετική βιβλιογραφία:-) Ο Αλέξης Σολομός, παλιός σκηνοθέτης του Εθνικού δεν ακολουθούσε ποτέ το θίασο του στις λαμπρές τότε περιοδείες του ανά… Διαβάστε περισσότερα »

JoanneK
JoanneK
2 μήνες πριν

Εχω κι εγω φοβια και τα λογικά επιχειρήματα μου φαινονται ανισχυρα και ανόητα, συγγνωμη αλλά το οτι ειναι ασφαλεις οι περισσοτερες πτησεις δεν καθησυχαζει τον άλλον. Σκέφτεται ότι αν συμβεί κάτι δεν υπάρχει διαφυγη και ότι μπορεί η δική του πτηση να ειναι η μια στο εκατομμυριο. Και ο φοβος για τις κατσαριδες ειναι αβάσιμος και δεν λύνεται επειδή ξέρεις πως μια μικροσκοπικη κατσαριδα δεν μπορεί να σε βλαψει. Αυτό που με βοήθησε εμένα και καταφερνω να μπαίνω σε αεροπλάνο είναι ότι ο σκοπος π.χ.να κανω ενα ταξιδι που ονειρευομαι από πάντα υπερτερεί του φοβου μιας πολύωρης πτήσης. Σκέφτομαι τον… Διαβάστε περισσότερα »

Τελευταία επεξεργασία 2 μήνες πριν από JoanneK
Κασσιόπη
Κασσιόπη
2 μήνες πριν

Σε νιώθω ξεκάθαρα, το είχα και εγώ και το ξεπέρασα (σε ένα τεράστιο βαθμό έτσι ώστε δε μου δημιουργεί πλέον πρόβλημα). Σε καταλαβαίνω γιατί αυτόν τον καθηλωτικό φόβο που ξέρεις ότι είναι παράλογος αλλά ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ να το εμποδίσεις ακόμα τον θυμάμαι (και θα τον θυμάμαι νομίζω για πάντα). Οι φοβίες μας, γιατί για φοβία πρόκειται και όχι για απλό φόβο (τα συναισθήματα φόβου έχουν λογική αίτία π.χ. βλέπω ένα λιοντάρι μπροστά μου επομένως απειλείται η ζωή μου, φοβάμαι), δηλαδή ο έντονος φόβος που δεν εξηγείται όμως λόγικά και εμποδίζει τη λειτουργικότητά μας προκύπτει από το γεγονός ότι για κάποιο… Διαβάστε περισσότερα »