Ο φτωχός συγγενής νιώθει ο ίδιος έτσι ή τον βλέπουν κάπως; Να ένα ερώτημα.
_______________
Η ιστορία της Ελίζας όπως την ξεχώρισα σήμερα
Στέλνω χαιρετίσματα σε όλ@ και σας ευχαριστώ για την όμορφη παρέα που μου κάνετε τις νεκρές ώρες που κινούμαι με τα ΜΜΜ.
Αγαπητό μου ampa, είμαι 28 χρονών και τα τελευταία δύο χρόνια ζω στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Βερολίνο. Στο Βερολίνο ήρθα για πρακτική, έμεινα για δουλειά και τελικά ξεκίνησα πριν έναν μήνα το μεταπτυχιακό μου σε ένα αντικείμενο που με ενδιαφέρει πολύ! Εν ολίγοις κάνω αυτό ακριβώς που θέλω (επιτέλους) μετά από πολλά χρόνια σπουδών. Όλα καλά όλα τακτοποιημένα. Γερμανικά γνώριζα, αλλά όχι τέλεια. Τον τελευταίο χρόνο παρακολούθησα και μαθήματα εντατικά ώστε να φτάσω στο C1 και τελικά έγινα δεκτή για το μεταπτυχιακό μου. Πού ξεκινά το πρόβλημα.
Στο μεταπτυχιακό μου είμαστε κοντά στα 23 άτομα, με τα 20 να είναι Γερμανοί. Τα άλλα δύο κορίτσια-μεταναστριες είναι πολύ μοναχικές και όσες φορές προσπάθησα να τις προσεγγίσω, ευγενικά αρνήθηκαν (δεν κάνουν παρέα μεταξύ τους, αλλά ούτε με κανέναν) και φυσικά σταμάτησα, διότι δεν ήθελα να πιέσω καταστάσεις. Είμαι σε μια “παρέα” 5 πολύ ευγενικών κοριτσιών, που όμως νιώθω σαν τον φτωχό συγγενή. Για να συμμετάσχω σε μια συζήτηση πρέπει να εφιστώ όλη μου την προσοχή, γεγονός που με κουράζει, ιδίως μετά από 5 ώρες μαθημάτων στα γερμανικά. Είναι πολύ ευγενικές ξανά λέω και αν χρειαστώ κάτι θα με βοηθήσουν, αλλά δεν νιώθω πως μπορεί κάπως η σχέση μας να πάει παρακάτω. Μου συμβαίνει πρώτη φορά αυτό στην ζωή μου και δεν ξέρω τι να κάνω.
Έχω φίλους στην πόλη από τις δύο δουλειές μου, αλλά όλοι είναι μετανάστες (Ισπανοί, λατινοαμερικάνοι, Γάλλοι κλπ), κανένας Γερμανός. Ήθελα πολύ να έρθω κοντά με Γερμανούς, να μάθω καλύτερα την γλώσσα, την κουλτούρα όλα. Η σχολή ήταν μια καλή ευκαιρία, αλλά δεν πετυχαίνει. Πέρα από αυτό, νιώθω μια μοναξιά στην σχολή. Είμαστε δυστυχώς αποκομμένοι από το κυρίως campus με αποτέλεσμα να μην μπορώ να γνωρίσω εύκολα άτομα εκτός τμήματος. Μόνο αν ξεκινήσω να πηγαίνω στην βιβλιοθήκη, που και πάλι οι αποστάσεις δεν βοηθούν. Νιώθω πολλές φορές πως τους φορτώνομαι στα διαλείμματα κλπ, αλλά δεν μπορώ να κάθομαι σε μια γωνιά μόνη μου.
Έχεις να προτείνεις κάτι άλλο ή κάποιος άλλος από την παρέα, το οποίο δεν έχω σκεφτεί; Να συνεχίσω διακριτικά να βρίσκομαι γύρω τους και να συμμετέχω όσο μπορώ, ή μπορεί να καταλήξω κριπι; Καταλαβαίνω κι αυτές ότι βαριουνται να καταβάλουν προσπάθεια να κοινωνικοποιηθούν μαζί μου, ενώ μεταξύ τους βγαίνει αβίαστα και δεν τις κατηγορώ. Θα ήθελα να υπήρχαν περισσότεροι ξένοι φοιτητές, αλλά δυστυχώς αυτό δεν θα αλλάξει. Να σημειώσω πως στην πόλη γενικά δεν νιώθω καθόλου μοναξιά, έχω προσαρμοστεί αρκετά καλά κι έχω γνωρίσει πολύ όμορφους ανθρώπους. Επίσης, έχω ψυχολόγο εδώ και 4 χρόνια και με βοηθάει πολύ στις αλλαγές και η μεταξύ μας εβδομαδιαία επικοινωνία. Πώς προσαρμόζεται όμως κανείς σε ένα περιβάλλον όταν είναι σχεδόν ο μόνος ξένος; Να κάνω απλώς υπομονή;
Συγνώμη για το σεντόνι και ευχαριστώ προκαταβολικά για τον χρόνο που θα διαθέσετε όλοι.
Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε ολ@ και κυρίως σε οσ@ προσπαθούν για κάτι εκτός Ελλάδος. Όμορφος δρόμος, αλλά μακρύς και δύσκολος.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ελίζα
______________
Aς οργανώσουμε τη συζήτηση.
Γειά σου Ελίζα! Χαίρομαι που σου κρατάμε όμορφη παρέα.
Συγχαρητήρια για όσα πέτυχες ως τώρα, το μεταπτυχιακό και την πρακτική σου, δεν είναι αυτονόητο.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν συζητάς εκτενώς το θέμα αυτό με τον άνθρωπο που κάνεις ψυχοθεραπεία. Κανονικά, εφόσον σε παρακολουθεί πρέπει να εστιάζετε σε θέματα που σε απασχολούν, επειδή η λύση που προτείνεται σε μια στήλη στο ίντερνετ δεν γνωρίζει το ιστορικό σου στις φιλίες, την κοινωνικοποίηση, τους φόβους και την γενικότερη συμπεριφορά σου.
Λες, ας πούμε, δυο ελαφρώς αντιφατικά πράγματα: εύχεσαι να ερχόσουν σε επαφή με περισσότερους Γερμανούς, εκεί όμως που είναι οι περισσότεροι (στη σχολή) νιώθεις σαν τον φτωχό συγγενή.
Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι οι Γερμανοί, όπως κάθε λαός άλλωστε, δεν είναι μπαμπούλες, χρειάζονται όμως χρόνο για να σε δεχτούν ως δικό τους. Είναι γεγονός ότι είναι πιο κλειστοί από μας, λιγότερο φωνακλάδες, πιο τσιγκούνηδες, τέλος πάντων έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Η παρακολούθηση και συμμετοχή στη γλώσσα τους πάντως -έστω και με λάθη- πάντοτε λιώνει τον πάγο. Επίσης παρόλο που η φήμη μας ως έθνος υπέφερε στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, χάρις και στις γερμανικές φυλλάδες, μην ξεχνάς ότι οι Γερμανοί πληρώνουν αδρά για να έρθουν στην Ελλάδα και να δουν με τα μάτια τους την ελληνική κουλτούρα. Και φυσικά αυτό δεν σημαίνει μόνο αρχαίο κλέος και τζατζίκι, είναι η ευκαιρία να δουν πώς σκέφτονται και πώς ενεργούν οι σύγχρονοι Έλληνες -σαν εσένα! ‘Άλλωστε αυτό το κατάλαβες και με τις συναναστροφές σου στην πόλη.
Ίσως είναι απλά νωρίς, ίσως άλλωστε οι παρέες των πανεπιστημίων να είναι πιο συγκεκριμένες λόγω αντικειμενικών παραγόντων: ενώνει το κοινό αντικείμενο, αλλά πέραν αυτού είναι ίσως πιο δύσκολο να βρεθεί κοινός τόπος συζήτησης. Θα πρέπει να αναζητήσεις λοιπόν θέματα και ομάδες που μπορούν να κοινωνικοποιηθούν και πέραν των της σχολής. Έχετε κάποια ομάδα “εξωσχολική”, πχ. άλλων γλωσσών, χόμπυ, σκάκι, αθλητισμού, θεάτρου, χορού ή κάτι τέτοιο; Οι πολύ ευγενικές αυτές κοπέλες συμμετέχουν σε κάτι τέτοιο; Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για έξτρα κοινωνικοποίηση που δεν απαιτεί τόσο εντατική παρακολούθηση της γλώσσας κατά την διάρκειά της, ώστε να μην σε κουράζει, και ταυτόχρονα σε κάνει μια ισότιμη παρουσία: όλοι είναι στο στάδιο της μάθησης/εξάσκησης σε αυτά.
Φαντάζομαι κι οι αναγνώστριες κι οι αναγνώστες θα μας προτείνουν κι άλλες συμβουλές.
Προσωπική ιστορία: Επέστρεψα στη Νυρεμβέργη μετά τις σπουδές αλλά η ζωή είναι μοναχική
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν θα ήθελα να χαλάσω το αφήγημα κανενός, ούτε θα ήθελα να χαλάσω τη θετική προσέγγιση η οποία παρουσιάζεται ή προτείνεται εδώ πέρα αλλά αυτό που περιγράφεις είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ότι θα συναντήσεις παντού στη γερμανική κοινωνία. Σαφώς βέβαια πάντα θα υπάρχουν εξαιρέσεις, πάντα θα υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα ΑΛΛΑ ή αλήθεια είναι μια: οι Γερμανοί δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση να έρθουν στη θέση σου, ούτε είναι διατεθειμένοι να καταβάλουν προσπάθεια να σε κάνουν να αισθανθείς ευπρόσδεκτη. Δεν είναι ούτε στην κουλτούρα τους και σίγουρα έχουν ζήσει και μεγαλώσει σε ένα τελείως διαφορετικό πλέγμα σε σχέση με τα δεδομένα νοτιοτερων χωρών.… Διαβάστε περισσότερα »
Ετσι ειναι οπως τα περιγραφεις! Και μαλιστα η κοπελα μενει Βερολινο που οι ιδιοι οι Βερολινεζοι περηφανευονται οτι δεν εχει σχεση με την υπολοιπη Γερμανια.
Πως ακριβως βοηθά την κοπελα αυτο το σχόλιο; Ενα σχολιο για τη γερμανικη κοινωνια το οποιο εχει ως καταληξη ότι ουτως ή αλλως υποθέτω καλύτερα να φυγει και η κοπελα οπως κανουν “οι περισσοτεροι expats”.
Πολυ σωστη παρατηρηση Μαρίνα.
Εν τω μεταξυ στη Γερμανια εχει απειρους μεταναστες και απο αλλες χωρες πχ Τουρκια.
Που ειναι πιο κοντα σε εμας.
Γιατι δεν θελει να κάνει παρέα και με πολιτες άλλων χωρών;
Συγνώμη αλλά λέει πως έχει φίλους από πολλές χώρες, απλώς στο μεταπτυχιακό της είναι κυρίως Γερμανοί
Γιατι οι Ελληνες ειστε φοβερα εγκάρδιοι, φιλικοί και κυριως ευγενέστατοι, ε? 🫣
Θυμαμαι μια ζωη μια ΞΙΝΙΛΑ και μια μη αποδοχη στο σχολειο. Και ειμαι ελληνιδα.
Κατι πάντα κάτι θα εβρισκαν για να σε σταμπάρουν και να σε εξοστρακισουν.
Το ιδιο και μετεπειτα στην ενηλικη ζωη μου βιωνω.
Καμια προσπαθεια προσεγγισης του αλλου. Καθολου φιλικη συμπεριφορα. Το αντιθετο μαλιστα. Εχθρικοτατοι και κακιασμενοι ως λαος.
Που ζειτε μερικοι θα ηθελα να μαθω.
ισχύει αυτο!
greek hospitality χαχαχαχα
Έχω μετακομισει σε άλλη πόλη εντός Ελλάδας , είμαι ελληνίδα , μιλάω τη γλώσσα και αντιμετωπίζω παρομοια πρόβληματα. Το βρίσκω επίσης λογικό να ειναι δυσκολότερο στην ενήλικη ζωή να γίνονται γνωριμίες και φιλίες.
Δεν έχει να κάνει με το λαό γενικότερα. Είναι κακη γενίκευση και όπως επισημανθηκε δεν ειναι χρησιμη για τη γράφουσα.Και στην Ιταλία να πήγαινε δεν θα έκανε αμέσως φιλίες.
Οντας ατομο με ενα γονεα απο δυτικη ευρωπη μπορω να καταλαβω τι εννοει η κοπελα.Οι κωδικες επικοινωνιας και κουλτουρα οσον αφορα τις φιλικες/κοινωνικες σχεσεις μεταξυ νοτιοευρωπαιων ή κυριως βαλκανιων και βορειο-δυτικο ευρωπαιων ειναι αρκετα διαφορετικοι/κη.Πολλοι εξ’αυτων των λαων δεν κανουν small talk,δεν θα ανοιξουν κουβεντα με ευκολια και θελουν χρονο για να σε αποδεχθουν στο οποιο κυκλο τους.Οχι μονο μια ελληνιδα ή ελληνα αλλα και μεταξυ τους συχνα ειναι επιφυλακτικοι. Απο εκει και κατω θελει χρονο για να ανακαλυψει οποιος ενδιαφερεται,τους κωδικες επικοινωνιας των π.χ Γερμανων ή Ολλανδων ή Γαλλων.για να ενταχθει σε παρεες με ντοπιους.Μεγαλο ρολο παιζει η γλωσσα… Διαβάστε περισσότερα »
Λες “Ήθελα πολύ να έρθω κοντά με Γερμανούς, να μάθω καλύτερα την γλώσσα, την κουλτούρα όλα. Η σχολή ήταν μια καλή ευκαιρία, αλλά δεν πετυχαίνει”. Σωστά λέει η Ρένα ότι είναι ελαφρώς αντιφατικό. Έχεις επαφή με 5 πολύ ευγενικές κοπέλες, απόλυτη επιτυχία. Είναι δύσκολο να μπαίνεις σε κύκλο που τα άτομα μιλάνε διαφορετική γλώσσα. Δεν μπορείς να καταλάβεις τα πάντα απόλυτα, δεν μπορείς να εκφραστείς απόλυτα καλά και αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι ασφυκτικά και μειονεκτικά. Αλλά αξίζει, διότι έτσι θα εξασκήσεις τη γλώσσα και υπάρχει και περίπτωση να κάνεις φίλους που θα μείνουν για χρόνια. Ακόμα κι αν δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Να’ μαι πάλι. Εμφανίζομαι μόνον όταν εχω αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση. Να μπορουσα να στου στείλω τα χιλιαδες μηνυματα με τις ανηψιές μου στα μεταπτυχιακά τους. Λίγο ο νόστος, λίγο η διαφορετικη κοινωνία, λίγο η μοναξια, λίγο η βιασύνη, λίγο το πως τα θες και πως τα εχεις ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ και τα γερμανικα δε θα σε κουράζουν, και φιλίες θα βρεις σε κάμπους, καφε, μπαρ, στην πολυκατοικία, στο πάρκο, στη βιβλιοθήκη, σε συλλόγους, γυμναστηρια κλπ Και σχέσεις, κι αυτό σημαντικό στην ηλικία σου. Ως τότε βρες μια ελληνίδα. Πέρνα καμια επίσκεψη από τα ελληνικα σωματεία, εκτός κι αν δεν γουστάρεις.… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι κι εγώ σε παρόμοια κατάσταση, μιλάω τη γλώσσα της χώρας που μένω χωρίς απόλυτη άνεση και οι μακροσκελεις συζητήσεις χρειάζονται την απόλυτη προσοχή μου. Κατά τη γνώμη μου είσαι σε εξαιρετικό δρόμο για να επιτύχεις το σκοπό σου (να μάθεις καλά τη γλώσσα και να γνωρίσεις τους ντόπιους). Θέλει απλώς επίμονη και υπομονή, να συνεχίσεις όπως λένε και άλλα σχόλια την παρέα με τις κοπέλες με διακριτικό και φυσικό τρόπο, χωρίς πίεση. Και στο μεταξύ, αν σου λείπει η πιο αβίαστη επικοινωνία μπορείς να γνωρίσεις και άλλους expats από sites όπως πχ το Girl Gone International. Σε κάθε περίπτωση… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω την κούραση που σου προκαλέι η πολυωρη συζήτηση σε γλώσσα στην οποία δεν είσαι ακόμη άνετη. Η συνεχής εστίαση σε εξαντλει, μια μπύρα να πιεις και να χαλαρώσεις θα αρχίσεις τους αγγλισμούς, δύο και θα μιλάς ελληνικά μαζί τους. Αλλά και οι “ντοπιοι” , οποιας εθνικότητας, όσο καλοπροαίρετοι κι αν είναι, κουράζονται κάποτε με τους ξενόγλωσσους ή που δεν έχουν ευχέρεια λόγου. . Και στην Ελλάδα δεν γουστάρουμε να περνάμε όλο το χρόνο μας με τον αγγλόφωνο, ξένο γνωστό μας, όσο κοσμοπολίτες κιας αισθανόμαστε. Πέρα από την πλάκα το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή και όρια. Μην προσπαθείς παραπανω… Διαβάστε περισσότερα »
Ζω στη Γερμανια εδω και 25 χρονια και δεν μπορω να πιστοποιήσω καποιες δηλώσεις εδω μεσα. Δεν ειναι ταιγγουνηδες οι Γερμανοί, απλα εχουν προγραμμα κατι που εμεις οι ελληνες Δυστυχως δεν εχουμε. Γι αυτο αλλωστε η οικονομια τους ανθίζει. Απο μικρά παιδακια μαθαινουν να διαχειρίζονται το χαρτζιλίκι τους και τα χρηματα τιυς γενικοτερα. Με 15 αρχιζουν ηδη να κανουν μικροδουλειές οπως να μοιράζουν εφημερίδες ή μπειμπισιτινγκ. Σπανια θα δεις ανθρωπους άνω των 24 να μενουν με τους γονεις τους . Επισης δεν συμφωνω με τη δηλωση πως οι Γερμανοί ειναι απόμακροι και δύσκολοι. Ισως εμας μας φαινεται ετσι επειδη απο… Διαβάστε περισσότερα »
Συγγνώμη αλλά αναγκαία ιστορική διόρθωση. Η οικονομία τους δεν ανθίζει επειδή έχουν πρόγραμμα (άλλοι λαοί δεν έχουν;) αλλά: 1.επειδή οι ΗΠΑ δεν έκαναν απαιτητές πολεμικές αποζημιώσεις μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, φοβούμενοι μην έχουν πάλι τις συνέπειες των τελών του Α’ Παγκοσμίου όπου η Γερμανία ταπεινώθηκε και αλώθηκε από τον εθνικοσοσιαλισμό. Αυτό έκτοτε επέτρεψε την παλινόρθωση της γερμανικής οικονομίας, αντίθετα με άλλες χώρες που διαλύθηκαν κυριολεκτικά (ανάμεσα τους κι η δική μας) 2.τα πολλά τελευταία χρόνια η Γερμανία έσφιγγε τα λουριά στην ΕΕ κουνώντας το δάχτυλο κινούμενη με τζάμπα ρωσικά καύσιμα!!! (ψάξτε το ρόλο του πρώην καγκελαρίου Σρέντερ) Και μετά… Διαβάστε περισσότερα »
το τσιγκούνηδες πως ακριβώς προκύπτει?
Από την πραγματικότητα.
Aπό βιώματα στη Γερμανία καθώς και στην Ελλάδα.
Τσιγκουνηδες λιγο πολυ ειναι ολοι οι δυτικοι και βορειο ευρωπαιοι.Ολως παραδοξως απο τους πιο ανοιχτοχερηδες πανω κατω στα ελληνικα προτυπα λαους που εχω συναναστραφει ειναι οι Αμερικανοι και Μεξικανοι.
άρα εμείς έιμαστε σπάταλοι?
έχεις ζήσει στη Γερμανία αρκετά χρόνια?
Πρέπει να θέτεις τη σωστή ερώτηση για να λάβεις τη σωστή απάντηση.
Οκ, να το θέσω αλλιώς, ποια είναι τα βιώματα που είχες στη Γερμανία και σε κάνουν να θεωρείς τους Γερμανούς τσιγκούνηδες?
Έβγαινε κομπιουτεράκι σε κάθε τραπέζι για τον χωρισμό ενός γεύματος.
Δεν υπήρχε ποτέ των ποτών κέρασμα. Δεν έχω δει ποτέ παρορμητικές αγορές. Έπαιρναν δώρα Χριστουγέννων από τις εκπτώσεις του Γενάρη για την επόμενη χρονιά. Σε ξενοδοχείο φυλούσαν τα κατακάθια από την κανάτα του κακάο για να φτιάξουν νέα κανάτα.
Θέλεις κι άλλα; 😩
αχαχαχαχαχ βρε Ρένα δεν έχεις δει αντίστοιχες συμπεριφορές από Έλληνες; ιδίως σε ξενοδοχεία να παίρνουν φεύγοντας μαζί τους από τις παντόφλες που δεν χρησιμοποίησαν μέχρι σαμπουάν ή στο πρωινό να φτιάχνουν σαντουιτσάκια για τον δρόμο; και γιατί πρέπει να επικροτούμε την σπατάλη; η οποία βλάπτει και το περιβάλλον.. μέση κατάσταση δεν υπάρχει;
Δεν επικροτούμε τη σπατάλη, έχει μια διαφορά η άνεση από την σπατάλη, όσο η οικονομία από τη μιζέρια.
Στα παραδείγματα σου πάντως οι παντόφλες (μιας χρήσης) και τα σαμπουάν (μονοδόσεις) είναι ήδη πληρωμένα, υπολογισμένα από τον ξενοδόχο, δεν θα λείψουν δηλαδή, και τα παίρνουν φαντάζομαι επειδή είναι πρακτικά για κάποιο διήμερο κλπ. Τώρα αν κάποιος έχει βαλθεί να μην αφήσει ούτε τσόφλι είναι άλλο.
Τα σαντουιτσάκια από το πρωινό είναι τσιφουτιά, όμως, καθώς γίνεται στους μπουφέδες, όπου απλά μπορείς να φας περισσότερο ώστε να μην πεινάσεις. (αν κι υποψιάζομαι κάποιοι το κάνουν για τα μικρά παιδιά, παραμένει όμως τσιφουτιά).
το να υπαινισόμαστε οτι ένας ολόκληρος λαός είναι μίζερος ή τσιγγούνης είναι σαν να λέμε ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες. Υπάρχουν τα πάντα παντού.. Η χρυσή λέξη είναι ανεκτικότητα και αποδοχή στο διαφορετικό!
Το πρόβλημα με τις παντόφλες και τα σαμπουάν είναι στο οικολογικό αποτύπωμα που θες να αφήσεις. Αν δεν τα χρειάζεσαι απλά άστα για τον επόμενο.
Θεωρητικά έτσι θα ήταν, αλλά όταν δεν τα παίρνει ο πελάτης τα παίρνει το προσωπικό. (Και δεν το κατηγορώ)
με την ίδια λογική να πετάμε σκουπίδια γιατί όλο και κάποιος θα πετάξει..
Σε θεωρω υπερβολική. Ωρες ωρες πιστευω πως γραφουν διαφορετικα ατομα κατω απο το ιδιο ονομα εδω. Ουδέποτε εχω συναντήσει κατι παρομοιο στα 25 χρονια που ζω εδω. Και ουδέποτε εχω ακουσει κατι παρομοιο απο αλλους φίλους ειτε ελληνες ειτε αλλης εθνικότητας. Δεν ξερω απο που εχεις τα βιώματα σου αλλα αυτα σιγουρα δεν εκπροσωπούν τους Γερμανούς που ξερω εγω. Τις τσιγγουνιες που περιγράφεις τις εχω ζησει και εγω. Στην ελλαδα. Αλλα απο πραγματικά πολυ φτωχους ανθρωπους. Αλλα αυτο δεν σημαινει πως ειναι οκοι οι ελληνες ετσι, σωστα; Οσο για το κακάο, και τα παιδια μπυ το κανουν. Και μαλιστα πριν… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως έπεσε φοβερό τριγγάρισμα με το ζήτημα αυτό παρατηρώ. 👀 Μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις να πιστεύεις, δεν είναι υποχρεωτικό να σκιστώ να αποδείξω πράγματα εναντίον θεωριών συνομωσίας και δεν επιτελεί και κάτι. Το είμαι υπερβολική κανονικά απαντιέται με το “δεν είσαι υπερβολική, εμπιστεύσου το ένστικτό σου” (έτσι δεν λέγαμε;) Και έλληνες που τσιγκουνεύονται γνωρίζουμε, ασφαλώς, αλλά γενικά υπάρχει μια large τάση (ακόμα και σε σχετική στενότητα). Πιθανόν επειδή η ελληνική κατάσταση προ πολλών δεκαετιών ήταν πιο “στενή” από την γερμανική και η λαρτζοσύνη έκφραση αισιοδοξίας και αποφυγή κοινωνικής ετεροντροπής; Ιδιαίτερα μπροστά σε κόσμο; Μια υπόθεση. Επίσης παρατηρώ και μια… Διαβάστε περισσότερα »
Ρένα, μετά από έντεκα χρόνια που ζω με τους Schwaben, πια, αισθάνθηκα ότι μπορώ να μιλήσω μαζί τους και για αυτό το θέμα (μιας και κατέστησα σαφές τοσα χρόνια πως ως μετανάστρια, σέβομαι τον τρόπο ζωής τους κι εγώ είμαι αυτή που έπρεπε να προσαρμοστώ σε αυτόν και όχι αυτοί στον δικό μου). Κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνονται την τεράστια συστολή με τα χρήματα ως συλλογική ψυχική ασθένεια. Κάποιοι άλλοι έχουν αρχίσει να “ξανοίγονται”. Τα δύο πιο κοντινά μου άτομα στην δουλειά, μου εξήγησαν το τεράστιο ψυχικό βάρος του να μην μπορούν να ξοδέψουν και πόσα προβλήματα επιφέρει αυτή… Διαβάστε περισσότερα »
υπερβολική δεν είσαι αλλά σίγουρα βασιζόμενοι σε γνωριμίες και εμπειρίες κινδυνεύουμε να αναπαράγουμε στερεότυπα.. Αυτό που είπα παραπάνω οι Γερμανοί τσιγγούνηδες, οι Έλληνες τεμπέληδες, οι Ιταλοί μαμακηδες και πάει λέγοντας…
Βγαίνουν διπλό ραντεβού δύο φίλες με δύο φίλους. Η μία κοπέλα είναι συνάδελφός μου. Πήραν ποτά, άλλος μπύρα, άλλος κοκτέιλ (πιο ακριβό). Στο τέλος έπρεπε να αφήσουν φιλοδώρημα 2€ όλοι μαζί. Τα αγόρια επέμεναν να το πάνε δίκαια. Χρειάστηκε λοιπόν κομπιουτεράκι για να γίνει υπολογισμός αναλογίας. Η συνάδελφός μου πλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος από τα δύο ευρώ γιατί έκανε την μεγαλύτερη κατανάλωση από τους τέσσερις. Σύστημα γερμανικό…
Νομίζω πάντως ότι η γλώσσα είναι θέμα χρόνου. Όσο περισσότερο συμμετέχεις τόσο περισσότερο θα συνηθίζεις και ας είσαι στην αρχή ο φτωχός συγγενής. Αντιμετώπισα ακριβώς το ίδιο με τα γερμανικά και εντελει ο χρόνος έδωσε την λύση.
Καλημερα, μπορεις να τις καλεσεις στο σπιτι σου για ενα cosy βραδακι ή για ενα πρωινο Kυριακης ή για εναν καφε. Μια κοπελα ή 2 ή 3, οπως θες. Επισης, να πηγαινεις στη βιβλιοθηκη. Ακομα δεν προσαρμοστηκες με τις αποστασεις στο Βερολινο? (Αφου διαβαζεις ΑΜΠΑ στο τρενο:) Γενικα καλα κανεις και θες να κανεις παρεα μαζι τους για να μη “γκετοποιηθεις”, μονο ετσι μαθαινονται τα γερμανικα. Επισης ειναι γεγονος οτι οι φοιτητες δε βγαινουν πολυ οπως παλια και ειναι περισσοτερο στο κινητο τους. Αυτο δεν θα αλλαξει πολυ. Παντως αν ανοιξεις το σπιτι σου (δωματιο σου), παρεις πρωτοβουλια για ενα… Διαβάστε περισσότερα »