H αλλαγή επαγγέλματος είναι στις μέρες μας πολύ πιο συνηθισμένη από παλιά.
___________________
Η ιστορία της Υπεραναλυτικής Καλλιτέχνιδος όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Γειά σου Ρένα!
Πήρα το θάρρος να σου γράψω, αν και διστακτική ως προς το να εκτεθεί το θέμα μου, γιατί θα με ενδιέφερε πολύ η γνώμη σου.
Λοιπόν, ξεκινάω την αφήγηση:
Θα προσπαθήσω να με σκιαγραφήσω σε περίπτωση που βοηθήσει στην απάντηση: Καλλιτεχνική φύση από μικρή, κοινωνική αλλά επιφυλακτική με τους ανθρώπους, αναλυτική, ειλικρινής. Με πατέρα χειριστικό και οικογένεια υπερπροστατευτική, περνάω στο Πολυτεχνείο γιατί “πρέπει το επάγγελμά μου μεθαύριο να έχει κύρος” και παράλληλα ασχολούμαι με την τέχνη που αγαπώ και εξελίσσομαι σε αυτήν, ενώ δουλεύω περιστασιακά σε ό,τι μπορώ και πάει λέγοντας, όμως κάτι μου λείπει. Ναί, τα πηγαίνω πολύ καλά στη σχολή μου, αλλά δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω, το διεκπεραιώνω απλώς. Και ο καιρός περνάει και προσπαθώ να είμαι δεκτική, να ευχαριστήσω τους άλλους… κι εγώ;;;
Και φτάνει ο κορωνοιός και παίρνω τη μεγάλη απόφαση, ξαναδίνω πανελλαδικές και περνάω στη σχολή που πάντα επιθυμούσα και συνεχίζω νιώθοντας γεμάτη και πιο ανάλαφρη. Η οικογένεια το δέχτηκε, της το ανακοίνωσα κάποιο διάστημα μετά. Το θέμα είναι οτι πλέον είμαι 26 χρονων και αισθάνομαι οτι έχω μεινει πίσω επαγγελματικά σε σχέση με το καλλιτεχνικό αντικείμενό μου. Ενώ έχω σπουδές και επιτυχίες και καλές επιδόσεις στη σχολή κλπ κλπ, δεν έχω αρκετές κοινωνικές επαφές, συν οτι το συναφές περιβάλλον είναι απίστευτα ανταγωνιστικό και σκληροπυρηνικό θα έλεγα…διαπιστώνω οτι υπάρχουν άνθρωποι που μέσω του κοινωνικού τους δικτύου, βρίσκουν απασχόληση στο αντικείμενο πολύ πιο εύκολα και με πιάνει το παράπονο, διότι θα ήθελα κι εγώ να παρουσιάσω τη δουλειά μου αλλά απλώς δεν ξέρω από που να πιαστώ για να ξεκινήσω…
Η τωρινή μου εργασία αφορά σε κάτι άλλο αυτή τη στιγμή. Θέλω όμως να εργαστώ στον τομέα μου όσο τίποτε άλλο. Το έκανα το μεγάλο βήμα, αλλά πώς πάω στο επόμενο;
Επιπλέον, έχω κουραστεί να ακούω σχόλια του τύπου, “έχασες πολλά χρόνια”, “έπρεπε να είχες αλλάξει νωρίτερα σχολή”, “σε λίγα χρόνια θα είσαι 30”, “άργησες, άλλοι στην ηλικία σου…”, “ως πότε θα σπουδάζεις”, και πολλές άλλες αδιακρισίες από ανθρώπους που στο κάτω κάτω δεν γνωρίζουν τί έχω περάσει μέσα στο σπίτι μου, ή τις συνθήκες ζωής μου γενικότερα. Όχι οτι δεν τα ακούω και από την οικογένεια, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Ρένα πες μου σε παρακαλώ…με πήραν τα χρόνια; είναι ποτέ αργά να κυνηγάς αυτό που αγαπάς; Ενώ δεν έχω αυτές τις πεποιθήσεις και πιστεύω οτι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός πιάνω τον εαυτό μου σε πιο δύσκολες στιγμές, να σκέφτεται τα λόγια τους και να στενοχωριέται. Άραγε από πίσω μου να με σχολιάζουν; Άραγε το να επιλέγω τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι με πάει πίσω; Πρέπει να παριστάνω κάποια άλλη από αυτή που είμαι για να έχω επαγγελματικές ευκαιρίες στον περίγυρο που επικρατεί; τί να κάνω δεν ξέρω. Άλλες φορές πάλι νιώθω περήφανη για όσα έχω καταφέρει. Μήπως όμως εθελοτυφλώ και έχουν δίκιο;
Μήπως σκέφτομαι πολύ;
Ελπίζω να μη σας κούρασα. Έθεσα τους προβληματισμούς μου και θα χαρώ πολύ εάν μου απαντήσεις.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Υπεραναλυτική καλλιτέχνις που προσπαθεί να αποδείξει οτι δεν είναι ελέφαντας
__________________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Έχω γενική μου αρχή να θεωρώ ότι για τα περισσότερα πράγματα δεν είναι ποτέ πολύ αργά. Ίσως για κάποια, αλλά είναι πολύ συγκεκριμένα κι αφορούν στην δυνατότητα τελειοποίησης κι εξέλιξης σε συγκεκριμένο στάδιο, όχι στην ενασχόληση και την γενικότερη πρόοδο σε αυτά.
Το επάγγελμα είναι ένα απ’αυτά. Κι εσύ δεν είσαι μεγάλη για αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού στα 26, το αντίθετο.Στα καλλιτεχνικά επαγγέλματα άλλωστε δεν υπάρχει τυποποιημένη εξέλιξη.
Αν όπως υποψιάζομαι μιλάς για την Σχολή Καλών Τεχνών η δικτύωση είναι ένα ζήτημα που δυστυχώς όντως κάνει τη διαφορά. Αν θέλεις να εκθέσεις τη δουλειά σου ώστε να δημιουργήσεις ενδιαφέρον και “μαγιά” μπορείς. Ιδιωτικά. Πληρώνοντας κάποιον κατάλληλο χώρο (πολιτιστικό κέντρο, . Κανένας δεν λέει όχι σε ζεστό χρήμα.
Η άλλη επιλογή είναι να πάρεις το book σου (που ελπίζω να έχεις!) και να πας πόρτα πόρτα στις γκαλερί να δείχνεις τη δουλειά σου για συστέγαση με άλλα έργα. Μπορεί να πετύχεις κάτι αν είσαι πειστική και πέσεις σε άτομο που θέλει λίγο να διαφοροποιηθεί από την πεπατημένη.
Επίσης οπωσδήποτε, όποια κι αν είναι η καλλιτεχνική σου κατεύθυνση, πρέπει να έχεις ιντερνετική παρουσία με δικό σου website.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κι εμένα το μυαλό μου πήγε στην σχολή καλών τεχνών αλλά μιλάει για πανελλήνιες, και στο εικαστικό δεν μπαίνει με πανελλήνιες αλλά με εισαγωγικές, εκτός αν μπήκε στο θεωρητικό αλλά αναφέρει εικαστική δουλειά και εκθέσεις. Τέλος πάντων, επειδή τελείωσα καλών τεχνών, θα σου πω αυτά που ξέρω εγώ και ελπίζω να σε βοηθήσουν. Πρώτον, οι περισσότεροι συμφοιτητές μου είτε ήταν λίγο ή πολύ μεγαλύτεροι μου είτε είχαν ήδη τελειώσει άλλη σχολή. Οπότε πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να σκέφτεσαι την ηλικία. Και προσωπικά, εγώ που πέρασα στα 19 δυσκολεύτηκα πολύ με κάποιες πτυχές της σχολής και με το γερό στομάχι που… Διαβάστε περισσότερα »
– Άραγε από πίσω μου να με σχολιάζουν;
– Πολύ πιθανόν.
– Πρέπει να σε νοιάζει;
– Όχι.
– Θα το αφήσεις να σε εμποδίσει;
– Για κανέναν λόγο.
Γενικά εμάς τις γυναίκες μάς παίρνουν τα χρόνια πολύ εύκολα για τα πάντα…
Είσαι μόνο 26. 26! Και γεμάτη και πιο ανάλαφρη. Τα συγχαρητήριά μου για την αλλαγή σπουδών παρόλη την πίεση και εν μέσω πανδημίας. Μη φοβάσαι, τό ‘χεις.
Κυκλώματα, δημόσιες σχέσεις, κλίκες η PR έχουν ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. Δημόσιο, δικηγορία, δημοσιογραφία, αθλητισμός, θέατρο, μουσική, τράπεζες, λογιστήρια, ελεύθερα επαγγέλματα, εταιρίες, εργοστάσια, όπου πας κι ο,τι κάνεις. Δικτυώσου. Σε fake η real επίπεδο. Έτσι λειτουργεί κάθε επαγγελματικός χώρος. Η αναγνώριση της αριστείας, επειδή υπάρχει από μόνη της, δεν συνέβη και θα συμβεί. Πολλοί άριστοι χάθηκαν γιατί δεν ανέδειξαν τους εαυτούς τους. Βρες τον τρόπο, μπορείς. Αλλαγή κατεύθυνσης αργά στα 26; Συγνώμη, έχω αλλάξει κατεύθυνση και προορισμό στα 22, στα 30, στα 45 και το σκέφτομαι σοβαρά στα 56.Παντού τα ίδια βρήκα, στην αρχή στραβάδι, σιγά-σιγά σαΐνι, έπεσα, σκοτώθηκα, σηκώθηκα, ανέβηκα,… Διαβάστε περισσότερα »
Στα 26 μόνο αργά δεν είναι. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν αυτή τη στροφή πολύ αργότερα στη ζωή τους και τα καταφέρνουν. Το δύσκολο είναι να σταματήσεις να ακούς τις φωνές γύρω σου που σου λένε το μακρύ και το κοντό τους (αυτό θα πρέπει να δουλέψεις, το πως θα αγνοείς τις γνώμες των άλλων που βρίσκονται έξω από το χορό). Κοίτα μπροστά στο στόχο σου. Εσύ ξέρεις τι σε κάνει να νιώθεις επαγγελματικά καλά. Δημιούργησε ένα σάιτ με τα έργα σου, κοιτά πως μπορείς να το διαφημίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Και μην το βάλεις κάτω, ακόμα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι σχετικό με το θέμα στο όμως ειμαι και εγώ είμαι κάπως στην ίδια φάση και αναζήτησης νέα εργασίας σχετική με το αντικείμενο των σπουδών μου. Τελείωσα πολιτικές επιστήμες και εγώ κάνει πρόσφατα ένα μεταπτυχιακό στο Διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο όμως μετά την σχολή μου τα καλοκαίρια απασχολουμουν σαν ρεσεψιονιστ σε ξενοδοχεία και πρόσφατα ήμουν και στο αεροδρομιο της Αθήνας ατην εξυπηρέτηση επιβατών σε επιβιβασεις και στο τσεκ ιν. Το δεύτερο μου άρεσε πιο πολύ και γενικά η εξυπηρέτηση πελατων/ επιβατών είναι κάτι που μου αρέσει και πιστεύω ότι το έχω. Να ξέρεις δεν το έχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Ειδικά στον καλλιτεχνικό χώρο η ηλικία δεν νομίζω ότι παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Εγώ που ανήκω σε αυτόν, μεγαλύτερο ρόλο παίζει η έλλειψη ανασφαλειας , ταμπού, φόβου. Ενδυνάμωσε το εγώ σου , και προχωρα με αποφασιστικότητα. Λένε ότι οι καλλιτέχνες είναι κλειστοί και ευαίσθητοι. Είναι . Όχι όμως επειδή φοβούνται , αλλά επειδή βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά από τους άλλους. Μην ακούς λοιπόν όσους δεν είναι καλλιτέχνες και προσπαθούν να σε προσγειωσουν. Εγώ έκανα αλλαγή καριέρας στα 35. Άπλωσα τα δίχτυα μου έξω από την Ελλάδα και πάει μια χαρά. Άλλωστε την τέχνη μου δε τη μετράω με το πόσα ευρώ… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή γράφουσα, τα χρόνια σίγουρα δε σε πήραν και ποτέ δεν είναι αργά για αλλαγές. Το θέμα δεν είναι η ηλικία αυτή καθαυτή αλλά το αν έχεις τις απαραίτητες αντοχές που χρειάζονται για μια τέτοια στροφή στην καριέρα. Και μιλάω για αντοχές καθώς χρειάζεται να τρέξεις και μάλιστα διπλά προκειμένου να χτίσεις γνώση και εμπειρίες που οι συνάδελφοι σου ήδη έχουν αποκτήσει όσα χρόνια εσύ βρισκόσουν σε άλλο επαγγελματικό πεδίο.Εσύ ξεκινάς τώρα, από μηδενική βάση, με μοναδικό εφόδιο μια πιθανή κλίση και ενδιαφέρον προς τις τέχνες, που από μόνα τους όμως αυτά τα δύο, όπως ήδη διαπιστώνεις, δεν είναι αρκετά.Ο… Διαβάστε περισσότερα »
Ποιος λέει ότι οι τέχνες έχουν ταυτιστεί με την ανέμελη ζωή;; Εγώ όλο ακούω το “δεν έχει λεφτά, θα πεινάς και θα πεθάνεις στην ψάθα” 😂
Εκτός αν αναφέρεσαι στο ότι στην Ελλάδα οι τέχνες θεωρούνται χόμπι.