Μαξιμαλισμός, πανέμορφα σχέδια σε υφάσματα, σχεδόν παντοδύναμα, με χρώματα που σου δίνουν ενέργεια, vibe και αυτοπεποίθηση, κουλ άνετες γραμμές σε πουκάμισα, σε παντελόνια, φορέματα και φούστες. Χρωματιστά λεοπάρ, loud και δυνατά μοτίβα που έχουν πάρα πολύ ενδιαφέρον. Κομμάτια που σίγουρα μπορούν να γίνουν game changer στην γκαρνταρόμπα.
Η Κλέλια Άνδραλη είναι σχεδιάστρια που ασχολείται κυρίως με τα digital prints και έχει το showroom της στον Κορυδαλλό. Εκεί μπορείς να βρεις ρούχα που να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες του κάθε σώματος, αφού εκτός του ότι είναι η maximal δόση που πολλές φορές αναζητάμε, είναι πανέξυπνα μιας και μπορείς να κατασκευάσεις το δικό σου νούμερο. Τι εννοώ με αυτό;
Μπορείς να ράψεις οποιοδήποτε κομμάτι της συλλογής πάνω σου, αφού δημιουργούν custom ρούχα για κάθε σώμα. Εμείς μιλήσαμε με την Κλέλια για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, τη μητρότητα για το body positivity, για τη δημιουργική διαδικασία της και φυσικά γι’ αυτά τα ξεχωριστά prints στα υφάσματα.
— Πες μας λίγα πράγματα για σένα και με τι ασχολείσαι
Ο δρόμος που έχουμε επιλέξει σαν εταιρεία, αυτός της βιωσιμότητας θίγει θέματα οπως η ατομική παραγωγή , το ηθικό εργασιακό περιβάλλον, η αργή μόδα, η κανονικοποίηση του γυναικείου σώματος. Κυρίως το τελευταίο!
— Πες μας λίγα πράγματα για το brand σου;
Το brand KLELIA ANDRALI δημιουργήθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες, χωρίς να θέλω να γίνω μελό. Δούλευα στην Αγγλία για 7 χρόνια και μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος, μάλλον ένιωσα ότι δε θα έχω άλλη ευκαιρία να μεταπηδήσω στη μάδα, οπότε ξεκίνησα τα prints για τα πρώτα μου μαντήλια. Από το 2016 και για 3 χρόνια συνδύαζα με όχι και πολύ μεγάλη επιτυχία τη μητρότητα με το brand. Ωστόσο, είχα τρελό πάθος, πίστη και επιμονή για αυτό που ήθελα να κάνω ακριβώς. Για μεγάλο διάστημα, κοίμιζα τη μικρή και δούλευα στα projects που είχα στο μυαλό μου τις βραδινές ώρες. Γυρνώντας στην Ελλάδα και ανοίγοντας το δικό μου showroom σιγά σιγά απέκτησα μεγαλύτερο πελατολόγιο, αυξήθηκαν τα μαγαζιά και οι υποχρεώσεις οπότε συνειδητοποίησα ότι κάτι γινόταν σωστα.
— Ποια ζητήματα θες να θίξεις μέσα από τη δουλειά σου;
Σίγουρα ξεκινώντας ακολούθησα μια πεπατημένη στα νούμερα, τα πατρόν, τα υφάσματα κλπ. Δεν είχα στο μυαλό μου να θίξω κάποιο κοινωνικό θέμα. Πολύ σύντομα συνειδητοποίησα ότι αυτά που με ενοχλούσαν στην αγορά, ήθελα να τα αλλάξω με το δικό μου brand. Ο δρόμος που έχουμε επιλέξει σαν εταιρεία, αυτός της βιωσιμότητας θίγει θέματα όπως η ατομική παραγωγή, το ηθικό εργασιακό περιβάλλον, η αργή μόδα, η κανονικοποίηση του γυναικείου σώματος. Κυρίως το τελευταίο!
— Από που εμπνέεσαι;
— Τι σου αρέσει στο maximal και τι πιστεύεις ότι μπορείς να εκφράσεις μέσα από αυτό;
Δεν έχω κάποια εμμονή με το maximal που θέλω να περάσω στο κοινό. Είναι έτσι φτιαγμένο το μυαλό μου, οι τρόποι μου είναι loud και τα σχέδια μου επίσης! Δεν το κάνω με κάποιο σκοπό! Εκφράζω το μέσα μου όταν είναι ανθισμένο και όταν είναι κατσουφιασμένο! Είναι πάντα χρωματιστό. Στο Showroom μπορεί να έρθει όποιος θέλει και να φτιάξει οποιοδήποτε ρούχο της συλλογής επιθυμεί, στα μέτρα του, δηλαδή μπορεί να φτιάξει ένα sur mesure πουκάμισο, ένα παντελόνι, ένα φόρεμα, μια φούστα, ένα μοναδικό κομμάτι που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σώματος του, που θα είναι στα μέτρα του, κάτι που θα είναι όσο μοναδικό, όσο και εκείνος.
— Πώς εκφράζεις εσύ μέσα από τη δουλειά σου το body positivity; Αν θυμάμαι καλά είχες ανεβάσει πιο παλιά είχες ανεβάσει και κάποια στόριζ για στα οποία μιλούσες για τέτοια θέματα.
Εχω από πολύ μικρά βιώματα σχετικά με το κοινωνικό body shaming/fat shaming. Νομίζω ήταν κάτι πολύ φυσιολογικό τότε. Πραγματικά έχω ατελείωτες ιστορίες από ανθρώπους ξένους σε μένα αλλά και φίλες. Παρόλο που είχα αυτοπεποίθηση και δεν ήμουνα υπερβολικά plus ποτέ μου. Καμία σχέση με τώρα δηλαδή που το έχω “τσιμπήσει” πολύ παραπάνω μετά τις εγκυμοσύνες.
Θυμάμαι να είμαι 14 χρονών, ένα ζουμερό εφηβάκι, και ήθελα να μπω σε ένα πολύ trendy μαγαζί με ρουχα. Μπαίνω μέσα και με το που λέω καλησπέρα με κοιτάει η υπάλληλος και λέει “Δεν έχουμε νουμεράκια”, της λέω “θέλω να πάρω ένα δωράκι”. Κάπως έτσι νόμιζα ότι τη ρούμπωσα. Φυσικά θα ήθελα πολύ να της απαντούσα με σημερινή ορολογία!
Σιγά σιγα αρχάισα να αναρωτιέμαι πως μπορεί να συμπεριφέρεται ο κόσμος στις πιο παχουλές γυναίκες. Ή τι να συμβαίνει στο μυαλό κάποιας κοπέλας με παραπάνω κιλά ή λιγότερα κιλά που νιωθει ανασφαλής. Πώς βοηθάς κα ποιον που παλεύει με την εικόνα του και την ψυχική του υγεία όταν του κάνεις έμμεσα σχόλια για το μέγεθός του.
Μέσα από τη δουλειά μου, ουσιαστικά θέλω να απενοχοποιήσω τα μεγέθη. Να είναι αυτονόητο ότι η καθεμία μας είναι ξεχωριστή και ότι μπορεί να απέχουν οι μέσες μας απο 1 εκατοστο μέχρι 40εκ και αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ορίζει. Έχουμε δρόμο ακόμα!
— Τι πιστεύεις ότι μπορεί να μας σώσει από το hate;
Από το hate μπορεί να σε σώσει μόνο η αγάπη πιστεύω. Η κατανόηση είναι τεράστιο προσόν σε έναν άνθρωπο. Νομίζω ότι θα έπρεπε περισσότερο να έχουμε στο μυαλό μας να μπαίνουμε στα “παπούτσια” του άλλου, χωρίς βέβαια να αφήνουμε τα περιθώρια να μας καταπιούν. Είναι μια συνεχής μάχη μέσα μου. Το να σκέφτομαι δηλαδή και τον άλλο.
— Πόσο σημαντικό είναι στην Ελλάδα να υπάρχουν brands που στηρίζουν έμπρακτα το body posivity;
Αργήσαμε λιγο στη Ελλάδα να δεχτούμε αυτό το κίνημα ως το δικαίωμα μας να είμαστε οπως είμαστε χωρίς να μας κρίνουν. Και ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται αυτο το κίνημα, ότι προβάλει έναν πιο ανθυγιεινό τρόπο ζωής και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες. Το body positivity δεν είναι trend. Είναι απαραίτητο, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που εχουν ταλαιπωρηθεί τόσο μα τόσο πολύ κοινωνικά με το νούμερο στο φουστάνι τους, να μάθουν ότι έχει αξία το σωμα τους, οτι είναι αξιόλογο, οτι είναι αξιολάτρευτο, ότι είναι άξιο για να το αγαπήσεις και να το θαμάσεις. Το αν η κάθε γυναικα θέλει να σκεφτει την υγεία της είναι δικό της θέμα και πάλι. Είναι, λοιπόν, σημαντικό για μένα να υπάρχει το brand που θα σε υπολογίσει, θα σου προσφέρει ακριβως τα ίδια ρούχα στο νούμερό σου, θα σε αντιμετωπίσει ισότιμα γιατί δεν υπάρχει καμία διαφορά αναμεσά στις πελάτισσες του ΧS και του ΧΧL. Θέλουν να ντυθούν και οι δύο με τις δημιουργιες μας, να πανε με όμορφα ρούχα για ένα καφέ ή στο γάμο της φίλης τους χωρίς να φοράνε κλισέ ρουχισμο για παχουλες. Λες και πρέπει να ντυθούν με τσουβαλια για να κρυφτούν και να μην ενοχλήσουν κανενα. Είναι σημαντικό. Και οι σχεδιαστές να έχουν στο μυαλό τους ένα μέλλον με πιο συμπεριληπτική μόδα και οι γυναίκες να βρισκουν ρούχα που τις κάνουν να έχουν αυτοπεποίθηση ξανά.
— Πώς είναι να είσαι μητέρα δύο παιδιών και να τρέχεις επιχείρηση στην Ελλάδα;
Το να είσαι μητέρα δυο παιδιών είναι υπέροχο! Η ζωή με δύο παιδιά, οικογένεια και ελληνική επιχείρηση είναι πολύ απαιτητική. Φροντίζω να παίρνω το χρόνο μου με τη δουλειά , να δουλεύω κατά κάποιο τρόπο σε πιο αργη ταχύτητα, επειδή προτεραιότητα μου είναι τα παιδιά και εκεί δεν κάνω εκπτώσεις! Εδώ που τα λέμε ούτε στα ρούχα κάνω εκπτώσεις! Όταν ασχολείσαι με την αργή και ηθική μόδα θα πρέπει να ξεκινάς πρώτα από όλα με τον εαυτό σου.
— Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Θα ήθελα πολύ να συνεχίσω αυτό που κάνω σε ένα αρκετά μεγαλύτερο κοινό. Να μιλάμε για ηθική μόδα, να τονώνουμε την αυτοπεποίθηση των γυναικών, να δημιουργούμε με την ομάδα μου όμορφα και ιδιαίτερα prints. Εχω κάποια σχέδια στο μυαλό μου αλλά δε θα ήθελα να τα αποκαλύψω όσο ακόμα τα οργανώνουμε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
