Η Θεραπευμένη μας έθεσε τις προάλλες ένα συγκλονιστικό ερώτημα και τώρα επανακάμπτει με το πώς ακριβώς νιώθει και πώς το εξηγήσε μέσα της.
Προσοχή: αν έχετε εμπειρία βιασμού που δεν έχετε θεραπεύσει και πιστεύετε ότι μπορεί η ανάγνωση να την επανενεργοποιήσει σταματήστε την ανάγνωση ΕΔΩ.
Η Ρένα απαντά: Πώς αποτρέπουμε την παραβίαση ορίων σε μια σχέση εμπιστοσύνης;
_____________________
Το update της ιστορίας. Ας την ακούσουμε προσεκτικά.
Ρένα σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. Για εμένα ήταν ακριβώς αυτή που επιθυμούσα να δωθεί.
Ξαναγράφω για να δώσω κάποιες επεξηγήσεις σχετικά με την δική μου ιστορία, η οποία δεν ήταν ακριβώς αυτό που νόμιζαν οι αναγνωστ-ριες/ ες ότι ήθελα να πω.
Έχουμε συνηθίσει να χωρίζουμε τους άντρες σε δύο κατηγορίες. Τους χειριστικους μισογυνιδες και τους άλλους. Τους πρώτους τους στέλνουμε- και καλά κάνουμε – στο πυρ το εξώτερον, αναγνωρίζοντας πάνω τους red flags. Το αγόρι της ιστορίας μου όμως δεν ανήκε σε αυτούς.
Ούτε εγώ ήμουν το παθητικό μέλος της σχέσης. Δεν μου ζητούσε και εγώ δεχομουν. Μάλλον το αντίθετο ίσχυε. Εγώ ζητούσα διάφορες πρακτικές και αυτός εκτελούσε. Πολλές φορές μάλιστα με πολύ λιγότερη ένταση από την επιθυμητή, με αποτέλεσμα να του ζητάω να δώσει περισσότερο πόνο ή να βρίσει πιο χυδαία, και πραγματικά δυσκολευόταν να το κάνει. Η σχέση μας κατά τα άλλα ήταν μια συνηθισμένη νεανική σχέση, με πολλές αγκαλιές και φιλιά. Μη ξεχνάτε ότι ειμασταν μόλις 19, είκοσι χρόνια πίσω. Ενημέρωση, δεν είχαμε από πουθενά , πέρα από το τι έκαναν οι φίλοι και οι φίλες και κάποιες ταινίες πορνό που ανταλλάσσαμε μεταξύ μας. Την εποχή του πανάκριβου ίντερνετ. Έννοιες όπως bdsm και safe words δεν είχαν περάσει από το μυαλό μας. Το safe word ήταν το “πιο σιγά ρε” για να σου απαντήσει ο άλλος “sorry”. Εγκληματική έλλειψη σεξουαλικής παιδείας.
Το περιστατικό στο άλσος έγινε μετά από τρίμηνη απουσία του στη παραμεθόριο. Σε αυτούς τους τρεις μήνες πέρασε πολύ δύσκολα. Ήταν μακριά από το σπίτι του, εμένα, τους φίλους του. Έκανε αναγκαστικά παρέα με με μεγαλύτερους , τους οποίους στην αρχή τους θεωρούσε καφρους , όμως αναγκαστικά δέθηκε μαζί τους. Όλη μέρα και όλη νύχτα άκουγε για το πόσο καλά γ@μουσαν. Σκεφτόταν τι θα μου έκανε και τι θα του έκανα όταν θα ερχόταν πίσω και το είχε τελείως διαφορετικό στο μυαλό του από αυτό που έγινε. Ναι ήταν βιασμός. Σε ένα δικαστήριο θα ήμουν το θύμα , θα ήταν ο θύτης. Όμως δεν ένιωσα θύμα, ούτε τότε, ούτε τώρα. Και σίγουρα δεν ήθελα να πάρω εκδίκηση, αν και μετά μου πρότεινε να κάτσει να τον πονέσω όσο με πόνεσε.
Το σοκαριστικό πέρα από τον πόνο εκείνη τη στιγμή, ήταν ότι ακαριαία σκέφτηκα ότι δεν ήταν αυτός, αλλά κάποιος άγνωστος που παραμόνευε, και παρόλο που εγώ ήμουν κάτω, φοβήθηκα για τη ζωή του. Το ακόμα πιο σοκαριστικό ήταν ότι όσο το σκεφτόμουν μετά, θα προτιμούσα αυτήν την εκδοχή από την πραγματικότητα. Δε χωρίσαμε γιατί τον μίσησα, αλλά γιατί δεν μπορούσα να τον δω όπως πριν. Το σεβάστηκε. Ούτε μια φορά δε με κατηγόρησε για κάτι. Με έπαιρνε τηλέφωνο να δει αν είμαι καλά και αποχώρησε αυτός από την κοινή παρέα. Μάλιστα, ενώ εγώ προχώρησα πιο εύκολα σε νέα σχέση, αυτός έμεινε πολύ καιρό μετά μόνος του. Νομίζω μάθαμε και οι δύο με τον δύσκολο τρόπο.
Ήταν η περίπτωση που ένας άντρας της δεύτερης κατηγοριας μετατράπηκε σε κάποιον της πρώτης, επειδή δεν υπήρχε σωστή οριοθέτηση. Σε εμένα κόστισε πολλά παραπάνω όμως. Γι’αυτό έστειλα εξαρχής και συμπληρώνω τώρα. Επειδή εύκολα μπορεί κάποιος να κακοποιήσει χωρίς να είναι απαραίτητα χειριστικος μισογύνης.
Αν Ρένα νομίζεις ότι το γράμμα μου προσβάλει, όσες έχουν πέσει θύματα, ή ξεπλένει το βιασμό, μη το δημοσιεύσεις. Θα το καταλάβω.
Σε ευχαριστώ.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Θεραπευμενη
_______________________
Το σχόλιο της Ρένας
Σε υπερευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου που άνοιξες αυτή την απαραίτητη συζήτηση. Μετά το “ναι, βιασμός ήταν” και “σε πιστεύω αδερφή μου” υπάρχει μια απέραντη παλέτα κρίσιμων θεμάτων που ανακύπτουν και που αν μείνουμε στην συνθηματολογία δεν θα προσεγγίσουμε στην ουσία και στο βάθος τους.
Εύχομαι να διαβαστεί η επιστολή σου με προσοχή και να σκύψουμε πάνω της για να δούμε πώς θα προλάβουμε καταστάσεις διαπαιδαγωγώντας τους εφήβους σε υγιή οριοθέτηση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με την ιστορία αυτή επιβεβαιώνεται κάτι που μου είχε πει κάποτε ένας γιατρός ότι αυτό που για κάποιο άτομο μπορεί να είναι τόσο τραυματικό και να μην το ξεπεράσει ποτέ, για κάποιο άλλο είναι διαχειρίσιμο. Διαχειρίστηκες και επεξεργάστηκες το βίωμα σου με την συνδρομή ειδικού και είναι πολύ θετικό ότι φαίνεται να το έχεις ξεπεράσει και μπορείς να κάνεις και σχέσεις. Η ανάγκη σου να ”δικαιολογήσεις” τον τότε σύντροφό σου ίσως ανήκει στα απαραίτητα βήματα που χρειάστηκε να διανύσεις για να θεραπευτείς. Εδώ ότι και να πεις είναι δύσκολο έως και ακατόρθωτο να δούμε έναν βιαστή ως έναν ανώριμο νέο… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλιστα.Εγω δε καταλαβαίνω τι πας να κάνεις κ τι ζητάς με τις διευκρινίσεις που δίνεις.Δε καταλαβαίνω ειλικρινά.Ηταν βιασμός το περιστατικό.Να πούμε ότι δεν ήταν;Δε καταλαβαίνω κ θέλω να μην κάνω ,victim blaming.Τι θες να νιώσουμε γι’αυτό που περιέγραψες;Μα ήταν βιασμός .ΒΙΑΣΜΟΣ.Αχ δε μπορώ ,και είμαι ευαίσθητη με τον σωματικό πόνο στο σεξ γιατί έχω πονέσει από την πρώτη μου φορά μέχρι κ πολλές φορές σε σεξ πάνω .Χωρίς να φταίνε απαραίτητα πάντα οι παρτενέρ μου .Με κάνεις να νιώθω αμήχανα . Δηλαδή εσύ πόνεσες,αυτός πάλι είναι ο καημένος; Να λυπηθούμε τους καημένους τους άντρες,που δε μπορούν να κάνουν αλλού είδους… Διαβάστε περισσότερα »
σε ναι ρε Ποκαχόντας 👏ΜΑ ΠΕΣ ΤΑ ΔΗΛΑΔΉ
Κιμ ένιωσα τόσο άβολα …. Δηλαδή σώνει και ντε να βγει άγιος .Και μένα μαρεσει το ξύλο στο σεξ ,άμα πω στοπ και ο άλλος πάει να με κάνει τόπι (δεν είναι εύκολο γιατί είμαι νταρντανα),να τον βγάλω λάδι ντε και καλά;δε μπορώ να το καταλάβω αυτό
Μα έτσι κι αλλιώς,η κοπέλα πέρασε στο κομμάτι της συνειδητοποίησης όπως φάνηκε μέσα από το 1ο γράμμα. Μετά το έπαθε; Μπλάκ άουτ και τα ξέχασε όλα; Μπορεί να ήρθε βέβαια αντιμέτωπη με το τραύμα της βέβαια όταν είδε τόσους πολλούς ανθρώπους να αναγνωρίζουν τον βιασμό της . Δεν ξέρω… Αλλά όχι και να τον διακιολογησουμε κι από πάνω…
Δε νομίζω να έχει πρόθεση να δικαιολογήσει. Την κοινωνική διάσταση του θέματος θίγει, ή τουλάχιστον έτσι κατάλαβα εγώ
Κρίνουμε τις πράξεις βάσει της πρόθεσης ή βάσει του αποτελέσματος; Αν εσένα αυτό σε πλήγωσε για τα επόμενα χρόνια ήταν μια κακή πράξη. Με την ίδια λογική μερικά διεστραμμένα ανήλικα μπορεί να βίαζαν κατ’ εξακολούθηση κάποιον συμμαθητή τους για πλάκα. Θα τα δικαιολογήσουμε προφασιζόμενοι παιδική ‘αφέλεια’ ή χαζομάρα; Δεν υπάρχει κανενός είδους συγχωροχάρτι για το βιασμό και κανενός είδους χώρος για σύνδρομα τύπου Στοκχόλμης. Μη συναίνεση, μη προειδοποίηση = βιασμός. Μπορεί κάποιος να είναι και τρυφερός και χειριστικός ταυτόχρονα, μπορεί και να ένιωσε κάτι για σένα και να έκανε μη αναστρέψιμη μαλακία ταυτόχρονα. Αυτό όμως που έκανε ήταν κ α… Διαβάστε περισσότερα »
Κρινουμε τις πραξεις βασει και της προθεσης και του αποτελεσματος και του ποσο τσαλακοθηκε η ποσο το απολαυσε ο πραττων την πραξη και πολλων αλλων παραγοντων. Οταν σκοτωσεις τον ανδρα σου και βιαστη του παιδιου σου εχεις διαπραξει φονο…που εξ ορισμου ειναι η χειροτερη πραξη….αλλα υπο προυποθεσεις απαλλασεσε…και προσεξε…ο φονος εχει ως πραξη αυτη καθ αυτη αρνητικο προσημο. Η πραξη αυτη καθ αυτη που διηγητε η κοπελα απο μονη της ηταν ενα σεξουαλικο παιχνιδι αναμεσα σε δυο ανθρωπους που συνηθιζαν να παιζουν ετσι…αρα ειχε θετικο προσημο…πηγε ομως ολο λαθος…και κρινετε κι αυτο…και το ποιος εφταιγε για το λαθος και το… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι πολύ σημαντική η επισήμανση ότι ο αντρικός πληθυσμός δεν διαχωρίζεται στους κακούς χειριστικούς μισογύνηδες και τους άλλους τους καλούς. Και άντρες που δεν έχουν αναγκαστικά πρόθεση να προκαλέσουν κακό και που σε καμία περίπτωση θα θεωρούσαν τους εαυτούς τους βιαστές, μπορούν να γίνουν θύτες επειδή έχουν γαλουχηθεί την κουλτούρα του βιασμού και δεν ξέρουν από συναίνεση, δεν έχουν μάθει να αναζητούν λεκτικά και μη λεκτικά σημάδια ενθουσιώδους συναίνεσης και να σταματούν όταν δεν τα παίρνουν. Εξακολουθώ να πιστεύω όμως ότι το πρόβλημα στην συγκεκριμενη περίπτωση δεν είναι ότι δεν τέθηκαν σωστά όρια. Πού να πάει το μυαλό σου να… Διαβάστε περισσότερα »
ναι ηταν βιασμος δεν δικαιολογειται από καμία απουσία στο στρατό οπου περισσοτερο καφροι ειναι όσοι πηγαινουν στην κανονική ηλικία των 18 με 19 και οχι οι εξ αναβολής μεγαλύτεροι. και στο λέω εκ πειρας αυτό. μην προσπαθείς να το δικαιολογήσεις λοιπόν. τα παρακάτω που θα διαβάσεις σε καμιά περίπτωση δεν είναι δικαιολογία είναι απλώς το γιατί η εξήγηση. ήταν βιασμός όμως βιασμός χωρίς πρόθεση. τι έφταιγε? ότι κατ ουσίαν κάνατε έναν πολύ ανώριμο και ιδιαίτερο τύπο bdsm – μικού σεξ χωρίς καμία ενημέρωση για όλο αυτό. τι το ιδιαίτερο είχε? ενώ επιθυμούσες bottom ρόλο ενίοτε και ρόλο switch βρισκόσουν σε… Διαβάστε περισσότερα »
Μερικές φορέ βρε Στέφανε είναι λες και γράφετε δυο διαφορετικά ατομα. Φιλική παραίνεση, ασε τους φιλοσόφους στην άκρη και λέγε τα οπως σου έρχονται.
Να σου βάλω κάτι που έχω ‘κλέψει’, θέλω να πιστεύω πως θα το επεξεργαστείς καταλλήλως.
Δεν πράττω γιατί μπορώ, και μπορώ με απόλυτη βεβαιότητα, και μπορώ όλα οσα επιθυμώ.
Θα ηθελα να σχολιασω την αποστροφη και με τρωει απο χτες αλλα με πιο πειρακτικη και παιγνιωδη διαθεση…μα δεν επιθυμω να καταχραστω αυτο το νημα για να σε πειραξω…κι ουτε να αλλαξω την παιγνιωδη διαθεση που μου προκαλεσε για να το σχολιασω στανικως…οποτε ισως γινει σε ποιο προσφορο νημα…αλλα ευχαριστω γι αυτο! αν εχεις παρατηρησει δε σχολιαζω σε ιστοριες βιασμου…και τι να πω…καποτε σκοτωθηκε σε ατυχημα ο πατερας υποτακτικης μου εκλαιγε εκλαιγε κατι μισολογα ελεγε κι εκλαιγε με τις ωρες…δεν ηξερα τι να πω ενιωθα λιγος και μαλακας δεν υπηρχε απαντηση στο γιατι της ωστε να της την δωσω. Εγινε… Διαβάστε περισσότερα »
Φυσικά δεν είναι απλά, καλά έκανες που έγραψες εδώ, καλά έκανες που σιώπησες αλλού.
(Ποιά ηταν η αποστροφή το ‘χασα. Τα υπόλοιπα οκ, το γελάκι.. ε, ας πούμε δεν εξεπλάγην. Τωρα στανικώς ή σατανικώς κάπου αλλού θα μου τα σχολιάσεις)
Πολύ μου άρεσε το σχόλιο σου. Να σε ρωτήσω κάτι ? Δεδομένου ότι αυτή η ιστορία δεν έγινε χτες , πριν ένα χρόνο ή πριν πέντε μήπως τον δικαιολογεί γιατί το έχει σκεφτεί παρόμοια με όσα λες εδώ? Εφόσον ήταν σε top ρόλο (έστω χώρις να το γνωρίζει τότε) , άρα είχε τον έλεγχο , μήπως έχει επωμιστεί και την ευθύνη για αυτή τη μια φορά που τον έχασε? Μήπως θα ήταν διαφορετικος ο τρόπος που το βλέπει αν ήταν εξαρχής σε ρόλο bottom? Καμμία φορά σκέφτομαι ότι όταν και αν σπάσουν τα ταμπού γύρω από τη σεξουαλικότητα , θα… Διαβάστε περισσότερα »
Η κοπελα σεξουαλικα επιθυμουσε bottom ρολο αλλα επι του πρακτεου υποδυκνιε και υπαγορευε αρα η δυναμικη της σχεσης ειχε αυτην ως κυριαρχη και αυτην υπευθυνη για την ασφαλεια τους και των δυο για την δικη της ψυχικη και σωματικη και για την δικη του να μη μετατραπει σε θυτη. Αυτο δεν ειναι εκ φυσεως δομικα λειτουργικο. Και δεν ηταν ουτε συνειδητα συμφωνημενο πιθανον. Δεν ειναι ευκολο ουτε λειτουργικο να ζητας υπακοη απο καποιον που τον θελεις δρωντα και με πρωτοβουλιες ωστε να βρισκει την ποσοτητα και την ενταση που σου αρεσει.Δεν ειχε αυτη συνειδητα ρολο κυριαρχης Οταν λεω σε μια… Διαβάστε περισσότερα »
Εντάξει. Βεβαιώθηκα. Πολύ περίπλοκο για το δικό μου μυαλό. Αν και ο πόνος δε με αρέσει είμαι λίγο μαζωχα που σε ρώτησα και μετά έκατσα να διαβάσω και να καταλάβω κιόλας. Αυτό εννοώ όμως. Θέλουν διάβασμα τα επικίνδυνα παιχνίδια, αλλιώς καλύτερα τα άλλα τα ακίνδυνα. 🙂
Οοοοοχι μαζοχα δεν εισαι κινκοπερβερακι εισαι με βαση οσα εχεις διηγηθει! Ξαδερφακι εισαι με αυτες που εγω μπλεκω! Για αυτο και εκατσες να διαβασεις! Αλλα μη νομιζεις κι εγω με το ενα ποδι στο λιμπερτινισμο ειμαι…επρεπε να γνωριζομασταν στα 15 – 17 την εποχη της διαμορφωσης….τοτε που οποτε εβγαινε για καφε η μαμα μιας φιλης που ταν φιλολογος κι ειχε αγορασει τον μεγαλο ανατολικο που μολις ειχε βγει απο την απαγορευση η μικρη με φωναζε στο σπιτι για βραδιες αναγνωσης…θα χε τρελο γελιο!
Χαχα. Ήταν από αυτά τα απαγορευμένα στο πάνω ντουλαπάκι στο σύνθετο. Αυτά που έβαζα κατεκλιτσα για να τα φτάσω. Και σκέψου ότι έχω και υψοφοβια και δεν ανεβαίνω σε καρέκλες ούτε τις κουρτίνες να ξεκρεμασω. Μόνο για να φτάσω ο,τι είναι κρυμμένο στο πάνω φύλο της ντουλάπας. Τρέμουν τα πόδια και πάει η ψυχή στη Κουλουρη , αλλά αυτό δίνει το ‘ κατι’. Βέβαια εγώ δεν φώναξα κανέναν να κάνουμε βραδιές ανάγνωσης.
Το διαβασμα κι ολα ερχεται με τα χρονια…κουβεντα θελουν πολυ κουβεντα…επι της ουσιας δεν εχει καμια σημασια αν εχω δικιο η αδικο για οσα βιωσε η γραφουσα. Αυτο ειναι θεμα διαβασματος στα 20 δεν το ξερω στα 30 θα το ξερω. Αυτο που εχει σημασια ειναι να καταλαβω οτι με το spanking με το humiliation και με πολλα βιαια σκηνικα ενεργοποιουντε ψυχικοι μηχανισμοι και λειτουργιες κι οτι ειναι αδυνατον να θετει και να περιφρουρει η ιδια παντα τα οποια ορια. Το πιοι ειναι αυτοι οι ψυχικοι μηχανισμοι ακομα κι αν δεν το ξερω η ακομα κι αν το ξερω λαθος… Διαβάστε περισσότερα »
Ρωτάω γιατί θέλω να ξέρω από αυτούς που έχουν βιώσει. Δε μου αρκούν οι απόψεις πλέον. Κάποτε σε κάτι άλλες ‘απορίες’ ρώτησα έναν ομοφυλόφιλο να μου τις λύσει. Κι επειδή δεν είχα στον κύκλο μου, τόσο πολύ με έτρωγε που πήγα με τον φίλο μου τότε σε γκέι μπαρ να γνωρίσω κάποιον να τον ρωτησω. Και ήμουν μόνο 19. Από τις 50 αποχρώσεις, το μόνο που μου άρεσε ήταν ότι κάπου διάβασα ότι η συγγραφέας το δοκίμασε η ίδια πριν γράψει. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή διαφημιστικό τρικ. Πιστευω ότι η γυναίκα που εγραψε την ιστορία , εκτίμησε αυτά… Διαβάστε περισσότερα »
Περιγράφεις με μεγαλη ακρίβεια μια αντιστοιχη εμπειρία που είχα με έναν τύπο, η οποία ταιριάζει με την περίπτωση της γράφουσας χωρίς το κομμάτι του βιασμού. Η διαφορά ήταν ότι πάνω στο 5μηνο πολύ συχνών επαφών, που φαινομενικά το σεξ μεταξύ μας εδενε όλο και περισσότερο, εγώ ξενέρωσα και το σταμάτησα. Με το που μου μπήκε η ιδέα ότι ο ρόλος του τύπου ήταν επιτελεστικος αυτομάτως δεν ήθελα καθόλου, κι ας μην είχε αλλάξει κάτι στην πράξη. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί, απλα άκουσα το ένστικτο μου. Έτσι όπως τα λες, σε συνδιασμό με την ανωριμότητα εκείνου του τύπου… Διαβάστε περισσότερα »
Και αυτη ειναι η τυχη που εννουσα στο υστερογραφο…μετα τις πρωτες εμπειριες στις οποιες καποιες δε βλεπουν αστερακια ( ετσι μου το χε διηγηθει γελωντας καποια) και για καποιες ειναι ανοργασμικες ( οι εμπειριες) ζητανε πραγματα…και τοτε βλεπουν το φως το αληθινο…εως να συνειδητοποιησουν οτι κατ ουσιαν κανουν κουμαντο ο αλλος απλως εκτελει και ξενερωνουν…μετα αρχιζει η περιπλανηση…κι εκει βεβαια αφηνουν ανθρωπους σα χαμενους… μα τι εκανα λαθος ειχε ρωτησει ο τυπος μια φιλη μου στα 21 αφου κανω οτι μου λες…αυτο ειναι το λαθος του χε πει…αντε τωρα αυτος να ορθοποδησει… ντουζινες ειναι οι ασχημες εμπειριες ειδικα μετα τις… Διαβάστε περισσότερα »
πωωω, αυτο το ενοχικο “πες μου τι κανω λαθος?” για μενα ειναι το δηλητηριο της καυλας😂 ειναι λες κι εκεινη τη στιγμη ο αλλος στα ματια μου υποβιβαζει τον εαυτο του σε αντικειμενο που θα του βαλω τις σωστες ρυθμισεις, και αυτο ειναι κατι που δεν το βασταω καθολου απλα ρε συ, απ την ταπεινη μου εμπειρια, ηταν πολυ δυσκολο για τους αντρες που εγω ειχα ανοιχτει περισσοτερο σεξουαλικα να…πως να το πω…να καταλαβουν οτι το να μου εκφρασουν το ΠΙΟ σκοτεινο θελω τους μας εφερνε πιο κοντα, ασχετα με το αν αυτο θα γινοταν πραξη. Καπως σαν να σκεφτονταν… Διαβάστε περισσότερα »
Η σύνταξη “αναφοράς” είναι συνήθης πρακτική στο χώρο επειδή:
1.λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, να εξετάσει ο υπό τα συναισθήματά του
2.να κατανοήσει το κυρίαρχο άτομο πώς επεξεργάστηκε το υπό την κατάσταση.
Βάζοντας το σε λόγια και δη γραπτά βοηθάει.
Κάτι αντίστοιχο προτείνει κι η σύγχρονη παιδαγωγική σε περιπτώσεις διενέξεων μεταξύ παιδιών.
Μόνο και μόνο το αίσθημα πνιγμου που εξακολουθείς (όπως μας είπες) να έχεις κάποιες στιγμές, αρκεί. Η φαντασίωση πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη και των δύο, και όχι να στηρίζεται σε ένα ψέμα από το πουθενά, για να φτιαχτεί μόνο ο ένας παρτενέρ, όπως έγινε στη περίπτωση σου. Άλλο ειναι το σκληρό σεξ και αλλο ο βιασμός. Και κάτι ακόμα. Το γεγονός ότι “αναγκάστηκα δέθηκε” με κάφρους δεν το αντιλαμβάνομαι. Άλλο το συνυπάρχω στη παραμεθόριο με άτομα που δεν συμφωνώ και αλλο εστερνιζομαι ο,τι ηλιθιότητα μου λένε, συζητείται κτλ. Όλοι έχουμε ακούσει καφρίλες, δεν φτάσαμε όμως στο σημείο να… Διαβάστε περισσότερα »
και μη χειρότερα σήμερα..τί είναι αυτά που διαβάζουμε;
στέλνουν,κάνουν confirm και μετά “δικαιολογουν”;
Από την προηγούμενη σου περιγραφή μοιάζει να ήξερε ακριβώς τι έκανε και να δοκίμαζε ηθελημένα τα όρια. Τουλάχιστον αυτή την εντύπωση δίνει σε κάποιον όπως το εξιστορεις. Τελικα κανεις δεν μπορεί να είναι στο μυαλό του, ούτε εσύ που τον γνωρίζεις. Επίσης ολα αυτά δεν ισοδυναμουν με το ότι δεν μπορεί να μετανιώσει για την πραξη του. Το “ναι ήταν βιασμός” και το “ναι σε πιστεύω” ειναι σημαντικά γιατί σχετιζονται και με εσένα την ίδια, να καταλάβεις ότι δεν είσαι μόνη αλλά και με την αναγνώριση παρόμοιων καταστάσεων από εμάς τις υπόλοιπες και την ανάπτυξη γρήγορων αντανακλαστικων. Σε μικρότερο βαθμό… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καταλαβαίνω. Δυστυχώς περιγράφεις το ‘νόμιζα, συμπέρανα αυθαιρέτως’. Δες τι γράφεις, του ζητούσες κι έπρατε. Αυτό είναι που κάνει όλη την διαφορά. Μετά κάπως απο την πλευρά του υπέθεσε πως μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα, δεν τρέχει κάτι, δεν χρειάζεται να στο πεί. Δεν ξέρω πόσο το σκέφτηκε πριν το κάνει. Πιθανόν οχι πολύ, του μπήκε η σκέψη, το τακτοποίησε σαν μια καλή ιδέα και δεν κάθησε να το σκεφτεί παραπάνω. Αυτό προσπαθούμε να αλλάξουμε, μάθε, ρώτα, μην υποθέτεις πως @ άλλ@ είναι ο πρόθυμος καμβάς των προβολών σου. Νομίζω πάντως πως ναι, οταν κι ο ίδιος κατάλαβε πως… Διαβάστε περισσότερα »