Αντιμετωπίζω το εξής θέμα και θα ήθελα τη λογική σου άποψη. Μετά από 2 γέννες ήρθε η κατάλληλη στιγμή να επιστρέψω στη δουλειά που διέκοψα για να μεγαλώσω λίγο τα παιδιά μου. Ξέρω ότι υπάρχει μια σχετική ζήτηση αυτή τη στιγμή για τη συγκεκριμένη θέση και είμαι ό,τι πρέπει γι αυτήν. Το πρόβλημα είναι το αφεντικό μου. Επειδή τον γνωρίζω εκ των έσω εδώ και πολλά χρόνια, ξέρω πως, επειδή έχω πάρει κιλά τα τελευταία χρόνια (πριν τα παιδιά ήμουν αδύνατη) δεν θα θέλει να με πάρει στη δουλειά. Ναι, ναι. Ενώ ξέρει ότι είμαι καλή (βασικά είμαι πολύ καλή στη δουλειά μου και αν το έχει ξεχάσει εύκολα θα βρει πληροφορίες αν τις αναζητήσει) θα προτιμήσει κάποιον άλλον γιατί είναι ρατσιστής με τους χοντρούς. Και με τους κοντούς βασικά είναι, απλώς εγώ είμαι ψηλή. Γενικά τα χει τα θεματάκια του, αλλά δική του είναι η επιχείρηση, ό,τι θέλει μπορεί να κάνει. Κι εγώ δεν είναι ότι είμαι χοντρή και παρατημένη, είμαι περιποιημένη, πεντακάθαρη, καλοντυμένη, καλοβαμμένη, γελαστή, επικοινωνιακή, απλώς είμαι χοντρή. Επίσης να σημειώσω πως μια άλλη εργαζόμενη σε άλλο τομέα της επιχείρησης υπήρξε κι αυτή μέχρι πριν κάποια χρόνια παχιά, κι όμως επειδή είχε ανάγκη την ειδικότητά της η επιχείρηση εκείνον τον καιρό την αξιοποίησε και τους βγήκε αστέρι η κοπέλα. Αλλά αυτός μετά ξέχασε ή έκανε πως ξέχασε την παλαιότερη εμφάνισή της. Να προσθέσω επίσης πως όταν πρωτοέφτιαξε την εταιρεία αυτός πριν 30 χρόνια είχε και γενικά θέμα με τις γυναίκες, προτιμούσε να προσλαμβάνει άντρες. Δεν είναι πως θέλει μοντέλα γύρω του για να τους την πέφτει, απλώς έχει διάφορα κολλήματα. Θα μου πεις, γιατί επιμένεις να πας εκεί και δεν ψάχνεις αλλού δουλειά; Γιατί είναι η τοπ επιχείρηση για την ειδικότητά μου. Πληρώνει καλά. Είναι κοντά στο σπίτι μου. Έχω ήδη χτίσει όνομα εκεί. Προφανώς ξέρω ότι πρέπει να τα χάσω τα κιλά μου, τα οποία τα πήρα και λόγω έλλειψης αυτοσυγκράτησης αλλά κυρίως για πιο σύνθετους ψυχολογικούς λόγους, αλλά αυτός ο εξαναγκασμός (από το αφεντικό μου; από την κοινωνία;) με κάνει να επαναστατώ μέσα μου και να νιώθω πολύ μεγάλη ταραχή. Νιώθω παροπλισμένη και αδύναμη. Είμαι παράλογη; Μήπως ετσι λειτουργούν τα πράγματα και αν θες να εισαι ανταγωνιστικός η εμφάνιση είναι προσόν ισοδύναμο πχ με τα πτυχία και απλώς είμαι εγώ πολύ ηλίθια για να το εμπεδώσω;
Θα ξεκινήσω από την τελευταία πρόταση σου και θα πω πως σίγουρα δεν είσαι ηλίθια ούτε παράλογη που δεν το εμπεδώνεις και δεν το δέχεσαι. Αν αυτή είναι η ερώτηση σου, τότε είναι πολύ απλό να απαντηθεί.
Θα εθελοτυφλούσαμε αν λέγαμε πως ένα μέρος της κοινωνίας (αλλά και το αφεντικό σου, που καθρεφτίζει επακριβώς αυτό το κομμάτι της προβληματικής κοινωνίας) δεν απαιτεί από γυναίκες κυρίως, αλλά και άντρες, μια εμφάνιση που να συμβαδίζει με τα πρότυπα που επικρατούν. Για μένα είναι ξεκάθαρο πως όποιος άνθρωπος αισθάνεται προσωπικά καλά με την εμφάνιση του- και υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι με πολλά κιλά που αισθάνονται μια χαρά και δεν διαννοούνται τη διαδικασία αδυνατίσματος- τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει.
Δεν είναι καινούργια συνήθεια άνθρωποι σε ηγετικές θέσεις να μην προσλαμβάνουν υπαλλήλους με παχυσαρκία. Με δικαιολογίες όπως το ότι οι υπέρβαροι άνθρωποι είναι λιγότερο αποδοτικοί στην εργασία, πως κουράζονται και αρρωσταίνουν πιο εύκολα από αυτούς με αποδεκτό δείκτη μάζας/σώματος, ή πως το γεγονός πως κάποιος είναι υπέρβαρος δείχνει από μεριάς του αδυναμία θέλησης και αυτοσυγκράτησης, στοιχεία που δεν είναι επιθυμητά σε εταιρίες, ή ακόμα πως κάποιος υπέρβαρος θα αναρρώσει πολύ πιο αργά σε ενδεχόμενο ατύχημα, από κάποιον μη υπέρβαρο, πολλοί εργοδότες αρνούνται να προσλάβουν υπέρβαρα άτομα. Έχουν γίνει πολλές έρευνες που επιβεβαίωνουν αυτό που φοβάσαι στην κατακλέιδα σου, πως ναι, πολλοί κρίνουν το αν θα προσλάβουν κάποιον και από τα κιλά του και πως μάλιστα, επιβεβαίωνοντας για ακόμη μια φορά τον σεξισμό, πως η κατάσταση αυτή είναι χειρότερη για τις γυναίκες από τους άντρες. Αν είναι όντως αυτή η πραγματικότητα σε εταιρίες σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου, δεν σημαίνει ούτε πως είναι δίκαιο ούτε πως θα πρέπει κάποιος να το δεχτεί αναίμακτα.
Πράγματι αναρωτιέμαι όχι μόνο γιατί θέλεις να επιστρέψεις σε αυτό το εργασιακό περιβάλλον, αλλά και αν εν τέλει μπορείς, εφόσον λες πως το αφεντικό σου δεν θα σε δεχόταν εξαιτίας των κιλών σου. Δεν μου είναι σαφές αν πιστεύεις ότι μπορείς να διεκδικήσεις την προηγούμενη σου εργασία και αν αυτό είναι κάποιο ενδεχόμενο που απλά σε αγχώνει. Όπως και να έχει, εφόσον κάποιος είναι περιποιημένος και ακολουθεί τις κοινωνικές νόρμες όπως το να είμαστε καθαροί, με καθαρά ρούχα ενδεδειγμένα για την εργασία μας, αξίζει για μένα τον κόπο να διεκδικήσει το δικαιώμα του στην εργασία που επιθυμεί. Δεν θα έπρεπε να αισθάνεσαι φόβο ούτε ανασφάλεια για τα κιλά σου. Για μένα προσωπικά δεν καθορίζουν αυτά το πόσο καλά και αποδοτικά θα εργαστείς.
Αν ωστόσο πιστεύεις ότι θα νιώθεις συνολικά στη ζωή σου καλύτερα αν καταφέρεις να χάσεις τα κιλά που πήρες με τις εγκυμοσύνες σου, τότε αξίζει να το προσπαθήσεις και μάλιστα στοχευμένα, με διαιτολόγο ή και ψυχολόγο. Αλλά η προσωπική μου άποψη είναι πως η προσπάθεια σου θα είναι επιτυχημένη μόνο αν αυτή είναι η δική σου επιθυμία, και όχι η επιβολή κάποιου άλλου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγώ θα σου πω την άποψή μου από τη πλευρά του αφεντικού. Ένα είναι το ζητούμενο. Να μπορείς να κάνεις αυτό για το οποίο προσλήφθηκες και να το κάνεις καλά. Αν το κάνεις με μεράκι ακόμα καλύτερα. Αν το αγαπάς κιόλας ε τότε μιλάμε για ιδανικές καταστάσεις. Φοβάσαι εσύ στη συνέντευξη? Το ίδιο φοβάμαι κι εγώ. Γιατί? Γιατί απλά αν κάτι στραβώσει, αν δεν είσαι αυτό που δείχνεις, αν δεν έχω κρίνει σωστά την επαγγελματική σου κατάρτιση, αν δεν σου έχω περιγράψει σωστά αυτό που περιμένω από εσένα, ακόμα και για τους οποιουσδήποτε προσωπικούς σου λόγους μπορεί σε δύο σε… Διαβάστε περισσότερα »
Σόρρυ λίγο αλλά δεν κατάλαβα καλά. Δούλευε εκεί πριν η κοπέλα και τώρα θα επιστρέψει επειδή έληξε η άδεια μητρότητας; Ή ψάχνει υπάλληλο η εταιρεία και σκέφτεται να χτυπήσει τη θέση; Γιατί αν ισχύει το πρώτο,ο αφεντικός ειναι υποχρεωμένος να την πάρει πίσω στη δουλειά και δεν μπορεί να προβεί σε απόλυση για ένα χρόνο. (Πολλοί αφεντικοι βέβαια απολύουν την εργαζόμενη που επιστρέφει από άδεια μητρότητας μετά από ένα χρόνο). Δεν ξέρω τι εργασιακή σχέση είχε η κοπέλα αλλά η εργατική νομοθεσία αυτό προβλέπει. Μήπως δεν είναι θέμα κιλών αλλά μλκς του αφεντικού που της λέει μπαρουφες για να αποφύγει… Διαβάστε περισσότερα »
Έτσι όπως το έθεσε, καταλαβαίνω ότι έκανε διάλειμμα για να μεγαλωσουν λιγο 2 παιδιά, άρα μάλλον αφησε τη δουλειά για κάποια χρόνια. Το να μη θέλει να πάρει υπάλληλο λόγω κιλών πάλι παράνομο ακουγεται- αν και θα είναι δύσκολο να αποδειχτεί.
Ναι έχεις δίκιο. Δεν επιστρέφει από άδεια μητρότητας.
Αλλά τότε είναι όλη η σκέψη της σα να έχει ενσωματώσει την ήττα,πριν καν προσπαθήσει! Προεξοφλεί το ότι δε θα πάρει τη δουλειά ενώ κανονικά πρέπει να πάει με αέρα και να πει γεια σας ήρθα,εμένα περιμένατε.
“….αυτός ο εξαναγκασμός (από το αφεντικό μου; από την κοινωνία;) με κάνει να επαναστατώ μέσα μου και να νιώθω πολύ μεγάλη ταραχή. Νιώθω παροπλισμένη και αδύναμη. Είμαι παράλογη; Μήπως ετσι λειτουργούν τα πράγματα και αν θες να εισαι ανταγωνιστικός η εμφάνιση είναι προσόν ισοδύναμο πχ με τα πτυχία και απλώς είμαι εγώ πολύ ηλίθια για να το εμπεδώσω;” Μα γιατί φτιάχνεστε μόνη σας, χωρίς κανείς να σας έχει απορριψει ακομα; Αφού δουλεύατε καιρό σ αυτήν την εταιρία και εφόσον δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, το αφεντικό σάς ξέρει και γνωρίζει πόσο καλή είστε. Το “θα με απορρίψει γιατί είμαι υπέρβαρη… Διαβάστε περισσότερα »