Το κείμενο αυτό αποτελεί κομμάτι του αφιερώματος που ετοίμασε το Α,μπα για τα πρώτα σημάδια κακοποιητικών χαρακτήρων. Πιστεύουμε ότι η εμπειρία της μιας είναι η προστασία της άλλης. Ο στόχος μας είναι, στο τέλος του Σαββατοκύριακου, να σας έχουμε διαβεβαιώσει ότι όχι, δεν ήσασταν υπερβολικές.
Η δική μου ιστορία κράτησε τέσσερα χρόνια από τα 18 μέχρι τα 22 που η άγνοια κινδύνου ειναι τρομερή.
Ειχα μπλέξει με εναν κηφήνα, έναν μαμάκια που του άρεσε να ξενυχτάει το βράδι και την ημέρα να κοιμάται. Λοιπόν τα σταδιακά σημάδια που έδειχναν την κατρακύλα και την δική μου φίμωση ήταν παρόντα από την αρχή. Διότι συν τις άλλοις ήταν χειραγωγικός εν γένει όχι μόνο με εμένα.
Η πρώτη κόκκινη καμπάνα που θα ήθελα να επισημάνω είναι αν το άτομο που βγαίνετε έχει υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις. Πως μιλάει με τους φίλους του, για τους φίλους του. Εχει κοινωνικό κύκλο; Εμένα είχε μεγάλες αστάθειες, τσακωνόταν συχνά και θεωρούνταν κάτι σαν μαύρο πρόβατο.
Η γνώμη μου άρχισε να μην μετράει όταν με βαρέθηκε μετά από δύο μήνες. Οποιαδηποτε απόπειρα να θίξω κάτι που με ενοχλούσε κατέληγε στον χαρακτηρισμό “πρηξαρχιδω”. Μονίμως όμως. Οπότε σκεπτόμενη ότι είμαι γκρινιάρα σκέφτηκα το εξής, να του κανω παράπονα η να εκφράζω κάτι που με ενοχλεί μόνο δύο φορές τον μήνα.
Οχι ότι βελτιώθηκε κάτι αλλά τουλάχιστον κατάφερα να με ακούει ενα δεκάλεπτο χωρίς να με διακόπτει και να με υποβιβάζει.
Φυσικά και δεν άλλαζε κάτι στην συμπεριφορά του αλλά τουλάχιστον ένιωθα ότι με ακούει. Ειχα καταλήξει να θεωρώ τον διάλογο που είναι αυτονόητος σε μια ισότιμη σχέση, σε έναν εσωτερικό μονόλογο ότι εγώ φταίω γιατί ζητάω παραπάνω από όσα μπορούσε να δόσει, ήμουν απαιτητική γκρινιάρα και “πρηξαρχιδω”.
Εδώ λοιπόν ερχόταν η φίμωση και η πλήρης αμφισβήτηση της κρίσης μου. Ένα άλλο σημάδι ήταν το πώς μου μιλούσε μπροστά σε κόσμο.Υπαρχουν πολλοί που κρατάνε τα προσχήματα εμένα δεν το έκανε καν. Οποιοσδηποτε εξωτερικός παρατηρητής μπορούσε να δει ότι με υποτιμούσε αλλά δεν επενέβαινε. Ειχε τύχει να μου πει “σκάσε γύναιο”. Να μην ξεχάσω ότι με διέκοπτε όταν μιλούσα και οι δύο μας να ήμασταν.
Δεν μακρηγορουσα απλά όταν διαφωνούσα με διέκοπτε λέγοντας ότι αυτό που λέω δεν είναι σημαντικό. Εάν επέμενα η θα μου γυρνούσε την πλάτη ή θα έπιανε το κινητό του.
Μπορεί να γράψω και δεύτερο μέρος γιατί έχω να πω και άλλα. Απλα θέλω να τονίσω ότι οι άνθρωποι αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν, ψάχνουν ένα θύμα όπως είναι το παράσιτο με τον ξενιστή. Η σχέση τροφοδοτείται με άρρωστο τρόπο ώστε το θύμα να μην μπορεί να απαλλαγεί, να νομίζει ότι κάτι τέτοιο του αξίζει η κατά βάθος να έχει μαζοχιστικες τάσεις.
Εμένα ήταν ενα κράμα από όλα αυτά αλλά το δικαιολογούσα λέγοντας ότι είναι μικρός-η ηλικία προφανώς και δεν παίζει ρόλο- και πίστευα ότι όντως ήμουν υπερβολική γιατί ούσα ανήσυχο πνεύμα ήθελα να ρουφήξω την ζωή με το κουτάλι και τον πίεζα. Μπορεί να πιστεύα κιόλας ότι θα τον αλλάξω αν του τα προσεφερα όλα γιατί θα εκτιμούσε την αγάπη και την αυτοθυσία μου. Όταν αυτός καλούσε ήμουν πάντα παρούσα λες και ήμουν η μαριονέτα του.
Το νήμα κόπηκε όταν μου είπε ότι θέλει να γνωρίσει άλλες και να ζήσει την ζωή τού. Τον χωρίσμο τον χειρίστηκε πολύ καλά δεδομένου του σκατενιου χαρακτήρα του.
Θα επανέλθω με άλλα σημάδια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θυμάμαι τον δικό μου κακοποιητή που ήμουν μαζί του από τα 21 μέχρι τα 24. Πρηξαρχιδω με φώναζε κι αυτός. Θυμάμαι το τελευταίο μας καλοκαίρι μαζί που ήμασταν διακοπές και σταμάτησε κάποια στιγμή με το αυτοκίνητο σε ένα σημείο για να βγάλει φωτογραφίες. Μου ζήτησε τη φωτογραφική, του την έδωσα και μου επέστρεψε να κρατήσω τη θήκη της ακουμπώντας την μου στο πρόσωπο για πλάκα. Αφού έβγαλε τις φωτογραφίες, μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο και μου ζήτησε τη θήκη για να φυλάξει τη μηχανή. Του την έδωσα με τον ίδιο τρόπο που μου την είχε δώσει κι εκείνος λίγα λεπτά πριν.… Διαβάστε περισσότερα »
«Μπορεί να πιστεύα κιόλας ότι θα τον αλλάξω αν του τα προσεφερα όλα γιατί θα εκτιμούσε την αγάπη και την αυτοθυσία μου.»
Δυστυχώς το αυτό το παραμύθι πουλιέται εκτενώς στις γυναίκες από μικρές: η αγάπη κατακτάει όλα, θα κάνεις το κακό αγόρι-μαντράχαλο καλύτερο άνθρωπο, με υπομονή και αγάπη θα αλλάξει, θα τον σώσεις από τους δαίμονες του. Σαν το παραμύθι «η όμορφη και το τέρας». Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι χειριστικοί άνθρωποι δεν αλλάζουν. Μόνο κακό μπορούν να σας κάνουν.