Γεια σας και ευχαριστω για την φιλοξενία.
Το πρόβλημα μου ειναι η έλλειψη ενδιαφεροντος για εργασία.Στα 36 μου δεν εχω εργαστεί ποτέ
Το μονο που κανω ειναι να μαζευω χαρτια απο ξένες γλωσσες. Και ζω εις βάρος των γονιών μου και ντρέπομαι πολυ γι ´αυτο.
Τα λεφτα μου ειναι ο,τι βγαζω απο τα λιγα ιδιαίτερα μαθηματα. Tragic
Οταν πηρα το πτυχίο (αει) έτρεξα να βρω αλλα μετά κουράστηκα να τρωω απόρριψη
Φοβάμαι να έρχομαι σε επαφη με κοσμο γιατι φοβάμαι την κακή κριτική.
Αλλα αυτο που φταίει ειναι οτι είμαι μαλλον φυγόπονη. Δεν ξερω τι ειναι αυτο που κινεί τους αλλους να ξυπνάνε το πρωι να πανε δουλειά. Πως αντέχουν τοσες ωρες🫤
Η ζωη μου ηταν πάντα άσχημη .
Ποτέ δεν ειχα τιποτα. Και δεν θέλω να καταπιεστώ μεσα σε μια ρουτίνα γιατι θα πάθω χειρότερη κατάθλιψη.Παλευω με τις αρνητικές μου σκεψεις.
Με τρομάζει η δουλεια. Αλλα ταυτόχρονα νιώθω ασχημα που ειμαι στα χάλια αυτα στην ηλικία αυτή. Ουτε αυτο με κινητοποιει.
Θα εχω περισσότερα λεφτα αν βρω κανονική δουλειά. Αλλά ούτε τα λεφτά ειναι κίνητρο για εμένα.
Εχω απελπιστεί με τον εαυτό μου.
Νιώθω οτι τελείωσε η ζωή μου πριν καν αρχίσει. Και να φανταστεις οτι στο σχολείο ημουν άριστη.
Εργατικη.
Αλλα μόνο για διάβασμα. Οχι για δουλειά.
Με τους γονείς μου η ζωή ειναι κόλαση!
Αλλα ουτε αυτό με κινητοποιεί. Και τρομάζω.
Πρεπει να φύγω και το ξερω.
Θελω να παω σε ξένη χώρα.Χίμαιρες..
Πώς να κινητοποιηθώ??? Πώς να πειθαρχήσω να βρω δουλειά.
Και αν βρω πως να ξυπνάω το πρωι??
ΑΠΟ ΤΗΝ – Τεμπέλα
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλημέρα! ασφαλώς και δεν είσαι η μόνη, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν εσένα που δεν βρίσκουν τη δύναμη. Όπως έχεις και εσύ υποψιαστεί, υπάρχει ενδεχόμενο να πάσχεις από κατάθλιψη, οπότε θα σου πρότεινα να φροντίσεις πρώτα την υγεία σου, και μετά την καριέρα
Αφού κάνεις ιδιαίτερα, δουλεύεις. Απλά βρες πιο πολλά ιδιαίτερα για να έχεις παραπάνω εισόδημα. Δεν είσαι τεμπέλα ούτε καν. Οι ξένες γλώσσες είναι παραπάνω μόρια, μην τις υποτιμάς καθόλου. Δεν κατάλαβα δηλαδή πρέπει όλοι να δουλεύουν 9 με 5 για να μην είναι τεμπέληδες?
Θα σου μιλήσω από προσωπική πείρα. Αφού πήρα το πτυχίο μου (ΑΕΙ και εγώ) άρχισα κατευθείαν να ψάχνω για εργασία. Κατέληξα όπως και πολλοί άλλοι νέοι στην εποχή μας να δουλεύω για χρόνια στην εστίαση. Μετά ήρθε ο κόβιντ έκλεισε το κατάστημα που εργαζόμουν, μετακόμισα σε επαρχιακή πόλη και το να βρω ξανά εργασία (δεν ήθελα πλέον στην εστίαση) έμοιαζε ακατόρθωτο. Και επειδή ως γνωστόν “ότι αφήνεις σε αφήνει” το να μπω ξανά στην αγορά εργασίας μου φαινόταν βουνό. Έτρεμα στη σκέψη να πρέπει να συναναστραφώ με κόσμο, να πρέπει να ξυπνάω νωρίς, να δουλεύω 8ωρο και όλα αυτά τα… Διαβάστε περισσότερα »
Όλα όσα μας περιγράφεις, φωνάζουν δυνατά ότι χρειάζεσαι στήριξη και καθοδήγηση ψυχολογική. Αναζήτησε το συντομότερο τον/την ειδικό, ώστε να βρεις τον δρόμο που θα οδηγήσει στην αυτοπεποίθηση, στην χαρά, θα σου δώσει το κίνητρο να γίνεις ανεξάρτητη και αυτάρκης, να σταθείς στα πόδια σου, να αξιοποιήσεις τις δεξιότητές σου, να ζήσεις όμορφα!
Περιμένουμε νέα σου!
1. Επισκεψη σε
-Ψυχολόγο, και
-Επαγγελματικο σύμβουλο
2. Δουλειά
-Ιδιαίτερα (που ήδη κάνεις)
3. Ιδέες για άλλη δουλειά:
-Εκπαιδευση/Διδασκαλία γενικότερα (φροντιστήρια, εκπαιδευτικά κέντρα, κεδιβιμ, online σεμινάρια, ιεκ, σχολεία, κτλ)
-Διδακτορικό -> απασχόληση στην έρευνα (έχει πολύ δουλειά εκεί, αλλά το προτείνω επειδή έχει διάβασμα που σου αρέσει)
-Μεταφράστρια
-only fans (:-p)
Κανονική δουλειά δν είναι μόνο η 9-5.
Η λογοτεχνική μετάφραση [μια από τις συναρπαστικότερες και δημιουργικότερες δουλειές] αφήνει τόσο μικρό εισόδημα ώστε πρέπει να γίνεται συμπληρωματικά με κάποια άλλη απασχόληση, ιδανικά με τα ιδιαίτερα μαθήματα, καθώς εργάζεσαι την περίοδο των μεγάλων σχολικών διακοπών όπου οι ιδιαιτεράδες δεν έχουν συνήθως εισόδημα. Για να καταλάβεις, όταν διαβάζεις ένα πραγματικά καλομεταφρασμένο δύσκολο λογοτεχνικό βιβλίο ή δοκίμιο, ο μεταφραστής έχει πληρωθεί μονάχα το 25-35% της δουλειάς που έχει κάνει: το υπόλοιπο είναι “προσφορά” στον αναγνώστη, στον πολιτισμό… (Μια κάποια επιείκεια λοιπόν για τα κακομεταφρασμένα βιβλία) Από την άλλη πλευρά, η μετάφραση τεχνικών, οικονομικών, ιατρικών, νομικών κειμένων αποφέρει πολύ καλύτερο εισόδημα, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Κανεις, κορίτσι μου, δεν ξυπνάει χαρούμενος το πρωί για να παει στη δουλειά του!
Όσο και αν αρέσει σε κάποιον το στοιχείο του,κάνεις δεν σηκώνεται μες στη τρελή χαρά!
Όλοι για ένα λόγο εργαζονται: λεφτά.
Και ναι είναι πολύ ωραίο να έχεις λεφτά και μπορείς να κάνεις ότι θέλεις με αυτά!
Αλλά αποτι φαίνεται στη δική σου περίπτωση, δεν έχεις οικονομικό άγχος, δεδομένου ότι έχεις πλάτες να σε καλύπτουν.
Δεν θες ανεξαρτησία στη ζωή σου? Θες μια ζωή να δίνεις λογαριασμό στη μαμά και τον μπαμπά,τι κάνεις,που πας,τι ξοδεψες και που?
Αυτό δεν σε αγχώνει?
Δν ισχύει ότι όλοι εργάζονται για τα λεφτά κ ότι κανένας δν σηκώνεται να πάει χαρούμενος στη δουλειά.
Α γειά σου, αυτό! 🙂
Ναι,συμφωνώ ότι μερικοί ενώ έχουν οικονομική άνεση εργάζονται από χόμπι και γιατί έχουν πολυυυυυυ ελεύθερο χρόνο,αλλά μεταξύ μας τωρα: σηκώνεται κάνεις 7.30 το πρωί με χαμόγελο?
Αν ναι,θέλω να ξερω τι φάρμακα παίρνει!
Το τελευταίο πεντάμηνο ..σηκώνομαι 6,30 με χαμόγελο ναι. γ Δε βαράω κάρτα, μπορώ να σηκωθώ και στις 9 δηλαδή. Και πίνω μόνο καφε. Αν σου αρέσει η δουλειά σου ,δεν την κάνεις αγγαρεία. Κάποιες φορές λες μακάρι να καθόμουν, αλλά όταν κάθεσαι τρωγεσαι να ξαναεργαστεις. Μόνο εγώ? Να κοιτάχτω?
Όπως το είπες! Έχεις περιθώριο να σηκωθείς και 9!
Δεν τρέχεις μαύρο χάραμα να ετοιμαστεις ,να βγεις στους δρόμους, να σε φαει η κίνηση, να πας στη δουλειά.
Άρα ο παράγοντας άγχος δεν υπάρχει για το χρονικό περιθώριο.
Προφανώς αν ολοι είχαμε ένα 3ωρο άνεσης μέχρι να πάμε στη δουλειά μας μια χαρά θα ήμασταν!
6,30 ξεκινάω τη δουλειά βρε. Δουλεύω σπίτι τώρα, αλλά και έξω όταν δούλευα , μια χαρά ήταν. Υπήρχαν και περίοδοι που περνούσα καλύτερα στη δουλειά πάρα στο σπίτι. Το 9-5 πάντως μου ακούγεται κουραστικό. Προτιμούσα το 8 – 4 .
Αν είσαι επιχειρηματίας και ξέρεις ότι μπορεί να πληρώνεσαι το λιγότερο 4-5 χιλιάρικα το μήνα, προφανώς και θα νιώθεις χαρά.
Όταν δουλεύεις όμως σε δύσκολες – χάλια δουλειές για 780 ευρώ και χωρίς περιθώρια ανέλιξης, τότε δύσκολο να είσαι χαρούμενη με την εργασία γενικότερα
Ναι αν είσαι από πάντα επιχειρηματίας. Έχω δουλέψει όμως και με 800 χωρίς περιθώρια ανέλιξης μόνο και μόνο γιατί κάθε Παρασκευή βγαίναμε με μια συνάδελφο να πάρουμε ιδέες από βιτρίνες , κάναμε κοπάνα και πηγαίναμε για μπύρες, παρουσιάζοντας τις ιδέες που μας κατέβαιναν στις μπύρες για κλασσατα ρούχα από βιτρίνες. Μια χαρουλα πήγαινα και τότε και έπεφτε τρελό γελιο με απίστευτη όμως δημιουργηκοτητα.Δεν είπα ότι όλοι περνάνε ωραία στις δουλειές τους. Είπα ότι δεν περνάνε όλοι χάλια.
Nα κοιταχτεις!
Μην κρινεις εξ ιδιων τα αλλοτρια. Πολυς κοσμος αγαπαει τη δουλειά του και πηγαινει με χαρα και δεν ειναι κινητρο μονο τα λεφτα. Στην προηγουμενη μου δουλεια, επαιρνα το βασικο, κι έπρεπε να ξυπναω απο τις 6 για να φτασω στη δουλεια μου 2 ωρες μετα αλλα μου αρεσε παρα πολυ, μακαρι να μπορουσα να συνεχισω να την κανω, θα ημουν πραγματικα ευτυχισμένη.
Όχι δεν εργάζονται όλοι μόνο για τα λεφτά. Ξυπνάω με χαρά για τη μερα , για τα ερωτήματα που έχω να απαντήσω στα προτζεκτ μου και για την εκπαιδευση που θα προσφέρω αλλα και για τη ζωη μου μετά τη δουλεια. Η δουλειά δεν είναι κάτι καταναγκαστικο για όλους ούτε μόνο για να λύσει το βιοποριστικο. Αντιμετωπιζω προκλήσεις καθημερινά, έχει δυσκολίες, δεν κάνω βόλτα στο πάρκο. Δεν μπορώ να φανταστώ μια ζωή ομως να ξυπνάω και να μη θέλω να πάω εκεί που πάω κάθε μέρα, θα ήταν μιζέρια. Επίσης πρέπει κάπως να είμαστε χρήσιμοι σε αυτό το σύνολο που… Διαβάστε περισσότερα »
Marie μου όπως το πάω στο τέλος το καλλιτεχνικό ‘σιναφι’ μου θα με αναγνωρίσει κ δν το θελω αλλά άκου. Δουλεύω στην εκπαίδευση, πέρσι όλα τα πρωινά μου είχαν ξύπνημα 6:30 κ ανέβασμα σε ποδήλατο δουλειά στο σχολείο οκ καλή επαφη με τα παιδιά αλλά omg μετά από κάποια χρονια οι φωνές των παιδιών δεν αντεχονται. Κλπ κλπ. Δεν μ’αρεσει η δουλειά για πολλούς λόγους αλλά ξεψαχνίζω κάθε τι ώστε να αντλώ κουράγιο. Κάθε μα κάθε πρωί πέρσι ξυπνούσα με θετική διάθεση. Με τσέκαρα κάθε κάθε μέρα… δε λέω οτι ήμουν ευτυχισμένη, λέω οτι το bottom line το ειχα στο… Διαβάστε περισσότερα »
Όποιος δεν σκέφτεται κρίνει. Σκεφτόμαστε πριν κρίνουμε- απαντήσουμε. Προσέχουμε πώς απαντάμε σε ανθρώπους με εμφανή ψυχολογικά προβλήματα (κατάθλιψη) και γενικότερα σε όλους, άσχετα με το αν είναι ένα online σχόλιο. Η κοπέλα έφτασε σε αυτό το σημείο (αδιέξοδο) γιατί μια ζωή όλοι την κριτικαραν και την μείωναν. Ας μην κάνουμε το ίδιο. Απαντάμε καλοπροαίρετα και με ευγένεια. Το επιθετικό και επικριτικό ύφος καλύτερα να λείπει από τέτοιες συζητήσεις.
Επίσης θέλω να πω κάτι που βρίσκω γελοίο : Εννοείται ότι όλοι μας θέλουμε να περνάμε καλά και να μη ζοριζομαστε.Αυτο που λέτε κάποιοι ,εμένα σε φτωχοσπιτα και δεν είχα να φάω ,αλλά έκανα σεξ όλη μέρα είναι αυτό που θέλουν οι πλούσιοι οι καπιταλιστές,για να μην απαιτούμε να ξανά μοιραστεί η πίτα . Δηλαδή πάμε να περάσουμε το “ψοφαω στη δουλειά” και μένω στο υπόγειο για ωριμότητα;μη σώσω και ωριμάσω . Έτσι ωρίμασαν οι κληρονόμοι του Νιάρχου,ή της βασιλικής οικογένειας;Εμείς γιατί να το “γιορτάζουμε αυτό”; Disclaimer: Περισσότερο για μας τις κοπέλες μιλάω 🙂 εσείς οι άντρες και τα αγόρια… Διαβάστε περισσότερα »
Δε μίλησε κανείς για ωριμότητα. Μπορεί κάποιος να είναι ώριμος μένοντας με τους γονείς, και κάποιος να είναι ανώριμος μένοντας μόνος του . Το να είσαι ανεξάρτητος δε σε κάνει απαραίτητα ώριμο. Εγώ προσωπικά πέρασα τα πιο υπέροχα ανώριμα χρόνια μου μένοντας μόνη μου. Επέτρεψε μου όμως να αμφιβάλλω αν ρίχνεις γροθιά στο στομάχι του καπιταλισμού , όταν μένεις στα 30 στο παιδικό σου δωμάτιο , τρως το παστίτσιο της μαμάς, σου τσονταρει να πάρεις το ναικ , τρωγεσαι όλη μέρα για το αν θα θες να δεις σασμο ή GOT , και κοιτάς το ταβάνι και περιμένεις να ξαναμοιραστει… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν έχεις άδικο.
Αλλά αν είσαι και ώριμος και ανεξάρτητος, γίνεσαι δυνατός, αποκτάς ψυχολογία. Προσωπικά, πάντα ώριμο θυμάμαι τον εαυτό μου, αλλά όχι δυνατό. Και αυτό λόγω έλλειψης εμπειριών. Ενώ ήξερα τι πρέπει να κάνω, δεν το έκανα.
Πάντως δεν είπε κανείς/ καμία ‘έκανα σεξ όλη μερα’ ούτε προτάθηκε ως τρόπος ζωης το ‘μένω σε τρόγλες αλλά κανω σεξ’ ώστε να χρεώσουμε αδυναμία στη γροθιά στο στομάχι του «καπιταλισμού» (κατεστημένου μάλλον).
Απόλυτη παράφραση…
Αυτό που ειπώθηκε αναφερόταν στην ελευθερία που κρυβόταν μεταξύ άλλων στο να μένει εκτός οικογενειακής εστίας και να χαίρεται ένα άλλο σετ ελευθεριών.
Αν θες τη δικη μου ελεύθερη ερμηνεία: είναι η εξταση του να ανακαλύπτεις και να δημιουργεις μόνη σου τη ζωη που θέλεις και να μη σε τρωει το πως και τι κάνουν οι αλλοι σε αντίστοιχα διλήμματα…
Εχει αντίφαση στην ιστορία σου γιατί αν κάνεις ιδιαίτερα πάει να πει ότι δουλεύεις. Δουλειά δεν θεωρείται μονο η full time, ούτε με συγκεκριμένο μόνο ωράριο. Δουλεύεις επομένως. Κυνήγησε να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητη και να υποστηρίξεις επισκέψεις σε ψυχολόγο ώστε να ξεβαλτωσεις. Η προσωπικη μου εμπειρια ειναι οτι βιαζομουν να εργαστω για οικονομικη ανεξαρτησια. Εγω επέλεξα το αντικειμενο μου, το είχα σε πρώτη προτεραιότητα για πολλά χρονια αλλα συνειδητοποίησα οτι δεν το λατρεύω. Το εξασκω ,φιλοδοξω να έχω παντα το καλυτερο αποτελεσμα αλλα δεν το λατρευω. Δεν εισαι η μονη που δεν λατρευει την δουλεια. Δεν ζούμε για να εργαζόμαστε.… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορει να κανω projections, αλλά θα γράψω κάποιες σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας το κείμενο σου μήπως σε βοηθήσει κάτι. Αρχικά φαίνεται ότι η σχέση με την οικογένεια είναι δυσλειτουργική και δε σε έχει βοηθήσει να χτίσεις τη δική σου ζωή. Πολλοί γονείς δεν έχουν ιδέα και δε θέλουν απαραίτητα να μεγαλώσουν παιδιά που να φύγουν από την οικογενειακή στέγη. Μας λες ότι η ζωή με τους γονείς είναι κόλαση και η ζωή σου ήταν πάντα δύσκολη, αλλά όχι πολλές λεπτομέρειες, οπότε αρχικά θα πρότεινα αν μπορέσεις να κοιτάξεις να πάρεις κάποια βοήθεια από ειδικό για να ξεμπλέξεις το κουβάρι… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι το να μην έχεις δουλέψει μέχρι τα 36 δείχνει κάτι παραπάνω από τεμπελιά. Μάλλον κάπου καταναλώνεις όλη σου την ενέργεια (εννοώ σε κάποια εσωτερική διεργασία) και μετά ξεμένεις. Άρα αφού σε προβληματίζει μπορείς να πας να το συζητήσεις με κάποιον. Επίσης, βρες μια δουλειά. Ανειδίκευτου και κάν’την όσο αντέχεις. Για να δεις πώς είναι. Η εργασία, εκτός από ένα βασικό μέσο επιβίωσης και αυτονομίας είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο μπαίνουμε στο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας. Δουλεύοντας πχ θα συναναστραφέις άτομα που ποτέ δε θα γνώριζες στους κύκλους σου, τα οποία ενδεχομένως να μη παλεύονται, αλλά θα… Διαβάστε περισσότερα »