Αγαπητή “Α Μπα”, θα ήθελα να μοιραστώ τη δική μου ιστορία και τα προβλήματα μου. Οι γονείς μου ανέκαθεν ήταν αυστηροί και μου είχαν δημιουργήσει πολλά παιδικά τραύματα, ιδιαίτερα ο πατέρας μου. Στη μαμά μου έβρισκα κάτι σαν καταφύγιο κάποιες φορές, έβαζε πλάτη για να κάνω κάποια πράγματα παραπάνω, αλλά κι αυτό δεν ήταν δεδομένο.
Πλέον έχω ενηλικιωθεί, έχω φύγει από την επαρχία και σπουδαζω σε μεγάλη πόλη σε μια πολύ καλή σχολή που ήταν η πρώτη μου επιλογή. Από τότε που οι γονείς μου έμαθαν ότι έχω σχέση με έναν άνδρα 15 χρόνια μεγαλύτερο μου, παρόλο που μου φέρεται άψογα και το έχει αποδείξει, η μητέρα μου ιδίως έχει καταντήσει εμμονικη.
Από πολύ μικρή ηλικία στοχοποιουμουν σαν παιδί, τότε ήμουν πολύ ήσυχη και καλή για τους έξω, αλλά για εκείνους αντιδραστική και κακό παιδί όπως λέγανε, πλέον είμαι το μαύρο πρόβατο, που το απειλούν ότι θα σταματήσουν να μου στέλνουν λεφτά για τις σπουδές μου (σημειωτέον ότι τα λεφτά είναι της γιαγιάς μου η οποία ανέθεσε τη διαχείριση σε αυτούς).
Τώρα όποτε διαφωνούμε προβάλλουν αυτή την απειλή. Η σχολή μου είναι απαιτητική και μολονότι έχει έτσι η κατάσταση πήρα την απόφαση να πιάσω δουλειά για να ανεξαρτητοποιηθω με τη βοήθεια της σχέσης μου. Όταν το έμαθε αυτό η μητέρα μου άρχισε με απειλές (πάλι) να με πείσει να σταματήσω, αλλά εγώ ήμουν αποφασισμένη να συνεχίσω παρόλο που ήταν περίοδος εξεταστικής και ήμουν πιεσμένη. Μετά με πήρε με το καλό, έλεγε να σταματήσω και θα είναι όλα εντάξει, ότι δεν θα υπάρχει πρόβλημα, τέλος οι απειλές. Την πίστεψα όπως κάνω από μικρή και σταμάτησα, δεν πέρασε πολύς καιρός, ούτε δυο μέρες και πάλι τα ίδια, απειλές, ενοχές για ο,τι πάθει εκείνη, η γιαγιά μου και γενικά ο οποιοσδήποτε στην οικογένεια, ότι είμαι η αποτυχία και το ρεζίλι της οικογένειας.
Πήγα ένα ταξίδι στην Αθήνα και οι γονείς μου απειλούσαν ότι θα μου ανοίξουν το σπίτι και θα μου πετάξουν τα πράγματα έξω κι ότι δεν θα ανανεώσουν το συμβόλαιο του ενοικιαστηριου για τον επόμενο χρόνο.
Οι απειλές ότι θα σκοτώσουν το αγόρι μου είναι καθημερινες και σίγουρα όχι χάριν αστεϊσμού. Φοβηθηκαμε τόσο πολύ μια μέρα που πήγαμε να το αναφέρουμε στην αστυνομία, ότι δηλαδή σε περίπτωση που πάθουμε κάτι εκείνοι θα ευθύνονται. Επίσης, με αποκαλούν με διαφορετικά κοσμητικά επίθετα και με θεωρούν αποτυχία στη σχολή μου γιατί σύμφωνα με αυτούς κόπηκα σε ένα μάθημα και ευθύνεται το αγόρι μου γι’ αυτό. Η ζωή μου εδώ και μήνες έχει γίνει μια κόλαση, ειδικά τώρα που ήρθα για καλοκαίρι πίσω στο πατρικό μου.
Να σημειώσουμε ότι και οι δύο μου γονείς ακόμα ασκούν τόσο λεκτική όσο και σωματική βία πάνω μου, βέβαια όχι με την ίδια συχνότητα όπως παλιά γιατί φοβούνται ότι πλέον θα μιλησω. Ο μόνος λόγος που δεν μιλάω είναι για να μην μείνει η αδερφή μου χωρίς γονείς. Τι με συμβουλεύεται να κάνω; Ευχαριστώ που με ακούσατε.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ίνα
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σταμάτα να τους λές οτιδήποτε για τι κάνεις με την ζωή σου μακρια τους.
Μίλα στην γιαγιά σου να αναλάβει η ίδια την διαχείριση των χρημάτων των σπουδών σου εκτός κι αν κουβαλάει τα ϊδια μυαλά.
Πες τους πως αν σηκώσουν χέρι πάνω σου θα το καταγγείλεις κι οτι γίνει.
Στην αδελφή σου πες της θα είσαι εκει για εκείνη.
Εχε τα μάτια σου ανοιχτά με τον τέλειο 15+ χρόνια.
Αν οι γονείς σου είναι η Σκύλλα ναι μπορεί κάλλιστα αυτός να αποδειχτεί η Χάρυβδη.
Να προσέχεις καλή μου. Προχώρα με προσεκτικά βήματα.
Λυπάμαι ειλικρινά που το περνάς όλο αυτό. Λυπάμαι να ακούω ότι υπάρχουν τέτοιοι γονείς το 2022. Οκ ναι, να γίνεις ανεξάρτητη, αλλά πώς να είσαι ανεξάρτητη σε αυτήν την χώρα που ζούμε; Όταν ο βασικός μισθός (γιατί λογικά βασικό θα παίρνεις) είναι 700 μεικτά, τι θα πρωτοκανεις με αυτά τα λεφτά; Να πληρώσεις ενοίκιο; Να πληρώσεις λογαριασμούς; Να φας; Επίσης, εσύ φαντάζομαι είσαι γύρω στα 20 και ο φίλος σου 35. Εγώ πάντως μπαίνω σε άσχημες σκέψεις το τι κάνει ένας 35χρονος με μια 20χρονη. Είσαι άπειρη, προέρχεσαι από κακοποιητική οικογένεια, τον είδες σαν σανίδα σωτηρίας, τον γραπωσες και δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Οι συγκρούσεις με τους γονείς και η άσκηση λεκτικής και ψυχολογικής βίας αποτελεί μια πολύ συνηθισμένη πρακτική της “αγίας” ελληνικής οικογένειας, που αρέσκεται να χειραγωγεί και να προσπαθεί (με αρκετή επιτυχία, ομολογουμένως) να εκπληρώσει φιλοδοξίες και απωθημένα μέσω των παιδιών… Άπειρες οι ιστορίες και αναρίθμητα τα βιώματα με γονείς που μεταχειρίζονται όλα τα αθέμιτα μέσα ώστε να χειραγωγήσουν τα παιδιά τους, να τα έχουν κάτω από τον έλεγχό τους ακόμα και μετά θάνατον (των γονιών). Ως προς αυτό, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσαρμόσεις τον τρόπο που εσύ διαχειρίζεσαι αυτή την κατάσταση. Όταν δείξεις ότι δεν επηρεάζεσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Μα η αδερφή σου, δεν έχει γονείς όπως ούτε κι εσύ. Θέλω να πω ότι με τέτοια συμπεριφορά, καλύτερα να μην τους λογαριάζεις ως γονείς. Χωρίς να γνωρίζω το νομικό κομμάτι, θεωρώ να απευθυνθείς σε δικηγόρο για να σε καθοδηγήσει ως προς την αντιμετώπιση της χειροδικιας κ των απειλών αρχικά. Κατόπιν, είσαι ενήλικη άρα μήπως θα μπορούσε η διαχείριση της περιουσίας να περάσει σε εσένα ; Στη γιαγιά σου έχεις μιλήσει για όλα αυτά ; Η αδερφή σου καταλαβαίνω είναι ανήλικη, οπότε ο δικηγόρος θα σε καθοδηγήσει ως προς αυτό. Ελπίζω ο φίλος σου να είναι όντως δίπλα σου. Δε… Διαβάστε περισσότερα »
Να μιλήσεις. Η αδερφή σου δεν έχει τους γονείς που χρειάζεται για μια υγιή ανάπτυξη, έτσι και αλλιώς. Τέτοιου είδους κακοποίηση έχει τραγικές επιπτώσεις, και η αδελφή σου θα είναι καλύτερα σε κάποια άλλη δομή, εάν αυτό φοβάσαι. Μια χαρά έχεις καταλάβει τι πρέπει να κάνεις. Γίνε ανεξάρτητη με όποιο κόστος, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα καθυστερήσουν οι σπουδές σου. Το πανεπιστήμιο εκεί θα είναι. Όσο δέχεσαι τέτοια κακοποίηση, είναι δύσκολο να ανταπεξέλθεις σε οτιδήποτε. Κόψε όλες τις επαφές. ΟΛΕΣ. Το ξέρω πως ελπίζεις, έχω βιώσει πολύ παρόμοια σκηνικά, και το πιο δύσκολο είναι να αφήσεις την ελπίδα… Διαβάστε περισσότερα »
Ανεξαρτητοποιησου πληρως. Δε χρειαζεται να ξαναπας στο πατρικο σου ουτε σε γιορτες, ουτε σε αργιες, ουτε σε διακοπες. Εαν η αδερφη σου ειναι ηλικια που αντιλαμβανεται τη σοβαροτητα της καταστασης μιλα της, και σχεδιαστε μαζι ενα εναλλακτικο πλανο ζωης της σε περιπτωση που της φερονται ή της φερθουν με τον ιδιο τροπο. Αυτο που ζεις ειναι εντελως κακοποιητικο και τρομακτικο. Τους συγγενεις μας δεν τους διαλεγουμε, ομως δεν ειμαστε υποχρεωμενοι να πορευτουμε μαζι στη ζωη, ειδικα εν μεσω τετοιων καταστασεων. Ακομα, εαν υπαρχει καποιο συγγενικο ή στενα φιλικο τους προσωπο που θα μπορουσες να μιλησεις καντο, χωρις αυτο να σημαινει… Διαβάστε περισσότερα »
Να καλέσεις άμεσα το 15900.
Δηλαδή αν δεν ήταν γονείς σου και ήταν εχθροί αντίπαλης συμμορίας τι διαφορά θα είχε; Καμία. Λογικό να ανησυχουν για τον 15 χρόνια μεγαλύτερο φίλο σου αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα ότι και συνομήλικος η μικρότερος να ήταν κάτι θα έβρισκαν και πάνω κάτω τα ίδια θα γινόντουσαν εκτός αν ήταν πλούσιος τότε όλα καλα φαντάζομαι.Δύστυχος όλες οι λύσεις έχουν ίδιο ποσοστό αποτυχίας. Εγώ στη θέση σου θα έβαζα πρώτο το πτυχίο οι άνθρωποι αλλάζουν, αποτυγχάνουν και προδίδουν είτε είναι γονείς είτε συντροφοι, τα εφόδια για την ζωή και το μέλλον μας όχι.
Αν οι “γονείς” σου συμπεριφέρονται έτσι και στην αδερφή σου τότε ήδη είναι χωρίς γονείς και η αδερφή σου και συνεχίζει να μεγαλώνει σε ένα άρρωστο περιβάλλον, δεν την προστατεύεις με αυτόν τον τρόπο. Δεν μας λες την ηλικία της αλλά αν είναι στην εφηβεία μίλα πρώτα μαζί της. Συζητήστε για το πως θέλετε να κινηθείτε και πράξε ανάλογα. Αν η γιαγιά είναι σε θέση να σας καταλάβει μιλήστε σε αυτή. Έχεις την τύχη λόγω των σπουδών να βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι. Βρες ξανά δουλειά να σταθείς στα πόδια σου και μην ακούς κανένα. Μην στηριχτείς οικονομικά ούτε στον… Διαβάστε περισσότερα »
Οι γονείς σου σου κάνουν κακό κάθε μέρα με τη συμπεριφορά τους. Όμως το κακό που σου κάνουν μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αν εξαιτίας τους προσκολληθείς στο αγόρι σου που είναι ώριμος άντρας. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες, πάρα πολλές, να χάσεις το μέλλον σου και να βρεις καταφύγιο σ αυτόν, ξεχνώντας οποιαδήποτε φιλοδοξία η όνειρο. Αν η σχολή σου είναι απαιτητική τότε η δουλειά ίσως σε καθυστερήσει πολύ στο πτυχίο. Στη θέση σου θα καθησύχαζα τους γονείς, δηλαδή θα τους κορόιδευα ότι χώρισα, μέχρι να πάρω το πτυχίο. Για να είναι τα πράγματα κάπως ήσυχα. Και μετά θα αποφάσιζαν για… Διαβάστε περισσότερα »
αυτό ακριβώς φοβάμαι κι εγώ. Οτι θα πέσει από την μια παγίδα στην άλλη.
Και είναι πάρα πολλοί εκεί έξω, που ψάχνουν ακριβώς αυτό. Εκείνοι να έχουν ζήσει τη ζωούλα τους και εκεί γύρω στα 35 να βρουν μια μικρή από χωριό, εύκολα χειραγωγίσιμη για να γίνει μάνα. Τους πουλάνε παραμύθια, αγάπες και λουλούδια για κάνα 2-3 χρόνια και μετά τις δένουν.
Προσοχή κορίτσια μου, μην είστε ευκολόπιστες!