Γειά σου Λένα και σχολιαστές! Είμαι μαμά ενός δίχρονου αγοριού, του Γιάννη. Το όνομα είναι του πεθερού μου, δεν με πίεσε κανείς να το “βγάλω” ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα, το συναποφασίσαμε με τον σύζυγο. Στο θέμα μας: Αρχίσαμε δειλά δειλά να ξαναπηγαίνουμε στις παιδικές χαρές και, ως συνέπεια, γνωριζόμαστε με άλλες οικογένειες. Βλέπω το εξής :9/10 φορές που θα με ρωτήσουν το όνομα του παιδιού όταν το πω θα ακολουθήσει το “μα γιατί κάτι τόσο συνηθισμένο; δεν θέλατε κάτι πιο εύηχο, ξεχωριστό και πιο όμορφο!;” Εγώ απαντάω ότι το όνομα δεν κάνει το παιδί ξεχωριστό και ότι εμάς μας αρέσει, το όποιο είναι και το μόνο που έχει σημασία. Εχθές όμως μου είπε μία μαμά ότι εννοείται ότι και το όνομα κάνει ξεχωριστό το παιδί, δείχνεις πόσο ιδιαίτερο το θεωρείς και του δίνεις άλλη αυτοπεποίθηση σε αντίθεση με ονόματα του “σωρού” όπως το Γιάννης. Εγώ εξεπλάγην και δεν ήξερα τί να πω και άλλαξα συζήτηση. Ερωτώ λοιπόν :έπρεπε να έχω “υπερασπιστεί” κάπως το παιδί ή δεν έχει σημασία και αδίκως πληγώθηκα; Συγγνώμη για το σεντόνι!
-Η μαμά του Γιάννη
Πλέον με τόσο Αχιλλέα και Οδυσσέα και Ορφέα γύρω μας, δεν έχει γίνει σπάνιο το «Γιάννης;»
Η ερώτηση «τι απαντάμε όταν μας λένε το τάδε», είναι μόνιμη και πραγματικά, με εκπλήσσει που επαναλαμβάνεται τόσο πολύ. Ό,τι και να κάνουμε, βρε παιδιά, μα ό,τι και να κάνουμε, κάποιος θα μας κάνει μια ηλίθια ερώτηση στην παιδική χαρά (σε ένα τραπέζι, στο δρόμο). Θέλετε να έχουμε έτοιμες όλες τις απαντήσεις για όλες τα ενδεχόμενα; Η απάντηση υπάρχει σε αυτό που πιστεύουμε εμείς κάθε φορά. Αν εσύ είσαι εντάξει με την επιλογή σου, εκεί τελειώνει το θέμα. Ούτε χρειάζεται να απαντήσεις, ούτε να προβληματιστείς. Αν η άλλη πιστεύει ότι αν δώσεις ένα ιδιαίτερο όνομα βοηθάς το παιδί, κάνει λάθος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το κορυφαίο του για εμένα 😀
“Βγαίνει απ’ το Μαστρογιάννι. Έχουμε Ιταλούς προγόνους.”
“Βγαίνει απ’ το Βαρβαγιάννη. Όταν ήταν μωρό και έκλαιγε, μόνο με το τσίπουρο ηρεμούσε.”
“Η αλήθεια είναι ότι δεν τον αγαπάμε και πολύ, για το επίδομα των 2000 ευρώ τον κάναμε. Ο σύζυγος τζογάρει και χρειαζόμασταν λεφτά.”
Σε λάθος παιδικές χαρές πάμε εμείς ρε γμτ.
Χαχα εμένα μου πιο πολύ μου άρεσε αυτό με το επίδομα.
Αχαχαχαχαχα μου έχει κοπεί η ανάσα από τα χαχανητά και πρέπει να μπω στο μάθημα κακούργα!!!
Ναι, αλλά σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει! Και γέλιο! Τι άλλα; Μια χαρά είναι καλέ το Γιάννης. Μην τύχόν επηρεαστείτε και αρχίσετε τα Ιωάννης! : )
Και να το γράφουν με ένα -ν-
Καλε ναι, νομίζω ότι τους κάνει για πιο ιντελεκτουέλ
Αυτό που το πας! Μόλις πρόσφατα έμαθα ότι και το Στέλλα είναι πιο ιν με ένα -ν- και πολλές το προτιμούν έτσι!
Green Ice, εγώ έμαθα πρόσφατα ότι η νέα τάση είναι το Χρήστος με -ι-.
αααα! Χρίστο ήξερα τον αείμνηστο κορυφαίο καθηγητή Τσολάκη!
Αυτό θα τους κάνει πιο “πνευματικό” πάλι, και για αυτό.
Ναι, υπάρχει απο πάντα και αυτή η ορθογραφία Όπως ο Χριστός, απο το χρίσμα .
Σοκοφρέτα ναι. Και να προσπαθείς να της μάθεις και πώς να το προφέρει σωστά, ώστε να ακούγονται και τα τρία -ν- (ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό)
Σπίτι χωρίς Γιάννη… ένα Γιώργο θα τον έχει 😂😂
Μόλις κατέβω Ελλάδα ξεκινάω τρολάρισμα! Θα φωνάζω τον μικρό στην παιδική χαρά “Χρεμύλε-Κατζούρμπο, έλα λίγο να πιεις νερό αγάπη μου!” Μη σου πω και “Ερωτόκριτε-Αρετούσα”, μια που πιάσαμε την Κρητική Σχολή.
Χαχαχα, ξέρω μια κοπέλα που το πιο κουλό όνομα να της πεις, θα σου πει “ναι καλέ γιατί, πού είναι το περίεργο, στο χωριό μου τους μισούς μπαρμπάδες Ασουρμπανιμπάλ τους λένε”.
Τους άλλους μισούς Ναβουχοδονόσορες.
Αχ έλεος βρε μανούλες, το τερματίσατε…. (Παρεμπιπτόντως, ο Τσιόδρας έκανε καριέρα με το παλιομοδίτικο “Σωτήρης”, η Δημουλά με το πασέ “Κική”, ο Ρουβάς με το λαϊκό “Σάκης” και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι απλά “Κατερίνα”. Το “Νεφέλη-Αρμονία” και το “Αλβέρτος-Αναξίμανδρος” δεν τα έχω δει ακόμα να πρωταγωνιστούν πουθενά, οπότε δεν έχω άποψη…
Και η Α, μπα με το απλό “Λένα” 🙂
Σοβαρά τώρα, εμένα μου έχουν πει ότι το όνομά μου είναι πολύ απλό και του λείπει ‘κάτι’, γιατί είναι δισύλλαβο (WTF!!!!!)
Εμένα ότι είναι σαν γριάς. Και να το κάνω πιο “ξενικό”.
Επίσης: Γιάννης Ρίτσος, Γιάννης Τσαρούχης, Γιάννης Μόραλης, Γιάννης Πάριος, Γιάννης Σπανός, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Ιωάννης Καποδίστριας…ναι σωστά, κανείς δεν πήγε μπροστά με αυτό το όνομα, όλοι αδιάφοροι και ατάλαντοι ..
Μια χαρά είναι το Λάκης Τάκης Σάκης. Τα βρίσκω και αστεία με τη καλή έννοια και χαρούμενα και πλέον πρωτότυπα. Δε ξέρω αν θα φώναζα το παιδί μου Λάκη, οκ, αλλά έχω μπουχτισει με Ιασωνες και δεν αντέχω άλλο. Ποιός είσαι ρε φίλε ο Δραγούμης; Και οοολοι αυτοί οι Κωνσταντίνοι; Δηλαδή το Κώστας τόσο μπιθουλέικο είναι πια;
Το Τάκης πάντως μου αρέσει πάρα πολύ. Θα φώναζα άνετα το παιδί μου έτσι.
-Πώς τον λένε;
-Γιάννη.
-Α, όχι, πολύ μπανάλ. Θα παίξουμε με άλλο παιδάκι.
Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τόσο αγενές.
– Το δικό σας, αν επιτρέπεται?
– Κωνσταντίνος ο 18ος (στην τάξη του).
Καλά ΚΑΙ με αυτό ασχολείται ο κόσμος;
Πόσο μικρές είναι οι ζωές τους για να έχουν χρόνο και ενέργεια για τέτοιες σκέψεις και κυρίως, για να τις θεωρήσουν άξιες συζήτησης; Πόσο απλώνεται το κλασσικό κουτσομπολιό που έχει ως σκόπο να νιώσουμε τελικά εμείς καλά με τον εαυτο μας ¨Ε, εμείς Μαράκι το κουράσαμε το όνομα, θέλαμε να του δώσουμε ένα όνομα που να μην ντρέπεται να το φωνάξουν όταν του δώσουν το Όσκαρ ή το Νόμπελ. ΕΜΕΙΣ το αγαπάμε το παιδί μας Μαράκι, του πήραμε και μπουφαν μίνι Κάλβιν Κλάιν!”
Δε νομίζω ότι είναι κουτσομπολιό, περισσότερο ψώνιο μου βγάζει και κακεντρέχεια.
Τομαρακι
Εγώ πάλι αναρωτιέμαι, ποια είναι αυτή η παιδική χαρά, που έχει μαζεμένες τόσες φεμινίστριες μαμάδες! Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλες αυτές, που ασκούν κριτική στο όνομα Γιαννάκης, έχουν πεθερό με ονόματα όπως Σκευοφυλαξ ή Δευκαλιωνας. Όχι δεν μπορεί, κάποιες από αυτές τις μαμάδες έχουν γιο και ο πεθερός είναι Κωστας ή Γιωργος.
Ε, δεν το λες και ωραίο. Σαν υποθηκοφύλαξ μου ακούγεται. Αλλά, εννοείται, σχόλιο δεν θα έκανα ποτέ.
Ακούστε πώς μπορεί να την πατήσει κανεις/καμία λοιπόν! Καινούρια στο τιντερ φέτος το χειμώνα και μιλάω ενθουσιωδώς με κόσμο, πέφτω λοιπόν πάνω σε ένα προφίλ “Σκεύος”, ενός ωραίου νεαρουλή, πιο πολύ κορμί λιγότερο κουλτούρα κλπ. Νιώθω ένα ευχάριστο γαργαλητό στο μυαλό μου και αφού χαιρετηθουμε του λέω
– Καλά, μη μου πεις ότι είναι από το “σκεύος ηδονής”, έτσι; πόσο τέλειο αυτό που έκανες!
γελάει γελάει γελαει
– Όχι, πολύ καλό θα ήταν, αλλά με λενε απλά Σκευοφύλακα!
😂😂😂😂😂😂😂🙂🙂
Μπορεις να πεις ειναι Γιαννης οχι απο Ιωαννης αλλα απο Αριοβαρζανης.
Και αστες να σε κοιτανε.
ΥΓ το ονομα Γιαννης ειναι υπεροχο και ειναι επιλογη σου.
Όχι μόνο είναι μια χαρά όνομα, αλλά μπορεί να κάνει και διεθνή καριέρα με αυτό. Εγώ, έτσι πρόχειρα, μπορώ να σκεφτώ δύο … Τον Αντετοκούμπο και τον συνθέτη (Yanni)
Και τον Ianis Xenakis και αν είναι να πιάσουμε και τους ξένους διάσημους με το όνομα John κλπ δε θα έχει τελειωμό η λίστα 😋
Μαργαρίτα να και ένας Γιάννης που έκανε καριέρα μόνο με το μικρό του!! Έλα ούτε η Ριάνα έτσι..
Ριάνα από το Αριοβαρζάνα εννοείται.
Και γιατί δεν το φωνάζετε Αριοβαρζανη το παιδί, που είναι τόσο απλό και εύηχο?
1) “To δικό μου το παιδί δεν χρειάζεται special όνομα για να ξεχωρίσει”
2) ” Μήπως να του βάψω και τα μαλλιά μπλε, για να ξεχωρίζει ανάμεσα σε τόσα καστανομάλλικα” ;
3) “Ο κόσμος που συναναστρεφομαστε – ευτυχώς – δεν είναι υπερφιαλος, δεν ασχολείται εαν το παιδί μας το λένε Γιάννη ή Φαέθωνα. ”
4) ” Εαν περιμενα το όνομα για να ξεχωρίσει το παιδί μου, τότε την πατήσαμε”
5) ” Δεν βγάζω κόμπλεξ για απαίτηση προσοχής στο παιδί μου”
6) ” Δεν θυμάμαι να σου ζήτησα να μου το βαφτίσεις, ούτε θυμάμαι να ρώτησα την γνώμη σου “
Χαχαχαχαχαχα
Έχουμε στην οικογένεια ένα σπάνιο και βαρύγδουπο (εύηχο θα το έλεγε κάποιος) βασιλικό όνομα και κάνουμε διάφορες τρίπλες να μην το δώσουμε σε παιδί. Να φανταστείτε περιμένουμε να γεννηθεί νέο μωρό και δεν ξέρουμε ποιόν να πρωτολυπηθούμε, την μάνα που ψάχνει δικαιολογίες για την οικογένειά της ή το μωρό που κινδυνεύει να καταλήξει με «πρωτότυπο» όνομα. Όσο για το υπόλοιπο της ερώτησης, τον εαυτό σου δεν υπερασπιστικές και όχι το παιδί. Η επίθεση ήταν καθαρά προς εσένα και σε τέτοιες περιπτώσεις αξίζει να λες και κανένα ψέμα για να βγεις από πάνω: «Του δώσαμε το όνομα του πεθερού μου που… Διαβάστε περισσότερα »
Φρειδερίκη; Δε κατάλαβα αν είναι αγόρι ή κορίτσι.
Εγώ σκέφτηκα Φρειδερίκη ή Βεατρίκη (δεν ξέρω αν θεωρούνται εύηχα).
Εγώ ξέρω έναν Λουδοβίκο (παιδάκι).
Κακόμοιρο παιδάκι. Θα γνωρίζει γυναίκα αργότερα θα δυσκολεύεται να τον δει ερωτικά. Το πρώτο που θα της έρχεται εικόνα όταν ακούει το όνομά του θα είναι αυτός με άσπρο χοντρό καλσόν, παπούτσι με αγκράφα και πουδραρισμένη περούκα.
χαχαχα δεν το είχα σκεφτεί ποτέ! Αυτό που μπορώ να καταθέσω είναι η αγωνία στα μάτια των γονιών να δουν πόσο εντυπωσιάζεται ο κόσμος με το ασυνήθιστο όνομα του παιδιού. Το λες και θλιβερό.
Χααα! Με πέθανες, ρε Sister! Τέλειο! Άμα του αρέσει όμως και παίζει με την κιθάρα του το ” temple of love” και το ”lucretia” μπορεί να αλλάξει αυτή γνώμη! Ποτέ δεν ξέρεις!!
Χαχααα! Το πολύ να χορέψουνε καμιά καντρίλια με τέτοιο όνομα που το ‘χει, ακόμα και ακούγοντας Sisters!
Η τον Γιάννη τον γκαζοτανάλια
Μα πραγματικά τόσο καιρό στις παιδικές χαρές δεν έχω γνωρίσει ούτε ένα παιδάκι που να το λένε Γιάννη. Έχω γνωρίσει πολλούς Ορεστηδες, Δαναες, Μελινες, μέχρι και έναν Ωριωνα (!) αλλά Γιάννη τίποτα. Α, ψέματα, γνώρισα έναν Ιωάννη.
Έχω γνωρίσει αδέρφια Ωρίων και Ιάσων. I rest my case.
Μπορεί αυτή να είναι η νέα μόδα, να δινεις στα παιδιά σου ονόματα που κάνουν ομοιοκαταληξία. Εγώ παντως χάρηκα καπως όταν γνώρισα τον Ωριωνα γιατί όποτε έπαιζα πρόσωπο ζώο πράγμα ποτέ δεν ήξερα τι όνομα να βαλω στο Ω.
Έχω γνωρίσει έναν Άνεμο….!!!!
No comments
Γνωρίζω οικογένεια με 2 κοριτσάκια που ονομάζονται Ανατολή & Θαλασσινή !
Πανέμορφα
Έχω γνωρίσει στο παιδότοπο αδερφές Ηλιοστάλακτη και Ερμίνα!