Αγαπητή «Α, μπα»: Με απαξιώνει επειδή φροντίζω τη μητέρα μου και δεν είμαι τόσο δραστήρια

Γεια σας Α μπα και αμποσχολιαστριες! Θα ήθελα ν’ακούσω τη γνώμη σας για ένα ζήτημα που με απασχολεί εδώ και καιρό. Είμαι 26 χρονών, κι από τα 20 φροντίζω τη μητέρα μου που λόγω ασθένειας είναι κατάκοιτη. Ενώ υπάρχουν πολλές δυσκολίες και όσον αφορά τη φροντίδα στο σπίτι αλλά και τη γραφειοκρατία που αυτές οι περιπτώσεις συνεπάγονται, ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι κάνω αγγαρεία. Σε αυτό βοηθάει πολύ το ότι με την μητέρα μου είχαμε πάντα εξαιρετική σχέση κι ότι είναι ο πιο…καλόβολος και διακριτικός ασθενής που υπάρχει. Δυνατότητα για εξωτερική βοήθεια δεν υπαρχει και λόγω οικονομικών και γιατι δεν θέλω έτσι κι αλλιώς να βάλω στο σπίτι μου άνθρωπο που δεν ξέρω και δεν έχω εμπιστοσύνη (προβληματίζομαι πολύ με τα περιστατικά κακοποίησης ανήμπορων ανθρώπων από βοηθους χωρίς να σημαίνει ότι πιστεύω πως είναι όλοι έτσι.) Μόνο η θεία μου έρχεται μια στο τόσο και της κρατάει συντροφιά. Όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορώ να εργαστώ με πλήρες ωράριο, δουλεύω ημιαπασχόληση. Εδώ και 2 χρόνια έχω σχέση, κι ενώ ήξερε από πριν την κατάσταση, το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να μου πετάει σχόλια ότι και καλά δεν εξελίσσομαι κι εμμέσως πλην σαφώς με βγάζει αποτυχημένη αφού «θυσιάζομαι» για τη μητέρα μου. (Εγώ δε νιώθω καθόλου έτσι.) Μετά τα παίρνει πίσω και ισχυρίζεται ότι τα λέει για το καλό μου, για να με θορυβήσει. Μάλιστα ξεκίνησε και τις συγκρίσεις, μου εκφράζει τον θαυμασμό του για μια κοπέλα (φίλη μιας συναδέλφου του) που είναι δραστήρια και κάνει σκεητ, σερφ, σκι ενώ εμένα τα χόμπι μου είναι μόνο indoor (κυρίως καλλιτεχνικά). Να μου δείχνει το μαγαζί της σε φάση “κοιτα πόσο αυτοδημιουργητη είναι!” κι όταν του θυμίζω ότι μπόρεσε να το κάνει γιατί οι γονείς της είναι εύποροι κι έβαλαν τα λεφτά η απάντηση είναι να μην γίνομαι πικροχολη. Την έχει τρελάνει στα like και απογοητεύομαι που αντί να με εμψυχώνει, εκείνος 30 χρονών άνθρωπος, ξετρελαθηκε επειδή κάποια κάνει πατινι. Το ειρωνικό είναι ότι εκείνος δε ξεκολλάει από τον καναπέ. Πραγματικά με εκνευρίζει τόσο πολύ η συμπεριφορά του που μου έρχεται να του δώσω μια να τον κοντυνω κι άλλο! (Αλλά επειδή είμαι κατά της βίας απλά θα χωρίσω) Αφού πρώτα με κάνει μπαρούτι μετά λέει ότι δεν είμαι ευχάριστη! Τι ζόρι τραβάει, από τη στιγμή που ούτε συγκατοικούμε, ούτε του κλαίγομαι για την κατάσταση μου;! Δεν είναι ο μόνος που μου έχει κάνει υποτιμητικά σχόλια όμως, κι άλλοι θεωρούν ότι αυτό που κάνω δεν είναι τίποτα, εν ολίγοις ότι κάθομαι γιατί περνάω πολλές ώρες στο σπίτι να τη φροντίζω και δεν χτυπάω 12ωρα στη δουλειά. Δε ξέρω ακριβώς τι ερώτηση να κάνω, νιώθω απλά ότι 1) πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει να φροντίζεις ΑΜΕΑ και σε απαξιώνει όπως απαξιώνει τη δουλειά που χρειάζεται να ρίξει μια γυναίκα με παιδιά στο σπίτι, 2) ότι οι περισσότεροι άντρες περιμένουν από σένα (αν είσαι γυναίκα, πόσο μάλιστα νέα) να είσαι ανέμελη, προσχαρη συνέχεια, χωρίς ευθυνες, σαν να είσαι εκεί μόνο για την διασκέδαση τους. Εσύ τι πιστεύεις;

-Δέσποινα

Πιστεύω ότι έπεσες διάνα με το 2. Αλλά και με το 1. Μόνο που στο 2 δεν το περιμένουν μόνο οι άντρες, αλλά όλοι. Και μόλις κάνεις παιδιά, αυτόματα πρέπει να παραμερίσεις όλες σου τις προσωπικές ασχολίες και να γίνεις κομμάτια για να είναι όλοι καλά, γιατί «μάνα σημαίνει θυσίες». Αλλά για να γίνεις μάνα, πρέπει να σε διαλέξει ένας άντρας, οπότε μέχρι τότε πρέπει να είσαι ελκυστική σαν φρέσκο λουλούδι.

Επίσης, αναρωτιέμαι γιατί δεν σε χωρίζει αυτός, αφού θέλει να κάνει πατίνι με την αυτοδημιούργητη.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News