Λέμε συχνά εδώ πως όταν αποφασίζεις να κάνεις οικογένεια με κάποιον (με ή άνευ παιδιών), βάζεις σε 2η μοίρα την οικογένεια στην οποία γεννήθηκες γιατί προτεραιότητα πρέπει να είναι η νέα. Δεκτό, προκειμένου να λειτουργήσει η οικογένεια, λαμβάνοντας σαν δεδομένο ότι όλα τα μέρη διαθέτουν ωριμότητα, λογική και γνωρίζουν να κρατούν ισορροπίες, ή ακόμα καλύτερα, δεν χρειάζεται να κρατηθούν ισορροπίες, γιατί αυτές προκύπτουν επειδή όλοι ξέρουν τα όρια. Απ΄την άλλη όμως δεν είναι λίγο επίφοβο αυτό να τραβηχτεί απ’ τα μαλλιά, να γίνει η νέα οικογένεια το κέντρο του σύμπαντος ως απόλυτη προτεραιότητα, να παραμεριστούν όλοι οι υπόλοιποι και, όπως συμβαίνει πλέον πολύ συχνά, μετά από λίγο καιρό να έρθει ένας χωρισμός επώδυνος και να μουτζώνεσαι για την πρότερη συμπεριφορά σου;
–Κιλμπυ
Επίφοβο «να τραβηχτεί από τα μαλλιά;»
Είναι όσο επίφοβο είναι να μην τα καταφέρεις και να καταλήξεις να βρίσκεσαι ανάμεσα στην παλιά και στη νέα οικογένεια και να απομακρυνθείς και από τους μεν, και από τους δε. Όσο επίφοβο είναι οτιδήποτε τραβηχτεί από τα μαλλιά.
Όταν λέμε «προτεραιότητα» δεν εννοούμε «το κέντρο του σύμπαντος και να παραμεριστούν όλοι οι υπόλοιποι» και αν κάποιος το τραβήξει από τα μαλλιά, είναι επειδή δεν μπορεί να το διαχειριστεί, όχι επειδή είναι λάθος η συμβουλή.
Δεν είναι απαραίτητο να έχουν όλοι ωριμότητα για να κρατούνται τα όρια. Το ζευγάρι πρέπει να έχει μια εσωτερική συμφωνία «εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, ο ένας για τον άλλον». Συνοδοιπόροι, σύμμαχοι, και όχι ανταγωνιστές. Διαβάζουμε συνέχεια «αλλά τον αγαπώ», ε λοιπόν, αυτή είναι η αγάπη. Η ικανότητα να βλέπεις τον εαυτό σου ως ομάδα με έναν άλλον άνθρωπο, και στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα. Πρέπει όμως να την έχουν και οι δύο. Αυτή είναι η προϋπόθεση. Οι υπόλοιποι μπορούν να είναι όσο ώριμοι ή ανώριμοι θέλουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτό που περιγράφεις είναι αυτό που παθαίνουμε όταν δημιουργούμε σχέσεις για να γαντζωθούμε από κάπου. Οι άνθρωποι δεν μουντζώνονται γιατί εμπιστεύτηκαν παραπάνω από τη μαμά και τον μπαμπά κάποιον «ξένο», που τελικά τους εγκατέλειψε. Αλλά γιατί μένουν ξεκρέμαστοι. Από σπίτια, χρήματα, αισθήματα, προοπτικές. Επομένως είναι καλή ιδέα να είμαστε αυτόνομοι ώστε να μη χρειαστεί να ζοριστούμε σε πρακτικό επίπεδο και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά, όχι πίσω. Να επουλώσουμε τα συναισθηματικά τραύματα που μας άφησε μια σχέση, με τον εαυτό μας, τους φίλους και τις νέες σχέσεις, όχι να γυρίσουμε στη φωλιά.
Εγώ δεν κατάλαβα τι ρωτάει. Θέλει να μείνουν όλοι μαζί; Μπορούν να προσπαθήσουν, αλλά δεν είναι τυχαίο ότι εξελίχθηκαμε και κάνουμε πυρηνικές οικογένειες πλέον. Γενικά, η κάθε οικογένεια ξεχωριστά. Αν μιλάμε και για παιδιά, αυτά έχουν προτεραιότητα, γιατί δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν. Αν δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν οι γονείς το συζητάμε με αδέρφια και σχέσεις όπου εμπλέκονται. Αν θέλει εχέγγυα, να μην ξαναμιλήσει στους γονείς και να γατζωθεί από την σχέση/νέα οικογένεια, όπως πολύ σωστά θέτεις kanella, προφανώς δεν υπάρχουν. Ούτε το να μην αφεθεί σε μια σχέση, γιατί με όλες τις σχέσεις κάποτε χωρίζουμε. Δηλαδή και να χωρίσεις, τι… Διαβάστε περισσότερα »
Βασική προϋπόθεση για να κάνεις μια οικογένεια, με ή χωρίς παιδιά, είναι να έχεις απογαλακτιστεί και ανεξαρτητοποιηθεί από την αρχική σου οικογένεια προτού πάρεις μια τέτοια απόφαση. Είναι σημαντικό να έχεις πρώτα γίνει αυτόνομο άτομο, να έχεις γίνει εσύ η ίδια κέντρο του σύμπαντός σου, να μπορείς να πορεύεσαι μόνη σου, χωρίς πλάτες, δεκανίκια και “υποχρεώσεις”, και να έχεις ήδη βάλει τα όριά σου εκεί που χρειάζονται. Αφού θα έχεις “τακτοποιήσει” τα πράγματα με την αρχική σου οικογένειά για εσένα, για να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου και την κατάσταση, δύσκολα κάποιος θα διαταράξει τις ισορροπίες αυτές. Αυτός… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραία και ολοκληρωμένη απάντηση no_roots.
Αυτό που λες γράφουσα, εγώ το λέω “θέλω την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο”. Δεν γίνεται να αποφασίζεις να γίνεις οικογένεια με κάποιον/α (με ή χωρίς παιδιά, δεν έχει σημασία), και να είσαι με το ένα πόδι έξω, μη τυχόν και χαλάσει, άρα να έχεις την “καβάτζα” σου στον μπαμπα και τη μαμα. Έτσι κι αλλιώς αυτά τα δύο δεν θα έπρεπε να μπαίνουν στο ζύγι από καμία πλευρά. Ναι, κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβει ο καθένας μας, ότι, εφόσον θέλεις να έχεις έναν/μία σύντροφο στη ζωή, θα πρέπει να γίνεις ομάδα και αυτός/ή και κυρίως το κοινό σας… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Δεν είναι η νέα ή η παλιά σου οικογένεια. Και οι δύο οικογένειες θα συνυπάρξουν αρμονικά αν το θελήσετε. Δεν θα είναι το ίδιο βέβαια, δεν θα περνάς τον ίδιο χρόνο με την οικογένειά σου όπως όταν ήσουν μικρή και ζούσες μαζί τους. Κι αυτό είτε βρεις τον σωστό σύντροφό, είτε όχι. Με την οικογένειά σου μπορεί να απομακρυνθείς στα λογικά και υγιή πλαίσια που κάνουμε όλοι αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι χαλάς τις σχέσεις σου. Ούτε σημαίνει οτι οι ανάγκες του συντρόφου και των παιδιών είναι πάνω από τις ανάγκες των γονιών σου πχ.… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι 2 οικογένειες, αλλά 3. Και ο σύντροφος έχει τη δική του οικογένεια. Το ιδανικό σε αυτό που περιγράφεις είναι να μπορούν να συνυπάρξουν και οι 3. Φυσικά με τον υγειή τρόπο που λες και εσύ. Πράγμα δύσκολο μεν αλλά όχι ακατόρθωτο.
Όλα επίφοβα είναι. Και το να δαπανησεις χρόνο και ενέργεια σε μια δουλειά και να μην πετύχει, να κουραστείς να γεννήσεις ένα παιδί μετα απο κόπο και να γεννηθει άρρωστο. Και τι θα πει αυτο, οτι δεν θα επενδύσεις σε τίποτα για να είσαι ασφαλής;
Ναι, μπορεί να επενδύσεις στον άνθρωπό σου και μετά να χωρίσεις. Όμως αν δεν το κάνεις προκαλείς μόνη σου τον χωρισμό.
Αυτό που περιγράφεις ως προβληματισμό είναι ότι η νέα οικογένεια είναι στη θέση του ήλιου και η οικογένεια στην οποία γεννήθηκες έχει πάει στη θέση του Πλούτωνα…λίγο ακραίο δε νομίζεις; Ξεκινάς μία οικογένεια ακριβώς επειδή με τον σύντροφό σου έχεις μία εσωτερική συμφωνία και είστε ομάδα όπως λέει η Λένα, εσύ όμως φαίνεται ότι έχεις κατά νου περισσότερο τον ενδεχόμενο ενός επώδυνου χωρισμού. Εάν η ερώτηση δεν είναι φιλοσοφικού περιεχομένου, μάλλον πρέπει να αναρωτηθείς για ποιο λόγο έκανες νέα οικογένεια. Btw δεν γνωρίζουν όλοι τα όρια, γι’ αυτό και πολλές φορές βλέπεις δυο και τρεις διαφορετικές οικογένειες που λειτουργούν ως… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σε βοηθούσε να δεχτείς πραγματικά μεσα σου οτι *καθε* επιλογη που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις σε ένα επόμενο στάδιο στη ζωή σου, περιλαμβάνει ένα ρίσκο. Μικρό ή μεγάλο. Χτίσε μηχανισμούς για damage control σε περιπτωση αναποδιας, ναι. Αλλά δεν μπορείς να έχεις και την πιτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Αν δεν δεχτείς οτι οι προτεραιοτητες αλλάζουν και ταυτοχρονα δε βλεπεις οτι δεν μπορούν *ολοι* να ειναι η ιδια προτεραιοτητα (κ νεα οικογενεια κ πατρικη), τότε απλώς θα συντηρείς τις προτεραιοτητες που έχουν δοθεί σε εσένα εξ αρχης (πατρικη οικογενεια), χωρίς να κάνεις τις δικές σου επιλογές. Τις… Διαβάστε περισσότερα »
Οι επιστήμονες λένε για νέο bing bang. Αυτή την στιγμή το συζητάνε στο Cern.
την αρχικη σου οικογενεια επρεπε να την εχεις βγαλει απ την εξισωση οταν εκανες σχεση και συνδεθηκες με ενα αλλο ανθρωπο. Μια σχεση, ειτε ειναι γαμος ειτε οχι αν εχει σημασια για εσενα συνηθως εχει προτεραιότητα, δεν ξερω πως να το πω. Και εσυ μπαινεις σε αυτη τη σχεση γιατι υποτιθεται οτι εχεις απογαλακτιστει απο την αρχικη οικογενεια και εισαι ετοιμη να μπεις σε μια αλλη φαση ζωης και ισως και στη δημιουργια της δικης σου οικογενειας. Τωρα εννοειται για εμενα τουλαχιστον οτι οταν ενα ζευγαρι αποκτα παιδί τοτε η δικη του οικογενεια ειναι το επικεντρο και ο πυρηνας. Αν… Διαβάστε περισσότερα »