Βρε Α μπα, μήπως ξέρεις γιατί πλέον σχεδόν όλοι παίρνουν διαζύγιο? Οι μισοί μου γνωστοί και βάλε έχουν χωρίσει. Άλλοι δύο χωρίζουν. Πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια αυτό δεν ήταν τόσο συχνό. Τι άλλαξε?
Ό,τι άλλαξε είναι προς το καλύτερο.
Γιατί τόση θλίψη με τα διαζύγια; Γιατί να θεωρείται αποτυχία; Και τι έγινε αν χωρίσει ένα παντρεμένο ζευγάρι; Επειδή ένας γάμος έληξε, δεν σημαίνει ότι δεν ήταν ποτέ καλός. Μπράβο σε όσους χωρίζουν που κατάλαβαν ότι δεν μπορούν άλλο μαζί, ώρα να βρουν το δρόμο τους τώρα. Χρειάζεται θάρρος γιατί η αλλαγή είναι τεράστια. Η άποψη ότι έχουν αυξηθεί τα διαζύγια, άρα η κοινωνία μας έχει πάρει την κατηφόρα, είναι μια βαθιά συντηρητική άποψη. Ο γάμος δεν ισούται με ευτυχία, ούτε τον χρειάζεται η κοινωνία για να λειτουργεί, πλέον έχουμε βρει κι άλλους τρόπους διαχείρισης, γιατί οι γυναίκες δεν ανήκουν πια στους άντρες τους, ανήκουν στον εαυτό τους.
Αυτό άλλαξε. Κι ευτυχώς που άλλαξε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Οι γυναίκες δεν είχαν την επιλογή να χωρίσουν μέχρι πολύ πρόσφατα, μερικές δεν την έχουν ακόμα. Η αύξηση των διαζυγίων είναι ένα δείγμα πολύ θετικών εξελίξεων για τις γυναίκες. Το να μην έχεις επιλογή να φύγεις δεν σημαίνει ότι ο γάμος σου είναι καλός.
Κατ’ εμέ, όσο παράδοξο και αν φαίνεται, η αύξηση των διαζυγίων είναι κάτι αισιόδοξο.Όσο αισιοδοξο είναι το να μην επιβάλλεται πλέον να παντρευτούμε από τα 16 ή να μπορούμε να επιλέξουμε την μητρότητα όταν και αν νιώσουμε έτοιμες.
Εμένα η απορία μου, είναι “γιατί τόσοι γάμοι;”. Η αύξηση των διαζυγίων είναι απότοκο της μεγαλύτερης αυτονομίας που απολαμβάνουμε σήμερα οι γυναίκες σε σχέση με το παρελθόν αλλά και γιατί οι νεώτεροι άνθρωποι έχουμε μεγαλώσει με μεγαλύτερο σεβασμό και επίγνωση των ατομικών δικαιωμάτων μας, σε σχέση με τους προπάτορες μας. Οπότε είναι λογικό όταν η σχέση δεν πάει καλά , να χωρίζουμε. Γιατί το επιχειρούν δεν καταλαβαίνω. Η δικαιολογία , για τα παιδιά είναι τελείως αίολη. Από το 1983 τα παιδιά αναγνωρίζονται είτε εκουσίως είτε δικαστικά και απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα των τέκνων, που είναι γεννημένα σε γάμο. Επίσης οι… Διαβάστε περισσότερα »
Σαν το ανέκδοτο
– Γιατί χωρίσατε;
– Επειδή παντρευτήκαμε
Πολύ ωραίο σχόλιο. Δυστυχώς καμιά φορά υπάρχει λόγος. Έμαθα πρόσφατα (κι ενώ δουλεύω χρόνια στην Γερμανία) πως αν παντρευτεί ένας υψηλόμισθος υψηλής φορολογικής κλάσης, έναν χαμηλόμισθο χαμηλής φορολογικής κλάσης, έχουν δικαίωμα να ανταλλάξουν κλάσεις (!), αυξάνοντας κατά πάρα πολύ το συνολικό κοινό τους εισόδημα. Waaas? Και κάπως έτσι, πολλοί Γερμανοί συγκατοικούν από το τρίτο ραντεβού και πάνω στο εξάμηνο ετοιμάζονται για γάμο…
Γιατί μέχρι το 1970 οι γυναίκες, ούτε τραπεζικό λογαριασμό δεν μπορούσαν να ανοίξουν! Για να μη θυμηθώ,ότι μέχρι μέσα δεκαετίας 80 δεν μπορούσαν να γράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο…έπρεπε να τα δηλώσει ο πατερας( μη πω καμμια κουβέντα…)
Σε προσφατη συζητηση με τη μητερα του συντροφου μου ανεφερε οτι ενα ζευγαρι συγγενων της (γυρω στα 40) πήραν διαζύγιο. Της απαντησα λοιπον οτι καλυτερα που εγιναν ετσι τα πραγματα, αφου πλέον δεν ταιριαζουν κλπ κλπ και οτι οι καθημερινους καυγαδες δεν ειναι υγιές περιβαλλον για το παιδι τους. Και μου απαντησε: “ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να χωριζουν τα ζευγαρια. Εμεις ΚΡΥΒΑΜΕ τα θεματα μας, δε χωριζαμε”. Χαμενη υποθεση η συγκεκριμενη, οποτε δε συνεχισα τη συζητηση.
Μου θυμίζει το χειριστικό “εμείς όταν κάτι χάλαγε, το φτιάχναμε “. Υποθέτω εννοούν αυτό που λέει η μαμά του.
Tsikaki ακριβως αυτο!! Και τώρα που εχει πεθανει ο σύζυγος της, σε καθε τραπεζωμα θα πεταξει και καποιο απωθημενο της και θα αφησει υπονοούμενα οτι δεν περνούσε καλα. Αλλα συγχρονως κατακρίνει τα ζευγαρια που χωριζουν… Παγιδευμένη στον συντηρητισμο, την πατριαρχια και τον ιδιο της τον εαυτο ειναι. Γι αυτό είπα πριν οτι ειναι χαμενη υποθεση..
Καλά δεν περνούσε αλλά ΑΝΤΕΧΕ.Ήταν ανθεκτικό το προϊόν 😅.Αυτό το μνμ θέλει να περάσει. Θυμίζει μικροαστίλα ρετιρέ, τραβάτε με κι ας κλαίω.
Στην οικογένειά μας χρυσό μου, δεν τους χωρίζουμε τους άντρες.
Τους ΘΑΒΟΥΜΕ!
Λατρεμένη Ντένη Μαρκορά.
Το α,μπά τελεσόπινγκ σας βρήκε την λύση.Ο σχεσοκατασκευαστής!Ξέχνα ό,τι ήξερες!Η μοναδική συσκευή που μόνο με ένα κλίκ φτιάχνει όλες τις σχέσεις. Σου ξυνίζει η πεθερά σου;;Δεν σε συμμετέχει στις δουλειές ο σύζυγος;;Δεν ακούει τα παράπονά σου ο σύντροφος;;Τέλος!Πάτα τώρα το κουμπί και με ένα κλίκ , όσοι σε εκνευρίζουν θα πετούν αγαπομπαλόνια και θα ξερνάνε νεραιδόσκονη!!!Ο σχεσοκατασκευαστής δουλεύει μόνο για σένα!Μόνο με 19,9999!
Κι αυτό λέγεται πρόοδος, ασυζητί.
So simple.
Μας δουλεύεις τώρα.Πριν καμιά 20άρια χρόνια οι γυναίκες και να ήθελαν να πάρουν διαζύγιο ΔΕΝ μπορούσαν. Στην καλύτερη ήταν δαχτυλοδειχτούμενες, στην χειρότερη δεν είχαν οικονομική ανεξαρτησία για να πάρουν διαζύγιο.Να στεναχωρηθούμε που οι άνθρωποι έχουν πλέον την δυνατότητα να χωρίζουν αντί να μένουν δυστυχισμένοι και μίζεροι σε σχέσεις χωρίς ουσία;;;Άσε ναι,πολύ στεναχωρήθηκα. Τουλάχιστον παραδέξου ότι ήθελες να καταλήξουμε στην γνωστή ατάκα, πόσο καλύτερα ήταν εκείνα τα χρόνια…όχι δεν ήταν.
Οχι βρε παιδιά και δαχτυλοδεικτούμενες πριν 20 χρόνια!!
(Θυμίζω ότι είναι 19 τα χρόνια που πέρασαν από τότε
που μπήκαμε στο €, και 17 από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας,
εννοώ ότι αν και ακούγεται σε κάποιους μακρινόοο το πριν 20,
ήταν χτες, πρακτικά).
Να πεις πριν 40 χρόνια (αρχές ’80) ή 35, οκ,
αλλά όχι πριν 20 χρόνια, έλεος!
Αχ…αθώα μου ψυχή.Για Μεγαλουπόλεις δεν ξέρω αλλά σε μικρές κοινωνίες ακόμα και σήμερα είσαι δαχτυλοδειχτούμενη αν πάρεις διαζύγιο.
Θυμήθηκα ένα ηλίθιο ποστ/εικόνα στο φμπ που πολλοί θα έχουν δει.Ειναι ένα ζευγάρι γερόντων και ρωτάει ο γιος νομίζω την γιαγιά
-γιαγια πως έχετε καταφέρει να μείνετε παντρεμένοι με τον παππού 60 χρόνια;
-Γιατι παιδί μου εμείς όταν χαλαγε κάτι το φτιαχναμε,δεν το πετουσαμε.
Πόσο ηλίθιο!!
Γιατί πολύ απλά παιδί μου θα έτρωγα ξύλο,δεν θα είχα δουλειά και θα ήμουν κοινωνικά αποκλεισμένη.Αν δεν με σκότωναν.
Αυτό έπρεπε να έγραφε η εικόνα.
Το είχε αναφέρει μια φίλη της γιαγιάς μου αυτό, μπροστά στη γιαγιά μου. Η απάντηση της γιαγιάς μου με εξέπληξε τότε (κλασική γιαγιά της επαρχίας, βαθιά θρησκευόμενη και αρκετά συντηρητική), “όσο κι αν κολλήσεις το γυαλί, τα ραγισματα δε φεύγουν, θα μείνουν εκεί για πάντα και θα τρέχει και νερό απτό ποτήρι σου”
• συντηρητισμός • η γυναίκα εξαρτιόταν από τον άντρα • διότι δεν έπρεπε να εργαστεί αλλά να εκπληρώσει το φυσικό της ρόλο ως μάνα μεγαλώνοντας τα παιδιά • προξενιά και συνοικέσια • η γυναίκα ανήκε στον πατέρα και μετά στον σύζυγό • ήταν ντροπή να χωρίσεις • ακόμα και αν το καταφέρνει υπήρχε το στίγμα της ζωντοχήρας που κατέστρεψε το σπίτι της Σίγουρα ξεχνάω και διάφορα άλλα όπως και να έχει δεν αυξήθηκαν τα διαζύγια απλά επειδή οι καιροί άλλαξαν προς το καλύτερο ο κόσμος έχει θάρρος να χωρισει. Και πάλι καλά να λες , καλύτερα χωρισμένοι και χαρούμενοι παρά… Διαβάστε περισσότερα »
Λόγοι που έχουν αυξηθεί τα διαζύγια.
1. Έχει μειωθεί το στίγμα που συνοδεύει τις/τους διαζευγμένους/ες.
2. Έχουν απλοποιηθεί οι διαδικασίες, ειδικά αν πρόκειται για κοινή συναινέσει διαζύγιο.
3. Έχει αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών που μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους κι έτσι δεν είναι αναγκασμένες ούτε εκείνες να μένουν σε γάμους που δεν τις καλύπτουν ούτε οι άντρες να μένουν σε δυστυχισμένους γάμους, διότι δεν μπορούν να αφήσουν τη σύζυγό τους στον δρόμο.
4. Έχει μειωθεί το θρησκευτικό συναίσθημα κι ευρύτερα η βαρύτητα που δίνεται στον γάμο.
Κανένα από τα παραπάνω δεν μου φαίνεται κακό.
Άλλαξε ότι σταμάτησε να θεωρείται το διαζύγιο αποτυχία και το βλέπουμε πλεον ως μια δεύτερη/τρίτη/τέταρτη ευκαιρία στην προσωπική μας ευτυχία.
Το πρόβλημα είναι πως θα εφαρμοστεί ο νόμος της υποχρεωτικής συνεπιμελειας &τι έλεγχος θα ασκείται σε γυναίκες που είναι θύματα ενδοοικογενειακης βίας και έχουν παιδιά, όχι τα διαζύγια.
Υστ: Τα λιγότερα διαζύγια του τότε δε σημαιναν ευημερία – πόσες ιστορίες δεν έχουμε ακούσει για ξύλο. Κάθε κοινωνία οφειλει να προωθεί τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών της (πχ να μην αναγκάζονται ζευγάρια σε βίαιες σχέσεις να μένουν μαζί για οικονομικούς λόγους) κ άρα η αύξηση των διαζυγίων μπορεί να είναι ένας πολύ θετικός δείκτης ευημερίας. Σίγουρα βοήθησε η μείωση του στίγματος, οι νόμοι κ η εργασία των γυναικών.