Αγαπητή Α,μπα Θα ήθελα την γνώμη σου πάνω σε κάτι που με ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Είμαι σε μια σχέση εδώ και 3 χρόνια ενώ ο τελευταίος 1,5 χρόνος είναι εξ αποστάσεως λόγω της πανδημίας. Είμαστε και οι δυο νέοι και ζούμε με πολλαααα χιλιόμετρα απόσταση μεταξύ μας. Το όνειρο μας από την αρχή του δεσίματός μας ηταν να βρούμε ένα σπίτι να μείνουμε μαζί χωρίς να χρειάζεται να πηγαινοερχομαστε διαρκώς. Λόγω της πανδημίας άλλαξαν πολλά και αναγκαστήκαμε να βρούμε δουλειά στις πόλεις μας έως ότου έρθουν οι καλύτερες μέρες. Το σχέδιο είναι να βρούμε τρόπο να μηδενίσουμε την απόσταση. Εμένα όλο αυτό με έχει κουράσει, είμαι διαρκώς στενοχωρημένη και δεν θέλω να βλέπω τον σύντροφο μου για 5 μέρες κάθε 3 μήνες. Θέλω να τα παρατήσω όλα και να πάω να μείνω μαζί του όμως δεν βρίσκω δουλειά πάνω στο αντικείμενο μου και οι γονείς μου είναι πολύ κάθετοι στο να κάνω δουλειές του ποδαριού μέχρι να βρεθεί κάτι και αν (λόγω του νεαρού της ηλικίας μου δεν έχω μεγάλη προϋπηρεσία όποτε αφήνω δουλειά διαμάντι εδώ που βρίσκομαι τώρα). Γενικά όλοι είναι κάθετοι με το να παρατήσω τη δουλειά μου για έναν «γκόμενο» όπως τον αποκαλούν και πως πρέπει να βασίζομαι στα πόδια μου όμως πραγματικα αυτή η δουλειά που κάνω δεν με ζει. Πρόσφατα μετακόμισα και σε άλλο σπίτι από τον γονιών μου προκειμένου να γλιτώσω το τεράστιο ταξίδι που έκανα γι να φτάσω αλλά αν αποταμιεύω 30 ευρώ τον μήνα είναι θαύμα και αυτό αν προκύψει γιατρός πάνε ακλαφτα. Ειναι μεγάλη επιπολαιότητα να ακολουθήσω τον σύντροφο μου; Οι δουλειές πάνε και έρχονται.. δεν θα ανοίξει κάτι και για τον τομέα μου σύντομα; Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!
Η ερώτηση δεν έχει και πολύ νόημα. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να δω στο μέλλον. Ψάχνεις;
Και γιατί να πας εσύ στο μέρος που μένει ο σύντροφος και να μην πάτε και οι δυο σε ένα άλλο μέρος όπου θα έχετε δουλειά και οι δυο; Δεν κατάλαβα ποιο ακριβώς είναι το σχέδιο σας για να μηδενίσετε την απόσταση. Πρέπει να είσαστε μαζί, έχοντας και οι δυο δουλειές που σας επιτρέπουν να ζήσετε, όχι μόνο ο ένας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Οι δουλειές πάνε και έρχονται?
Οι γκόμενοι να δεις!
Καταθέτω την άποψή μου ως HR και επειδή άλλαξα καριέρα μετά από 10 χρόνια και βγήκα στην αγορά εργασίας για ψάξιμο μετά από μεγάλη περίοδο που δεν είχα καμία επαφή με το σπορ. Όποιος έχει καιρό να ψάξει δουλειά (όπως οι γονείς σου) δεν έχει ιδέα τι γίνεται στην αγορά εργασίας. Δε μας λες ποιος είναι ο τομέας εξειδίκευσής σου για μπορέσω να πω παραπάνω αλλά ας πούμε ότι δεν υπάρχει δουλειά-μάλαμα από την οποία σου μένουν με το ζόρι και αν 30€ το μήνα. Επίσης, οι περισσότεροι άνθρωποι που έφυγαν εξωτερικό σε νεαρή ηλικία, όπως εσύ, μπορεί να μην… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλω απλά να υπερτονισω το νούμερο 1 που γράφεις. Καταθέτω προσωπική εμπειρία: την περίοδο που έψαχνα δουλεια για να φύγουμε από την Ελλάδα είχα κάνει 40 αιτήσεις. Από αυτές προχώρησαν: δύο.
Επίσης, να πω ως hiring manager, ότι ακόμα και αν υποψήφιος/α δεν έχει όλα τα απαραίτητα προσόντα αλλά τα περισσότερα καλό είναι να κάνει αίτηση. Όπως πολύ σωστά λέει η Αten, στην αγγελία θα μπουν τα σχετικά skills, αλλά σπανια υπάρχουν οι υποψήφιοι που να τα έχουν όλα.
Για το 1, δεν είπα ότι θα έχει εγγυημένες απαντήσεις, ούτε ότι υπάρχει σωστή αναλογία αιτήσεων/απαντήσεων. Στέλνοντας από Ελλάδα για Ελλάδα, τα πράγματα είναι δύσκολα γιατί η αγορά εργασίας εδώ έχει στρεβλώσεις. Από Ελλάδα στο εξωτερικό είναι δύσκολα γιατί προτιμούν τους εκεί. Εγώ απαντούσα στην κοπέλα που είναι να πάει εξωτερικό και είπα ότι αν στέλνει πολλές, θα έχει απαντήσεις, ούσα εκεί. Για το μέτρο λοιπόν, εγώ σε 6 μήνες έστειλα περίπου 200 αιτήσεις και με πήρανε τηλέφωνο από το 10%. Αυτό που είπα, το είπα πιο πολύ για την εξάσκηση και τη διεύρυνση του πεδίου στο οποίο ψάχνει, γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν εννοούσα κάτι διαφορετικό από αυτό που λες, αλλά μάλλον δεν εξήγησα ολοκληρωμένα τη σκέψη μου.
Βασικά, αυτο που ήθελα να πω είναι ότι δεν υπάρχει μέτρο και πως όντως πρέπει να ξεχνάμε την αίτηση τη στιγμή που την κάνουμε. Κάθε υποψήφιος/α έχει διαφορετικό προφίλ και απευθύνεται σε διαφορετική αγορά και δεν μπορούμε να συγκρίνουμε. Θέλει πολύ υπομονή και επιμονή με τις αιτήσεις.
Επίσης με την ηλικία και την εμπειρία αλλάζει ο αριθμός των ευκαιριών που έχουμε, όχι πάντα προς το καλύτερο.
Μα δεν νομίζω ότι η κοπελα της ερώτησης θέλει να πάει στο εξωτερικό.
Ναι, αυτό λένε όλοι. Εκπαιδεύσου, εξειδεικεύσου, πάρε πτυχία κ.λ.π. για να γίνεις πιο ανταγωνιστικός. Εγώ πάντως με πτυχίο οικονομικών, πολύ καλούς βαθμούς, μεταπτυχιακό στο finance με distinction από πολύ καλό πανεπιστήμιο, τρεις ξένες γλώσσες και διάφορα σεμινάρια δεν λάμβανα καν απάντηση στα βιογραφικά και όταν κατάφερα να ρωτήσω μερικούς γιατί δεν απαντούν μου είπαν «είσαι overqualified. εμείς απλό υπάλληλο θέλουμε.» Τελικά μερικά από χρόνια ανεργίας (που στις συνεντεύξεις για κάποιους που είχαν την άποψη «όποιος ψάχνει, βρίσκει» ήταν απόδειξη πως δεν ενδιαφέρομαι να δουλέψω και με απέρριπταν πριν καν μιλήσω και ας μη μιλήσω για τον επιβαρυντικό παράγοντα ότι ήμουν… Διαβάστε περισσότερα »
Χμ, ανοίγεις πολλά θέματα και θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όλα. Ας ξεκινήσω με το βασικό, ότι δε μιλούσα για την ελληνική αγορά εργασίας αλλά για την ευρωπαϊκή, όσο γίνεται να την ενοποιήσω αυτή. Διαβάζοντας αυτό που έγραψα, βλέπω ότι δεν είναι προφανές. Ας ξεκινήσω με το πτυχίο των οικονομικών, που δυστυχώς είναι ιδιαίτερα κορεσμένο στην Ελλάδα σε μια αγορά που δε χρειάζεται τόσους πολλούς οικονομολόγους. Λυπάμαι για την εμπειρία και σε προσωπικό επίπεδο ίσως μπορούσαμε να το συζητήσουμε παραπάνω αλλά η εμπειρία σου είναι αυτή που περιγράφεις και είμαι σίγουρη ότι θα συνάντησες πολλούς σαν εμένα που σου έλεγαν… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν θα σχολιάσω τίποτα άλλο πέραν του ότι διαφωνείς με το ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν υπάρχουν δουλειές. Δεν τίθεται θέμα προσωπικής άποψης εδώ, τα νούμερα για την ανεργία στην Ελλάδα και τη μαύρη εργασία είναι αυτά που είναι. Και συγκριτικά και με την υπόλοιπη Ευρώπη είναι επίσης συγκεκριμένα.
Αυτό καλώς ή κακώς πάει συγκριτικά. Υπάρχουν πιο πολλές δουλειές απ’ ότι πριν 7-8 χρόνια. Το ότι αυτές δεν έχουν αντιστοιχία με τα προσόντα των υποψηφίων είναι ένα άλλο θέμα, όπως άλλο θέμα, ακόμα μεγαλύτερο και πιο σημαντικό είναι ότι oi περισσότερες από τις δουλειές που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι πολύ κακές. Οπότε υπάρχουν περισσότερες από αυτές που υπήρχαν τα πολύ δύσκολα χρόνια αλλά είναι κακές.
Εάν πας στην πόλη του συντρόφου σου:
1) θα μπορείς να ζήσεις μονη σου εάν χρειαστεί;
2) υπάρχει κάποιο άλλο δίκτυο φίλων/γνωστών ή μόνο ο σύντροφός σου;
3) εάν δεν ανοίξει κάτι στον τομέα σου, θα μπορείς να είσαι στο σπίτι και να ζείτε με το μισθό του συντρόφου;
Συμφωνώ με τη Λένα απόλυτα σε αυτό που λέει ότι πρέπει να έχετε ένα σχέδιο από κοινού για να λύσετε το θέμα της απόστασης. Μήπως να σε προβληματίσει το ότι μόνο εσύ κοιτάς να αλλάξεις πόλη και δουλειά και όχι και ο ίδιος;
Δηλαδή ο μόνος τρόπος για να είστε μαζί είναι να πας εκεί που μένει εσύ;
Λίγο ελλιπές το σχέδιο.
Πολύ ωραίο σχόλιο. Εδώ που ζω έχει πολλές expat οικογένειες στις οποίες δουλεύει μόνο (κυρίως) ο σύζυγός. Τα παραδείγματα γυναικών που άφησαν μια “καλή” δουλειά στις αρχές της καριέρας τους για να ακολουθήσουν πολλά και δυστυχώς τις περισσότερες φορές επιβεβαιώνεται αυτό που γράφεις για το περίεργο ισοζύγιο.
Επίσης Γατί, μπράβο για την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη που έχεις και μπράβο για ο,τι κατάφερες. Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες “μπορώ να σταθώ σχεδόν όπου πάω”.
Γιατί πάντα η γυναίκα θυσιάζει ή σκέφτεται να θυσιάσει μία δουλειά “διαμάντι” για να ακολουθήσει τον έρωτα σε μία άλλη πόλη που είναι αβέβαιο τι δουλειά θα βρει και τι απολαβές θα έχει και όχι ο άντρας; Λυπάμαι αν γίνομαι κυνική αλλά όχι οι δουλειές δεν πάνε και έρχονται.Αντιθέτως οι σχέσεις πολύ συχνά πάνε και έρχονται.Άν ο σύντροφος σου μετά από 5 μήνες ερωτευτεί την Μαρία, θα έχεις αλλάξει τη ζωή σου χωρίς λόγο και θα έχεις χάσει μία πολύ καλή δουλειά.Αν εσύ δεν είσαι ευχαριστημένη από την εργασία σου σε 5 μήνες θα έχεις βαρεθεί το φίλο σου και… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό μου θύμισε την «πρώτη Ελληνίδα masterchef» που όταν τη ρώτησαν τι σκοπεύει να κάνει με τα λεφτά του βραβείου είπε πως θα τα δώσει για να ανοίξει ζαχαροπλαστείο στον φίλο της και να δουλεύει κι αυτή εκεί (ενώ αυτή είναι μαγείρισσα και όχι ζαχαροπλάστισσα).
Επιπολαιότητα δεν είναι να τον ακολουθήσεις. Επιπολαιότητα είναι να πιστεύεις ότι οι δουλειές πάνε και έρχονται ενώ οι γκόμενοι όχι.
Εγώ πάλι θα κάνω τον συνήγορο του διαβόλου και θα σε ρωτήσω που πας ξυπόλητη στα αγκάθια? Χωρίς οικονομίες, χωρίς δουλειά να σε περιμένει χωρίς εισόδημα θες να αλλάξεις πόλη? Θα σε ζει ο σύντροφος? Εδώ σε γάμους συμβαίνει και υπάρχουν προβλήματα πόσο μάλλον σε σχέση. Όταν σε ζει άλλος του δίνει το δικαίωμα της εκμετάλλευσης. Αν κάτι γίνει και δεν είσαι χαρούμενη ή θες να φύγεις βάζεις τον εαυτό σου σε δύσκολη θέση. Ότι και να γίνει να έχεις το δικό σου πορτοφόλι.
Κανείς δε μπορεί να σου πει τι να κάνεις, δική σου είναι η ζωή. Και ό,τι και να αποφασίσεις έχεις δικαίωμα και να μετανιώσεις και να ακολουθήσεις άλλο πλάνο. Τίποτα δεν χρειάζεται να είναι οριστικό και τελικό. Απλά μια φιλική παρατήρηση. Οι δουλειές ναι μεν πάνε κι έρχονται αλλά είναι, πώς να το κάνουμε, ένα πολύ καίριο κομμάτι της ζωής μας. Από αυτές ζούμε. Και ειδικά στις μέρες μας δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο να βρεις ακόμα και μια απλώς ικανοποιητική προς καλή δουλειά. Και εσύ η ίδια το έχεις καταλάβει. Από αυτά που μας λες, το σχέδιό σας… Διαβάστε περισσότερα »