Αγαπητή «Α, μπα»: Έχω σχέση με έναν από τους γονείς

Αγαπημένη μου Λένα, είμαι 26 ετών, ζω στο εξωτερικό κι εργάζομαι σε ένα χώρο φύλαξης και δημιουργικής απασχόλησης παιδιων. Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου και συνεχώς αναλαμβάνω περισσότερες ευθύνες (τώρα πλέον είμαι senior). Ένας απ’ τους κανόνες είναι ότι δεν πρέπει να έχουμε προσωπικές σχέσεις εκτός δουλειάς με τα παιδιά και τους γονείς τους. Ακόμα κι αν κάποιος γονιός χρειαστεί babysitting, πρέπει να κλείσει κάποιον από εμάς μέσω της εταιρείας κι όχι ανεξάρτητα. Το θέμα μου είναι πως εδώ κι εννιά μήνες έχω σχέση με έναν απ’ τους γονείς. Αυτός είναι 42, η γυναίκα του έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια κι έχει έναν γιο 8 χρόνων. Ξεκινήσαμε με small talk όταν ερχόταν να πάρει τον μικρό, μιλούσαμε όλο και περισσότερο διακριτικά πάντα στο πλαίσιο της δουλειας και μετά ακολούθησαν κάποια babysitting και καταλαβαίνεις.. Δεν είναι κάτι επιπόλαιο όμως. Είμαι τόσο ερωτευμένη! Δεν έχω ξανακάνει σχέση με κάποιον τόσο μεγαλύτερο, δεν ξέρω αν αυτό παίζει ρόλο, αλλά νιώθω ότι βρήκα τον άνθρωπο μου. Αυτός με αγαπάει και με στηρίζει στα πάντα. Πραγματικά όταν τον κοιτάζω νιώθω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Με τον μικρό τα πάμε πολύ καλά και ξέρει πλέον κι επίσημα ότι έχουμε σχέση (το πήγαμε σιγά – σιγά για να μην έχουμε άσχημες αντιδράσεις). Θέλουμε λοιπόν να μείνουμε μαζί, βασικά να μετακομίσω σπίτι του και κάποια στιγμή στο μέλλον να παντρευτούμε. Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω τι να κάνω με τη δουλειά. Πρέπει να τους το πω; Φοβάμαι μήπως με απολύσουν. Δεν ξέρω πως θα το πάρουν. Μου αρέσει τόσο πολύ η δουλειά μου, έχει βέβαια μεγάλη ευθύνη με τόσα παιδια αλλά όταν τα βλέπω τα σκασμένα ό, τι προβλήματα μπορεί να έχω φεύγουν. Είμαι πολύ προβληματισμενη και δεν ξέρω τι να κάνω. Το κερασάκι βέβαια στην τούρτα είναι η μάνα μου που στενοχωριεται επειδή αυτός είναι μεγαλύτερος και με παιδί. Δεν ξέρω αν αυτό ειναι πρόβλημα, μιας κι η μητέρα μου είναι στην Ελλάδα και δεν επηρεάζει την καθημερινότητά μου. Αλλά όλη αυτή η αρνητική ενέργεια με ρίχνει. Είμαι πραγματικά πολύ ευτυχισμένη όσο καιρό είμαι μαζί του και το άγχος για τη δουλειά κι η γκρίνια της μάνας μου με ρίχνουν. Ο σύντροφος μου λέει πως δεν πρέπει να ανησυχώ για τη δουλειά γιατί δεν έχει συμβεί κάτι κακό και μεμπτό κι ότι η μάνα μου μόλις δει στην πράξη πόσο ευτυχισμένοι είμαστε μαζί θα ηρεμήσει. Εσύ τι πιστεύεις;

Μπορείς να μου πεις γιατί ξεκίνησες babysitting με τρόπο που ξέρεις ότι βάζει σε κίνδυνο το εργασιακό σου μέλλον; Μπορείς να μου πεις για ποιο λόγο δεν έχεις ψάξει να βρεις αλλού δουλειά; Περιμένεις να σας ανακαλύψουν, να σε απολύσουν, και μετά να χάσεις κάθε ευκαιρία να βρεις ποτέ δουλειά στον ίδιο τομέα; Η μάνα σου από όλα αυτά αυτό που της έμεινε είναι ότι είναι μεγάλος; Και ο άλλος αυτό που έχει να πει είναι «να μην ανησυχείς;»

Καταλαβαίνεις πόσο ξεκρέμαστη είσαι; Καταλαβαίνεις ότι αν πας στο σπίτι του και αυτός αλλάξει γνώμη, κινδυνεύεις να βρεθείς και χωρίς δουλειά, και χωρίς σπίτι; Καταλαβαίνεις πόσο ανεύθυνα και ανώριμα φέρεσαι, ότι είσαι στο έλεος της τύχης;

Με ανησυχεί πάρα πολύ ότι είσαι με άντρα 42 χρονών που σε αφήνει να ζεις τόσο επικίνδυνα λέγοντας ότι δεν έχει συμβεί κάτι μεμπτό, ενώ έχεις παραβιάσει τον κώδικα συμπεριφοράς στη δουλειά με εκατό τρόπους. Πολύ με ανησυχεί, πάρα πολύ. Δεν λες τίποτα άλλο για αυτόν, αλλά το μόνο που λες είναι πάρα πολύ αρνητικό. Δεν ξέρω αν είναι από άγνοια ή από αδιαφορία, αλλά δεν είναι με το μέρος σου, και οι δύο ερμηνείες είναι εξίσου χάλια. Αφού δεν μπορεί αυτός, πρέπει να το κάνεις εσύ. Αν θέλεις να ξαναδουλέψεις ποτέ στον ίδιο τομέα, ή θα παραιτηθείς αμέσως, χωρίς να πεις ποτέ σε κανέναν τις άπειρες βλακείες που έκανες όσο ήσουν εκεί, παρακαλώντας από μέσα σου να μην βγει αυτός σκάρτος και τα πει παντού, ή θα κόψετε επαφές μέχρι να βρεις αλλού δουλειά, και να εύχεσαι ότι δεν θα τα πει όλα το παιδάκι σε κάποιον στη δουλειά σου – απορώ που δεν το έχει πει ήδη.

Θα σου πω εγώ πώς θα το πάρουν αν το πεις. Θα πουν «κρίμα, και φαινόταν καλή αυτή» και θα σε στείλουν από εκεί που ήρθες. Ο λόγος που δεν επιτρέπεται να κάνεις baby sitting εξωτερικά δεν είναι ιδεολογικός. Είναι ότι αυτοί σε εκπαιδεύουν και μετά χρησιμοποιείς αυτές τις γνώσεις για να βγάλεις κι άλλα λεφτά, ενώ χρησιμοποιείς το όνομα τους. Θέλουν μερίδιο από αυτό που διαχειρίζονται. Αν φύγεις, και είσαι μόνη σου, δεν έχεις από πίσω το βιογραφικό «νυν senior σε σχετική θέση». Το γιατί δεν πρέπει να τα φτιάχνεις με τους πατεράδες χρειάζεται να σου το εξηγήσω, ή θα αρκεστείς στον «σύντροφο» που λέει ότι «δεν είναι κάτι μεμπτό;»

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News