Ειναι φυσιολογικό που δυσκολεύομαι να δεθω με καποιον αντρα; Ειμαι 19 χρόνων και δεν εχω νιώσει ποτε πως θελω να κανω σχεση ενω παράλληλα ζηλεύω που οι φιλες μου μπορούν να δεθουν κ να εμπιστευτουν καποιον τοσο εύκολα. Ετσι καταληγω να πιεζω τον εαυτο μου να αισθανθει κατι για καποιον κ οταν μου δειξει κ ο αλλος πως θελει κατι σοβαρο μαζι μου απλα φευγω γιατί συνειδητοποιώ ότι στην πραγματικότητα δν θελω
Όλα φυσιολογικά είναι, αγαπητή φίλη. Όλα, αρκεί να μην καταπιέζεται κανείς. Αν εσένα σου βγαίνει έτσι, και δεν καταπιέζεις κανέναν (ούτε τον εαυτό σου), όλα είναι μια χαρά και δεν χρειάζεται να ανησυχείς.
Οι φίλες σου είναι αυτές που είναι. Δεν ξέρουμε αν όντως εμπιστεύονται, ούτε αν τους βγαίνει εύκολα, και κυρίως, δεν ξέρουμε αν τους βγαίνει σε καλό. Μη συγκρίνεσαι με άλλους σε αυτά τα θέματα (ή σε οποιοδήποτε προσωπικό θέμα, άλλωστε) με τους κοντινούς σου για να καταλάβεις αν είσαι «φυσιολογική». Είσαι φυσιολογική, επειδή υπάρχεις. Είσαι φυσιολογική, επειδή είσαι μέρος της φύσης. Να είσαι περήφανη και ασφαλής με αυτό που είσαι, και μην βιάζεσαι να τοποθετηθείς για το ποια είσαι. Συνέχισε να ζεις, και άσε τη ζωή να σου δείξει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Είσαι 19. Τώρα ξεκινάει η ερωτική σου ζωή, και έχεις μπροστά σου μίνιμουμ 40 χρόνια ερωτικής ζωής. Καταλαβαίνω ότι αυτή τη στιγμή αυτό δε σου λέει απολύτως τίποτε γιατί σε όποια ηλικία και να βρισκόμαστε νιώθουμε ότι ήρθε το τέλος του κόσμου, ότι αυτό που ζούμε τώρα θα το ζούμε μέχρι να πεθάνουμε. Άλλα δεν ισχύει. Είσαι 19 και λες “δεν έχω νιώσει ποτέ πως θέλω να κάνω σχέση”, ποτέ δηλαδή ποτέ σε αυτόν τον ΕΝΑ χρόνο της ενήλικης ζωής σου; Δοκίμασε να αλλάξεις το αφήγημα. Δοκίμασε το ” είμαι 19 και μέχρι στιγμής δεν έχω γνωρίσει ένα αγόρι που… Διαβάστε περισσότερα »
Το «φυσιολογικό» είναι κάτι που μας χτυπάνε κατά καιρούς, άλλη μία λέξη που χρησιμοποιείται για να μας κάνει να νιώθουμε ανεπαρκείς, ανασφαλείς και οι «περίεργες».
Επίσης το ότι οι φίλες σου δείχνουν να δένονται με άντρες δεν σημαίνει ότι αυτό ισχύει κιόλας. Μπορεί μέσα τους να σκέφτονται τα ίδια που σκέφτεσαι κι εσύ, οπότε θα μπορούσες να κάνεις μία πιο βαθιά συζήτηση πάνω στο θέμα και να μην αρέσκεσαι μονάχα στο περιτύλιγμα που σου δείχνουν.
Κάνε ό,τι νιώθεις και σε ευχαριστεί, φυσιολογικά είναι τα πάντα.
Ακριβέστατα, Lyra! Να συμπληρώσω κάτι ακόμα; Χίλιες φορές υγιέστερο μου φαίνεται αυτό που περιγράφει η γράφουσα, από το παραδίπλα ποστ της κοπέλας που δηλώνει για τον αποφευκτικό φίλο της “είναι η οικογένειά μου, ο γκόμενός μου, ο κολλητός μου” και “είμαι τόσο ευτυχισμένη” και από κάτω περιγράφει μία σχέση επιεικώς οικτρή. Τέτοιο “δέσιμο” να λείπει!
Είσαι 19 αν διαβάσεις την ανάρτηση σου σε 60 χρόνια θα διαπιστώσεις οτι οι άνθρωποι που δεθηκες κ εμπιστευτηκες στη ζωή σου χωρίς να σε προδώσουν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Τις σχέσεις σου κ οσους έκανες σεξ πίστεψέ με ενα μεγάλο ποσοστό δεν θα τους θυμάσαι καν.
Μπορεί να είσαι aromantic. Μπορεί να είσαι asexual. Μπορεί και τα δύο. Μπορεί να είσαι demisexual. Μπορεί να μην είσαι straight. Μπορεί απλά να μην έχει τύχει ακόμη.
Το σίγουρο είναι ότι δε χρειάζεται να αγχώνεσαι ή να στεναχωριέσαι. Η ζωή είναι μικρή για να πιεζόμαστε να χωρέσουμε σε ένα καλούπι. Πράξε όπως σου βγαίνει, και μην είσαι αυστηρή με την εαυτή σου.
Είμαι στην ηλικία σου και έχω το ίδιο πρόβλημα. Άλλος τύπος άνδρα μου κάνει κλικ, άλλος με κάνει να ηρεμώ και να περνάω ευχάριστα, άλλος με γοητεύει και διεγείρει πιο “εγκεφαλικά”, άλλος με συναρπάζει, άλλος μου προκαλεί το ενδιαφέρον και το νοιαξιμο κλπ κλπ. (αναφέρομαι στο χαρακτήρα).
Όταν θέλησεις θα το καταλάβεις. Είσαι μια χαρά και ας μην το καταλαβαίνεις τώρα. Δεν ξέρεις τι σκέφτονται οι φίλες σου και ποιά είναι τα κίνητρα τους για να κάνουν σχέση, αυτό μην το ξεχνάς. Το πιο πιθανόν είναι ούτε εκείνες να μην ξέρουν σε αυτή την ηλικία.
Ε καλά τώρα. Οι φίλες που είναι παντογνώστριες και ‘μεις οι υπόλοιπες. Άσε τη ζωή να σου δείξει μικρή . Κι εγώ τα διπλά σου χρόνια έχω και τώρα τελευταία αρχίζω και νιώθω ασφαλής, γενικότερα, όχι μόνο με τους άντρες…Η ψυχή ακολουθεί δικούς της ρυθμούς, τι θέτε τώρα; Έχω ξεσκιστεί ολίγον τι να τρέχω βέβαια αλλά χαλάλι, άξιζε.
Μου πήρε μία δεκαετία και κάτι και 6 σχέσεις ή μικρότερη 10 μήνες και η μεγαλύτερη 3 χρόνια για να καταλάβω πως στην πραγματικότητα δεν είχα/έχω δεθεί με κανέναν έως τώρα. Καμιά φορά νομίζουμε πως νιώθουμε πράγματα και αυτό μόνο η πορεία της ζωής μας μπορεί να το επιβεβαιώσει. Η φίλες σου μπορεί να δένονται όντως ή μπορεί αυτό να νομίζουν ή μπορεί αυτό να σου λένε. Και εγώ τα ίδια έλεγα με τις φίλες μου.
Aν νιώθεις ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς του άντρες και τους ανθρώπους γενικά, αλλά θα ήθελες να μπορείς, θα πρέπει να κάνεις ανάλυση και να βρεις που οφείλεται αυτή η αποστασιοποίηση. Μετά θα αρχίσεις δειλά δειλά να κάνεις βήματα, για να εμπιστευτείς, γνωρίζοντας ότι κάθε σχέση και επαφή που επιδιώκουμε εμπεριέχει ρίσκο. Μην ασχολείσαι με το τι λένε οι φίλες σου, γιατί ούτε την αλήθεια ολόκληρη σου λένε, ούτε μπορείς να συγκρίνεις ανόμοιες καταστάσεις.
Όπως είπε και η Αμπα, είσαι φυσιολογική μόνο που υπάρχεις! Είσαι 19 ετών, απλά ΖΗΣΕ!!! Τι πιο ωραίο!!! Είσαι σε μια ηλικία που δεν χρειάζεται να ψάχνεις για “σοβαρά”! Τι θα πει άλλωστε “σοβαρά”; Και γιατί στα 19 σου να ψάχνεις τα “σοβαρά”; Εκτός αν εννοείς τον σεβασμό! Αν κάποιος δεν σέβεται το “είναι” σου δεν συμβιβάζεσαι, φεύγεις! Συνεχίζεις να ΖΕΙΣ!!! Και έχεις τόσα πολλά να ζήσεις!!! Είσαι σε μια ηλικία που ξεκινάς να “χτίζεις”, να “φτάσεις” στόχους, να θέσεις στόχους, να περνάς όμορφα και ξέγνοιαστα! Δεν χρειάζεται να πιεζεσαι για παρέες και σχέσεις! Δεν χρειάζεται να αντιγράφεις τους άλλους!!!… Διαβάστε περισσότερα »