Η ασυνέπεια κι η ψυχική υγεία δεν παλαντζάρουν ισόποσα.
____________
Η ιστορία της Μαμάς σε Απόγνωση όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα, θα ηθελα την γνώμη σου σε ενα θεμα που με απασχολει ο εδω και μερες και δυστυχως δεν ξερω τι να κανω.
Το ερχομενο σαββατο (ναι ξερω αργα θυμηθηκα να σου γραψω) γινονται κάποιοι αγωνες ενοργανης. Η κορη μου κανει ενοργανη εδω και πολλα χρονια και της αρεσει, αλλα μισεί τους αγωνες, διοτι το ταλεντο της σε αυτο και το μεράκι της βεβαιως δεν ειναι αρκετο ωστε να παρει εστω μια καλη θεση. Ποτε δεν την εχουμε πιέσει για το παραμικρό, κι επισης ποτέ δεν της εχουμε κανει την παραμικρή νύξη ισα ισα που ειμαστε πολυ υποστηρικτικοι σε ολα, και μαλιστα της εχουμε προτείνει να το αφησει σαν άθλημα, αν της προκαλεί περισσοτερο αγχος απο οτι χαρα. Κυριως γιατι ειναι η ιδια της τοσο τελειομανής και ασκεί πιεση στον εαυτο της απο μονη της.
Αυτο δυστυχως ειχε σαν αποτελεσμα να παρουσιάσει καποια στιγμη ενα ειδος τικ, το οποιο με τη βοηθεια ειδικού ξεπέρασε, αλλα βλεπω να επανέρχεται απο καμια φορα και για συγκεκριμενο διάστημα οταν διανύει περιόδους άγχους στο σχολειο. Ειναι άριστη μαθητρια, αλλα καμια φορά καπως χαώδης. Ειναι καλλιτεχνική φύση (έχει μεγαλο ταλεντο στη ζωγραφική και γενικα περναει απίστευτα πολλες ωρες διαβάζοντας ) και ειναι ευαίσθητη μεν, αλλα και ωρες ωρες ευερέθιστη. Πριν παει σχολειο ηταν ακριβως το αντιθετο. Γλυκεια , χαλαρη και με μια καρδια που χωρούσε ολο το κοσμο.
Για να ξαναγυρίσουμε ομως στο θεμα μας. Αρχικα ειχε δεχτεί να παρει μέρος στους αγωνες. Δεν ειναι υποχρεωτικοί σε καμια περιπτωση. Μονο που στους συγκεκριμένους θα παρουν μερος και δυο κοριτσια απο την ταξη της τα οποια ηταν πριν σε αλλο συλλογο και αλαξαν τωρα στον δικο μας. Οποτε η πιεση ειναι ακομα μεγαλύτερη, διοτι αν αποτύχει θα το μαθει ολη η ταξη. Η ψυχικη της υγεια μου ειναι σημαντικότερη απο το καθετί. Φοβαμαι ομως πως αν της επιτρέψω να κανει πισω τωρα, θα περασω το λαθος μηνυμα. Οτι μπορει να ειναι ασυνεπής, ή οτι μπορει να τα παρατήσει οποιαδηποτε στιγμη. Απο την αλλη, δεν θα ηθελα να την υποβάλλω σε κατι τετοιο γνωρίζοντας τι επιπτώσεις μπορει να εχει στη ψυχικη της υγεια . Ελπιζω να βρεις το χρονο να μου απαντησεις !
Σε ευχαριστω παρα πολυ εκ των προτερων
ΑΠΟ ΤΗΝ – Μαμα σε απογνωση
___________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Απαντώ σε υπερεπείγοντα χρόνο για να δεις την άποψή μου ιδανικά πριν φτάσει η μέρα των αγώνων.
Αποκτώντας παιδί κατάλαβα ότι δεν υπάρχει “σωστός” και “λάθος” τρόπος ανατροφής των παιδιών γενικά και αόριστα. Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, δεν έρχονται με manual οδηγιών, κι ο γονιός κρίνει κι αποφασίζει με βάση το ίδιο το παιδί και τα χαρακτηριστικά του. Αυτό που ισχύει για ένα, δεν ισχύει για άλλο, ακόμα και μέσα στην ίδια οικογένεια.
Η κόρη σου έχει η ίδια υψηλό βαθμό συνέπειας και τελειομανίας. Και το πιθανότερο είναι ότι συνεχίζει να κάνει ενόργανη, ενώ δεν “το’χει”, για να μην σας απογοητεύσει και να μην χαλάσει την προσδοκία που έχετε από κείνη. Πιθανότατα να της ασκούνται κι οι συνήθεις προπονητικές πιέσεις για επιδόσεις, συνέπεια, πειθαρχία. Αυτά λειτουργούν για την παραγωγή πρωταθλητών, οι οποίοι όταν μεγαλώνουν μας ενημερώνουν με χρονοκαθυστέρηση ότι υπέστησαν κακοποίηση… Ευτυχώς λοιπόν που δεν τα πηγαίνει τόσο άριστα το παιδί στους αγώνες, θα ήταν παγίδα.
Άλλωστε τι λες; Ότι δεν έχει “το ταλέντο και το μεράκι”. Πού έχει ταλέντο και μεράκι; Στην ζωγραφική. Στο διάβασμα. Χρειάζεται να την πείσεις γι’αυτά; Όχι, επειδή αυτά θέλει και αποζητά. Καταλαβαίνεις πού το πάω.
Επειδή ακριβώς έχει υψηλό βαθμό συνέπειας και τελειομανίας, σε διαβεβαιώ και το καθήκον να μην αφήνει πράγματα στη μέση αναγνωρίζει από μόνη της, και την πονάει να μην είναι κορυφαία σε αυτό που συμμετέχει. Πού καταλήγουμε λοιπόν; Η κόρη σου πιέζεται, κι ας είστε οι γονείς υποστηρικτικοί. Χρειάζεται πιο ξεκάθαρη στάση.
Νομίζω το μήνυμα που πρέπει να της περάσεις, κι είναι επείγον μήνυμα για όλη της την ζωή και την προσωπικότητα, είναι ότι δεν είναι υποχρεωμένη να είναι “το καλό κοριτσάκι” που δεν δυσαρεστεί το περιβάλλον της, οικογενειακό και τριγύρω. Έχει το δικαίωμα σαν άνθρωπος κι αυτή να είναι ενίοτε δυσάρεστη, ευερέθιστη, να μην έχει διάθεση βρε αδερφέ μια μέρα, να μην θέλει να συνεργαστεί. Αν της αφήσετε αυτό το περιθώριο, να νιώσει ότι είναι μέσα στην δικαιοδοσία της, πιστεύω θα χαλαρώσει πολύ περισσότερο από 30 ώρες εργοθεραπείας.
Το “χαώδης” που αναφέρεις δεν είναι κάποιο ελάττωμα, κάτι που της “συνέβη” μαζί με το τικ και ω τι δυστυχία χάθηκε το κοριτσάκι που ήταν “γλυκιά, χαλαρή και με μια καρδιά που χωρούσε όλον τον κόσμο” πριν να πάει σχολείο. Το κοριτσάκι σου πιέζεται από την διάδραση με τον εξωτερικό περίγυρο, τις συγκρίσεις με τους συμμαθητές, το πρόγραμμα και μεγαλώνει, ωριμάζει. Είναι φυσιολογικό. Είναι μέσα στην φάση της ωρίμανσης όλα αυτά. Και πιθανώς να μην έχεις υπόψιν ότι μπορεί το “χαώδης” να είναι μια πολύ μικρή έκφραση μιας προσωπικότητας με ADHD. Αλλά αυτά θα σας τα εξηγήσει, αν χρειαστεί ποτέ, κάποιος παιδαγωγός κι αναπτυξιολόγος. Είναι κάτι συχνό κι όπως μας τα περιγράφεις δεν δημιουργεί προβλήματα, το “πρόβλημα” το έχετε εσείς οι γονείς (όλοι μας) που αναμένουμε τα παιδιά να είναι καλοκουρδισμένα και 24/7 χαρούμενα.
Στη θέση σου δεν θα έστελνα το παιδί στους αγώνες (έχουσα βέβαια ανοιχτά τ’αυτιά αν επιμένει η ίδια ότι θέλει να πάει πάση θυσία). Δεν θα του προσφέρει κάτι. Αν την ακούσεις να ξεφυσάει με ανακούφιση, τότε θα ξέρεις ότι είχα δίκιο σε όσα σου είπα. Στείλε μας update.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Παρόλο που είστε υποστηρικτικοι ως γονείς, παρατηρώ ταυτόχρονα ότι σαν να επιδρατε αρνητικά στην ψυχολογική κατάσταση της μικρής. Το κορίτσι από κάπου πιεζεται, και μάλιστα πιεζεται πολυ. Δε νομίζω να είναι η ενόργανη η αιτία, αλλά ένα σημείο της ζωής στο οποίο εκδηλώνεται αυτό το άγχος. Η αιτία μπορεί να κρυβεται σε μια ασυνείδητη πιεση που νιώθει από εσάς αλλά και άλλους, ώστε να είναι η τέλεια. Είπες ότι έχει καλους βαθμους στο σχολείο. Αλήθεια… Γιατί να το αναφέρεις αυτό; Τι σημαίνει για εσένα το να έχει το παιδι σου καλους βαθμους στο σχολείο; Μήπως διαβάζει δυσανάλογα πολυ για την… Διαβάστε περισσότερα »
“το “πρόβλημα” το έχετε εσείς οι γονείς” // ακριβως ετσι.
Ποιος σου ειπε οτι ειναι δικη σου αποφαση ;
Γιατι τοση εμπλοκη στη ζωη της ;
Πως και ποτε θα μαθουν τα παιδια να αποφασιζουν ; (να μετρουν δεδομενα, να παιρνουν το ρισκο απεναντι στον τωρινο και μελλοντικο εαυτο τους )
Να της πεις να κανει αυτο που θελει, στο οριο να σε θεωρησει αδιαφορη.
Φτιαξτε ελευθερους ανθρωπους , με ισχυρη προσωπικοτητα.
Σε όλο το κείμενο εγώ ξεχώρισα ένα σημειο: το παιδί εμφάνισε τικ,κ εσείς το περάσατε στο ντουκου( που λεμε) Έχεις καταλάβει ότι το παιδί σου χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη?το παιδί σου εμφάνισε ψυχοσωματικο συμπτωμα!! Θα μπορούσε να είναι κρίσεις πανικού αυτό το σύμπτωμα!! ότι εσύ κ ο συζυγος σου χρειάζεστε τώρα να πάτε σε ένα καλο ψυχολογο ώστε να λύσετε τα κομπλεξ σας,το ξέρετε?? Τι πάει να πει ασυνεπεια? Προτιμάς το παιδί σου να έχει χρόνια ψυχολογικά θέματα η να είναι ασυνεπής? Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαντήσω,ρητορική είναι η ερώτηση. Για να μην τα πολυλογώ,αν την πιέσετε να λάβει μέρος… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς στην εποχή μας έχει παραγίνει το κακό με τον αθλητισμό. Ενώ όλοι πρέπει με κάποιον τρόπο να αθλούμαστε για να είμαστε υγιείς, και καλό είναι να ξεκινάμε από μικρή ηλικία, πλέον μπερδεύεται με τον πρωταθλητισμό (αγώνες, κατατάξεις, ανταγωνισμό κλπ). Δεν είναι ότι η κόρη σου δεν έχει ταλέντο και μεράκι, μπορεί απλά να της αρέσει αλλά να μη θέλει να μπλεξει με τον παραλογισμό του πρωταθλητισμού. Δεν είναι υποχρεωμένη, εξήγησέ της ότι το κάνει για το σώμα της και επειδή της αρέσει και ότι οι αγώνες είναι κάτι το αχρείαστο. Επειδή όμως αυτοί οι χώροι συνήθως πιέζουν για αγώνες… Διαβάστε περισσότερα »
+1 για το χορό, πολύς κόσμος το έχει γυρίσει εκεί, από διάφορους χώρους/αθλήματα.
Έχω κάνει σύγχρονο χορό 10 χρόνια ως παιδί. Ήταν εφιαλτικά, το περιβάλλον ακριβώς ίδιο με αυτό που περιγράφεται στην ερώτηση, όχι απαραίτητα από τους δασκάλους αλλά από τα υπόλοιπα παιδιά που το έβλεπαν φουλ ανταγωνιστικα σε τοξικό βαθμό, δεν είχα καθόλου παρέα και απέκτησα κόμπλεξ με το σώμα μου. Αυτή βέβαια ήταν η δική μου εμπειρία, απλά την γράφω μήπως φανεί χρήσιμη.
Εγώ έκανα μεγάλη, πλήρως αταλαντη και ανελαστική, αλλά σε γκρουπ για αρχάριους. Ήταν και εκεί άτομα που το έβλεπαν ανταγωνιστικά αλλά ήταν και πολλά άλλα που ήταν μία χαρά. Ακολούθησε και ο άντρας μου για κάποια χρόνια και καταφέραμε να απελευθερώσουμε όλα τα παιδιά με την ατζαμωσυνη μας και τα γέλια μας.
Σε επαγγελματικό επίπεδο ίσως ισχύει αυτό που λες εσύ σε κάποιες σχολές. Όμως ως χορευτές οι χορεύτριες έχω γνωρίσει είναι πολύ καλά παιδιά. Πάλι προσωπική εμπειρία που μπορεί να μη λέει και πολλά.
Γιατί πρέπει να είναι “να επιτρέψω” ή “να απαγορεψω”; Γιατί δεν μπορεί να είναι απλά αυτό που θέλει να κάνει αυτή; Σε όλο το κείμενο δεν κατάλαβα τελικά τι θέλει να κάνει το ίδιο το κορίτσι. Θέλει να μην πάει; Τότε ας μην πάει. Δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος να υποχρεωθεί. Δεν αξίζει. Πρέπει από μικρές να μάθουμε να διαλέγουμε τις μάχες μας. Δεν αξίζουν όλες οι μάχες την ενέργεια μας
Επίσης, για το καλό της κόρης σας, απευθυνθείτε σε ειδικό ψυχικής υγείας (ψυχολογο) εσυ και ο πατερας της, ώστε να μάθετε πως να προσεγγιζετε την κορουλα σας. Τα παιδια δεν έρχονται με manual, αλλά είναι υποχρέωση των γονιών να βρουν πως να τα φροντίσουν. Δεν είναι θέμα ανατροφής και τι αξίες θα της δώσετε , είναι θέμα φροντίδας. Πρέπει να την φροντίσετε με τον βέλτιστο τρόπο. Πρέπει να φροντιζετε την ψυχική της υγεια. Δεν αρκεί να στέλνεις στη Ρένα, χρειάζεστε συστηματικά συμβουλευτικη.
Με πίεση μόνο δε γίνεται τίποτα, ακόμα και αν αυτός που της ασκεί πίεση είναι ο εαυτός της. Ας ακολουθήσει τα ταλέντα της, πάλι στο βαθμό που το επιτρέπουν οι αντοχές της. Δε θα πεθάνουμε κιόλας. Αν δε νοιώθει καλά με απλή συμμετοχή σε αγωνιστική, αλλά μόνο με μετάλλιο, το οποίο όμως αποκλείεται λόγω επιδόσεων καλύτερα να το αφήσει η κοπέλα. Δραστηριότητα για να περνάει καλά, την υγεία και την ανάπτυξη της είναι, αν αγχεται και πιέζεται, ποιο το όφελος; Μήπως να δείτε για κάτι άλλο που και με απλή συμμετοχή θα είναι οκ, και αν ποτέ κάτσουν και μετάλλια… Διαβάστε περισσότερα »
Σε όλο το κείμενο υπάρχουν χαρακτηρισμοί για την κόρη σας. Ήταν αυτό, έγινε εκείνο. Είναι παιδί ακόμα και δεν ξέρει ο ούτε η ίδια τι είναι… ό,τι της πείτε ότι είναι, αυτό θα πιστέψει. Σταματήστε να λέτε ότι είναι τελειομανής, αν έχει μπει αυτός ο τίτλος, μπορεί να βρίσκεται σε απελπισία γιατί δεν μπορεί να τον αποφύγει πάρα μόνο αν αποτύχει σε κάτι. Συνήθως το λέμε σε γονείς μικρότερων παιδιών, αλλά μάλλον αυτό το μάθημα χάθηκε: μην χαρακτηρίζετε τα παιδιά σας, χαρακτηρίστε τις πράξεις τους και μόνο αν σας ρωτήσουν ή είναι απαραίτητο να το κάνετε.
Αν και ετεροχρονισμένα το ερώτημα αυτό της “Μαμάς σε Απόγνωση” με άγγιξε και εμένα, καθότι έχω ένα γιο 11 χρονών, ο οποίος δε δέχεται τίποτα λιγότερο από το τέλειο σε ό,τι αναλαμβάνει ο ίδιος (είτε σχολείο, είτε άθλημα κλπ) με αποτέλεσμα να καταβάλλεται μονίμως με άγχος. Είναι εξαιρετικό παιδί, με καρδιά μαρουλιού, πράγμα που αυτό δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την καθημερινότητά του μην τυχόν και τσαλακωθεί η εικόνα του καλού παιδιού. Αποφάσισα λοιπόν τέλος σε καταστάσεις που πυροδοτούν άγχος και δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Αν δε θέλει να συμμετάσχει στους αγώνες του καράτε, δε θα συμμετάσχει. Πολύ εύστοχα η… Διαβάστε περισσότερα »