Το πού τοποθετείται το όριο “άνετα οικονομικώς” είναι το ζήτημα.
___________
Η ιστορία της όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα,
Εργάζομαι σε τμήμα εταιρίας που γνωρίζω το μισθό όλων. Υπάρχουν άτομα που βγάζουν το μήνα όσα κάποιοι άλλοι βγάζουν το χρόνο. Ενώ το κλίμα ειναι εξαιρετικό, πιάνω τον εαυτό μου να αποφεύγω την παρέα με άτομα με μεγάλο εισόδημα καθώς νιώθω ότι η διαφορά μας είναι πολύ βασική και έχουμε άλλες ανησυχίες και προτεραιότητες. Εγώ είμαι μικρομεσαίου εισοδήματος στην στην εταιρεία, το κύριο εισόδημα μου είναι από ακίνητα (από τους γονείς μου, που πέρασαν σε εμένα).
Κι όμως αισθάνομαι ένα χάσμα μεταξύ εμένα και των υψηλόμισθων, παράδειγμα ένας συνάδελφος που μου άρεσε και μου ζήτησε να βγούμε, αρνήθηκα γι’αυτό το λόγο με μια άσχετη δικαιολογία. Προφανώς και είναι κόμπλεξ, δεν το συζητώ. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, καθώς σίγουρα αν δεν γνώριζα τους μισθούς, οκ θα καταλάβαινα πάνω κάτω ποιοι παίρνουν περισσότερα, αλλά τουλάχιστον θα τους έβλεπα πιο πολύ ως σύνολο και δεν θα τους είχα τόσο κατατάξει στο μυαλό μου.
Δεν ξέρω αν με βλέπουν πχ οι φίλοι μου ή οι juniors στη δουλειά με ανάλογο τρόπο και δεν το πολύσκέφτομαι. Εννοείται δεν θέλω να γίνεται διαχωρισμός πλούσιων και φτωχών, ούτε στη ζωή μου, ούτε στην κοινωνία, και ιδεολογικά και επειδή όλοι δύο μέτρα παίρνουμε τη γης. Απλά απορώ αν είμαστε καταδικασμένοι ως κοινωνία να κάνουμε τέτοιους διαχωρισμούς, ακόμα και αθέμιτα. Και για φαγητό να πας, καταλαβαίνεις ποιες είναι οι ευκαταστες παρέες. Πρόσφατα έκανα μια διάλεξη με κοινό φοιτητές και δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω το κοινό ντύσιμο στα πηγαδάκια. (Ακόμα και αν το ντύσιμο δεν αποδεικνύει πλούτο, οι “καλοντυμένοι” έκαναν παρέα με καλοντυμένους.)
Πιστεύετε ότι θα βελτιωθεί ποτέ τίποτα αν όλοι συναναστρέφονται όμοιους τους; Είναι στη φύση του ανθρώπου αυτό, ακόμα και αν η ομοιότητα είναι απλά η φορολογική κλίμακα; Πόσες ευκαιρίες προόδου χάνονται άραγε;
Σας ευχαριστώ
ΑΠΟ ΤΗΝ – Θεσσαλονικιώτισσα
_______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Με τρελαίνει 😀 που μιλάς για διαφορά φορολογικής κλίμακας με τους μισθωτούς, ενώ είσαι εισοδηματίας από ακίνητα. Πληθυντικού αριθμού. ΑκίνητΑ. Έχεις προνόμιο, ξεκάθαρα. Σίγουρα πολλοί θα ηθελαν να είναι στη θέση σου.
Η φορολογική κλίμακα δεν καθορίζεται μόνο από τον μισθό. Εξ ου κι υπάρχουν τεκμήρια διαβίωσης. Η Αθηνά Ωνάση δεν είναι μισθωτή με μεγάλο μισθό. Έχει υψηλή φορολογική κλίμακα όμως. Η αντίληψη ότι είμαστε ο μισθός μας είναι χαρακτηριστική της ελληνικής κουλτούρας των μικρομεσαίων. Όμως κανένας ποτέ δεν δημιούργησε πλούτο μόνο μέσω του μισθού του. Ούτε οι γονείς σου δημιούργησαν πλούτο μόνο μέσω του μισθού τους. Αποταμίευσαν, επένδυσαν, πήραν εφάπαξ, είχαν ίσως κάποια μαγιά από δικούς τους γονείς, τέλος πάντων υπήρχαν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο. Στο μεταξύ ο κόσμος άλλαξε, επήλθε χρηματοπιστωτική κρίση, έσκασε η φούσκα των airbnb, φορολογήθηκε η κατοικία και τ’ακίνητα γενικά με τακτικό ετήσιο φόρο, και ζούμε σε μια πραγματικότητα όπου οι τωρινές γενιές δεν μπορούν να μιλούν για δημιουργία πλούτου. Παρεκτός αν έχουν κάποια καταπληκτική ιδέα για start ups που θα λάβει χρηματοδότηση και θα αποδώσει τρελά σε τυχόν πώλησή της σε μεγαλο-ομίλους. Ίσως και κανα δυο ακόμη δυνατότητες, αλλά λίγο πολύ ο μέσος μισθωτός που θαυμάζεις τώρα δεν θα δημιουργήσει πλούτο ποτέ του. Θα φτιάξει ένα ασφαλιστικό μαξιλαράκι για τα γεράματα κι αυτό είναι.
Έπειτα δεν υπολογίζεις και το άλλο. Για να παίρνει κάποιος ένα Χ ποσό που κρίνεις ως πολύ ανεβασμένο (και θα είναι, το δίχως άλλο), αυτό σημαίνει ότι φέρνει τα δεκαπλάσια στην εταιρεία που εργάζεται. Αλλιώς δεν θα τα έπαιρνε. Θα έφερναν άλλον. Καμμία εταιρεία σε κεφαλαιοκρατικό σύστημα δεν είναι φιλανθρωπικός οργανισμός να μοιράζει χρήματα. Επομένως το μεγάλο ψάρι βρίσκεται εκεί που βρίσκεται επειδή επιτελεί τον σκοπό του ως γρανάζι του συστήματος και θα συνεχίσει έτσι για όσο τον επιτελεί. Οι άνθρωποι στις εταιρείες που διεκδικούν και παίρνουν μεγάλους μισθούς επιπλέον το έχουν καταφέρει αλλάζοντας θέσεις κι εταιρείες: στην κάθε επόμενη κάνουν και μισθολογική αναβάθμιση. Όλο αυτό όμως έχει ένα κάποιο ταβάνι (εκτός αν σου ανήκει η εταιρεία ή είσαι μεγαλομέτοχος) και ηλιακό όριο. Μετά τα 50-55 δεν βρίσκεις μεγαλοστελέχη με παχυλούς μισθούς.
Επομένως το να απορρίψεις κάποιον μόνο και μόνο επειδή αισθάνεσαι “μισθολογικά κατώτερη” πιθανώς αντανακλά μαθημένα αντανακλαστικά από το σπίτι σου. Ίσως ακριβώς επειδή οι γονείς σου αποταμίευσαν για να δημιουργήσουν πλούτο για σένα, σου εμφύσησαν να μην ξανοίγεσαι οικονομικά παραπάνω από τις δυνατότητές σου; Κι έτσι σκέφτηκες ότι μια σχέση με κάποιον πιο άνετο οικονομικά θα ήταν οικονομική αιμορραγία για να τον ακολουθήσεις; Δεν ξέρω, μια υπόθεση κάνω.
Η συλλογιστική σου όμως πάσχει κάπως και σε ένα ακόμη σημείο.
Αναφέρεις αυτό: “καταδικασμένοι ως κοινωνία να κάνουμε τέτοιους διαχωρισμούς, ακόμα και αθέμιτα.” Τι εννοείς ότι κάνουμε αθέμιτους διαχωρισμούς; Ποιοί είναι οι θεμιτοί; Η κατάταξη φορολογικής κλίμακας είναι θεμιτός διαχωρισμός, πώς θα προκύψει αναλογικός φόρος κατόπιν; Αν εννοείς την κοινωνική διαστρωμάτωση και τις παρέες, δεν είναι κάποιος αθέμιτος διαχωρισμός, είναι ένας διαχωρισμός αυθόρμητος και θα έλεγα χωρίς υστερόβουλο κίνητρο (με λίγες εξαιρέσεις πολύ κυνικών ταξικών αναρριχητών) επί τη βάσει των κοινών ενδιαφερόντων και κοινών κύκλων που κινούμαστε. Πώς να κάνει παρέα το μεγαλοστέλεχος με τον εργάτη γης όταν δεν συναντιώνται πουθενά; Στο καφενείο του χωριού στις διακοπές; Ναι, φυσικά θα πουν καλημέρα και θα αλληλοκεραστούν ένα τσίπουρο, αλίμονο, όλοι άνθρωποι είμαστε. Παραπέρα, όμως; Τι κοινό έχουν άραγε που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια φιλία σε βάθος χρόνου, τι θα συζητάνε; Είναι γεγονός ότι η συνύπαρξη με ανόμοιους ανθρώπους είναι εμπλουτισμός μας, παίρνουμε πράγματα από το διαφορετικό, δεν τίθεται καμμία αμφιβολία περί τούτου, ούτε ο πλούτος εγγυάται την ευρύτητα πνεύματος. Για να γίνει όμως αυτή η συνύπαρξη χρειάζεται να συντρέχουν κι οι κατάλληλες συνθήκες.
Η εξωτερική εμπέδωση της οικονομικής άνεσης στην εμφάνιση από την άλλη είναι ένα ξέχωρο κεφάλαιο για το οποίο θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά -και σίγουρα θα σχολιαστεί και στα σχόλια από τις αναγνώστριες!
Οι posh μπουτίκ μεγάλων οίκων (αυτές που έχουν κουδουνάκι που χτυπάς για να σου ανοίξουν) έχουν πολλές ιστορίες να διηγηθούν για πελάτες πραγματικά πλούσιους που κυκλοφορούν με απλά ρούχα που δεν φαίνονται εμφανώς ακριβά. Έχεις δει τον Ζούκεμπεργκ πώς ντύνεται; Η βασιλική οικογένεια της Αγγλίας συχνά ντύνει τα παιδιά της με οικονομικά και προσβάσιμα ρούχα, αντί με baby Dior, ως ένα μήνυμα ότι ευνοεί την ομαλή ένταξη τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι παρά τη θέση τους, καθώς και την συμβολή τους στο οικονομικό ισοζύγιο της ντόπιας παραγωγής.
Σίγουρα ορισμένα στοιχεία βγάζουν μάτι στην εξωτερική εμφάνιση διάφορων ατόμων, όπως η επίδειξη λογότυπων (που κραυγάζει μικροαστός που θέλει να επιδειχθεί ταξικά αλλά δεν δύναται) ή ο εναγκαλισμός με μοδάτες φίρμες (που δείχνει επιθυμία ανήκειν). Όμως επειδή υπάρχει κι αυτό που λέμε προσωπική έκφραση, θα έλεγα ότι είναι σκόπιμο να εκτιμούμε την συνολικότερη συμπεριφορά κάποιου πριν βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλησπέρα.
Ολα είναι ταξικα. Όχι μόνο μισθολογικά.
Οι γειτονιές, τα σπιτια, τα αυτοκίνητα, τα ρούχα, οι γκομενοι, οι διακοπές, και φυσικά και οι απόψεις.
Και η αλλαγή τάξης είναι πανδύσκολη (προς τα πάνω).
Well said. Ακόμα και αν το θα πεθάνεις ή όχι (πρόσβαση σε δομές υγείας) ταξικό είναι.
Δεν είναι πανδυσκολη αν μια γυναίκα έχει αυτοεκτίμηση και καταλαβαίνει την διαφορά ισότητας και ισοτιμίας και διεκδικεί αυτά που πρέπει ως γυναίκα.Στα περισσότερα ζευγάρια που έχω συναντήσει ο άντρας είναι πιο ευκατάστατος. Έχω αρνηθεί πρόταση γάμου από πολύ ευκατάστατο επειδή δεν καιγομουν (επίσης μεγάλη διαφορά ηλιακός 20χρονια)Επίσης το θεωρούσε αυτονόητο πως θα με φρόντιζε αλλά θα έχω τα δικά μου λεφτά.βεβαια εδώ διαβάζω για περιπτώσεις γυναικών που βγαίνουν με κάποιον 20+χρόνια και ενώ έχει λεφτά ο άντρας ντρέπονται να μην πληρώσουν τον καφέ τους.τι να πω..ίσως φταίει το γεγονός πως ως γυναίκες έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Είναι δύσκολο να έχεις φιλίες… Διαβάστε περισσότερα »
Λογικό μιας και οι άντρες αμοίβονται περισσότερο και υπάρχουν λιγότερες εργαζόμενες γυναίκες.
Όταν όμως γίνονται ζευγάρι στις περισσότερες περιπτώσεις ανήκουν πλέον στην ίδια τάξη, μιας και μοιράζονται πολλά πράγματα στην ζωή.
Ανάλογα και τις μισθολογικές διαφορές, αλλά μπορείς να πεις ότι αυτός που βγάζει περισσότερα «χάνει» ταξικά και ο άλλος «κερδίζει». Στην ουσία είναι πλέον ισοδύναμοι ταξικά.
Ακόμα και ο γάμος αυτό εξασφαλίζει αν δεν υπάρχει προγαμιαίο.
Δεν θεωρω χάνει, γιατί δεν θα είχε σχέση με το συγκεκριμένο άτομο.το παρουσιάζεις σαν να κερδίζει μόνο αυτός που είναι πιο αδύναμος οικονομικά.πιστεψε με ο πιο ισχυρός πάντα θα κερδίσει, πάντα.θα μπορούσα να σου κάνω ολόκληρη ανάλυση ως προς το γιατί.επισης το προγαμιαίο υπάρχει μόνο στην Αμερική.στην Ελλάδα αυτή που παντρεύεται πιο ευκατάστατο,αν χωρίσουν το μόνο που κέρδιζε είναι η στέγη εφόσον είναι παντρεμένη και ίσως διεκδικήσει με αυτά εντός γάμου.δεν αναγνωρίζεται η απλήρωτη εργασία της γυναίκας.Στην Αμερική αν μια γυναίκα αφήσει την δουλειά της για να κάτσει με τα παιδιά και χωρίσει εκτός από child support παίρνει alimony, γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Υπαρχει, ισως δεν το εχεις δει στον κυκλο σου αν συναναστρεφεσαι εργαζομενες γυναικες, ή ισως εχουν βγει κακες αποφασεις απο σφαλμα του δικαστη, αλλα νομικα ειναι θεσπισμενη και η διατροφη για τη μη εργαζομενη συζυγο σε περιπτωση διαζυγιου εφοσον ο συζυγος μπορει να την καλυψει.
«Χάνει» ταξικά έγραψα μιας και θα είναι σε χειρότερο οικονομικά επίπεδο σε σύγκριση με την περίπτωση να παντρευόταν κάποια απ’την ίδια τάξη.
Την στέγη μην την θεωρείς λίγο πράγμα, είναι το μοναδικο περιουσιακό στοιχείο που έχουν οι περισσότεροι Έλληνες.
Στην Ελλάδα αναγνωρίζεται η συμβολή στην επαύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου, ακόμα και με οικιακά.
Και προς τα κάτω είναι δύσκολο.Αν κάποιος είναι στο 0 είναι πολύ πιο δύσκολο να πάει στο 1 ,ενώ κάποιος που είναι στο 1 πάει εύκολα στο 2,3,4 κοκ
Είναι πολύ ακριβό να είσαι φτωχός.κανεις κύκλους γύρω απ’ τον εαυτό σου.Αντιθετως κάτω δεν πας εύκολα.ακομα κι αν πας οι γνωριμίες και το reputation λειτουργούν ως δίχτυ ασφαλείας
Και προς τα κάτω δύσκολη είναι, εκτός αν αναγκαστείς να βρεθείς σε τελείως ξένο περιβάλλον /χώρα. Αλλιώς, με λιγότερα ή περισσότερα λεφτά, παραμένεις αυτό που είσαι, με την κουλτούρα, την παιδεία και
τουλάχιστον μέρος του κύκλου σου.
Θα κάνω την ασφαλή υπόθεση ότι δεν έχεις ακουστά έναν Γερμανό Φιλόσοφο ονόματι Καρλ Μαρξ!
Ότι κάποιος με μεγάλο μισθό παράγει 10 φορές περισσότερο δεν το σχολιάζω γιατι χρειάζεται πολύ ανάλυση. Είναι πολύ λάθος απλούστευση της πραγματικότητας.
Συζητούσα με κάτι Γάλλους τις προάλλες τις οικονομικές ανισότητες που ζούμε όλοι στο πετσί μας. Αφού έχουν γκρινιαξει και το έχουν βγάλει από μέσα τους, τους κοιτάω και τους λέω ότι αφού έχετε ήδη εφεύρει τις γκιλοτινες, γιατί σκατε? Κάποιους τους είδα να το σκέφτονται πιο σοβαρά 😄
Στις διαδηλώσεις του Κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων σημαντική θέση κατείχαν οι γκιλοτίνες, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα την εξουσία και τον Μακρόν, με αποτέλεσμα να εξαπολύσει αγριότατη καταστολή (δεκάδες άτομα έχασαν μάτι ή παραμορφώθηκαν στο πρόσωπο από ευθεία βολή από κοντά δακρυγόνων ή μεγάλων ελαστικών σφαιρών flash balls).
Πολύ σωστό!
Όσον αφορά το ότι “κάποιος με μεγάλο μισθό παράγει 10 φορές περισσότερο”, καλό είναι να θυμόμαστε τις “φουμαροδουλειές”, τις “BULLSHIT JOBS” που περιέγραφε ο David Graeber στο μπεστ σέλερ του, μιλώντας για τις άχρηστες, ανούσιες, έως και βλαπτικές, πλην όμως καλοπληρωμένες δουλειές που έχει δημιουργήσει το σύστημα για τα μέλη της ελίτ του, την ίδια στιγμή που οι δουλειές που είναι σημαντικές για τη συνοχή της κοινωνίας και προσφέρουν σε αυτή πληρώνονται όλο και λιγότερο.
Δεν λεει ότι παράγει περισσότερο, λέει ότι τα φέρνει στην εταιρεία. Καμιά σχέση με την προσφορά στο σύνολο.
Αυτό σημαίνει το παράγει έργο. Σε γενικές γραμμές τα κέρδη των εταιρειών συνδέονται με την παραγωγή αγαθών/υπηρεσιών κλπ που χρειάζεται μια κοινωνία.
Αλλιώς ο καπιταλισμός θα ήταν τελείως αποτυχημένος.
Το θέμα είναι ότι αν θες να το συνοψίσεις, οι μισθοί έχουν να κάνουν με το πόση ζήτηση υπάρχει για την εκάστοτε εργασία. Αν λίγοι θέλουν ή έχουν τα προσόντα τότε ο μισθός θα είναι ψηλός.
Φυσικά είναι πιο πολύπλοκο στην πράξη, αλλά αυτή είναι η γενική ιδέα.
Και μόνο ο όρος “φουμαροδουλειές” αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι δεν φέρνουν τίποτα στην εταιρία (εκτός βέβαια κι αν βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθούν επικερδώς τα φύκια που παρουσιάζονται ως μεταξωτές κορδέλες).
Σύμφωνα με τον David Graeber, πολλές από τις “άχρηστες και ανούσιες” δουλειές είναι πολύ επιβλαβείς μακροπρόθεσμα ακόμα και για την ίδια την εταιρία, καθώς προκαλούν γραφειοκρατικοποίηση, ατέλειωτα και βαρετά μίτινγκ, πνίγουν τις δημιουργικές δυνάμεις στους κόλπους της εταιρίας, κλπ.
Αποτελούν απλά έναν τρόπο ώστε να μοιράζεται στους κόλπους ατόμων της ανώτερης μεσαίας τάξης σημαντικό μέρος της υπεραξίας που αποσπάται από όσους πραγματικά παράγουν κάτι μέσα στην επιχείρηση.
Ρε κορίτσι θα μας τρελάνεις. Στέκεσαι απέναντι σε ανθρώπους βάση μιας πληροφορίας που γνωρίζεις εκ των έσω (μισθός) κι όχι αυτό που σου δείχνουν. Σου ζήτησε να βγείτε, έχει καμιά ταμπέλα πόσα βγάζει? Αν απολυόταν αύριο θα έβγαινες? Αν τον συναντούσες σε ένα παρτι? Εσύ του φοράς το ταξικό ρούχο, οχι αυτός. Και για να ρωτήσω. Το θεματάκι το έχεις και με τους χαμηλοεισοδηματϊες ή εκει επειδή τους νιώθεις ‘υπο’ όλα καλά. Και μια διδακτική ιστορία. Κάποτε βρέθηκα για επαγγελματική επίσκεψη στο σπίτι ενος πολυ, πολύ, μα εξαιρετικά πάρα πολύ πλούσιου επιχειρηματικού ζεύγους. Στο τέλος έπιασα κουβεντούλα με μια κυριούλα… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ σε όλα
Δε ξέρω βρε παιδί μου. Ένας λόγος για να βγω με κάποιον και να τον κάνω παρέα είναι ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του. Ας είμαστε ρεαλιστές βέβαια, η οικονομική κατάσταση κάποιου φυσικά επηρεάζει το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά, οπότε παίζει κάποιο ρόλο. Όμως έχω συναντήσει και έχω στον κύκλο μου ευκατάστατους και πραγματικά πολύ πλούσιους ανθρώπους που αν δε το ήξερες δε θα το καταλάβαινες. Και μιλάμε για πραγματικό πλούτο( το να έχει ο άλλος σπίτι του γυμναστήριο ίσων τετραγωνικών και μηχανημάτων με το γυμναστήριο μου ΚΑΙ σάουνα και να κάνει τη πρωινή γυμναστική του με θέα βουνό..δίνει μια… Διαβάστε περισσότερα »
πρακτικά νομίζω δεν μπορεί να γίνει αυτό. Πως δηλαδή κάποιος που είναι χαμηλόμισθος θα βγει σε εστιατόριο που για να φας θες 80ευρω το άτομο. Αυτός που παίρνει ψηλό μισθό μπορεί να το κάνει αυτό και κάθε εβδομάδα. Είναι άλλες οι ανησυχίες κάποιου που του περισσεύουν λεφτά στο τέλος του μήνα, με κάποιον που στις 15 του μήνα δεν έχει υπόλοιπο. Είναι επόμενο να γίνει αυτός ο διαχωρισμός, άλλες εμπειρίες μπορεί να ζήσει ο υψηλόμισθος και άλλες εμπειρίες ο χαμηλόμισθος, δεν συναντίουντε αυτά.
Αν είναι γκόμενος, βάζει πιο πολλά αυτός που βγάζει παραπάνω η ψάχνει γκόμενα στα δικού οικονομικά στάνταρ.ειναι πολύ απλό.αν είναι φιλία, τότε δύσκολο εκτός αν βγαίνουν σε μέρη που μπορούν και οι δύο να πληρώσουν χωρίς να ζημιωθεί ο άλλος.
Γιατί τα κάνετε περίπλοκα χωρίς να είναι;
Κάνεις πολλά άλματα λογικης, έχεις πολλά στερεότυπα και μια εσφαλμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Αν διαβάσεις προσεκτικά την απάντηση της Ρένα και τα σχόλια εδώ θα καταλάβεις πολλά. Φυσικά και υπάρχουν ταξικές και οικονομικές ανισότητες και καποιες φορές είναι αδύνατον να διεισδύσεις από τη μία τάξη στην άλλη αλλά όχι στα παραδείγματα που μας αναφέρεις. Νομίζεις ότι ο μισθός είναι πάντα αντιπροσωπευτκος της οικονομικής κατάστασης καποιου; Συχνά δεν είναι. Και είσαι η ίδια παράδειγμα γι αυτό γιατί δε ζεις από το μισθό σου αλλα από εισοδήματα. Επίσης το ότι παίρνεις νοικια σε κάνει αυτόματα πιο προνομιουχα από πολλούς μισθωτούς. Καποιοι δε… Διαβάστε περισσότερα »
Παρεμπιπτόντως, μια από τις παραμέτρους που επέτρεψαν τη δημιουργία πλούτου στις γενιές των ατόμων ηλικίας 70 και άνω είναι ο συνδυασμός υψηλού πληθωρισμού και δανείων με σταθερό επιτόκιο. Οταν ο πεθερός μου αγόρασε το διαμέρισμα όπου μένουμε εμείς σήμερα, στην αρχή πλήρωνε μια δυσβάστακτη δόση. Με την πάροδο του χρόνου, το βάρος της δόσης μειωνόταν, καθώς οι τιμές και τα εισοδήματα αυξάνονταν, ενώ το ποσό της δόσης έμενε σταθερό. Όταν μπήκαμε στο σπίτι, ζητήσαμε φυσικά να πληρώνουμε εμείς τη δόση του δανείου που πλησίαζε στην πλήρη αποπληρωμή μας. Ο πεθερός μου έβαλε τα γέλια, μας έδωσε τα χαρτιά και είδαμε… Διαβάστε περισσότερα »
Αν βλέπεις τους ανθρώπους και κρίνεις την ανθρώπινη Αξία τους βάση με τι μισθό πάιρνουν τότε μήπως να αναθεωρήσεις τον τρόπο που βλέπεις την συγκεκριμένη συνθήκη? Εκ πρώτης είσαι μισθωτος που σημαίνει και μισθός εστω 750-800 φαντάζομαι εγω συν τα εισοδηματα απο ακίνητα αρα πας πάνω απο 1000 ευρω οπου δεν νομιζω καποιος να τον θεωρεί και έναν υποδιαίστερο μισθο ωστε να θεωρείς τον εαυτο σου οτι παίρνει εναν μικρομεσαίο μισθό. Καπου τα έχεις μπερδέψει φίλη τα πράγματα και αν πάς με γνώμονα αυτο στη ζωη σου δεν ξερω ποιοι θα ειναι οι συνοδοιπόροι σου ειτε σε φιλικό πλαίσιο είτε… Διαβάστε περισσότερα »
Σε φιλικές συναθροίσεις το “καταλαβαίνω”.σε γκόμενο όμως γιατί;αυτός είναι άντρας,έχει τα 10πλασια προνόμια, σχεδόν πάντα θα βγάζει παραπάνω.αυτος είναι που πρέπει να σε εντυπωσιάσει πως θα είσαι οικονομικά και συναισθηματικά ασφαλής.Εσυ επιλέγεις. Στα πρώτα ραντεβού ο καθένας οκ αν σου αρέσει η νοοτροπία,τα δικά του.σε μια σχέση όμως αυτός προφανώς θα βάλει παραπάνω.μια γυναίκα που βγάζει 1000 ,ένας “ισότιμος” της είναι αυτός που βγάζει 3000€ ,αν δεν είναι πιο όμορφη και πολύ του πέφτει. Μην ξεχνάς διατρέχεις κινδύνους και ξεκινάς από αφετηρία πολύ πολύ δύσκολη από έναν άντρα μονο και μόνο επειδή είσαι γυναίκα.Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αρνηθείς ραντεβού… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν κατάλαβα τι λες, αν είναι δηλαδή πιο όμορφη από εκείνον ανεβαίνει ο μισθός που πρέπει να έχει για να θεωρηθεί “ισότιμός” της; #tinauta??
Δεν είπα αυτό.αν είχες καταλάβει τι μήνυμα θέλω να περάσω είναι Η γυναίκα να έχει αντίληψη του ποια είναι και να μην ρίχνει τα στάνταρ της.πολλες αγνοούμε αόρατες παραμέτρους που μας ρίχνουν ως γυναίκες.δεν είμαι μόνο το χάσμα στον μισθό λόγω gender gap.ειναι τοσαα αλλα.
Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται μια γυναίκα να μην τα αντιλαμβάνεται αυτά.
Έχω βαρεθεί να βλέπω γυναίκες σαν τα κρύα τα νερά, έξυπνες με προσωπικότητα γεμάτες ανασφάλειες και άντρες κάτω του μετρίου, χωρίς ενδιαφέρονται επειδή βγάζουν παραπάνω χρήματα (λόγω και εμφυλων προνομίων)να θεωρούν πως είναι κάτι.
**στην πρώτη παράγραφο εννοούσα “Αν δε,η κοπέλα είναι πιο όμορφη”
Μια χαρά το κατάλαβε η Καπετανισσα. Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα.
#tinauta indeed!
Ναι έχεις δίκιο.να έχουν πρόσβαση στα σώματα μας,στην ψυχή μας,στο συναισθηματικό labour που τους δίνουμε,να θέλουν την πιο όμορφη ενώ οι ίδιοι το πολύ μέτριοι,αλλά θεός φυλάξει αν αναλάβει τα περισσότερα έξοδα ενώ βγάζει παραπάνω!
Αν όμως κάνει τα αυτονόητα η θα είναι καλουλης (!)η θα στιγματιστεί η γυναίκα ως προικοθήρας που του τρώει τα λεφτά λολ
Το να μην περιμένεις από τον άλλον να σε τρέφει με αντάλλαγμα τον εαυτό σου, να στηρίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις χωρις να περιμένεις τον πρίγκιπα να σε σώσει και να μην ενδιαφέρεσαι για το πώς σε χαρακτηρίζουν συντηρητικοί μισογυνήδες πως σου ακούγεται ως ιδέα;
Βρε κοπέλα μου σε έναν τόσο ανισο κόσμο και δη εμφυλα άνισο κόσμο,δεν μπορούμε εύκολα να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας,τι δεν καταλαβαίνεις;
Δεν είναι έλλειψη αντίληψης, επιλογή είναι. Εσύ τι δεν καταλαβαίνεις και περιμένεις ότι θα σε σώσει αυτός που σε εκμεταλλεύεται σε όλη την ανθρώπινη ιστορία;
Ειδικά δε, βασιζόμενη στη “ομορφιά”;
Σε έναν τόσο άνισο κόσμο και δη έμφυλα άνισο, η λύση είναι να αγωνιζόμαστε ώστε να καταρρίψουμε αυτές τις ανισότητες και όχι να τις καταπίνουμε και να πορευόμαστε βάση αυτών. Και αν δεν είναι εύκολο να στιριζόμαστε στα πόδια μας, κάποιες το παλέψαμε και τα καταφέραμε. Στόχος είναι να μπορέσουν να κάνουν το ίδιο και όλες οι γυναίκες (κι εμείς που τα καταφέραμε δεν είμστε superwomen, από την ίδια αφαιτηρία ξεκινήσαμε) και όχι να το κάνουμε γαργάρα. Τα σχόλια σου πάντως δεν βοηθάνε ιδιαίτερα στην γυναικία ενδυνάμωση.
Σε μια σχεση και εσυ θα ειχες προσβαση στο σωμα τ@ παντως και στην ψυχη τ@ , δεν ειναι κατι που “δίνει” ο ενας μόνο.
Και το “η πιο όμορφη” ειναι κάπως σχετικό.
#tinauta
Δεν είναι το ίδιο όταν είμαστε άνισοι στην κοινωνία.ποια ψυχή τους;που οι περισσότεροι μας κοιτάνε σαν αιδοίο με πόδια.
Όταν υπάρχει τόσες εμφυλες ανισότητες,εγώ ως γυναίκα έχω δικαίωμα να θέλω ασφάλεια.αυτος την παίρνει ήδη από ένα σύστημα ραμμένο στα μέτρα του.
Η λύση πάντως δεν είναι να “πουλάμε” πιο ακριβά την ομορφιά μας. Ούτε να διαιωνίζουμε το ανδρικό “παράπονο” ότι τους κοιτάμε πρώτα στο πορτοφόλι.
Σαμπρίνα, η λογική σου μπαζει από παντού. Αν ήταν να μας πληρώνει ο άντρας επειδή είναι σε θέση ισχύος, τότε θα έπρεπε το ίδιο να εφαρμόζεται κ με τους φίλους. Όταν πχ βγαίνουμε άντρες και γυναίκες χωρίς να είμαστε ζευγάρια, ο λογαριασμός να πληρώνεται μόνο από τους άντρες τις παρέας. Όταν βγαίνουμε για καφέδες κ τσίπουρα με τον κολλητό, να τα πληρωνει ο κολλητός γιατί ως άντρας έχει προνόμιο. Παράλογο ε; Προφανώς παράλογο! Άρα με τη σχέση τι αλλάζει; Ότι “δίνουμε” σεξ; Άμα ο άλλος σου φαίνεται άσχημος, μαλακας, βαρετός, κλπ κλπ η λύση είναι μία: μην κάνεις σεξ μαζί… Διαβάστε περισσότερα »
Στην ερωτική σχέση ισχύει η δυναμική άντρα (πατριαρχία)και γυναίκα.στους φίλους αυτό δεν ισχύει.και δεν έχετε καταλάβει τι λέω αλλά δεν με νοιάζει.ας έχει η καθεμία τα δικά της κριτήρια για επιλογή συντρόφου.
Αυτό δεν λέει ο φεμινισμός;να μπορεί η καθεμιά να επιλέγει.
Η πατριαρχία υπάρχει παντού. Στις ερωτικές σχέσεις, στις συγγενικές, και φυσικά και στις φιλικές. Πάντα στις μεικτές παρέες το τιμόνι το έχει ο άντρας. Πάντα στα ψησίματα αναλαμβάνουν τα fun καθήκοντα κι αφήνουν τη λάντζα στις γυναίκες. Πάντα έρχεται το mansplaining από εκεί που δεν το περιμένεις. Λες τη γνώμη σου για ένα θέμα πολιτικό ή οικονομικό και σε υποτιμανε άμεσα ή έμμεσα. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα κανονίσουμε να ψήσουμε με συναδέλφους, θα ακολουθήσω τη λογική σου και θα προτείνω να πληρώσουν μόνο οι άντρες για τα κρέατα και τις μπύρες, γιατί μετά θα μιλάνε για την ήττα… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς ο λόγος που κάνουμε “διακρίσεις”, που φτιάχνουμε παρέες με άτομα παρόμοιας οικονομικής κατάστασης είναι καθαρά πρακτικός. Πχ επειδή μίλησες και για φοιτητές, νομίζω είναι αυτονόητο ότι συνήθως καθαρά λόγω ενδιαφερόντων και δυνατότητας να τα πραγματοποιήσουν περισσότερη παρέα θα κάνουν μεταξύ τους αυτοί που έχουν τα χρήματα να πηγαίνουν συχνά εξωτερικό, αυτοί που θέλουν να πηγαίνουν κάθε βράδυ σε κλαμπ, αυτοί που πασχίζουν να βγάλουν το μήνα με 200€ και πάνε στα φθηνά ή στα στέκια παρατάξεων. Μην παρεξηγηθώ, προφανώς μπορεί κάποιος να είναι οικονομικά πιο ευκατάστατος αλλά να μη του αρέσει να βγαίνει συχνά ή το αντίθετο. Δε γίνεται,… Διαβάστε περισσότερα »