Σκεφτόμουν πολύ καιρό να ρωτήσω κάτι σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο και στα ΜΜΜ ειδικότερα. Είμαι στα 28 αν και η ηλικία δε παίζει ρόλο για τον λόγο που γράφω. Αρκετές φορές έχει τύχει να νιώσω πάνω μου αγγίγματα αντρών και “τριψίματα” όταν είμαι στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Συνήθως από ηλικιωμένους άντρες (Αν και την τελευταία φορά συνέβη από έναν αρκετά νέο άντρα.) Δε λέω ότι συμβαίνει συνέχεια, αλλά μου έχει τύχει αρκετές φορές. Εκείνη την ώρα “θολώνω” και δε ξέρω πως πρέπει να αντιδράσω. Δε ξέρω αν πρέπει να τον βρίσω μπροστά σε όλους, ή αν πρέπει να μείνω ψύχραιμη και στο “ύψος” μου αλλάζοντας απλώς θέση. Κάθε φορά που μου συμβαίνει αυτό σταματάει το μυαλό μου και “μπλοκάρω”, σκεπτόμενη το γεγονός, για αρκετή ώρα μετά. Την τελευταία φορά κάποιος είχε χώσει το βρωμόχερό του ανάμεσα στα πόδια μου-μόλις τον κατάλαβα το έσκασε μόλις άνοιξε η πόρτα του λεωφορείου. Πότε θα καταλάβουν όλοι ότι οι γυναίκες δεν είμαστε αντικείμενα; Ότι έχουμε συναισθήματα και νιώθουμε φόβο; Γιατί να ακουμπάει κάποιος τα ξερά ή το μόριο του πάνω μας, χωρίς να το έχουμε ζητήσει καν; Πώς πρέπει να αντιδράω σε τέτοιες περιπτώσεις; Διαφώτισέ με πριν με πίασει κρίση πανικού την επόμενη φορά. Σ’ευχαριστώ πολύ!
Η εφαψιομανία συγκαταλέγεται στις παραφιλικές διαταραχές και είναι δυστυχώς ένα από τα πολύ σύνηθη κοινωνικά προβλήματα, ειδικότερα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου ο πάσχων μπορεί να δράσει με μεγαλύτερη ευκολία.
Σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, η παρενόχληση στα μέσα μεταφοράς μπορεί να καταγγελθεί στην αστυνομία, και μάλιστα τον τελευταίο καιρό έχουν τρέξει αρκετές καμπάνιες για αυτό τον σκοπό. Αναφορικά δες εδώ, εδώ και εδώ. Ωστόσο δεν κατάφερα να βρω ποια είναι η κατάσταση στην Ελλάδα από νομικής πλευράς- αν και φοβάμαι/υποπτεύομαι ποια είναι. Πάντως και σε εμάς γίνονται συχνά καταγγελίες, κυρίως στα ΜΜΕ, με τη βοήθεια του ίντερνετ, με τελευταία αυτή την είδηση.
Όσον αφορά την αντίδραση σε τέτοια περιστατικά, καταλαβαίνω ότι εκείνη τη στιγμή για κάθε γυναίκα τα συναισθήματα μπορεί να είναι έκπληξη και πάγωμα/φόβος, μπροστά στην απειλή της σωματικής μας ακεραιότητας και του προσωπικού μας χώρου. Δεν βρήκα κάποια επίσημη πηγή για το πως μπορούμε να αντιδρούμε σε αυτά τα περιστατικά. Ωστόσο η άποψη μου είναι η εξής: Η πιο ασφαλής αντίδραση είναι να αλλάξουμε θέση όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αν είναι μέρα και στο λεωφορείο έχει πολλά άτομα, τότε ίσως να είχε νόημα να αντιδράσει κάποιος με φωνές. Αν ωστόσο είναι βράδυ, είσαι σε μέσο που δεν έχει πολύ κόσμο, νομίζω πως το να πας δίπλα στον οδηγό και να εξηγήσεις τι συμβαίνει είναι επίσης το πιο ασφαλές. Πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι αυτό που συμβαίνει είναι εκτός νόρμας και σχετίζεται με διαταραχή, επομένως δεν είναι απολύτως αναμενόμενη η αντίδραση του δράστη. Μπορεί να τραπεί σε φυγή, αλλά δεν αποκλείεται να θέλει να μας βλάψει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κάπου είχα διαβάσει, σε κάποιο βιβλίο, δε θυμάμαι τώρα, ότι η κοπέλα που υπέφερε από τους εφαψίες, στο τέλος είχε μια μεγάλη καρφίτσα στην τσέπη της, και με το που ένιωθε κάτι τέτοιο, τσακ, την έχωνε στο χέρι του. Μάλλον πολιτίκαλι ινκορέκτ τελείως, αλλά και πως να γίνει!
Πολύ κορρέκτ, κορρεκτότατον θα έλεγα. Είμαι μοδίστρα, κύριε αστυφύλαξ.
Αυτό είναι σενάριο από ταινία, το Κάιρο 678, που πραγματεύεται το ίδιο θέμα
https://www.imdb.com/title/tt1764141/
Δυστυχώς και εμένα μου έχουν τύχει ανάλογα περιστατικά με το άντρα να κολλάει από πίσω και να νιώθω το μόριο του στον πισινό μου. Όταν ήμουν πιο μικρή ντρεπόμουν να αντιδράσω και προσπαθούσα να προχωρήσω πιο μπροστά, αν και τις περισσότερες φορές δεν υπήρχε χώρος από την πολυκοσμία. Σε δύο περιπτώσεις όμως εκνευρίστηκα πολύ και αντέδρασα ως εξής: Στη μία τον πάτησα στο πόδι με όση δύναμη είχα (έβαλα όλο το βάρος μου στο ένα πόδι και του πάτησα το πέλμα) με αποτέλεσμα να τραβηχτεί προς τα πίσω. Ευχόμουν να του είχα σπάσει κανένα δάχτυλο γιατί είμαι και 60 κιλά.… Διαβάστε περισσότερα »
Ένα καλοκαίρι μου συνέβαινε συνέχεια πριν 3 χρόνια περίπου. Αναρωτήθηκα τι είχαν πάθει όλοι εκείνο το καλοκαίρι και δεν είχαν αφήσει λεωφορείο για λεωφορείο αλλά αυτό που είχε αλλάξει ήταν ότι φορούσα συνέχεια πολύ κοντά φορέματα και πιθανώς θεωρούσαν πως με τα πόδια έξω, προφανώς τα ζητάει ο οργανισμός μου. Το ένα περιστατικό που θυμάμαι είναι ένα παλικάρι να έχει κολλήσει πίσω μου χωρίς το λεωφορείο να είναι ασφυκτικά γεμάτο. Για λίγη ώρα προσπαθούσα να αποβάλλω αυτό το “πάγωμα” κι έτσι γύρισα και του είπα δυνατά “μπορείς σε παρακαλώ να σταματήσεις να τριβεσαι επάνω μου;”, αναστατωθηκε και είπε ότι θα… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά, περίμενες συνεννόηση με τον ναρκομανή; Μπορεί να νόμιζε ότι εσύ ήσουν προφιτερόλ και αυτός κουτάλι.
Ναι, συζήτηση δεν ξέρουν να κάνουν αλλά το μπουτάκι και σωματάκι γυναικών μόνο χουφτώνουν, όχι αντρών, εκεί δε μπερδεύονται παρόλη τη ζάλη τους…
Μία φίλη μου πρόσφατα έβαλε τις φωνές όταν ένας τύπος την ακολουθούσε πολλή ώρα από πίσω και τις έλεγε διάφορα προσβλητικά σχόλια, στο κέντρο της Αθήνας. Εκείνη τη στιγμή εξαφανίστηκε. Την επόμενη μέρα όμως, βρισκόταν στην ίδια περιοχή και ο ίδιος τύπος όταν την βρήκε έξω από ένα μαγαζί, είχε μαζέψει πέτρες και άρχισε να τις πετάει πάνω της. Προφανώς είχε κάποια διαταραχή και μάλιστα ήταν γνωστός στην αστυνομία. Ευτυχώς που ήταν εκείνη τη στιγμή με κόσμο και όχι μόνη της. Θέλει προσοχή ειδικά όταν είμαστε μόνες μας γιατί πραγματικά δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει ο άλλος.
Excusez-moi, ο πάσχων είναι το θύμα. Ο δράστης είναι άνομος και μόνο. Νομίζω είναι κάπως επικίνδυνο να κατατάσσεται στην κατηγορία “ασθενής”. Σε πολλές χώρες του κόσμου εκεί τοποθετείται και η παιδοφιλία και οι εγκληματίες τυγχάνουν θεραπείας αντί τιμωρίας και αποκλεισμού από το κοινωνικό σύνολο.
Το θύμα είναι παθών- εν προκειμένω παθούσα. Το θύμα δεν πάσχει από κάτι. Και ναι, και η παιδοφιλία και η εφαψιομανια και όλες οι παραφιλικες διαταραχές, που βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο, είναι διαταραχές. Αυτό δεν σημαίνει ότι, κατά τη γνώμη μου, χρήζουν ψυχιατρικής βοήθειας, αλλά όπως και να έχει πρόκειται για ψυχιατρικές διαταραχές.
Μία φορά σε λεωφορείο και τρείς στο δρόμο. Οι δύο από αυτές στο δρόμο ήταν μαλιστα ο ίδιος στο ίδιο στενό την ίδια ώρα, πρωί-πρωί που έκανε τη δουλειά του στη μέση του δρόμου, και το ένα ήταν διαφορετικό περιστατικό, που με κυνήγησε βράδυ σε είσοδο πολυκατοικίας φίλης σε σκοτεινό δρόμο . Όλα αυτά στη Θεσσαλονίκη , περιοχή ανατολικά, Ντεπώ. Να ξέρετε όσες διαβάζετε, και μένετε εκεί να προσέχετε διπλά και τριπλά. Εγώ πήρα τηλέφωνο και ήρθαν και με πήραν εκείνο το βράδυ, ο θείος μου ευτυχώς Χριστέ μου ήταν σπίτι! Η αστυνομία καλέστηκε ένα από τα πρωινά που ο… Διαβάστε περισσότερα »
Αν δεν είσαι μόνη σου στο λεωφορείο/συρμό τραίνου κλπ, γνώμη μου είναι οτι θα έπρεπε να βάζουμε τις φωνές αν νιωσουμε ότι συμβαίνει κάτι που δεν πρέπει. Ακριβώς όπως θα το κάναμε και αν, για παράδειγμα, μας έκλεβαν το πορτοφόλι. Αν μη τι άλλο προφυλάσουμε και τους γύρω μας απο ανεπιθύμητους. Αν συνέβαινε σε συνεπιβάτρια μου, θα ήθελα και εγώ να το γνωρίζω, και για να προστατέψω τον εαυτό μου, αλλα καί για να της παρέχω καποια βοήθεια (αν χρειαστεί). Ακόμη πιο αποτελεσματική λύση, που ειναι καλό να γίνει και συνήθεια, είναι να είμαστε σε μεγαλύτερη επιφυλακή και να έχουμε… Διαβάστε περισσότερα »
Ενημερωτικά το σπρέϊ πιπεριού είναι παράνομο και εμπίπτει στο νόμο περι όπλων. Δεν θα το πρότεινα.
Παιδια ναι ο συναγερμός χειρός οκ μπορεί να βοηθησει, το σπρει πιπεριού ειναι παράνομο καλα λεει ο/η Leave it to Beaver. Θα σας πω εγω τι εχω, ξέχασα να τα γράψω στο προηγούμενο μου σχόλιο. Λοιπον και το προτείνω και σε αλλους. Εχω μια σφυρίχτρα μόνιμα οποτε σε περιπτωση κινδύνου ή alert ⚠️ καταλαβαίνετε. Αντί για συναγερμό χειρός εχω σφυρίχτρα. Κι αντί για σπρει πιπεριού που απαγορεύεται, εχω μέσα στην τσάντα μου ενα σπρει αποσμητικο σωματος αυτο των 150ml. 😉Λοιπον επειδή έχει άρωμα αν το ψεκασεις με δύναμη στα ματια του άλλου έχει αποτέλεσμα. 👍 Και επίσης ξερω κάποια βασικά… Διαβάστε περισσότερα »
Η συγκεκριμένη τεχνική είναι του krav maga.
Σ῾ευχαριστώ για την ενημέρωση, δεν το ήξερα !
Να είστε καλα! 👍😃Δεν κανει κάτι. Χαίρομαι που βοήθησα. 😉
Θυμάμαι ήμουν ακόμα φοιτήτρια, καλοκαιράκι Αθήνα. Το ένα ήταν στο δρόμο μέρα μεσημέρι ένας παππούς γύρω στα 75 και μου έλεγε διάφορα. Η απάντηση μου ήταν όχι πολύ ευγενική αλλά εξαφανίστηκε..του τύπου Τί θες βρε κ….γερε με το ένα πόδι στον τάφο? Το άλλο πάλι με ηλικιωμένο σε άδειο λεωφορείο, καθόταν απέναντι μου και ξερογλυφοταν. Σηκώθηκε να έρθει να κάτσει δίπλα μου και εγώ έβαλα την τσάντα μου. Μου είπε ότι θέλει να κάτσει και εγώ του απάντησα ότι η θέση είναι πιασμένη και να πάει αλλού. Άρχισε να φωνάζει (!) και πήγε στον οδηγό. Ο οποίος οδηγός ( καλή… Διαβάστε περισσότερα »
αυτό με την φωτογραφία που το ‘χει καινει και μενα κπς στα ΚΤΕΛ….αλλά αυτό με το λεωφορείο, που έκανε παράπονα στο οδηγό και ο οδηγός πήρε το μέρος σου, πώς έγινε; Γιατι, αντικειμενικά θα έπρεπε να πει οτι στις θεσεις μπορει να καθονται ολοι οι επιβατς ,εκτος κι αν του το ειπες για την συμπεριφορα του γερου
Είναι κατι που μου έχει συμβει πολλες φορές και κάθε φορα νευριαζω τοσο πολυ που δεν μπορω να αντιδρασω ετσι οπως θα ήθελα. Πιστεύω οτι η σιωπη και η απομακρυνση είναι η ευκολοτερη λυση εκεινη την στιγμη αλλα πρεπει να μαθουμε να μιλαμε.
Μια φίλη μου είχε πέσει 2 φορές σε επιδειξία και άρχισε να φωνάζει μέσα στο δρόμο: Αστυνομία! Επιδειξίας, πιάστε τον! Άρχισε να τρέχει αυτός όπου φύγει φύγει. Πόσο απαίσιοι!