Προσωπική ιστορία: «Φόρα σουτιέν!»: Να, μια αχρείαστη, άχρηστη συμβουλή

Στήθος: Ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μιας γυναίκας κι όχι μόνο… Εγώ θα μιλήσω για το βίωμα μου ως γυναίκα παρόλα αυτά.

Μικρή έβλεπα την μαμά μου να αγοράζει διαφορετικά σουτιέν για διαφορετικές περιστάσεις. Ένα πιο ακριβό για τα επίσημα ρούχα, στράπλες για αυτά με τους ανοιχτούς ώμους, με μπανελα για ρούχα με ντεκολτέ και πάει λέγοντας… Στην προεφηβεια κλήθηκα να αντιμετωπίσω μια πρωτόγνωρη κατάσταση, μία κατάσταση στην οποία έβλεπα το σώμα μου να αλλάζει και πρώτο από όλα το στήθος μου. Η μαμά μου έσπευσε να μου αγοράσει τα πρώτα μου μπουστάκια. Ανάμεικτα τα συναισθήματα. Ρωτούσα τον εαυτό μου και τώρα είμαι μεγάλη; Και τώρα από κορίτσι έγινα γυναίκα; Πόσο θα μεγαλώσει το στήθος μου; Στο μεταξύ πειράγματα από τον περίγυρο που έκαναν το τότε παιδικό εαυτό μου να νιώθει κάπως άβολα στο νέο σώμα του.

Όμως κανένας δεν μου είπε ότι εγώ την επιλογή να μη βάλω κάποιου είδους στηθόδεσμου. Κανένας δεν μου είπε ότι έχω την επιλογή να μην καλύπτω το στήθος μου. Πάλι καλά είχα την αντίληψη να το κατανοήσω σχετικά σύντομα μόνη μου. Θυμάμαι μια φορά στην τετάρτη ή πέμπτη δημοτικού ήμουν βιαστική για το φροντιστήριο και δεν είχα βάλει μπουστάκι μέσα από την μπλούζα. Όταν μπήκα στο αυτοκίνητο και κοιτάχτηκα σοκαρίστηκα από το πόσο διαγραφόταν το στήθος μου μέσα από την μπλούζα και είπα στον μπαμπά μου να κατέβω και να πάω να βάλω κάτι από μέσα βιαστικά…

Προφανώς δεν με σταμάτησε, αντιθέτως μου είπε ότι “αυτά δεν τα ξεχνάμε”, το ίδιο και η μάνα μου. Με τον καιρό άρχισα να βγαίνω από αυτή τη νοοτροπία. Άρχισα να αγαπάω το πώς φαίνεται το στήθος μου χωρίς σουτιέν κι ας ακούω καθημερινά το μακρύ και το κοντό του καθενός. Όλοι έχουν άποψη για το γυναικείο στήθος.” Μου αρέσουν τα μεγάλα”, “μου αρέσουν τα στητά”, “μικρή η ρώγα σου”, “τι χρώμα είναι αυτό;”, “έχεις πολύ μικρό στήθος”, “έχεις πεσμένο στήθος”. Και φυσικά αμπελοφιλοσοφίες του τύπου “φόρα σουτιέν γιατί θα χαλαρώσει το στήθος και μετά άντε να διορθώσεις την κατάσταση”.

Όλοι είναι αποδεκτό να έχουν άποψη εκτός από τις ίδιες τις γυναίκες. Μαντέψτε… Το σώμα μας δεν είναι το αντικείμενο σχολιασμού σας, ούτε το παράδειγμα για να εκφράζετε τι σας αρέσει και τι όχι. Δεν μπορείτε να έχετε άποψη. Τόσος χαμός για το γυναικείο στήθος, τόση σεξουαλικοποιηση που μας κουράζουν σε τρομακτικό επίπεδο. Συζητήσεις με σκοπό να προσβάλλουν και να αναπαράγουν σεξισμό γίνονται, συζητήσεις όμως οι οποίες είναι απαραίτητο να γίνονται αποφεύγονται. Γιατί είναι οκ να σεξουαλικοποιούμε το συγκεκριμένο μέρος του σώματος αλλά δεν είναι οκ να ενημερωνόμαστε όσο πιο σωστά γίνεται για τις λειτουργίες του και τους τρόπος που μπορούμε να το κρατήσουμε υγιές;

Δεν μου χρειάστηκε ποτέ στη ζωή μου η συμβουλή “φόρα σουτιέν” αντιθέτως μου χρειάστηκε πολύ περισσότερο η συμβουλή “κάνε μασάζ στο στήθος σου” ή “κάνε συχνά αυτοεξέταση”. Αλλά αυτά δεν θα ειπωθούν ποτέ ως σημαντικές γνώσεις για την φροντίδα της υγείας μας ούτε στο σχολείο ούτε στην στα πλαίσια της πατριαρχικής οικογένειας. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Το συμπέρασμα όλων αυτών; Περαστικά, πατριαρχία είναι, ίσως περάσει.

ΑΠΟ ΤHΝ – Κουρασμένη

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News