Είμαι παντρεμένη με τον άντρα μου εδώ και τρεισήμισι χρόνια και μένουμε στην Γερμανία με τους γονείς του έχω ένα γιο δύο χρονών.
Το πρόβλημα είναι ότι με τη μαμά του δεν τα πάω καθόλου καλά από την αρχή του γάμου και πριν καν παντρευτούμε είχε μαλώσει μαζί μου επειδή δεν την έπαιρνα κάθε μέρα τηλεφωνο να δω τι κάνει..
Μετά τον γάμο κάθε βδομάδα μαλώναμε μου χαλούσε συνέχεια την ψυχολογία δε συμπαθεί τους γονείς μου όλα την πείραζαν όλη μέρα μου μιλούσε και έκανε παράπονο για τον αδερφό μου για τους γονείς μου ότι δεν κάνανε αυτό σωστά ή το άλλο.
Έκλαιγα κάθε μέρα δεν ήξερα τι να κάνω σε ποιον να μιλήσω έπαιρνα και μάλωνα με τους γονείς μου και τον αδερφό μου για τα πράγματα που κάνανε και τα θεωρούσε η ίδια λάθος κι ας μην ήταν στο δικό μου μυαλό λάθος. Μου έλεγε οτι άμα συνεχίσουν έτσι δεν θα έχω επαφή μαζί τους θα τους κόψει και πρέπει να διαλέξω εγώ αυτούς ή τους γονείς μου εγώ για δύο χρόνια είχα πάρα πολύ κακή σχέση με τους γονείς μου μένουν κι αυτοί Γερμανία τους έβλεπα πολύ αραιά. Δεν ήθελα πολλά πολλά μαζί τους γιατί έτσι έπρεπε κάθε φορά όταν πήγαινα να τους δω μόνη μου μετά όταν ερχόμουν στο σπίτι μου είχαμε προβλήματα και τσακωνόμουνα μαζί της γιατί κρατούσε μούτρα και ήταν περίεργη μαζί μου..
Μετα από 3 χρόνια κάπως βρήκα την τακτική της και δεν αντί μιλούσα όταν έκανε παραπονα η παρατηρησει σε κάτι δεν απαντούσα προσπαθούσα να μην ανακατεύομαι σε πολλά .. είναι πολύ διαχυτική θέλει να έχει τον ελέγχο σε όλα..
Έχει δύο γιούς και οι δύο μένουν εδώ στην Γερμανία στην αρχή ζουσε με την άλλη οικογένεια για 10 χρόνια ( και η άλλη νύφη τα ίδια και χειρότερα πέρασε και ακόμα και τώρα που μένουν μόνη πάει εκεί κάθε μερα λέει είναι και δικό μου σπίτι αυτό και είναι σε όλα πρεπει να ξέρει όλα ) μέχρι που παντρεύτηκα εγώ με το μικρό γιο…
Είναι της άποψης ότι τα παιδιά είναι υποχρεωμένοι να μένουν με τους γονείς και δεν της περνάει καν από το μυαλό πως θα ηταν να ζει μόνη της με τον σύζυγό της φοβάται την μοναξιά λέει..Δεν ξέρω έχω να πω τόσα πολλά που πραγματικά δεν θα μου φτάσουν τα κείμενα..
Τα λέω λίγο μπερδεμένα τα λέω λίγο την αρχή μέχρι το τέλος αλλά δεν ξέρω ποιο να πρωτοπω.. παίρνει δώρα σε όλους προσέχει την οικογένεια της ποιος τι θέλει, τα εγγόνια της τα προσέχει πολύ τα αγαπάει..ακόμα και απο τα παιδιά θυμώνει όταν δεν την δώσουν μια μέρα σημασία..ο γιος μου αγαπάει πιο πολύ τον παππού ακόμα και μαζί του θυμώνει και μαλώνει που είναι 2 χρονων..
Το πρόβλημα είναι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση κάθε μήνα τα ίδια μαζεύει μέσα της και κάνει έναν μεγάλο χαμό στο σπίτι που εγώ μετά δεν συνέρχομαι από το κλάμα και από τις κατηγορίες..έχω ζητήσει έχω παρακαλέσει τον άντρα μου να πάμε να μείνουμε μόνοι μας έχω μιλήσει ότι δεν θα είναι έτσι θα είναι καλύτερα να μην είμαι σε ένα σπίτι με την μαμά της 24 ώρες ο ίδιος δεν περνάει τόσες ώρες με τους γονείς του οσο περνάω εγώ του είπα ένα θέλω τπτ ούτε μεγάλο σπίτι ούτε τπτ αρκεί να έχουμε ένα σπίτι να μένουμε μόνοι μας.. δεν θέλει..και αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι λέει ότι μόνοι μας θα είναι χειρότερα..δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια ποιον να μιλήσω δεν μπορώ..τον αγαπάω πολύ και αυτός εμένα δεν θέλω να χωρίσω..δεν ξέρω τι να κάνω..βοηθήστε με…
ΑΠΟ ΤΗΝ – A.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λοιπόν, αν οι γιοι μεγάλωσαν με τέτοια μάνα, συγγνώμη αλλά είναι συναισθηματικά ανάπηροι. Ο σύζυγος δεν σε αγαπάει γιατί δεν ξέρει να αγαπάει. Δεν μπορεί να αγαπήσει. Η αγάπη για τον σύζυγό σου είναι αυτό το αρρωστημένο φόρτωμα, αυτή η επιβολή, είναι ταυτισμένη με την κακοποίηση που δέχεται από τη μάνα του. Και αλλού να πάτε να μείνετε, η πεθερά πάλι θα χώνεται και ο γιος της είναι καλά με αυτό. Και αν δεν χώνεται η μάνα, μπορεί να αρχίσει ο γιος να έχει ξεσπάσματα. Βέβαια κι εσύ δεν το έχεις χειριστεί σωστά. Τι θα πει μάλωνες με τους δικούς… Διαβάστε περισσότερα »
Η μόνη λύση είναι να μετακομίσετε αλλά αφού ο σύζυγος δεν θέλει τότε ή θα μείνεις να υποφέρεις μέχρι η πεθερά να πεθάνει ή θα χωρίσεις και θα μετακομίσεις μακριά ώστε να βάλεις κάποια όρια. Το λάθος ξεκίνησε από τότε που δέχτηκες ως φρέσκο παντρεμένη να μείνεις με τα πεθερικά. Χάθηκε το παιχνίδι απο τότε. Καλά κουράγια.
Μου κάνει εντύπωση που αυτή η συμβίωση δεν συμβαίνει σε κάποια ελληνική επαρχία, αλλά στη Γερμανία. Αλλά να μου πεις, Έλληνες είστε κι όχι Γερμανοί, και η πεθερά κουβάλησε μαζί της την ανατολίτικη νοοτροπία πολλών χρόνων πίσω. Αγαπητή μου, δεν μπορεί να στεριώσει η σχέση με τον άντρα σου όσο κι αν αγαπιεστε. Η αγάπη δεν φτάνει. Άσε που εκείνος δεν σε αγαπάει όπως νομίζεις, γιατί πραγματική αγάπη σημαίνει σεβασμός στα θέλω και την ελευθερία του άλλου, κι όχι επιβολή. Εδώ δεν σε καταλαβαίνει καν. Η συμβίωση με πεθερικά είναι συνταγή αποτυχίας εξαρχής. Δεν έχει να κάνει με το πόσο… Διαβάστε περισσότερα »
“Μου κάνει εντύπωση που αυτή η συμβίωση δεν συμβαίνει σε κάποια ελληνική επαρχία, αλλά στη Γερμανία.” Μην σου κάνει εντύπωση, είναι ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί σε πολλές μεταναστευτικές κοινότητες. Οταν πηγαίνουν να ζήσουν σε μια προοδευτικότερη κοινωνία, ένα μέρος εντάσσεται λίγο, πολύ ή απόλυτα στις νέες συνθήκες, ενώ ένα άλλο αμύνεται και περιχαρακώνεται μέσα στα συντηρητικότερα στοιχεία της κουλτούρας του τόπου καταγωγής. Είναι δε τόσο μεγάλη η αγκύλωση, που ακόμα κι όταν η κοινωνία του τόπου καταγωγής προοδεύει, αυτοί μένουν κολλημένοι στα παλιά. Ενα τμήμα της ελληνικής παροικίας της Αυστραλίας πρέπει να είναι έτσι. Μου είπαν μια τρομερή ιστορία:… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, τώρα που το λες, έχω ξανακουσει ότι κάποιες φορές οι μεταναστευτικές κοινότητες γίνονται πιο φανατικές και από τη χώρα προέλευσης. Θυμήθηκα και το Γάμος αλά ελληνικά, το πρώτο. Αν και ως κωμωδία έχει το στοιχείο της υπερβολής, σίγουρα λέει και αλήθειες.
Δεν ειχε στοιχεια υπερβολης… Εμεις το ειδαμε εχοντας στο μυαλο τους Ελληνες “οι Ελληνες δεν ειναι ετσι”, ομως οι Ελληνες της Αμερικης μια χαρα ηταν και παραηταν ετσι, οπως τους ειδα εγω οταν πηγαμε επισκεψη στη θεια μου και μειναμε εναμιση μηνα και ειδαμε ολο το σοι.
Στην Αυστραλία πάντως η ελληνική κοινότητα είχε σε μεγάλο βαθμό χαρακτηριστικά από γκέτο. Οι Έλληνες παντρεύονται μόνο με Έλληνες, κάνουν δουλειές με Έλληνες, μένουν σε γειτονιές με Έλληνες κλπ. Και επειδή οι περισσότεροι είχαν πάει στην Αυστραλία το 60, νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι όπως το 60. Είχα πάει πριν καμία 10ετια και είχα πάθει σοκ. Και τους έλεγα ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και νόμιζαν ότι τους έλεγα ψέματα. Πχ θεωρούσαν δεδομένο ότι στην Ελλάδα οι γυναίκες κάνουν σεξ μόνο μετά το γάμο, μιλάμε για τέτοιο βαθμό. Αλλά η Αυστραλία είναι και μακριά. Δεν είναι εύκολο για όλους… Διαβάστε περισσότερα »
Πολλοί από τον κύκλο μου εχπυν φύγει Γερμανία τα τελευταία χρονια. Καποιοι πηγαν να εργαστούν σε συγγενείς που είναι εκεί δεκαετίες με δικά τους μαγαζιά σπιτια κλπ. Μου περιγράφουν καταστάσεις όπως τα λέει η κοπέλα στο ποστ. Γκετοποιηση, οικογένειες που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να αναπνευσουν, συντηριτισμο. Έκανα κι εγώ το λάθος να δεχτώ να μείνουμε στο σπίτι πάνω από της πεθεράς, υπέφερα πραγματικά για πολλά χρόνια. Αν δε φεύγαμε θα χώριζα δεν άντεχα αλλο… φύγαμε και ησυχασαμε κι εγώ αλλά κι ο σύζυγος.
Βημα1: βρίσκεις δουλειά σήμερα. Νταντα για το παιδί έχεις την πεθερά. Βήμα 2: ότι χρήματα βγαλεις απ τη δουλειά σου τα βάζεις σε ΔΙΚΟ ΣΟΥ τραπεζικό λογαριασμό,χωρίς να το πεις σε ΚΑΝΈΝΑ. ούτε στον άντρα σου,ούτε στους γονείς σου. Βημα3: βρίσκεις σπίτι δικό σου και το νοικιάζεις ,κατά προτίμηση επιπλωμένο. Βημα4: καταθέτεις αίτηση διαζυγίου και την ίδια μέρα παίρνεις τα παιδιά και φεύγεις. Τα υπόλοιπα είναι των δικηγόρων. Υπάρχει τρόπος να σωθείς απ το βούρκο που μπήκες. Βγες και ζήσε τη ζωή σου όπως θες. Αν ο άντρας σου δεν θέλει να κόψει τον ομφάλιο λώρο, είναι δικό του θέμα.… Διαβάστε περισσότερα »
Βήμα 5ο: σε παρακαλώ Α., βάζε που και που κάποιο κόμμα (,) ενώ διάβαζα είχα το ίδιο ύφος με το μιμίδιο με τη ξανθιά που στο κεφάλι της λύνει εξισώσεις. Δεν παίζω με τον πόνο σου, απλά ήθελα να το ελαφρύνω λίγο. Α., όταν γνώρισες τον σύζυγο, δεν είδες ότι ο σύζυγος έχει τοξική σχέση με τη μαμά του; Προχώρησες τη σχέση, παντρεύτηκες, έκανες παιδί, δέχτηκες να μείνεις με τα πεθερικά. ΟΚ, τον αγαπάς, κατανοώ. Μια ερώτηση όμως: ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΙΣ;;; Τι περιμένεις; να αλλάξει αυτός; μπα. Έχει πολλά δικά του που πρέπει να λύσει. Μέχρι όμως να αποδεχτεί ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπημένη μου, το αντιλαμβάνεσαι ότι δέχεσαι ψυχολογική κακοποίηση; Είναι δυνατόν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αντί να νιώθεις ασφάλεια, να κλαίς κάθε λίγο και λιγάκι; Να μαλώνεις με την οικογένειά σου εξαιτίας της γνώμης της πεθεράς σου; Και γιατί έχεις δώσει τόση μεγάλη σημασία στο συγκεκριμένο άτομο; Γιατί ο λόγος της έχει τόση βαρύτητα πάνω σου, ώστε να αμφισβητείς τη δική σου κρίση και να υιοθετείς τη δική της γνώμη; ΣΚΑΣΙΛΑ ΣΟΥ εάν δεν συμπαθεί την οικογένεια σου. ΣΚΑΣΙΛΑ ΣΟΥ εάν θεωρεί ότι κάνουν λάθη. Σου βάζει και δίλημμα, η ανεκδιηγητη, ή αυτούς ή τους δικούς σου…. Τους δικούς… Διαβάστε περισσότερα »
Ε μα συγγνώμη καλή μου Α., αλλά κάπου πρέπει να προστατεύουμε κι εμείς τον εαυτό μας, όταν βλέπουμε ότι τα όρια μας ξεπερνιούνται. Λες ότι δεν θες να χωρίσεις, αλλά συγγνώμη να σε ρωτήσω κάτι…έχεις βγάλει τίποτα τόσα χρόνια με τα κλάματα; Έχεις βγάλει τίποτα με τις κουβέντες και τα παρακάλια στον σύζυγο; Έχεις βγάλει τίποτα με τους τσακωμούς με την οικογενείά σου για χατίρι της πεθεράς; Έχεις βγάλει τίποτα ζώντας μέσα σ’ αυτήν την τοξική κατάσταση; Έχεις, γενικώς, βγάλει τίποτα με σκυμμένο το κεφάλι; Και άντε για τον εαυτό σου δεν σε νοιάζει…εσύ, δηλαδή, βρίσκεις υγιές το περιβάλλον που… Διαβάστε περισσότερα »
Χωρισε και σηκω φυγε. Να τρελαθεις θελεις; Και προσεχε να μην απομονωθεις απο τους δικους σου, οπως θελει η πεθερα σκυ για να σε εχει σε απολυτο ελεγχο. Κι οχι, ο αμτρας σου δε σε αγαπαει. Ερμαιο της μανας του ειναι, δε θα αλλαξει αυτο. Γενικα περιγραφεις μια ναρκισσιστικη και κακοποιητικη συμπεριφορά , μη ψαχνεις λογικη.
Το ουσιαστικό σου πρόβλημα έχει να κάνει με τον σύζυγο ο οποίος είναι προσκολλημένος και αφοσιωμένος στην γονεϊκή οικογένεια και δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι (πλέον) η οικογένειά του είσαι εσύ και το παιδί σας.
Δεν βάζει όρια, δεν δίνει προτεραιότητα, δεν δείχνει ότι είναι ενήλικος.
Αυτό χρειάζεται να αντιμετωπίσεις.
Είναι ένα βασικό και θεμελιώδες ζήτημα για την διατήρηση του γάμου σας.
Κορίτσι μου κάποιες φορές η αγάπη μόνο δεν φτάνει. Και το λέω για την αγάπη που νιώθεις εσύ γι αυτόν γιατί ο άντρας σου δεν σε αγαπάει. Δεν τον γνωρίζω αλλά όταν του λες οτι κακοπερνάς και αυτός δεν ενδιαφέρεται και βάζει την μάνα του πάνω από τις δικές σου ανάγκες δεν σε αγαπά. ‘Η τουλάχιστον δεν σε αγαπά όσο την μάνα του. Αυτό γιατί λες οτι σε αγαπά στο τέλος. Το πρόβλημα λοιπόν το έχεις με τον άντρα σου γιατί αυτός δεν βάζει όρια, αυτός επιτρέπει στην μάνα του αυτές τις συμπεριφορές. Επομένως με αυτόν να το λύσεις. Αν… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο αλήθεια! Κάπως έτσι γλίτωσε και ο πατέρας μου.
Ο Αγγλικός όρος είναι enmeshment, ο Ελληνικός συγχώνευση, ευτυχώς είσαι στη Γερμανία, βρες βοήθεια άμεσα απο ειδικό ψυχικής υγείας για να σε βοηθήσει να βάλεις όρια. Τέτοιοι γονείς είναι σοβαρά διαταραγμένοι και θα επιδεινωθούν με τα χρόνια και ο γιος σου ΔΕΝ πρέπει να μεγαλώσει σε τέτοιο περιβάλλον, πρέπει να λάβεις μέτρα και γι αυτόν και για σένα. Ο άντρας σου μπορεί να δεχτεί βοηθεια κι αυτός αν τη θέλει (ο ειδικός θα σε καθοδηγήσει και με αυτό) και δε συμφωνώ με τα σχόλια που τον θεωρούν χαμένη περίπτωση, μπορεί και αυτός να θέλει να κόψει τον ομφάλιο λώρο και… Διαβάστε περισσότερα »