Είμαι με κάποιον σε σχέση εδώ και 7 χρόνια σχεδόν, τον τελευταίο χρόνο παντρευτήκαμε κ σύντομα θα αποκτήσουμε παιδί. Πριν 3χρονια είχα ανακαλύψει πως ο σύντροφος μου με απατά με μια μικρότερη κοπέλα, είχαμε δράματα, τσακωμούς και χωρίσαμε. Όμως πολύ σύντομα τα ξαναβρήκαμε μετά από πολλές συζητήσεις και όρκους, και υποτίθεται το αφήσαμε πίσω μας (λέω υποτίθεται γιατί εγω προφανώς ακόμα το επαναφέρω στις σκέψεις μου).
Πρόσφατα, αφού είδα περίεργες συμπεριφορές, έψαξα το κινητό του & ανακάλυψα πως κάνει sexting με 2-3 κοπέλες και πως με τη μια έχει προχωρήσει παραπάνω.
Προφανώς δεν έπεσα από τα σύννεφα όπως τη προηγούμενη φορά. Φυσικά δεν του είπα τίποτα. Το θέμα είναι πως στη κατάσταση μου, εφόσον δεν εργάζομαι & στηρίζομαι οικονομικά αποκλείστηκα πάνω του (ούτε ασφάλεια υγείας δεν έχω) έχω βρεθεί σε αδιέξοδο. Η αξιοπρέπεια μου μου λέει να σηκωθώ & να φύγω & να μη ξανά κοιτάξω πίσω, όμως η λογική μου λέει να κάνω λίγο υπομονή μέχρι να γεννηθεί το παιδί & να βρω το δρόμο μου.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Eli boo
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πρέπει να μιλήσεις άμεσα με μια καλή δικηγόρο. Η γνώμη μου είναι και δεν το λέω καθόλου ελαφρά τη καρδία ότι πρέπει να φύγεις τώρα. Ο κίνδυνος να εγλωβιστείς ακόμα χειρότερα όταν έρθει με το καλό το μωράκι είναι πολύ μεγάλος. Μη νομίζεις ότι μιλάμε για τις πρώτες σαράντα μέρες, τους πρώτους τρεις μήνες ή τον πρώτο χρόνο. Το να μεγαλώσεις ένα παιδί και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια είναι συνεχής αγώνας. Παράδειγμα: μια μητέρα που δεν εργάζεται δεν έχει δικαίωμα θέσης σε δημόσιο παιδικό σταθμό, και φυσικά αν δεν εξασφαλίσεις θέση σε παιδικό σταθμό δεν μπορείς να πιάσεις δουλειά. Έτσι… Διαβάστε περισσότερα »
Ειναι σιγουρο οτι η ανεργη μητερα δε δικαιουται δημοσιο παιδικο σταθμο; Γιατι εμεις στειλαμε τον μικρο σε παιδικο σταθμο, οντας κι οι δυο ανεργοι εκεινη την περιοδο.
Όσες άνεργες μαμάδες παντρεμένες με εργαζόμενο μπαμπά ξέρω δεν τις πήραν στο δημόσιο. Αναπληρώτρια καθηγήτρια πριν λίγα χρόνια δεν την πήραν στο δημόσιο γιατί δεν ήταν σίγουρο ότι την επόμενη σχολική χρονιά θα ξαναδουλέψει ως αναπληρώτρια (φυσικά ξαναδούλεψε, αναγκαστηκε να πάει σε ιδιωτικό). Φαντάζομαι ότι έχει να κάνει και με περιοχή, πόση ζήτηση υπάρχει, τι προτεραιότητες βάζουν πχ. εισόδημα. Και η λογική “ένας εργαζόμενος ανα οικογένεια” όπως είχε πει επί κρίσης ο τιτανοτεράστιος ΓΑΠ δυστυχώς καλά κρατεί. Ως χωρισμένη μονογονέας σίγουρα θα έχει καλύτερες πιθανότητες η γράφουσα…
Ναι και μένα μου φάνηκε περίεργο να μη δικαιούται μια άνεργη μαμά να στείλει το παιδάκι της σε παιδικό σταθμό. Όπως και νά’χει, να το ψάξει πρώτα διότι εγώ δεν γνωρίζω τίποτα από όλα αυτά, αλλά μου ακούγεται κάπως.
Πάντως και εδώ στην Αγγλία έτσι είναι. Όταν ένας από τους γονείς είναι άνεργος το παιδί δεν πάει στον παιδικό (εκτός αν θες να πληρώσεις σε ιδιωτικό, για ποσά ιλιγγιώδους ). Ακόμα και όταν δουλεύει part time ο ένας Γονιός δεν θα στο πάρουν το παιδί full time στον παιδικό σταθμό. Από την ηλικία των 3 και άνω το κράτος θα πληρώσει τις 30 ώρες για να ξεκινήσει το παιδί νηπιαγωγείο . Γενικά κοστίζει αρκετά μέχρι το παιδί να ξεκινήσει τις free ώρες του κράτους.
Είναι γραφικο να λέμε συνέχεια τα ίδια αλλά από τη πρώτη στιγμή η που ανακάλυψες ότι σε απατά έπρεπε να τον αφήσεις και να συνεχίσεις τη ζωή σου. Σίγουρακι ότι θα το ξανακάνει αν όχι σε ένα χρόνο σίγουρα σε δυο γι αυτούς τους άντρες είναι μια συνήθεια που γίνεται τρόπος ζωής και λατρεία . Εσύ πέρα ότι το κατάπιες, παντρεύτηκες μαζί του και τώρα είσαι και έγκυος. Θα έλεγα πως πρέπει να ακούσεις τη λογική σου αυτή τη φορά γιατί η καρδιά σου σε οδήγησε σε λάθος επιλογές. Προσπάθησε να ηρεμήσεις γιατί είσαι έγκυος και δεν πρέπει να μεταδόσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Σιγουράκι όντως ότι θα το ξαναέκανε, το έχω δει με γνωστή που τον συγχωρούσε χρόνια και μετά μόλις βρήκε ο τύπος το κατάλληλο “λιμάνι” του την παράτησε και δεν υπογράφει ούτε διαζύγιο
Γενικά δε συμπεριφερομαι έτσι, είμαι κι εγώ πιο ευθύς, αλλά σε περιπτώσεις όπως του συζύγου σου αξίζει να μαζέψεις “στοιχεία” της απιστίας, να κάνεις λίγη υπομονή μέχρι να γεννήσεις και να ξεπεταχτει λίγο το μωρό κ μετά ωραιότατη αίτηση διαζυγίου και τη μεγαλύτερη δυνατή διατροφή. Στην υγειά του.
Καταλαβαίνω ότι το σχόλιο είναι καλοπροαίρετο προς την γράφουσα. Όμως τι σημαίνει υπομονή να ξεπεταχτεί λίγο το μωρό; Πότε θα έχει ξεπεταχτεί; Όταν αποθηλάσει; Όταν περπατήσει και πρέπει να τρέχεις από πίσω; Όταν ξεκινήσει να κοιμάται σερί; Όταν βγάλει την πάνα – το οποίο είναι σε κάποιους σταθμούς προυπόθεση για να παρουν το παιδί; Τι χρονοδιάγραμμα έχουν όλα αυτά; (ενημερώνω ότι ύπνος σερί κ πάνα μπορεί να πάρουν μεχρι τα 2,5-3 ανάλογα το παιδί) Αυτά πρέπει να βάλει κάτω και να υπολογίσει κανείς, όχι το αόριστο να ξεπεταχτεί το μωρό.
Πρώτα απ΄όλα ψυχραιμία, αυτά συμβαίνουν δυστυχώς σε πολλές γυναίκες, είναι σύνηθες οι ανεπαρκείς και προβληματικοί σύζυγοι να απατάνε τη γυναίκα τους όταν είναι εγκυος ή ακόμα και να την παρατάνε όταν έχει καρκίνο ή άλλο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Αυτό δεν το λέω για να υποβαθμίσω το πρόβλημα, κάθε αλλο, το επισημαίνω γιατί εισπράττω από το μήνυμα ότι αισθάνεσαι ότι κάπως φταις, ενώ κατά την αποψή μου αυτός είναι αναξιοπρεπής και άθλιος, όχι εσύ. Το να δώσεις μία ευκαιρία σε κάποιον δεν είναι εγκλημα, δυστυχώς αποδείχτηκε αχάριστος. Στα πρακτικά του θέματος. Διάβασα τα αλλα σχόλια και πιστεύω πως δεν έχουμε ακόμα… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπάμαι γι’αυτό που περνάς φίλη, είναι πολύ σκληρό και δύσκολο. Τα βλέπεις ότι το κέρατο, όπως και η βία, είναι συνήθειες που σχεδόν πάντα επαναλαμβάνονται, δεν μένουν ποτέ στη μια φορά. Καλύτερα να τον είχες χωρίσει από τότε. Για τώρα, το θέμα είναι πρακτικό και έχει να κάνει με το κατά πόσο έχεις καμία οικονομική άκρη και ανθρώπους να σε στηρίζουν. Αν έχεις άκρες και βοήθεια κάπου, από γονείς η οποιονδήποτε, θα έλεγα να μην το καθυστερείς και να φύγεις. Και βάλε μπρος τη διαδικασία διαζυγίου, απλά καλύτερα φρόντισε να έχει γεννηθεί το παιδί όταν βγει το διαζύγιο, για να… Διαβάστε περισσότερα »
Καλυτερα ψυχραιμία και μεθοδευση της εξοδου σου. Συμβουλεψου δικηγορο, καλυτερα κανε ξεχωριστο λογαριασμο για να βαζεις ολα τα λεφτα σου εκει με ασφαλεια, ( πχ το επιδομα γεννας, το επιδομα παιδιου), και μιλα με την οικογένεια σου , αν εχεις κι ειναι προθυμοι να σε βοηθησουν. Αν σε επεισε τη μια φορα, δεν ειναι καθολου απιθανο να το κανει και τωρα που θα εισαι ευαλωτη, ειναι πιο ευκολο αν εισαι οργανωμενη.
Σωστα το σκέφτεσαι. Οι εν βρασμώ αποφάσεις όσο κι αν είναι ελκυστικές , δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή. Μείνε ψύχραιμη και πράξε το καλύτερο για εσένα και το μωράκι σου.
Επειδή τα βίωσα για 17 ολόκληρα χρόνια σου λέω βρες τρόπο δουλειά,βοήθεια γονιών και φύγε,το κέρατο δεν θα σταματήσει ΠΟΤΕ.
Φυσικά χρειάζεσαι πλάνο και ξεκινάς να φτιάχνεις το πλαίσιο μελλοντικής υποστήριξης απο τώρα. Πόσο χρόνο θα σου πάρει εξαρτάται απο διάφορους παράγοντες.
Τώρα αν θα ενημερώσεις τον (πλέον πρώην) σύζυγο σου πως βρίσκεσαι σε μεταβατική κατάσταση ή οχι είναι άλλο θέμα. Ασε τον να προβληματίζεται αυτός για περίεργες συμπεριφορές, αν κι αμφιβάλω αν θα τις πάρει πρέφα.
Στην χειρότερη θα το καταλάβει την ημέρα της μετακόμισης.
Συμφωνώ σε ολα εκτος… Απο Την ημέρα της μετακομισης… – αν δεν έχει προετοιμαστει νομικα η ιδια κ φυγει εβ μια νυκτί – θα την κατηγόρησει ο μαλακας για εγκαταλειψη σύζυγικης στέγης. Δυστυχώς ειναι τοσο σκατα η θεση της γυναικας που ακομα και αυτο θα χρειαστεί να σηκώσει. Νομικα πρέπει να χτυσει οχυρό για το σχεδιο της
Aν έχεις οικογένεια ή πραγματικούς φίλους να σου συμπαρασταθούν και να σε στηρίξουν, να φύγεις τώρα. Όταν θα γεννηθεί το παιδί, θα είναι πολύ πιο δύσκολο. Μίλα με δικηγόρο να σε κατευθύνει.
Και να παει που;
Σε γονείς, σε φίλους….