Στη δεύτερη δόση εμβολίου μπαίνεις μέσα με έναν αέρα ακλόνητης εμπειρίας, λίγο σαν να παλαίμαχος πυγμάχος. Ξέρεις που να περιμένεις, τι στοιχεια θα δώσεις, που θα κάτσεις. Καθησυχάζεις και τους πρωτοδοσήτες “δεν πονάει, δεν είναι τίποτα, δεν είχα παρενέργειες, μόνο λίγο το χέρι, πρώτα θα περάσετε από τον γιατρό μην ανησυχείτε”.
Όλοι είναι σίγουρα πιο χαλαροί, κάνουν χιούμορ και έχουν εμπειρία και όρεξη για συζήτηση κάποιες φορές. Πιάνεις κουβέντα με τις νοσοκόμες και τους σεκιουριτάδες, όλοι είναι πολύ εύθυμοι, μπορεί να φταίει το ότι σιγά σιγά τελειώνει η επιχείρηση εμβολιασμού, μπορεί να φταίει ότι οι μικρότερες ηλικιακές ομάδες που εμβολιάζονται τελευταία σπάνια δημιουργούν προβλήματα.
Αποφασίζω να ρωτήσω κάποιους από τους ανθρώπους που βρίσκονται στις διεκπαιρεωτικές θέσεις “ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που τους έχει συμβεί στο εμβολιαστικό κέντρο” και σιγά σιγά μαζεύω μικρές ιστορίες σε εύθυμο κλίμα.
Ένα από τα παιδιά που ανήκαν στην ομάδα ασφαλείας και που πιάσαμε ολιγόλεπτη συζήτηση μου είπε ότι βρίσκει πολύ αστείο το ότι οι άνθρωποι, κάποιες φορές, κάπως φαίνονται να μην αντιλαμβάνονται το τι οδηγίες τους δίνει, ειδικά όσες αφορούν την ώρα.
Ο Α., στην ομάδα ασφαλείας λέει:
“Φωνάζω, δηλάδή ‘ελάτε οι των 12-12.30’ και δεν κουνιέται μυγα. Αν δεν σηκωθεί ένας δεν σηκώνεται κανένας και αυτό είναι αξιομνημόνευτο γιατί μπορεί να έχει να κάνει με τον φόβο ή την πρωτόγνωρη συνθήκη αλλά είναι κάπως αστείο να περιμένουν τόσοι άνθρωποι και να σε κοιτάνε όλοι αλλά να μην κουνιέται κανείς”
Οι νοσοκόμες ήταν πάρα πολύ εύθυμες, βλέπουν πολύ κόσμο, έχουν ανοίξει συζητήσεις επί παντός επιστητού και μου είπαν τα καλύτερα περιστατικά.
Η Ν., νοσοκόμα, μου είπε ότι μια γυναίκα δεν ήθελε να εμβολιαστεί χωρίς την παρουσία του συνοδού της, ο οποίος απαγορεύεται να μπει μέσα στο εμβολιαστικό αν δεν εμβολιάζεται και ο ίδιος και τελικά δεν εμβολιάστηκε.
Μια άλλη γυναίκα είχε πάθει εμμονή επειδή ήταν σίγουρη ότι οι βελόνες των εμβολίων ήταν χρησιμοποιημένες και δεν άφηνε την νοσοκόμα να της κάνει το εμβόλιο.
“Αφότου εμβολιάστηκε” μου λέει η Ν. “ έμεινε να δει αν θα χρησιμοποιήσω την βελόνα ΚΑΙ στον επόμενο για να του πει ότι είναι χρησιμοποιημένες. Όταν την πέταξα, ξαφνιάστηκε, με κοίταξε, σηκώθηκε και έφυγε”.
“Μου έχει τύχει να θέλουν να φωτογραφίσουν το μπουκαλάκι με το εμβόλιο, την βελόνα και ακόμα κι εμένα για να με έχουν σε φωτογραφία αν πάθουν κάτι”
λέει η Κ., επίσης νοσοκόμα όταν έρχεται για να δει αν χρειάζεται κάποιος βοήθεια και την ρωτάω.
“Πάρα πολλοί θέλουν να πάρουν σπίτι το μπουκάλι.- Να το κάνουν τι;- Ενθύμιο στην καλύτερη”
λέει η Λ., στην ομάδα ασφαλείας, που περιπολεί τον χώρο αναμονής για όσους κάναμε το εμβόλιο και ρωτάει εύθυμη “πώς είναι τα κορίτσια μου;” δυο αδελφές που φοβόντουσαν και περιμένουν μετά το εμβόλιο για παρενέργειες.
“Το πιο αστείο περιστατικό που μου έχει τύχει είναι όταν ήρθε μια γυναίκα με τατουάζ μέχρι και στο αφτί και μου είπε ότι έχει τρομερή βελονοφοβία”
πετάγεται η Μ., επίσης νοσοκόμα.
“Α, και το άλλο, ένας ήρθε, έκατσε και μετά άρχισε να με κατηγορεί ότι έπρεπε να έχω βγάλει, εγώ προσωπικά, το φάρμακο σε υπογλώσσιο. Καταλαβαίνω τον φόβο για τις βελόνες αλλά δεν αντιλαμβανόταν ότι εγώ απλά κάνω το εμβόλιο και δεν το εφήυρα η ίδια” ξαναλέει η Ν.
Στην ερώτηση “πως αντιμετωπίζετε αυτά τα δύσκολα περιστατικά”, απαντάνε όλοι ότι σέβονται τις φοβίες, τους ανθρώπους και τις ανησυχίες τους και αντιμετωπίζουν περίεργα περιστατικά με μεγάλη ψυχραιμία γιατί οι άνθρωποι στο εμβολιαστικό ήρθαν για να εμβολιαστούν και πήραν τη σωστή απόφαση. Ο φόβος, λένε, είναι λογικός και τον αντιμετωπίζουν με επαγγελματισμό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σκάω μύτη στο εμβολιαστηκο με φούτερ (Απριλίος) Star Trek και καρφιτσωμενα τα διακριτικά του κυβερνήτη . Ο σεκιούριτι αναγνωρίζει το φούτερ και τα διακριτικά και με χαιρετάει “γεια σου κυβερνήτη ” μπαίνω μέσα έρχεται η σειρά μου και θυμάμαι ένα άρθρο εδώ ότι οι γυναίκες δεν βγάζουν την μπλούζα . Βγάζω υπερήφανα με μια κίνηση το φούτερ και από κάτω φοράω κοντομανικο wonder woman . Βγαίνω και φωτογραφία με τη βελόνα στο μπράτσο.
Στη δεύτερη δόση ο σεκιούριτι με θυμόταν και με ρώτησε γιατί δεν φοράω τα διακριτικά του κυβερνήτη 😀
😁😁😁😁😁
Το πιο “περίεργο” πράγμα που συμβαίνει στα μεγάλα εμβολιαστικά κέντρα της Κρήτης είναι ότι καλύπτονται εδώ και μήνες συστηματικά από (ειδικευόμενους κυρίως) γιατρούς του ΕΣΥ αμισθί και εκτός του νόμιμου ωραρίου τους και η 7η ΥΠΕ πετάει χαρταετό.
Πολύ κλασικός διάλογος που πρέπει να έχουν βιώσει όλοι οι επαγγελματίες υγείας τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους:
– Μη με πονέσεις, ε!
– Όχι, όχι, δε θα σας πονέσω!
[…]
– Δεν πόνεσα καθόλου! Μήπως δε μου το έκανες??
Αχαχαχαχα η αλήθεια είναι ότι στην 1η δόση πέτυχα μια νοσοκόμα με τόσο ελαφρύ χέρι που για πολύ ώρα αναρωτιώμουν μήπως δεν μου το έκανε ποτέ (μετά ανέβασα πυρετό και μου λύθηκε η απορία) 😂😂
Χαχαχα… Δευτερη δόση πφαιζερ και μεχρι το βράδυ που πόνεσε λίγο το χέρι αναρωτιόμουν αν μου το έκανε όντως
Ήρωες! Ομολογώ ότι το προσωπικό στο εμβολιαστικό κέντρο που πήγα, πριν 2 μήνες, είχε τρελά κέφια. Φύγαμε από το σπίτι στο χωριό με όλη μας την πραμάτεια γιατί θα πηγαίναμε μετά στην πόλη. Βγαίνω από το αυτοκίνητο μαζί με την κατσαρόλα που την είχα αγκαλια και πετάγεται ο σεκιουριτάς ”Αχ δεν έπρεπε!”. Του λέω ”Ντολμαδάκια είναι. Έχουμε και ένα ταψί με αρνάκι και πατάτες” (όντως είχαμε). ”Από αλοιφές τι έχετε;”, ρωτάει. Γενικά ακολούθησε ένας μακροσκελής διάλογος στο ίδιο ύφος. Στη συνέχεια συμπληρώνω την αίτηση, έρχεται και η σειρά μου. Ένα δευτερόλεπτο πριν μου κάνει η νοσοκόμα το εμβόλιο λέει η… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ το ομολογώ, αν και ντρέπομαι πάντα όταν το λέω, ζήτησα να μπει μαζί μου και ο σύντροφός μου όταν το έκανα. Ήταν ο επόμενος που εμβολιαζόταν, οπότε μας άφησαν. Φοβάμαι υπερβολικά πολύ τις βελόνες, αν και είμαι ολόκληρη γαϊδάρα πλέον. Πάντως η κυρία που μας το έκανε το εμβόλιο δεν έδειξε να εκπλήσσεται με αυτό που της ζήτησα…
Από την άλλη σαν εμβολιαζόμενη έχω να παραθέσω τα εξής:
1) Δε χρειάζεται να τσακωθείτε μπροστά στ@ ασθενή, μέσα στο δωμάτιο, παρουσία νοσοκόμας. Ειδικά αν ο καβγάς έχει να κάνει με το ποιος πέταξε τα σκουπίδια χτες.
& το πιο σημαντικό
2) ΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ! Δε χρειάζεται να με βλέπει ο επόμενος/η επόμενη που θα εμβολιαστεί. Χώρια που πρόκειται για ιατρική πράξη, οπότε σε κάθε περίπτωση πρέπει να κλείσεις την πόρτα.
ΚΥ Γαλατσίου, 20/07/2021
Αυτό που με εκνεύρισε περισσότερο και τις δύο φορές, ήταν τα άτομα που δυσανασχετούν επειδή πρέπει να περιμένουν μισή ώρα μετά τον εμβολιασμό σε περίπτωση που προκύψει αλλεργία. Εννοείται άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που παραπονιοντουσαν ότι περιμένουν τα παιδιά τους έξω κι έχουν δουλειά κλπ κλπ. Για το καλό σου είναι, βρε άνθρωπε, η αναμονή!
Το μισή ώρα ισχύει επίσημα; Εμένα και στις δύο δόσεις, στο εμβολιαστικό κέντρο της ΔΕΘ, στα δέκα λεπτά με ρώτησαν αν νιώθω καλά, απάντησα ναι και μου είπαν πως μπορώ να φύγω, και το ίδιο έκαναν και στους υπόλοιπους που περίμεναν μαζί μου. Εγώ πάντως έκατσα από μόνος μου αρκετά ακόμα, γιατί οι ανύπαρκτες γνώσεις Ιατρικής μου μού έλεγαν ότι το δεκάλεπτο είναι λίγο :P.
Για να είμαι ειλικρινής δεν το γνωρίζω. Αλλά τα δέκα λεπτά μου φαίνονται λίγα. Εγώ ήμουν στο Παπαγεωργίου κι όταν οι βιαστικοι ήθελαν να φύγουν μετά από κανένα τέταρτο, η νοσηλεύτρια τους ρωτούσε: Μα πέρασε κιόλας το μισάωρο; Ε, και με τα χίλια ζόρια και με βαριά καρδιά κάθονταν άλλο ένα πεντάλεπτο.
Και σ’ εμένα τέταρτο είχαν πει και μόλις περνούσε έβγαινε η νοσοκόμα και σου έλεγε να φύγεις. Ίσως επειδή υπήρχε πολύς κόσμος σε μικρό χώρο.
Εν τω μεταξύ εγώ δεν έλεγα να ξεκολλήσω από εκεί, έκατσα ένα 50λεπτο να είμαι σίγουρη. Είχα κάνει και από τους πρώτους το Φεβρουάριο λέω με κλωτσιά θα με διώξουν στο τέλος 😂
15 λεπτά είναι η επίσημη οδηγία! Εμάς μας έγραφαν την ώρα αποχώρησης στο χαρτί με τις οδηγίες και είχαν και μια κοπέλα-νοσηλεύτρια που περνούσε κάθε τόσο και κοιτούσε τι έγραφε το χαρτί μας για να μας πει αν ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Διάλογος που μου μετέφερε εμβολιαζόμενη σε κέντρο με Astra Zeneca (έκλαψε λίγο αλλά το έκανε, που λέει και η γνωστή ατάκα):
Γιατρός: Με τσιπάκι ή χωρίς τσιπάκι;
Εμβολιαζόμενη: Με τσιπάκι φυσικά!
Δεν ανήκω στο υγειονομικό προσωπικό, αλλά πρόσφατα βρέθηκα μπροστά στην παρακάτω συζήτηση μεταξύ ατόμων 32 και 25 ετών.
Α: εσύ εμβολιαστηκες;
Β: όχι (γκριμάτσα βαρεμαρας)
Α: δεν θελεις;
Β: ε αφού τώρα βγήκε η Δέλτα και το εμβόλιο δεν την καλύπτει, τι να πάω να εμβολιαστω;
Έχω μόλις εμβολιαστεί και περιμένω να περάσει το τέταρτο. Απεναντί μου κάθεται μια γιαγιά η οποία λογικά είχε επίσης εμβολιαστεί και περίμενε και εκείνη. Όση ώρα περίμενε λοιπόν ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΤΡΩΓΕ ΜΙΑ ΠΙΤΑ ΓΥΡΟ ΧΟΙΡΙΝΟ ΑΠΟ ΟΛΑ. Κλάψτε ελεύθερα.